Η γερμανική λέξη Schadenfreude είναι από τις πιο... γερμανικές της αγγλικής: την προφέρουν γερμανικά [ˈʃɑːdənfrɔɪdə] και συνήθως τη γράφουν με αρχικό κεφαλαίο και πλάγια. Συνήθως τη μεταφράζουμε με τη δική μας χαιρεκακία.
Βγήκε τώρα στον αφρό η επιχαιρεκακία του Αριστοτέλη με την ευκαιρία μιας έκθεσης στην γκαλερί CAMP! (Contemporary Art Meeting Point):
Schadenfreude / Χαίρομαι με τη λύπη σου
Η γερμανική λέξη Schadenfreude (/ˈʃɑːdənfrɔɪdə/) χρησιμοποιείται ‘δανεική’ στα αγγλικά ως ουσιαστικό για να δηλώσει τη χαρά με την λύπη του άλλου. Πρόκειται για την έννοια της κατά Αριστοτέλη επιχαιρεκακίας, η οποία διακρίνεται από τον φθόνο και τη Νέμεση. Στα ‘Ηθικά Νικομάχεια’ ο Αριστοτέλης εισηγείται τη Νέμεση ως τη δυσαρέσκεια με την αδικαιολόγητη καλή τύχη του άλλου και το φθόνο ως την ενόχληση για κάθε καλή τύχη. Η επιχαιρεκακία όμως είναι η χαρά με την κακοτυχία του άλλου.
[...]
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση οπτικοποιούν τις προσωπικές τους ερμηνείες για την επιχαιρεκακία. Προσεγγίζοντας καθημερινές συνήθειες, αναζητούν εικόνες και ανιχνεύουν έτσι το παράλογο της Schadenfreude.
http://campoint.gr/?p=1070
Να την και στο πρώτο παράδειγμα χρήσης στο OED:
1852 R. C. Trench Study of Words (ed. 3) ii. 29 What a fearful thing is it that any language should have a word expressive of the pleasure which men feel at the calamities of others; for the existence of the word bears testimony to the existence of the thing. And yet in more than one such a word is found.‥ In the Greek ἐπιχαιρεκακία, in the German, ‘Schadenfreude’.
Ορίστε και το σχετικό χωρίο από τα Ηθικά Νικομάχεια:
οὐ πᾶσα δ' ἐπιδέχεται πρᾶξις οὐδὲ πᾶν πάθος τὴν μεσότητα· ἔνια γὰρ εὐθὺς ὠνόμασται συνειλημμένα μετὰ τῆς φαυλότητος, οἷον ἐπιχαιρεκακία ἀναισχυντία φθόνος, καὶ ἐπὶ τῶν πράξεων μοιχεία κλοπὴ ἀνδροφονία· πάντα γὰρ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα λέγεται τῷ αὐτὰ φαῦλα εἶναι, ἀλλ' οὐχ αἱ ὑπερβολαὶ αὐτῶν οὐδ' αἱ ἐλλείψεις.
Αν δεν χρειάζεται να συσχετίσετε τη λέξη με τον Αριστοτέλη και τη φιλοσοφία του, η καθημερινή μας λέξη παραμένει χαιρεκακία (και όχι *χαιρεκάκια!).
Βγήκε τώρα στον αφρό η επιχαιρεκακία του Αριστοτέλη με την ευκαιρία μιας έκθεσης στην γκαλερί CAMP! (Contemporary Art Meeting Point):
Schadenfreude / Χαίρομαι με τη λύπη σου
Η γερμανική λέξη Schadenfreude (/ˈʃɑːdənfrɔɪdə/) χρησιμοποιείται ‘δανεική’ στα αγγλικά ως ουσιαστικό για να δηλώσει τη χαρά με την λύπη του άλλου. Πρόκειται για την έννοια της κατά Αριστοτέλη επιχαιρεκακίας, η οποία διακρίνεται από τον φθόνο και τη Νέμεση. Στα ‘Ηθικά Νικομάχεια’ ο Αριστοτέλης εισηγείται τη Νέμεση ως τη δυσαρέσκεια με την αδικαιολόγητη καλή τύχη του άλλου και το φθόνο ως την ενόχληση για κάθε καλή τύχη. Η επιχαιρεκακία όμως είναι η χαρά με την κακοτυχία του άλλου.
[...]
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση οπτικοποιούν τις προσωπικές τους ερμηνείες για την επιχαιρεκακία. Προσεγγίζοντας καθημερινές συνήθειες, αναζητούν εικόνες και ανιχνεύουν έτσι το παράλογο της Schadenfreude.
http://campoint.gr/?p=1070
Να την και στο πρώτο παράδειγμα χρήσης στο OED:
1852 R. C. Trench Study of Words (ed. 3) ii. 29 What a fearful thing is it that any language should have a word expressive of the pleasure which men feel at the calamities of others; for the existence of the word bears testimony to the existence of the thing. And yet in more than one such a word is found.‥ In the Greek ἐπιχαιρεκακία, in the German, ‘Schadenfreude’.
Ορίστε και το σχετικό χωρίο από τα Ηθικά Νικομάχεια:
οὐ πᾶσα δ' ἐπιδέχεται πρᾶξις οὐδὲ πᾶν πάθος τὴν μεσότητα· ἔνια γὰρ εὐθὺς ὠνόμασται συνειλημμένα μετὰ τῆς φαυλότητος, οἷον ἐπιχαιρεκακία ἀναισχυντία φθόνος, καὶ ἐπὶ τῶν πράξεων μοιχεία κλοπὴ ἀνδροφονία· πάντα γὰρ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα λέγεται τῷ αὐτὰ φαῦλα εἶναι, ἀλλ' οὐχ αἱ ὑπερβολαὶ αὐτῶν οὐδ' αἱ ἐλλείψεις.
Αν δεν χρειάζεται να συσχετίσετε τη λέξη με τον Αριστοτέλη και τη φιλοσοφία του, η καθημερινή μας λέξη παραμένει χαιρεκακία (και όχι *χαιρεκάκια!).
