Ψιχουλάκια για σκέψη...
Επειδή το -εθνο μού φαίνεται υπερβολικό ως χαρακτηρισμός ενός σχετικά περιορισμένου, όπως δείχνουν τα πράγματα, φαινομένου (μιλάμε για υποσύνολα πληθυσμών, όχι ολόκληρα έθνη, που ασκούν την ίδια θρησκευτική λατρεία) κάτι σαν τοπο- θα μου φαινόταν πιο κοντά στην πραγματικότητα για πρώτο συνθετικό.
Αυτό ως προς το περιεχόμενο της λέξης. Ως προς τον τύπο, παρουσιάζει βέβαια τις ίδιες δυσκολίες με το -εθνο, γιατί το ζόρι είναι να κολλήσεις μια εύληπτη και εύηχη κατάληξη που θα εκφράζει κάποιας μορφής θρησκευτική πίστη.
Ας πούμε μια λέξη στο πνεύμα του τοπολατρευτικός μπορεί τυπικά να είναι πιο κοντά σ' αυτό που ψάχνουμε, αλλά παραμένει ασαφής ως προς το περιεχόμενο και είναι αδύνατον να παράξει ουσιαστικό (το τοπολατρευτής/ές είναι απαράδεκτο, φυσικά. Αν και το τοπολατρεία ίσως να λέει κάτι)
Και η αναζήτηση συνεχίζεται. :s