prompted (aided) awareness

[Ambrose]

Ναι, δεν το έλεγα για εσένα, μετά το είδα το δικό σου...

 

[tsioutsiou]

Γνώμη μου, ενημερότητα (υποβοηθούμενη, διαμεσολαβούμενη ή ό,τι άλλο)

 

[Zazula]

Δεν ξέρω, δεν μπορώ να πω ότι με βρίσκει σύμφωνο εδώ η ενημερότητα.

 

[tsioutsiou]

Δεν ξέρω, δεν μπορώ να πω ότι με βρίσκει σύμφωνο εδώ η ενημερότητα.

Εμένα θα μου έκανε το αναγνωρισιμότητα ή ανάκληση αν ήταν κείμενο ψυχολογίας, γιατί εκεί αναφέρεται στο μηχανισμό ανάμνησης μέσω της αμυγδαλής.
('Αλλο η φορολογική ενημερότητα που χρωματίζει τη λέξη...)
Btw. Υπάρχει το εναύω-ομαι, αλλά δεν υπάρχουν άλλοι χρόνοι: το εναύομαι έχει μόνο απαρέμφατο αορίστου :)

 

[Ambrose]

Ούτε εγώ συμφωνώ με την ενημερότητα. Θεωρώ ότι αναγνωρισιμότητα/αναμνησιμότητα στέκουν μια χαρά σ' αυτό το πλαίσιο.

 

[Zazula]

Btw. Υπάρχει το εναύω-ομαι, αλλά δεν υπάρχουν άλλοι χρόνοι: το εναύομαι έχει μόνο απαρέμφατο αορίστου :)

:)

 

[nickel]

Δεν ξέρω αν ενδιαφέρει να κάνουμε συζήτηση για τους χρόνους που είχε το εναύω, όταν το ίδιο το ρήμα δεν υπάρχει στη σημερινή πραγματικότητα. Οπότε: (α) ο Ζάζουλας κάνει πλάκα, λίγο υψηλότερου επιπέδου από τον δικό μου αποκλεισμό του τσιγκλιζόμενου, ή (β) το λέει σοβαρά, να αναστήσουμε το εναύω αφού χρησιμοποιούμε το έναυσμα. Αν μπορεί να αναστηθεί το πτώμα, τότε, όπως λέμε υποβοηθούμενη αναγνωρισιμότητα (και όχι υποβοηθηθείσα), θα πάμε και στην εναυόμενη αναγνωρισιμότητα. Όχι εναυομένη — το ρήμα έρχεται τώρα στα σημερινά μέτρα.

 

[tsioutsiou]

@ Ζαζ.
"αλλά δεν υπάρχουν άλλοι χρόνοι".
Και δεν υπάρχουν για το εναύομαι. :)
Αν δεις το Λίντελ, καταλαβαἰνεις γιατί γράφει : αόρ. εναύσασθαι και ας έχει το παράδειγμα που βάζεις με το "εναυσάμενος".
Οπότε αόρ. μέσ. μόνον απαρ. εναύσασθαι (τον μέλλοντα του τον καπάρωσε το εναύω)
Χαίρομαι που ελλειπτικό από τότε και νεκρο(ζώντανο) σήμερα μπορεί ακόμα και εναύει συζητήσεις για πάρτη του.

Χμ, εδώ που τα λέμε, από κάτι teasing... στο σεξ, δεν είναι άσχημο το αποτέλεσμα "εναυόμενος" . Αν διαβάζει ο δρ. τηλεσεξολόγος, θα το ακούσουμε σύντομα. :)