metafrasi banner

components (στο καλλιτεχνικό πατινάζ)

daeman

Administrator
Staff member
Δεν ξέρω αν είναι μετάφραση - κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τα μικυμάους που λέει ο Δρ7χ - αλλά το έχω ακούσει αρκετές φορές:
ένα ελεφαντάκι, δυο ελεφαντάκια, τρία ελεφαντάκια, τέσσερα ελεφαντάκια...
Η ελάχιστη καθυστέρηση στο τέσσερα δεν επηρεάζει αισθητά αυτή την ακριβέστατη κατά τα άλλα μέθοδο μέτρησης χρόνου :p. Από το έντεκα και πάνω υπάρχει σημαντική απόκλιση, αλλά ποιος θα κάτσει να μετρήσει τόσα ελεχαντάκια;

Το χίλια ένα, χίλια δύο που λέει ο Ζάζουλας είναι μετάφραση του αγγλικού, φαντάζομαι, σαν τα πολλά καθημερινά της αεροπορικής τζάργκον, όπως θα επιβεβαιώσει μάλλον και ο ίδιος. Εξάλλου, ιπτάμενο ελέφαντα θυμάμαι μόνο έναν - άλλος ντισνεϊκός ήρωας αυτός - τον Ντάμπο. Αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο η φιλαργυρία των χολιγουντιανών παραγωγών να μας χαρίσει (που λέει ο λόγος· τίποτε δεν χαρίζει το Χόλιγουντ) και άλλους ιπτάμενους ελέφαντες, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Από την άλλη, μου αρέσει στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πιο πιστό και δεν νομίζω να δυσκολευτεί ο θεατής να το καταλάβει.
Η απορία μου, όμως, παραμένει: εμείς δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο;
Αν τελικά δεν έχουμε, μπορεί να αποδοθεί αυτή η έλλειψη στο κλισέ της ελληνικής ραθυμίας;

Και τι μαθαίνει κανείς σκαλίζοντας με αφορμή τα ερωτήματα εδώ! Έχουν βρει, λέει, στα βάθη των ωκεανών ολόκληρο γένος πλασμάτων, που ονομάστηκαν Grimpoteuthis (το τεύθις από την ομώνυμη αρχαία πόλη στην τοποθεσία της σημερινής Δημητσάνας) ή χταπόδια Ντάμπο:


Αν το έχει ανακαλύψει η ελίτ της γαστριμαργικής εκζήτησης, τους έχω ικανούς να σερβίρουν σε μυστικόδειπνα αμύθητης αξίας, με αυστηρά περιορισμένο αριθμό συνδαιτυμόνων, αυτάκια θυληκού νταμποχταποδιού γλασέ, μαριναρισμένα σε εκχύλισμα τριχιδίων από φρεσκοκομμένα, πρώιμα μαγιάτικα λεοντοπόδια από το Μάτερχορν, με σως από κρέμα γάλακτος του γιέτι και... (συμπληρώστε εδώ άλλες ευφάνταστες παραλλαγές τροφών από σπανιότατα έως ανύπαρκτα είδη φυτών και ζώων, στα πρότυπα του Αρχάριου).
 
Και τι μαθαίνει κανείς σκαλίζοντας με αφορμή τα ερωτήματα εδώ! Έχουν βρει, λέει, στα βάθη των ωκεανών ολόκληρο γένος πλασμάτων, που ονομάστηκαν Grimpoteuthis (το τεύθις από την ομώνυμη αρχαία πόλη στην τοποθεσία της σημερινής Δημητσάνας) ή χταπόδια Ντάμπο:

Δεν θέλω μεν να χαλάσω μια ωραία ιστορία, από την άλλη δε το διαόλι με τρώει.
Είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του πλάσματος και της συμπαθούς αρχαίας αρκαδικής κώμης; Γιατί βλέπω λ.χ. "τευθίς (τευθίδος) = είδος μαλακίου, σηπία, καλαμάρι". Απαντούν ακόμη και ο "τεύθος" και το "τευθίδιον". Πιο λογικό μου φαίνεται να προέρχεται από αυτά η ταξινομική ονομασία του χταποδιού ντάμπο.

:)Συμπάθα με, σύντεκνε...
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
μικρή τευθίδα,
βενθικό μαλάκιο,
τρώει γαρίδες


Σιγά-σιγά θα το πάρω το κολάι με τα χαϊκού 5-7-5, να μη θυμίζουν λεζάντες σε φωτογραφίες... :)
 

daeman

Administrator
Staff member
Δεν θέλω μεν να χαλάσω μια ωραία ιστορία, από την άλλη δε το διαόλι με τρώει.
Είμαστε βέβαιοι ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ του πλάσματος και της συμπαθούς αρχαίας αρκαδικής κώμης; Γιατί βλέπω λ.χ. "τευθίς (τευθίδος) = είδος μαλακίου, σηπία, καλαμάρι". Απαντούν ακόμη και ο "τεύθος" και το "τευθίδιον". Πιο λογικό μου φαίνεται να προέρχεται από αυτά η ταξινομική ονομασία του χταποδιού ντάμπο.

:)Συμπάθα με, σύντεκνε...

Μα εννοείται, σύντεκνε Ρογήρε!
Άλλωστε, όταν συμπαθώ έναν άνθρωπο γενικά, τον συμπαθώ και με τη συγκεκριμένη σημασία. :) Αυτό το διαόλι το θεωρώ ένα από τα πολυτιμότερα προσόντα των ανθρώπων (στα soft skills ανήκει, μάλλον) και είναι ίσως ο πιο σημαντικός λόγος που ξημεροβραδιάζομαι (κυριολεκτικά, σήμερα) εδώ, με την εκλεκτή σας συντροφιά.
Κι αν χαλάσουμε μια ιστορία, είμαι σίγουρος ότι θα προκύψει στην πορεία άλλη, τις περισσότερες φορές ακόμη καλύτερη.
Βέβαιος δεν είμαι καθόλου, απλώς αντέγραψα κάτι που βρήκα στη Wikipedia, χωρίς να το ψάξω περισσότερο και να το διασταυρώσω (λόγω έλλειψης χρόνου και γνώσεων πάνω στο θέμα, μα και κούρασης):eek:, ίσως με την υποσυνείδητη βεβαιότητα ότι όλο και κάποιος πιο καταρτισμένος από μένα θα το σκαλίσει περισσότερο και θα βρεθεί η άκρη του νήματος. (Μια που είπα νήμα, υποψιάζομαι ότι ο Νίκελ ίσως έχει αρχίσει ήδη να το γνέθει).
Με τα όσα αναφέρεις, μου φαίνεται κι εμένα πιο λογικό αυτό που λες. Και για να μάθω και κάτι παραπάνω, υπάρχει περίπτωση να συνδέεται και με την Τηθύ ή να βάλω υποψηφιότητα για τα βραβεία Γκας Πορτοκάλος;

@Δρ7χ: Καλά το πας, κττμγ. Εύχομαι να 'ρθει η στιγμή που το χ του Δρ7χ θα παραπέμπει αυτόματα στη χαϊκουπλαστική σου μαεστρία. Παρεμπ, το χαϊκού μού το περιέγραψαν κάποτε ως γιαπωνέζικη μαντινάδα. :p Το πορτοκαλί, για να τιμήσω την Οράγγη, τους Οράνιε και τις Κάτω Χώρες.
 

nickel

Administrator
Staff member
Πώς φτάσαμε από το πατινάζ στα καλαμάρια;

Σε παρασύρει καμιά φορά η Wikipedia σε λάθος δρόμους, γιατί σε πάει στην πόλη αν ζητήσεις Teuthis, επειδή το καλαμάρι ανήκει στις Τευθίδες ή Τευθοειδή (τάξη ολόκληρη), Teuthida. Αλλά η τευθίδα δεν έχει κανένα γλωσσικό ενδιαφέρον για μένα ή, πάντως, δεν συγκρίνεται με τα τηγανητά καλαμαράκια. Από την άλλη, εκείνο το Grimpo...
 
Εγώ για πατινάζ ξεκίνησα
μα στο δρόμο είχα λιγούρα
πού να πάω ρώτησα
γιατί 'θελα
καλαμάρι όχι σαβούρα.

Στο ΝΟΚ στην Καλαμάτα
μου 'πε μια γρα
θα φας από την τράτα
θα γλείφεις τα δαχτύλια σου
δεν θα ξαναβγείς στη στράτα.

Μια και δυο πήγα κι εγώ
να τα δοκιμάσω
το πατινάζ εξέχασα
στο νήμα αυτό να πιάσω!

Παρεμπιμπτόντως, ευχαριστώ όλους για τη βοήθεια. Παραδίδω την ταινία αύριο.

Όσο για τα χαϊκού λέω να γράψω μερικά λόγια στο νήμα για την ποίηση.
 
Top