l'esprit de l'escalier = το σύνδρομο της καθυστερημένης αντίδρασης

bernardina

Moderator
http://en.wikipedia.org/wiki/L'esprit_de_l'escalier
Καταρχάς δεν έχω ιδέα 1) Αν έχει ξαναμπεί* και 2) Αν το βάζω στο καταλληλότερο μέρος.
Εν πάση περιπτώσει, είναι μια αρρώστια που κατατρύχει κι εμένα, ευτυχώς όμως για την ώρα δεν έχω καταντήσει εξαιτίας της μισάνθρωπη όπως ο Ρουσό. :D (Αντίθετα, μ' άρεσε πολύ εκείνο το l’homme sensible, comme moi... του Ντιντερό ;) )

*αν και το αναζήτησα.

Τη συμβο(υ)λή σας, παρακαλώ!
 
Κάτι σαν αντίδραση με χρονοκαθυστέρηση, ψάχνεις, σωστά; Σε τι ρέτζιστερ; (Μα τι ρωτάω; Εκεί όπου ο αγγλόφωνος καταλαβαίνει αυτή την έκφραση που δεν είχα ξαναδεί...) Καθυστερημένη αντίδραση; Επιφοίτηση κατόπιν εορτής;

Να το μεταφέρουμε στα αγγλικά ή στα γαλλικά, άραγε;
 
Δόκτωρ, το ανετοιμόλογος δίνει τη διάσταση της έλλειψης riposte την κατάλληλη στιγμή, αλλά δεν μεταφέρει και τη σημασία πως αυτό το riposte έρχεται αργότερα.
 
Δόκτωρ, το ανετοιμόλογος δίνει τη διάσταση της έλλειψης riposte την κατάλληλη στιγμή, αλλά δεν μεταφέρει και τη σημασία πως αυτό το riposte έρχεται αργότερα.
Γι' αυτό το έσβησα... :D. Έσβησα επίσης το βραδετοιμόλογος επειδή δεν χαρακτηρίζει τέτοιους πρωινούς τύπους...
 
Κρίμα που είναι καταδικαστέα η χρήση μικτής γραφής (ελληνική-λατινική), διότι τότε θα έγραφα late-οιμόλογος ή L8οιμόλογος. :D
 
Μα, ο Ραντανπλαν είναι αμβλύνους — δεν έχει ποτέ τη σωστή έκλαμψη (έστω και με ντιλέι) απ' όσο ξέρω.
 
Ναι, έτσι είναι - συμπαθεί τους Ντάλτον και μισεί το Λούκι Λουκ, και τέτοια.
 
Νόμιζα ωστόσο ότι αυτός είναι το σύμβολο της καθυστερημένης αντίδρασης.
 
l'esprit de l'escalier - η πραγματική ιστορία

«Ακόμη θυμάμαι», είπε στην παρέα του ο Ντιντερό, «εκείνη τη φορά που μου είπε ο πατέρας μου "για κατέβα τις σκάλες μικρέ και πήγαινε στην εξώπορτα να δεις αν έρχομαι". Κατέβηκα κουτρουβαλώντας τις σκάλες πριν καλά καλά συνειδητοποιήσω τι μου είχε πει. Φτάνοντας κάτω, το κατάλαβα και με πήρε το παράπονο. Εκείνη την ημέρα το πίστεψα οριστικά: Ποτέ μου δεν θα κατόρθωνα να γίνω πιο έξυπνος, πιο όμορφος, πιο δυνατός από αυτόν τον σπουδαίο, μεγάλο, σοφό άντρα...»
 
Σας απολαμβάνω όλους μαζί και αηδονίζομαι που λέει και μια ψυχή! :lol:
Δοκτορούκο, σε κανένα κείμενο δεν το βρήκα -ή μάλλον λάθος. Ασφαλώς και το βρήκα σε κείμενο (για την ακρίβεια σε τούτο 'δω 'δώ), αλλά κανείς δεν μου ζήτησε να το μεταφράσω. Από μόνη μου μπήκα σας έβαλα στον κόπο, χεχεχε, :devil: για να δω γι' άλλη μια φορά την ανυπέρβλητη δημιουργικότητά σας! :wub::wub::wub:
 
Πρωτολογισμός: ραντανπλανισμός.

Όχι, Νικελίνο. Ραντανπλανισμός είναι εκείνη η κατάσταση κατά την οποία το υποκείμενο έχει μια ξαφνική έκλαμψη ευφυΐας (εντελώς μέτριας και συνηθισμένης για τα κοινά μέτρα, βαθμού σούπερ ντούπερ ουάου αϊνσταϊνδιάνοιας για το ίδιο) η οποία υπερφορτώνει τα κυκλώματα, καίει φλάντζες, ενώσεις, κάρτες, πλακέτες, ολοκληρωμένα και τα πάντα όλα, και καταλήγει σε λιποθυμικό επεισόδιο. :devil:
 
Back
Top