metafrasi banner

like

Νομίζω ότι κάπως παρανοήθηκε αυτό που είπα. Ίσως δεν εκφράστηκα εγώ αρκετά καθαρά (το 'χω αυτό...), αλλά όσον αφορά το "να πούμε" και το "μιλάμε", εννοούσα πως δεν είναι πια της μόδας και ηχούν ελαφρώς παρωχημένα. Αντίθετα, το "ρε παιδί μου" παραμένει ακμαιότατο μεταξύ των νέων, αλλά είναι -και- αποδεκτό σε σοβαρότερες συζητήσεις, όπως το απόσπασμα που προανέφερα.
Για αυτό μου ταιριάζει για απόδοση του "like". Επειδή, ενώ είναι μια νεολαιίστικη έκφραση, έχει απλώσει τα πλοκάμια της παντού.
 
Καλωσόρισες Θεμισντοτίρ. :) Κάποια μακρινή σχέση με την Ισλανδία, ίσως;
 
Αφού παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον την συζήτηση περί του "να μην θέλεις τη μάνα σου στο φεϊσμπουκ", αποφάσισα και εγώ να αυτονομηθώ, επιλέγοντας λοιπόν αυτό το τολμηρό όνομα χρήστη, το οποίο υπογραμμίζει την ανεξαρτησία της σκέψης μου και την αποδέσμευση μου από τον κλοιό των πατρικών ενδιαφερόντων.
 
Νομίζω ότι κάπως παρανοήθηκε αυτό που είπα. Ίσως δεν εκφράστηκα εγώ αρκετά καθαρά (το 'χω αυτό...), αλλά όσον αφορά το "να πούμε" και το "μιλάμε", εννοούσα πως δεν είναι πια της μόδας και ηχούν ελαφρώς παρωχημένα. Αντίθετα, το "ρε παιδί μου" παραμένει ακμαιότατο μεταξύ των νέων, αλλά είναι -και- αποδεκτό σε σοβαρότερες συζητήσεις, όπως το απόσπασμα που προανέφερα.
Για αυτό μου ταιριάζει για απόδοση του "like". Επειδή, ενώ είναι μια νεολαιίστικη έκφραση, έχει απλώσει τα πλοκάμια της παντού.

Εγώ θα έλεγα απλά το ρε συ. Όχι ότι το «ρε παιδί μου» δεν λέγεται, βεβαίως βεβαίως.
 
Εγώ θα έλεγα απλά το ρε συ. Όχι ότι το «ρε παιδί μου» δεν λέγεται, βεβαίως βεβαίως.

Το θέμα με το "ρε συ" είναι ότι απευθύνεται ειδικά σε κάποιον, άρα υπονοεί κάποιο βαθμό οικειότητας, και μια διμερή συζήτηση. Αντίθετα, το "ρε παιδί μου" έχει χάσει πια αυτή τη χροιά.
 
Έχει δίκιο η ThemisDaughter, γιατί αυτό το "ρε παιδί μου" το έχω ακούσει κι εγώ πολλές φορές από το γιο μου και τους φίλους του (που είναι σχεδόν 30 χρονών) και μάλιστα όχι μόνον όταν μιλάνε μεταξύ τους αλλά το λένε και σε μένα.
 
Παίζει και σε βερσιόν «ρε σεις». Το «ρε παιδί μου» εγώ τουλάχιστον δεν το πολυακούω, τουλάχιστον όχι τόσο όσο το «ρε συ»/«ρε σεις». Τέσπα. :)
 
Μου επιτρέπετε να ξεστρατίσω ολωσδιόλου τη συζήτηση και να σας διηγηθώ τι έπαθα προχτές το βράδυ; Πήγα να παρακολουθήσω μια διάλεξη σε έναν οργανισμό την ύπαρξη του οποίου αγνοούσα και στο τέλος της εκδήλωσης προσέγγισα τον υπεύθυνο και άρχισα να τον ρωτώ τι είναι αυτός ο οργανισμός και τι δραστηριότητες έχει. Αυτός, αφού μου εξήγησε, με ρώτησε αν θέλω να μαθαίνω τις προσεχείς εκδηλώσεις τους με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, και ... ακολουθεί ο εξής διάλογος:

--So, if you like us ...
--But of course I like you, tonight's event was superb.
--No, I mean if you press the button "LIKE" in our Facebook page...

Αποχώρησα με το αίσθημα ότι έχω μείνει πολύ, μα πολύ, πίσω... :o
 
Άη λάικ! :D

Νομίζω ότι η Θεμισδώτερ ξέρει καλύτερα από εμάς τι ακούγεται στους νεανικούς κύκλους και τι όχι. Ώστε επικρατεί το "ρε παιδί μου". Κοίτα να δεις, δεν το φανταζόμουνα, ρε παιδί μου!
 
--So, if you like us ...
--But of course I like you, tonight's event was superb.
--No, I mean if you press the button "LIKE" in our Facebook page...

If you like them, you can sometimes also friend them.
Εμ, δεν τον άφησες κι εσύ τον άνθρωπο να σου τελειώσει τη φραση και να προσθεσει "στο Φέισμπουκ".
 
Last edited by a moderator:
Back
Top