Οπότε: Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ' της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν' αρχινήσει... Βουρ!
κόκκινη γραμμή = red line
- Thread starter sarant
- Start date
Οπότε: Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ' της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν' αρχινήσει... Βουρ!
Προσχωρώ στη θεωρία του Δόκτορα (# 12). Η λεπτή κόκκινη γραμμή ανέκαθεν σήμαινε στη βρετανική ιστορία τον απελπισμένο αγώνα εναντίον υπέρτερων εχθρών (against all odds) και πολύ σωστά παραβάλλεται με τις Θερμοπύλες και το Μανιάκι (και όχι Μανιάκη).
Θεωρώ υπεύθυνο του συμφυρμού των δύο εννοιών (red line και thin red line) τον Τζόουνς και θα στοιχημάτιζα --χωρίς να έχω το παραμικρό στοιχείο για να το αποδείξω, αλλά με την «ήρεμη βεβαιότητα» της νίκης που κυριαρχεί στο μυαλό ενός χαϊλάντερ που υπερασπίζεται τα υψώματα της Μπαλακλάβας-- ότι το ρητό έλεγε There's only a THIN line (και όχι THIN RED) line between the sane and the mad. Και στα ελληνικά το λέμε, δεν το έχετε ακούσει; «Μόνο μια (λεπτή) γραμμή χωρίζει την ευφυΐα από την τρέλλα».
Αυτό που θέλει να μεταδώσει η εικόνα της «κόκκινης γραμμής» στις διαπραγματεύσεις είναι το «μη περαιτέρω»· είναι η ρήση του Λούθηρου «Εδώ στέκομαι. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο»· είναι η πεισματική άρνηση. Δεν είναι το «μόνος εναντίον όλων», το «άνοιξαν οι πύλες της Κολάσεως και ξεβράζουν απανωτά τα κύματα των δαιμόνων» της λεπτής κόκκινης γραμμής. Άλλωστε και στην ταινία αυτό που βλέπαμε ήταν η σύγκρουση μεταξύ κοινής λογικής και στρατηγικής ανικανότητας, σχεδόν ψηλαφούσαμε τη «λεπτή γραμμή» μεταξύ φρονιμάδας και τρέλας. Σύγκρουση με επερχόμενα κύματα εχθρών δεν είδα. Μάλιστα (θυμάμαι καλά; ) ο εχθρός ήταν σχεδόν απών ως σωματική παρουσία, μόνο η μηχανική του παρουσία (τα πυρά του) γινόταν αισθητή.
Λεπτομέρεια: Thin Red Line αποκαλείται στα αστεία (pun intended?) η γραμμή του μετρό στο Λονδίνο που περνάει από το σταθμό του Βατερλώ.
Θεωρώ υπεύθυνο του συμφυρμού των δύο εννοιών (red line και thin red line) τον Τζόουνς και θα στοιχημάτιζα --χωρίς να έχω το παραμικρό στοιχείο για να το αποδείξω, αλλά με την «ήρεμη βεβαιότητα» της νίκης που κυριαρχεί στο μυαλό ενός χαϊλάντερ που υπερασπίζεται τα υψώματα της Μπαλακλάβας-- ότι το ρητό έλεγε There's only a THIN line (και όχι THIN RED) line between the sane and the mad. Και στα ελληνικά το λέμε, δεν το έχετε ακούσει; «Μόνο μια (λεπτή) γραμμή χωρίζει την ευφυΐα από την τρέλλα».
Αυτό που θέλει να μεταδώσει η εικόνα της «κόκκινης γραμμής» στις διαπραγματεύσεις είναι το «μη περαιτέρω»· είναι η ρήση του Λούθηρου «Εδώ στέκομαι. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο»· είναι η πεισματική άρνηση. Δεν είναι το «μόνος εναντίον όλων», το «άνοιξαν οι πύλες της Κολάσεως και ξεβράζουν απανωτά τα κύματα των δαιμόνων» της λεπτής κόκκινης γραμμής. Άλλωστε και στην ταινία αυτό που βλέπαμε ήταν η σύγκρουση μεταξύ κοινής λογικής και στρατηγικής ανικανότητας, σχεδόν ψηλαφούσαμε τη «λεπτή γραμμή» μεταξύ φρονιμάδας και τρέλας. Σύγκρουση με επερχόμενα κύματα εχθρών δεν είδα. Μάλιστα (θυμάμαι καλά; ) ο εχθρός ήταν σχεδόν απών ως σωματική παρουσία, μόνο η μηχανική του παρουσία (τα πυρά του) γινόταν αισθητή.
Λεπτομέρεια: Thin Red Line αποκαλείται στα αστεία (pun intended?) η γραμμή του μετρό στο Λονδίνο που περνάει από το σταθμό του Βατερλώ.
Last edited:
Elsa
¥
Και το γνωστό τραγούδι, μιλάει μόνο για λεπτή γραμμή που χωρίζει την αγάπη από το μίσος.
Και μια πιο απλή εξήγηση, από εδώ (Ο Κριμαϊκός πόλεμος 1853-1856):
[...] Τον αμέσως επόμενο μήνα οι σύμμαχοι αποφασίζουν να καταλάβουν το στρατηγικό λιμανάκι του [sic] Μπαλακλάβα, νοτίως της Σεβαστούπολης, και να το αξιοποιήσουν ως κέντρο εφοδιασμού για την πολιορκία της Σεβαστούπολης. Η ηγεσία των Άγγλων στη συγκεκριμένη μάχη που δόθηκε τον Οκτώβριο του 1854 έμεινε στην ιστορία ως συνώνυμο της ανικανότητας και της στρατηγικής…βλακείας! Σε μια στιγμή της μάχης από σύγχυση εντολών μια ολόκληρη ίλη ελαφρού ιππικού διατάχτηκε να επιτεθεί ενάντια στο ρωσικό πυροβολικό. Περίπου 600 άνδρες χάθηκαν στην περιβόητη «Επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας» που αργότερα υμνήθηκε ως πράξη ηρωισμού από τον ποιητή Άλφρεντ Τέννυσον. Παρόμοιες απονενοημένες ενέργειες θα επαναληφθούν αργότερα κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου… Στην ίδια μάχη αντίθετα οι σκληροτράχηλοι «Red Coats» αμυνόμενοι στο λιμάνι του Μπαλακλάβα αντέταξαν επιτυχή άμυνα απέναντι στο πολυάριθμο ρωσικό ιππικό επεκτεινόμενοι σε όλο το πλάτος του πεδίου της μάχης σε μια «λεπτή κόκκινη γραμμή», αποτελούμενη από δυο γραμμές στρατιωτών αντί των διδασκομένων στα στρατιωτικά βιβλία τεσσάρων. Μια ακόμη σημαντική νίκη πέτυχαν οι σύμμαχοι στις 5 Νοεμβρίου στη μάχη του Ίνκερμαν όπου αντιμετώπισαν υπέρτερες ρωσικές δυνάμεις. Πλέον η Σεβαστούπολη ήταν αποκλεισμένη. [...]
[...] Τον αμέσως επόμενο μήνα οι σύμμαχοι αποφασίζουν να καταλάβουν το στρατηγικό λιμανάκι του [sic] Μπαλακλάβα, νοτίως της Σεβαστούπολης, και να το αξιοποιήσουν ως κέντρο εφοδιασμού για την πολιορκία της Σεβαστούπολης. Η ηγεσία των Άγγλων στη συγκεκριμένη μάχη που δόθηκε τον Οκτώβριο του 1854 έμεινε στην ιστορία ως συνώνυμο της ανικανότητας και της στρατηγικής…βλακείας! Σε μια στιγμή της μάχης από σύγχυση εντολών μια ολόκληρη ίλη ελαφρού ιππικού διατάχτηκε να επιτεθεί ενάντια στο ρωσικό πυροβολικό. Περίπου 600 άνδρες χάθηκαν στην περιβόητη «Επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας» που αργότερα υμνήθηκε ως πράξη ηρωισμού από τον ποιητή Άλφρεντ Τέννυσον. Παρόμοιες απονενοημένες ενέργειες θα επαναληφθούν αργότερα κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου… Στην ίδια μάχη αντίθετα οι σκληροτράχηλοι «Red Coats» αμυνόμενοι στο λιμάνι του Μπαλακλάβα αντέταξαν επιτυχή άμυνα απέναντι στο πολυάριθμο ρωσικό ιππικό επεκτεινόμενοι σε όλο το πλάτος του πεδίου της μάχης σε μια «λεπτή κόκκινη γραμμή», αποτελούμενη από δυο γραμμές στρατιωτών αντί των διδασκομένων στα στρατιωτικά βιβλία τεσσάρων. Μια ακόμη σημαντική νίκη πέτυχαν οι σύμμαχοι στις 5 Νοεμβρίου στη μάχη του Ίνκερμαν όπου αντιμετώπισαν υπέρτερες ρωσικές δυνάμεις. Πλέον η Σεβαστούπολη ήταν αποκλεισμένη. [...]
Ο... *Μπαλακλάβας πρέπει να έχει επηρεαστεί από τον μπακλαβά.
Η Μπαλακλάβα, της Μπαλακλάβας, ήδη από τον καιρό του πολέμου.
http://books.google.gr/books?id=An5EAAAAcAAJ&pg=PA105
Η Μπαλακλάβα, της Μπαλακλάβας, ήδη από τον καιρό του πολέμου.
http://books.google.gr/books?id=An5EAAAAcAAJ&pg=PA105
Το άρθρο στη «Νέα Πανδώρα» εξαιρετικό, Νίκελ! Μέχρι και Μπαλακλαβικόν Ελληνικόν Τάγμα υπήρξε, στα τέλη του 18ου αιώνα.
Από το κείμενο που μας παραπέμπει ο Νίκελ, του περιοδικού Νέα Πανδώρα του Ιουλίου 1853 (! λίγους μήνες πριν αρχίσει ο Κριμαϊκός Πόλεμος!) μαθαίνουμε ότι η Μπαλακλάβα με το λιμανάκι της ήταν χωριό εντελώς ελληνικό. Το κατοικούσαν Έλληνες που είχαν καταφύγει στη Ρωσία έπειτα από την αποτυχία της επανάστασης των Ορλοφικών.
Το 1783 ο Ποτεμκίνος, κατανοών την άφευκτον ανάγκην του να προφυλαχθώσι τα όρια της παραλίας, ενεπιστεύθη ταύτην την εντολήν εις αυτούς [= τους Έλληνες που είχαν καταφύγει στην Κριμαία μετά τα Ορλοφικά]. Εσταθμεύθησαν διά τούτο εις την Μπαλακλάβαν (…) και η πόλις αύτη, ομού με τας κώμας Καδίκιοϊ, Καμάραν και Καράνιον, επαραχωρήθη εις αυτούς. [Επακολούθησε διανομή γαιών] Εις την αύξησιν της πόλεως συνετέλεσε τα μέγιστα η εξής περίστασις, ότι εν τω 1807 ο λιμήν της, ο πριν φόβω του λαθρεμπορίου απηγορευμένος ων, απεκατέστη εν ενεργεία πάλιν διά την ακτοπλοΐαν· διότι ο ασφαλέστατος ούτος κόλπος (…) παρέχει εις τους εισπλέοντας περιζήτητον καταφύγιον εν καιρώ των θυελλών, αίτινες κατά το σύνηθες διεγείρονται περί το νοτιοδυτικόν του Κριμαίου ακρωτήριου, το υπό των Γενουιτών και μέχρι σήμερον Κάπο Βιολέντε καλούμενον.
Επί των ημερών μας [οι Έλληνες] καρπούνται 7 πλησίον της πόλεως κείμενα χωρία, των οποίων μόνον τα δάση (…) εκτείνονται εις 6000 Ρωσσικά στρέμματα, οι αμπελώνες εις 205, οι λειμώνες εις 1050, οι αγροί εις 2800 και ούτως καθ’ εξής. Εις την χώραν αυτών είνε ωκοδομημένον και το μοναστήριον του αγίου Γεωργίου. (…) Κατά το παρόν ο πληθυσμός της πόλεως, συνιστάμενος όλως εξ Ελλήνων, ανεβαίνει μόλις εις 600· αλλά τω θέρει συνέρχονται εις τον τόπον τούτον πολλοί ξένοι, οίτινες, περιηγούμενοι την αξιοθέατον Ταυρικήν παραλίαν, είτε άρχονται αυτόθεν της οδοιπορίας είτε αποτελειούσιν αυτήν εκεί.
Η υπερτάτη τοπική διαχείρισις των δημοσίων τής τε πόλεως και των αυτή ανηκουσών κωμών, συμπεριλαμβανουσών (…) περίπου 2000 κατοίκους Έλληνας, ών τους πλείστους Αιγαιοπελαγίτας μετανάστας, [βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων].
Νέα Πανδώρα, τόμ. 4, φύλλο 77, 1 Ιουλίου 1853, σσ. 103-105.
Νά κι ένας χάρτης με τη Μπαλακλάβα, το Καντίκιοϊ, την Καμάρα, και τ' άλλα χωριουδάκια:
Το 1783 ο Ποτεμκίνος, κατανοών την άφευκτον ανάγκην του να προφυλαχθώσι τα όρια της παραλίας, ενεπιστεύθη ταύτην την εντολήν εις αυτούς [= τους Έλληνες που είχαν καταφύγει στην Κριμαία μετά τα Ορλοφικά]. Εσταθμεύθησαν διά τούτο εις την Μπαλακλάβαν (…) και η πόλις αύτη, ομού με τας κώμας Καδίκιοϊ, Καμάραν και Καράνιον, επαραχωρήθη εις αυτούς. [Επακολούθησε διανομή γαιών] Εις την αύξησιν της πόλεως συνετέλεσε τα μέγιστα η εξής περίστασις, ότι εν τω 1807 ο λιμήν της, ο πριν φόβω του λαθρεμπορίου απηγορευμένος ων, απεκατέστη εν ενεργεία πάλιν διά την ακτοπλοΐαν· διότι ο ασφαλέστατος ούτος κόλπος (…) παρέχει εις τους εισπλέοντας περιζήτητον καταφύγιον εν καιρώ των θυελλών, αίτινες κατά το σύνηθες διεγείρονται περί το νοτιοδυτικόν του Κριμαίου ακρωτήριου, το υπό των Γενουιτών και μέχρι σήμερον Κάπο Βιολέντε καλούμενον.
Επί των ημερών μας [οι Έλληνες] καρπούνται 7 πλησίον της πόλεως κείμενα χωρία, των οποίων μόνον τα δάση (…) εκτείνονται εις 6000 Ρωσσικά στρέμματα, οι αμπελώνες εις 205, οι λειμώνες εις 1050, οι αγροί εις 2800 και ούτως καθ’ εξής. Εις την χώραν αυτών είνε ωκοδομημένον και το μοναστήριον του αγίου Γεωργίου. (…) Κατά το παρόν ο πληθυσμός της πόλεως, συνιστάμενος όλως εξ Ελλήνων, ανεβαίνει μόλις εις 600· αλλά τω θέρει συνέρχονται εις τον τόπον τούτον πολλοί ξένοι, οίτινες, περιηγούμενοι την αξιοθέατον Ταυρικήν παραλίαν, είτε άρχονται αυτόθεν της οδοιπορίας είτε αποτελειούσιν αυτήν εκεί.
Η υπερτάτη τοπική διαχείρισις των δημοσίων τής τε πόλεως και των αυτή ανηκουσών κωμών, συμπεριλαμβανουσών (…) περίπου 2000 κατοίκους Έλληνας, ών τους πλείστους Αιγαιοπελαγίτας μετανάστας, [βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων].
Νέα Πανδώρα, τόμ. 4, φύλλο 77, 1 Ιουλίου 1853, σσ. 103-105.
Νά κι ένας χάρτης με τη Μπαλακλάβα, το Καντίκιοϊ, την Καμάρα, και τ' άλλα χωριουδάκια:
Last edited:
Προσθέτω, για αρχειακούς λόγους, τον σημερινό Πανούτσο: Κόκκινες γραμμές υπήρξαν και καλύτερες
cougr
¥
Πώς μου διέφυγε αυτό το νήμα;
Εγώ πάντως, νόμιζα πως η φρ. κόκκινη γραμμή, προέκυψε από τον όρο redline, δλδ. την κόκκινη γραμμή (ή περιοχή) του ταχύμετρου του αυτοκινήτου ή άλλου οχήματος, η οποία υποδηλώνει το όριο και την μέγιστη ταχύτητα της μηχανής πριν υποστεί βλάβη. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για την κόκκινη γραμμή του στροφόμετρου και τον μέγιστο αριθμό στροφών ανά λεπτό της μηχανής. Υπάρχει κι ως ρήμα.
Περισσότερα για το redline στον σύνδεσμο της Wiki παρακάτω.
en.wikipedia.org
Εγώ πάντως, νόμιζα πως η φρ. κόκκινη γραμμή, προέκυψε από τον όρο redline, δλδ. την κόκκινη γραμμή (ή περιοχή) του ταχύμετρου του αυτοκινήτου ή άλλου οχήματος, η οποία υποδηλώνει το όριο και την μέγιστη ταχύτητα της μηχανής πριν υποστεί βλάβη. Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για την κόκκινη γραμμή του στροφόμετρου και τον μέγιστο αριθμό στροφών ανά λεπτό της μηχανής. Υπάρχει κι ως ρήμα.
Περισσότερα για το redline στον σύνδεσμο της Wiki παρακάτω.
Redline - Wikipedia
Μήπως έχει διαδραματίσει κάποιο ρόλο και η Red Line Agreement του 1928;
«The deal became known as the Red Line Agreement because, supposedly, during the negotiations between TPC members, none of the participants was exactly certain of the pre-war boundaries of the Ottoman Empire. Consequently, during one of the final meetings, Gulbenkian drew the boundaries from memory on a map of the Middle East with a red pencil. In fact, the question had been resolved well before, during negotiations between the British and French foreign ministries. Nevertheless, the name stuck.
https://history.state.gov/milestones/1921-1936/red-line
«The deal became known as the Red Line Agreement because, supposedly, during the negotiations between TPC members, none of the participants was exactly certain of the pre-war boundaries of the Ottoman Empire. Consequently, during one of the final meetings, Gulbenkian drew the boundaries from memory on a map of the Middle East with a red pencil. In fact, the question had been resolved well before, during negotiations between the British and French foreign ministries. Nevertheless, the name stuck.
https://history.state.gov/milestones/1921-1936/red-line
cougr
¥
Το "red line" θα μπορούσε να προστεθεί στον τίτλο.
The red line, or "to cross the red line", is a phrase used worldwide to mean a figurative point of no return or line in the sand, or "the fastest, farthest, or highest point or degree considered safe."[1][2]
en.m.wikipedia.org
The red line, or "to cross the red line", is a phrase used worldwide to mean a figurative point of no return or line in the sand, or "the fastest, farthest, or highest point or degree considered safe."[1][2]