I want to believe: Αγαπημένες σειρές

curry

New member
Δεν υπήρξε μεγαλύτερη μανία από το Μπέβερλι στην Ελλάδα του '90 (η Τόλμη και Γοητεία δεν μετράει, η υστερία άρχισε τέλη 80). Μιλάμε ότι το έβλεπαν όλοι! Πραγματικά, δείτε κανένα επεισόδιο τώρα στις επαναλήψεις, θα φτιάξετε καινούργιο συκώτι από τις ατάκες και τις στυλιστικές επιλογές!

Πάντως τη ζωή μου μια Κάντι κι ένα Μπέβερλι τη στιγμάτισαν τηλεοπτικά σε τρυφερή ηλικία και ιδού τα αποτελέσματα!
 
paraskevi said:
Πρέπει, τότε, να σπεύσεις να δεις τον Σκοτεινό Ιππότη. Και το "The Prestige".

Το πρίκουελ (Batman begins) το είδα και μου άρεσε πολύ, αν εξαιρέσουμε τη γλυκανάλατη σύζυγο του Τομ Κρούζ. Το Σκοτεινό Ιππότη θα πάω σίγουρα να το δω. Όσο για το Πρεστίζ, το έχω δει ίσαμε τέσσερις φορές και το ξαναβλέπω άνετα. Γενικώς, σπέυδω να δω όποια ταινία παίζει ο εν λόγω κύριος.
 
Δεν υπήρξε μεγαλύτερη μανία από το Μπέβερλι στην Ελλάδα του '90 (η Τόλμη και Γοητεία δεν μετράει, η υστερία άρχισε τέλη 80). Μιλάμε ότι το έβλεπαν όλοι! Πραγματικά, δείτε κανένα επεισόδιο τώρα στις επαναλήψεις, θα φτιάξετε καινούργιο συκώτι από τις ατάκες και τις στυλιστικές επιλογές!

Πάντως τη ζωή μου μια Κάντι κι ένα Μπέβερλι τη στιγμάτισαν τηλεοπτικά σε τρυφερή ηλικία και ιδού τα αποτελέσματα!

Αχ, το βλέπω! Στα επεισόδια αυτής της βδομάδας καλός είναι ο Μπράντον γιατί έχει κουρέψει τον λασπωτήρα στο μαλλί. Στα πρώτα επεισόδια ήταν άθλιος. Βέβαια, τότε τον βλέπαμε και λέγαμε "πω, πω τι γκόμενος"! Αμ, η Μπράντα; Μη μου πείτε τώρα, ότι αυτή δεν έκανε καμία πλαστική, που η μούρη της ήταν σαν καρπούζι και τώρα έχει 53405345 γωνίες, θα ανασκελωθώ!
Όσο για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις, τις βλέπω, δυστυχώς, και σε δικές μου φωτογραφίες, της εποχής εκείνης, και γελάω (για να μην κλαίω!).
 

nickel

Administrator
Staff member
Να σας πω τον πόνο μου. Τα τελευταία χρόνια (με εξάρσεις) έχω μεγάλη ανάγκη να βλέπω ταινίες με vigilantes. Μου λείπει ο Τσαρλς Μπρόνσον. Έχουμε κάτι τέτοιο σε σειρά, να βγάλω τώρα το άχτι μου;
 

curry

New member
Αχ, το βλέπω! Στα επεισόδια αυτής της βδομάδας καλός είναι ο Μπράντον γιατί έχει κουρέψει τον λασπωτήρα στο μαλλί. Στα πρώτα επεισόδια ήταν άθλιος. Βέβαια, τότε τον βλέπαμε και λέγαμε "πω, πω τι γκόμενος"! Αμ, η Μπράντα; Μη μου πείτε τώρα, ότι αυτή δεν έκανε καμία πλαστική, που η μούρη της ήταν σαν καρπούζι και τώρα έχει 53405345 γωνίες, θα ανασκελωθώ!
Όσο για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις, τις βλέπω, δυστυχώς, και σε δικές μου φωτογραφίες, της εποχής εκείνης, και γελάω (για να μην κλαίω!).

Καλά, δες τις Μάγισσες στο Star πριν αρχίσει το Μπέβερλι στον Άλφα (εντάξει παιδιά, είμαι τζάνκι, μην το κάνουμε θέμα) και κάνε συγκρίσεις Μπρέντας (sic). Έχει και μπλε μάτια στις Μάγισσες η κυρία!

Πάντως, ο Μπράντον πάντα σάχλας μού φαινόταν, δηλώνω Ντιλανική!
 
Να σας πω τον πόνο μου. Τα τελευταία χρόνια (με εξάρσεις) έχω μεγάλη ανάγκη να βλέπω ταινίες με vigilantes. Μου λείπει ο Τσαρλς Μπρόνσον. Έχουμε κάτι τέτοιο σε σειρά, να βγάλω τώρα το άχτι μου;

Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι το Ντέξτερ. Εναλλακτικός Τσαρλς Μπρόνσον, με απωθημένα.
 
Καλά, δες τις Μάγισσες στο Star πριν αρχίσει το Μπέβερλι στον Άλφα (εντάξει παιδιά, είμαι τζάνκι, μην το κάνουμε θέμα) και κάνε συγκρίσεις Μπρέντας (sic). Έχει και μπλε μάτια στις Μάγισσες η κυρία!

Πάντως, ο Μπράντον πάντα σάχλας μού φαινόταν, δηλώνω Ντιλανική!

Μα ακριβώς αυτές τις δύο εκδόσεις της Μπρέντα συγκρίνω!!! :D Τι νομίζεις ότι θα μου ξέφευγαν οι Μάγισσες;
 
H καλύτερη στιγμή στην καριέρα της Shannen Μπρέντας ήταν στα 17 της, μαζί με τη συνομήλική της Winona Ryder. Τέλος.
 

curry

New member
Μα βέβαια, ξεχνιούνται οι Χέδερ; Δεν παίζει κι ο Κρίστιαν Σλέιτερ εκεί;
 

curry

New member
Πάντως, κρίμα που οι υπότιτλοι είναι καινούργιοι στο Μπέβερλι. Θα χάσουμε αμίμητες μεταφράσεις όπως "μα βρε Ντόνα μου" και "πού είσαι Στιβάκο".
 
curry said:
"πού είσαι Στιβάκο"

Σοβαρολογείς; Στιβάκο; Μήπως και Ντιλανάκο, Ντονούλα, Μπραντονάκο, Μπρεντούλα και τα λοιπά;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Όντως, εκείνοι οι υπότιτλοι είχαν αφήσει εποχή. Και για την ικανότητά τους να αποδίδουν πενήντα αγγλικές λέξεις με μία ελληνική.
 
Αγαπητή Κατερίναααα,

θα σου μιλήσω αποκλειστικά για τον εαυτό μου: όσο βλέπω τηλεόραση, η μεγαλύτερη απογοήτευσή μου ήταν η στιγμή που τελείωνε το αγαπημένο σίριαλ και έπρεπε να περιμένω μια βδομάδα. Χώρια που οι διαφημίσεις μου την έσπαγαν απίστευτα. Χώρια που σε μια βδομάδα μπορεί να'χες κάπου να πας (και τότε πάντα χάλαγε το βίντεο). Έχω σπάσει δάχτυλο στο πόδι τρέχοντας κάποια Κυριακή πρωί να προλάβω το Babylon 5. 'Εχω τσακωθεί με τη γυναίκα μου επειδή ήθελε να βγούμε κι εγώ ήθελα να δω τα Χ-files.
Ε, όταν εμφανίστηκαν οι σειρές σε ντιβιντί, δεν ήθελε ρώτημα. Δεν κόλλησα. Δεν ενέδωσα σε μια νέα μανία. Απλώς, βρήκα επιτέλους την ευκαιρία να κάνω αυτό ακριβώς που ονειρευόμουν τόσα χρόνια. Δηλαδή, τρία και τέσσερα επεισόδια στο καπάκι (ρεκόρ τα έξι, στην πρώτη σεζόν του 24, με δεύτερο ρεκόρ τα πέντε, στην πρώτη σεζόν του Γκαλάκτικα).
Πραγματικά απορώ με όσους αντέχουν να δουν ένα μόνο επεισόδιο. Αυτό θα πει αυτοσυγκράτηση!

Ήρθε η ώρα να απαντήσω στον Κόμη Μπάλταρ, αφού παρέδωσα το έργο που είχα.
Τα λεγόμενά σου, αγαπητέ, με άγγιξαν βαθύτατα, βρήκα μια αδελφή ψυχή που λένε. Ήθελα και να 'ξερα ποιος το ξεκίνησε όλο αυτό με τις σειρές σε DVD και στοίχειωσε τα βράδια μου. Διότι πάσχω.
Μανιώδης με τις ελληνικές και ξένες σειρές όταν προβάλλονται στην τηλεόραση δεν είμαι τόσο πολύ πλέον. Στην εφηβεία, βέβαια, έβλεπα διάφορα (συμπεριλαμβανόμενου του προαναφερθέντος Μπέβερλι Χιλς), αλλά μετά μου πέρασε η πολλή η πρεμούρα. Όταν οι άλλοι πετούσαν ατάκες της Ντάλιας από το σήριαλ Στο Παρά Πέντε, εγώ τους κοίταζα με απορία.
Μέχρι που πριν από ένα χρόνο περίπου (ή και λιγότερο) έφερε ο αδερφός μου στο σπίτι ένα μάτσο δισκάκια δηλώνοντας ότι μας έφερε να δούμε το Lost. Ήξερα περί τίνος επρόκειτο, είχα πετύχει και κάνα δυο επεισόδια στην κρατική τηλεόραση, αλλά μέχρις εκεί. Αρχίσανε οι υπόλοιποι να το βλέπουνε, στην αρχή δεν ενδιαφέρθηκα. Κάπου στα μέσα της πρώτης σεζόν (στα δισκάκια εννοείται) κόλλησα κι εγώ την αρρώστια. Κι από τότε έχω καταντήσει τζάνκι.
Έχω καθαρίσει ήδη καμιά δεκαπενταριά σίριαλ και πλέον δεν γίνεται να μη δω τα επεισόδιά μου κάθε βράδυ. Μα μία, μα δύο η ώρα, εγώ πρέπει να τα δω αλλιώς δεν κοιμάμαι.
Αφού τελείωσα το Lost, έπιασα το Prison Break, μετά το Heroes, μετά τους Sopranos (καταπληκτική σειρά, τόσο πειστική και καλογυρισμένη που φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τι να κάνει ο Τόνι Σοπράνο και να αναρωτιέμαι αν μαλώνει με την Καρμέλα στην κουζίνα του σπιτιού τους), μετά το Sex and the City, μετά βρήκα όλες τις σεζόν του ER από μια φίλη και την καταβρήκα γιατί είναι δέκα-έντεκα στο σύνολο και είχα πολύ πράμα να δω οπότε δεν θα τελείωνε γρήγορα, μετά το Six Feet Under, μετά το Closer (νομίζω το παίζει στο Star), το The Wire (άλλη καταπληκτική κατ' εμέ σειρά του HBO), το 4400, μετά ξαναείδα το Twin Peaks, τα Yes, Minister και Yes, Prime Minister και διάφορα άλλα. Πριν από μερικές μέρες τέλειωσα και το House MD (αυτό το παίζει σίγουρα το Star).
Μία φορά έβλεπα Lost από τις 10 το βράδυ της μιας μέρας μέχρι τις 5 το πρωί της επομένης. Αρρώστια...
 
Αυτό το είχα πάθει εγώ πέρυσι. Λοιπόν, νομίζω ήρθε ο καιρός να ψηφίσουμε τις αγαπημένες μας σειρές:

- Nip/Tuck
-The Closer (τι μορφή)
- Sex and the City (τι απόλαυση οι διάλογοι, τι κόλαση για τον υποτιτλιστή!)
- Six Feet Under
- Desperate Housewives (ο δεύτερος κύκλος)
- 24 (αυτά κι αν τα βλέπεις μονορούφι)
- Prison Break (εμένα μ' άρεσε μόνο ο 2ος κύκλος)
- Big Love

και φυσικά πρώτα και καλύτερα ΟΛΑ τα Star Trek The Next Generation και το Voyager.
Τα X-Files δεν τα βρίσκω σε DVD μόνο τα πιο νέα επεισόδια.
 
Αυτό το Big Love δεν το ήξερα. Κοίταξα λίγο στον επίσημο ιστότοπο του HBO. Πολυγαμικοί μορμόνοι;! Καλό είναι;
 
Είναι πολύ ενδιαφέρον και περίεργο. Εμένα μου άρεσε. Είναι ένας τύπος Μορμόνος, σύγχρονος Αμερικάνος επιχειρηματίας που έχει 3 γυναίκες σε τρία διαφορετικά σπίτια, το ένα πλάι στο άλλο!!! Και κάθε βράδυ, από το ένα σπίτι στο άλλο! Πανικός... :)

Είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί σε αναγκάζει να δεις τα πράγματα με άλλο μάτι. Έχει και διάφορα twists στην πλοκή, γιατί φυσικά δεν μπορούνε να λένε σε όλο τον κόσμο ότι είναι πολυγαμικοί, έχουν διάφορους εχθρούς που θέλουν να τους βγάλουν από τη μέση + τα δικά τους εσωτερικά ενδοοικογενειακά προβλήματα, τις θυσίες που πρέπει η κάθε σύζυγος να κάνει για τις άλλες κλπ κλπ.

Όχι είναι πολύ καλό, το συνιστώ.

Το Lost το έβλεπα μέχρι τους 2 πρώτους κύκλους και μ' άρεσε αλλά στο τέλος κουράστηκα. Τώρα, προσπαθώ να απεξαρτηθώ από τις σειρές, γιατί καταλαβαίνεις...
 
Ambrose said:
Είναι πολύ ενδιαφέρον και περίεργο. Εμένα μου άρεσε. Είναι ένας τύπος Μορμόνος, σύγχρονος Αμερικάνος επιχειρηματίας που έχει 3 γυναίκες σε τρία διαφορετικά σπίτια, το ένα πλάι στο άλλο!!! Και κάθε βράδυ, από το ένα σπίτι στο άλλο! Πανικός... :)
Είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί σε αναγκάζει να δεις τα πράγματα με άλλο μάτι. Έχει και διάφορα twists στην πλοκή, γιατί φυσικά δεν μπορούνε να λένε σε όλο τον κόσμο ότι είναι πολυγαμικοί, έχουν διάφορους εχθρούς που θέλουν να τους βγάλουν από τη μέση + τα δικά τους εσωτερικά ενδοοικογενειακά προβλήματα, τις θυσίες που πρέπει η κάθε σύζυγος να κάνει για τις άλλες κλπ κλπ.
Όχι είναι πολύ καλό, το συνιστώ.

Ενδιαφέρον ακούγεται... Είδα και τους ηθοποιούς που παίζουν... Μπορεί και να το δοκιμάσω.

Αλεξάνδρα, ρωτάς γιατί έχεις κάνει τον υποτιτλισμό μήπως;
 
Top