Ορίστε και το ελληνικό γιουτιουμπάκι, με τους εξής στίχους (σε παγκόσμια πρώτη ιντερνετική προβολή):
Θαυμάσια χάρη, τι γλυκιά! Που έσωσε κι εμέ
χαμένος ήμουν, μ’ εύρηκε και μ’ ελευθέρωσε.
Η χάρη με παρηγορεί, τους φόβους μου σκορπά,
μου δίνει ελπίδα και χαρά, τους δισταγμούς νικά.
Και σε παγίδες αν βρεθώ, κινδύνους, πειρασμούς,
θα ’ρθεί σ’ εμέ η χάρη Του, η χάρη του Θεού.
Και σαν τελειώσ’ αυτ’ η ζωή της θλίψης, της φθοράς,
θ’ αρχίσ’ η πείρα θαυμαστή αιώνιας χαράς.
Και χίλια χρόνια ’κεί ψηλά, θα είν’ απλώς αρχή,
τη δόξα του Θεού να υμνώ αιώνια τη λαμπρή.
Από την Αθηνά και τη Ρομίνα (δεν ξέρω ποια είναι ποια) τον Οκτώβριο του 2009 στο συνέδριο Χριστιανών Καλλιτεχνών.
Θαυμάσια χάρη