Τοπωνύμια σε -αίικα

Ωχ, έχεις δίκιο, και μάλιστα μιά φίλη μου ειναι δασκάλα στα Βραχνέικα και τα αναφέρει συνεχώς. Αλλά περιέργως διαβασα Βραχνέικα και σκέφτηκα τα Αραχωβίτικα. Καμιά σχέση.
 
Στην Εγλυκάδα βλέπω ότι οι γραφές Τζολέικα και Πολιτέικα έχουν εν πολλοίς καθιερωθεί (αντί για Τζολαίικα, Πολιταίικα).
 
Όπως αναφέρω και πιο πάνω, εγώ μια ζωή με ε τα ε΄γραφα αυτά. Με αι τα έβλεπα περιστασιακά σε πινακίδες στο δρόμο.
Αλλά ακόμα και το διαβατήριο της γιαγιάς μου από το 1950 λεέι τόπος γεννήσεως ...έικα.
 
Ντινέικα γράφουν οι σχετικές πινακίδες, παρότι το τοπωνυμιοδοτικό όνομα είναι Ντιναίοι:
http://ligakaikala.blogspot.gr/2008/12/blog-post_10.html
Στο άρθρο θα διαβάσετε και για Τσιπιαναίους (κατοίκους Τσιπιάνων) και για Αναγναίους — αλλά και για τον Δερβινέικο δρόμο.
WP_001327.jpg

WP_001329.jpg
 
Συχνότερη δείχνει να είναι η γραφή Τσιχλέικα απ' ό,τι η “ορθότερη” Τσιχλαίικα.
 
Ξυλουρέικα (1978), για να θυμίσω την πρότασή μου για ένα ενιαίο παραγωγικό τέρμα -έικα:

R-3130869-1455886576-8623.jpeg.jpg
emi-41-ca.jpg
 
Μας έχει καταστρέψει η εμμονή με τα -αίοι και -αίικα, κι έτσι πας να γράψεις Χαλκιδέων (που 'ναι το σωστό) κι ο "ορθογράφος" του Word στο κοκκινίζει για να το αλλάξεις σε *Χαλκιδαίων. :angry:
 
Η γραφή -έικα δεν έχει ετυμολογική βάση.
Το ’χω ήδη γράψει αρκετές φορές στο παρόν νήμα, ότι διαφωνώ με τον παραπάνω αφορισμό· υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου δεν προηγήθηκαν κάποιοι -αίοι στην πορεία παραγωγής ενός -éικου τοπωνυμίου — χαρακτηριστικά παραδείγματα τα μεσσηνιακά ανθρωπωνυμικά σε -έας αλλά και πολλά που αναφέρθηκαν σε άλλα σχόλια. Στη συλλογή των καθαρών -έικων, επομένως, ας προσθέσω σήμερα τα Σκλαβέικα. Κι επαναφέρω την πρότασή μου να θεωρηθεί αυθύπαρκτο το παραγωγικό τέρμα -έικα για καθετί το τοπωνυμικό σε -éικα και να ορθογραφείται έτσι, με τον απλούστερο τρόπο (δλδ με έψιλον), χωρίς να αναζητείται διάκριση ανάλογα με το εάν υπάρχει κάποιο -αίοι από πίσω ή όχι.
 
Back
Top