Τι διερμηνέα περιμένεις με 17€ τη μέρα;

[nickel]

Πάρα πολύ ωραία. Νομίζω ότι, και χωρίς την εδώ μαρτυρία κάποιου διερμηνέα δικαστηρίων (υπάρχουν; ή ντρέπονται να το πουν ότι υπάρχουν;) έχουμε αρκετές μαρτυρίες ώστε να πούμε ότι, από αυτή τουλάχιστον την άποψη, είχε δίκιο το αγγλικό ρεπορτάζ και δεν αδικεί κανέναν ο τίτλος του νήματος. Δεν ξέρω για ποιους γελοίους γραφειοκρατικούς λόγους έχει μείνει η αμοιβή σε παράνομα επίπεδα — απέχει ακόμα και από το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη. Το ότι ενδεχομένως θα πρέπει να περιμένουμε να μας κράξουν έξω για να κάνουμε κάτι δεν το αποκλείω. Είναι της μόδας άλλωστε. Να ελπίζουμε να μας κράξουν έξω μήπως και γίνει τίποτα εδώ.

 

[Zazula]

Ισχύει αυτό; Μήπως είναι €17 την ώρα; Μήπως η εφημερίδα παρουσιάζει την όλη υπόθεση κάπως διαστρεβλωμένα; Ο δημοσιογράφος μεταφέρει τα λόγια του πατέρα χωρίς να διασταυρώσει την πληροφορία. Μας αρκεί;

Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος που ανάρτησα την είδηση χωρίς να τη διασταυρώσω πρώτα. Λοιπόν, επισήμως πλέον: Είναι λάθος και αρβύλα το ότι οι μεταφραστές στα δικαστήρια παίρνουν 17€ τη μέρα. Στην πραγματικότητα παίρνουν 11€ τη μέρα. ;)

 

[dragoness]

"Κατάθεση και ομολογία" πρώην δικαστικής διερμηνέως

Αγαπητέ Nickel, ναι, υπάρχω!(τώρα είδα το thread). Και ντρέπομαι που αναγκάστηκα (που να το'ξερα?) να ζήσω για έναν χρόνο σε καθεστώς ομηρίας -παραιτήθηκα όσο νωρίτερα μπορούσα...(Και εδώ δεν ισχύει το "δεν ήξερες, δε ρώταγες?" κάποιοι φίλοι δικηγόροι μου πρότειναν να συμμετάσχω στη διαδικασία, οι οποίοι επίσης δεν ήξεραν τίποτα άλλο εκτός από το ότι κάνω μια αίτηση το καλοκαίρι και περιμένω...) Το σύστημα απονομής δικαιοσύνης είναι για κλωτσιές, και ας ξεκινήσουμε από το υπουργείο πρώτα, μετά από μερικούς δικαστές, και ύστερα ας πιάσουμε τους διοικητικούς υπαλλήλους!
Προς επιβεβαίωσιν τον άνωθεν λεχθέντων, πράγματι, η αμοιβή είναι 17 € καθαρά για κάθε δίκη στην οποία καλείται ο διερμηνέας ή, πιο σωστά, για κάθε (συν)κατηγορούμενο για τον οποίο διερμηνεύει (απ' όπου μπορεί να ξεμπερδέψει σε 10 λεπτά, αλλά και σε 6 ώρες, ανάλογα με τον αριθμό πινακίου της δίκης, αλλά και από την "ροή" ή αναβολή των προηγούμενων στο πινάκιο δικών. Όπως και να 'χει, είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στο δικαστήριο από τις 9 το πρωί, χωρίς να ξέρει πότε θα γίνει η δίκη, αλλά και αν θα γίνει, στην οποία περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος να μην πληρωθεί, με δικαιολογία το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν οι υπηρεσίες του (παράνομο και λάθος, αλλά αυτά τα λένε οι ίδιοι οι δικαστές χωρίς κανένα αίσθημα δικαίου). Φευ! Αν η δίκη ξεκινήσει λίγο πριν τις 3, ώρα κατά την οποία γίνεται διακοπή, και τελειώσει στις 15:05 τουλάχιστον, η αμοιβή διπλασιάζεται.
Εάν πάλι πρόκειται για ανάκριση, η αμοιβή είναι 11 € καθαρά, και η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από 5 λεπτά έως 1,5 ώρα (σύμφωνα πάντα με την εμπειρία μου).
Στην περίπτωση αυτή ο διερμηνέας δεν είναι υποχρεωμένος να παραστεί αν δεν θέλει-η κλίση γίνεται τηλεφωνικά την ίδια μερα της ανάκρισης και απαιτείται η παρουσία του διερμηνέα στον ανακριτή μέσα σε 1-2 ώρες από το τηλεφώνημα. Αν δεν μπορεί, θα κληθεί ο επόμενος και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Για τις δίκες όμως η κλήση παραδίδεται έγγραφη από δικαστικό επιμελητή τουλάχιστον 1 μήνα νωρίτερα. Κανονικά πρέπει να γίνεται θυροκόλληση, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια και η κλήση μπορεί να καταλήξει στα χέρια της κυρα-Κατίνας η οποία υπόσχεται στον επιμελητή να την παραδώσει στον ενδιαφερόμενο.
Όλα αυτά έχουν σημασία γιατί ο διερμηνέας απειλείται με ποινικές κυρώσεις (μάλλον για τα μάτια είναι) αλλά υπάρχουν. Οι κυρώσεις υποτίθεται ότι εφαρμόζονται όταν ο διερμηνέας δεν εμφανίζεται εγκαίρως/καθόλου στη δίκη και δεν ειδοποιεί για την απουσία του. Όταν λοιπόν δεν μπορεί ο διερμηνέας να παραστεί, πρέπει να στείλει ένα φαξ κάπου, κανείς δεν ξέρει που, και να δηλώσει την αδυναμία του. Φυσικά αυτά τα φαξ ποτέ δεν καταλήγουν εκεί που πρέπει και κανένας υπάλληλος δεν ξέρει ότι παρελήφθησαν. Εδώ υπάρχει θέμα με αυτόν που θέλει να "παραιτηθεί": Για να αφαιρεθεί το όνομα του διερμηνέα από τον κατάλογο πρέπει να γίνει μια αίτηση, για την τύχη της οποίας θα πρέπει να περιμένει την συνεδρίαση κάποιου δικαστικού συμβουλίου τον Δεκέμβρη! Αυτό σημαίνει ότι ο διερμηνέας, για να έχει τα νώτα του καλυμμένα, πρέπει -για κάθε κλήση που του γίνεται-να στέλνει και ένα φαξ, αν έχει αποφασίσει ότι δεν θέλει να προσφέρει άλλο τις υπηρεσίες του, μέχρι να μπορέσει να κάνει την αίτηση της διαγραφής.
Ο κατάλογος των διερμηνέων ανανεώνεται κάθε χρόνο, αλλά κατά έναν μυστήριο τρόπο όλοι οι διοικητικοί που τηλεφωνούν και που στέλνουν κλήσεις χρησιμοποιούν τον παλιό κατάλογο! Όπερ σημαίνει ότι μπορεί να έχεις παραιτηθεί νόμιμα και τυπικά, και αυτοί να συνεχίσουν να σε καλούν για τα επόμενα δύο χρόνια τουλάχιστον!
Σημειωτέον ότι υπάρχει τόση γραφειοκρατία, ώστε ΚΑΝΕΝΑΣ υπάλληλος, ούτε στην Ευελπίδων ούτω στον Άρειο Πάγο, δεν ξέρει ΠΟΙΟΣ στο καλό είναι υπεύθυνος για αυτόν τον κατάλογο, αν ο κατάλογος είναι κοινός για τα Πρωτοδικεία και τα Εφετεία και γενικά τις διάφορες δικαστικές υπηρεσίες...
Α! Να σημειώσω ότι η έγγραφη κλήση είναι τυποποιημένη και είναι η ίδια κλήση με αυτή των μαρτύρων. Οι υπάλληλοι δεν έμπαιναν καν στον κόπο να διαγράψουν τη λέξη "μάρτυρας" και να την αντικαταστήσουν με τη λέξη "διερμηνέας". Αυτό είναι το αστείο της υπόθεσης, όταν εμφανίζονται κλήσεις από το Εφετείο κακουργημάτων για δίκες κατά διαφόρων αλλοδαπών και εσύ εμφανίζεσαι ως μάρτυρας...Μια - δυο-τρεις, οι γριες της πολυκατοικίας αρχίζουν να πιστεύουν ότι είσαι του υποκόσμου. Το αποκορύφωμα ήταν όταν μου είπαν ότι με έψαχναν δύο αστυνομικοί (προφανώς για να επιδώσουν κλήση από το ανακριτικό τους γραφείο) και η διαχειρίστρια με ρώτησε: "Πού έχεις μπλέξει?"?!@*&%!!!!!
Για την ιστορία, να σημειώσω ότι μέσα σε έναν χρόνο παρουσιάστηκα σε 5-6 δίκες τυπικά (κανονικά πολλές περισσότερες), και αυτά τα ρημαδο - 80€ ακόμα μου τα χρωστάνε από το τέλος του 2009.
Ομολογώ ότι τέτοια ξεφτίλα δεν έχω ξαναζήσει στη ζωή μου! (Κάποτε μου έκαναν προφορική κλήση επειδή με είδαν μπροστά τους σε ένα γραφείο. Μου έδωσαν ημερομηνία και ώρα για να ξαναπάω. Τους λέω "Σίγουρα?" Ναι, μου λένε, δεν υπάρχει πρόβλημα, θα σου δώσουμε την κλήση και γραπτά όταν έρθεις. Πάω κι εγώ λοιπόν στο ραντεβού, και βλέπω άλλη συνάδελφο να περιμένει, την οποία έχουν καλέσει επίσημα από τον κατάλογο στο γραφείο του ανακριτή. Τολμάω να διαμαρτυρηθώ για την ταλαιπωρία που υπέστην αλλά, όπως καταλαβαίνετε...δίκιο δεν βρίσκεις εκεί μέσα...Οξύμωρο, ε?

Να σας πω πω πώς ξεκινά η "συνεργασία":ο ενδιαφερόμενος κάνει μία αίτηση στην Ευελπίδων σε ένα γραφείο (στο κτίριο όπου αναρτάται η ανακοίνωση για την έναρξη "συνεργασίας" με νέους διερμηνείς). Η αίτηση δεν υπάρχει έντυπη, γράφεις : "Αιτούμαι όπως επιλεγώ ως ....κλπ. ή οτιδήποτε τέτοιο. Κανένας από τους υπαλλήλους δεν γνωρίζει να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με αυτό. Όταν ρωτάς τι δικαιολογητικά πρέπει να επισυνάψεις στην αίτησή σου, σου λένε: "Βάλε ό,τι νομίζεις, βεβαιώσεις προϋπηρεσίας, συστατικές επιστολές, πτυχία (αν έχεις) κλπ." Γίνονται δεκτά και άτομα χωρίς πτυχίο σχετικό, χωρίς καν κάποιο δίπλωμα σε ξένη γλώσσα, εάν η γλώσσα αυτή είναι σχετικά σπάνια, λένε...Εμένα με δέχτηκαν με Proficiency, κάποιες βεβαιώσεις προϋπηρεσίας σε μεταφραστικά γραφεία, καθώς και αποδείξεις εξωτερικής συνεργασίας και συστατικές επιστολές. Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να είναι και δημόσιος υπάλληλος και να παίρνει άδεια από την εργασία του για τον σκοπό αυτό! Εγώ τότε είχα freelance εργασίες και εργαζόμουν τα απογεύματα σε φροντιστήριο αγγλικών, γι' αυτό και μπορούσα να το κάνω. Μόλις είδα τα χάλια όμως (καθώς και ότι δεν αξίζει τον κόπο καθότι οι κλήσεις ήταν πολύ αραιές -καθώς και το άγχος που με έπιανε κάθε φορά στο ακροατήριο- δεν μπορούσα να παραιτηθώ πριν περάσει ένας χρόνος, γιατί έπρεπε να μπω στη διαδικασία με τα φαξ-φαντάσματα, όπως περιέγραψα παραπάνω.
(Συνεχίζω στο επόμενο post)

 

[dragoness]

Επειδή το thread το διάβασα εντελώς διαγώνια, θα απαντήσω τουλάχιστον στον τίτλο του, (δηλαδή στο κατά πόσο η διερμηνεία γίνεται όπως πρέπει), καθώς και στο θέμα της διαφθοράς:
Είπα παραπάνω ότι οι διερμηνείες γίνονται από οποιονδήποτε. Στην κυριολεξία. Ακόμα και εγώ θεωρώ πως δεν ήμουν η κατάλληλη. Ακόμα και ένας απόφοιτος του Ιονίου ίσως να μην είναι ο κατάλληλος. Χρειάζεται ειδική επιμόρφωση-εκπαίδευση για αυτό. Πρώτα απ' όλα έναν κώδικα δεοντολογίας και ένα καθηκοντολόγιο (τι πρέπει να μεταφράζεις και τι είναι εφικτό τελικά, γιατί όταν μιλούν όλοι ταυτόχρονα καταλαβαίνεις τι γίνεται), δεύτερον τριβή και εξάσκηση στην νομική ορολογία, και τρίτον "εκπαίδευση των δικαστών-δικηγόρων-εισαγγελέων ώστε να σέβονται και να συνδράμουν το δύσκολο έργο του διερμηνέα και όχι να του το κάνουν δυσκολότερο. Όσα κείμενα και να έχει μεταφράσει κανείς γραπτά, δεν είναι εύκολη η ανάσυρση της ορολογίας από την μνήμη σε πραγματικό χρόνο όταν δεν είσαι καν διερμηνέας. Πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζεις εκ των προτέρων το θέμα της δίκης ώστε να μπορείες να προετοιμαστείς. Υπάρχει όμως και ένα άλλο πρόβλημα. Πολλοί από τους υπόδικους δεν διαθέτουν μόρφωση και δεν γνωρίζουν την νομική ορολογία ούτε στην ίδια τους την γλώσσα, οπότε ο μεταφραστής έχει συνεχώς το άγχος αν ο κατηγορούμενος (συνήθως) έχει καταλάβει τα δικαιώματά του τουλάχιστον ή την ερώτηση που του γίνεται. Νομίζω ότι ο διερμηνέας είναι αναρμόδιος να φέρει αυτό το άγχος τη στιγμή που κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται. Όταν μάλιστα ο κατηγορούμενος δεν έχει δικηγόρο και έχει προφυλακιστεί και ο εισαγγελέας τον ρωτάει αν θέλει να εκδοθεί στη χώρα του για να δικαστεί και δεν του εξηγεί τι σημαίνει αυτό και πού θα έχει πιο δίκαιη δίκη, αλλά απλώς του ζητά να απαντήσει με ένα ναι ή ένα όχι, ο ρόλος του διερμηνέα είναι περιορισμένος. Όταν τον ρωτούν αν κατάλαβε και λέει "ναι", αλλά δεν είναι καθόλου πειστικό αυτό το "ναι", καταλαβαίνετε πώς νιώθει ο διερμηνέας όταν φοβάται ότι μπορεί άθελά του να έβαλε το χεράκι του για να κάψει έναν άνθρωπο ο οποίος είναι στην ουσία θύμα του συστήματος. Συνήθως ο διερμηνέας δεν φέρει καμία ευθύνη για την μεταχείριση του υπόδικου, αλλά το βάρος και η ευθύνη είναι μεγάλα...Εδώ κολλάει και το θέμα της αμοιβής, και δικαιολογείται και ο τίτλος του thread. Ένας ευσυνείδητος διερμηνέας θα έκανε την ίδια καλή δουλειά ανεξαρτήτως χρημάτων, αλλά ο ευσυνείδητος δεν θα κάνει ή θα πάψει να κάνει την δουλειά αυτή αν θεωρεί ότι η δουλειά του αξίζει πολύ περισσότερα από τα ψίχουλα που του δίνουν. Είναι θέμα αυτοσεβασμού.
Οι διερμηνείες λοιπόν γίνονται από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ. Ακόμα και αν δεν εμφανιστεί διερμηνέας, μπορεί να μεταφράσει ο καφετζής, που λέει ο λόγος, ή ο δικηγόρος, ή οποιοσδήποτε από το ακροατήριο γνωρίζει την γλώσσα, αρκεί να ορκιστεί στο Ευαγγέλιο ότι θα μεταφράσει πιστά. Μπορεί επίσης ο κατηγορούμενος να δηλώσει ότι δεν θέλει διερμηνέα και να μεταφράσει κάποιος φίλος ή γνωστός του. Εδώ ερχόμαστε στο θέμα της διαφθοράς.
Πρώτον, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι η δουλειά αυτή γίνεται και από δημόσιους υπαλλήλους. Με ποια σκοπιμότητα, από τη στιγμή μάλιστα που η μονιμότητα του δημόσιου υπαλλήλου (ως εγγύηση της αμεροληψίας του) έχει στην ουσία καταργηθεί παρά τις συνταγματικές επιταγές?
Δεύτερον, υπάρχουν κάποιες φάτσες που είναι μόνιμοι θαμώνες των δικαστηρίων και βγάζουν πολλά λεφτά από τις διερμηνείες. Πώς γίνεται αυτό, παρά μόνον εκτός της νόμιμης οδού? Έχω προσωπικές μαρτυρίες από αστυνομικούς του τμήματος μεταγωγών, οι οποίοι μετέφεραν τους προφυλακισθέντες υπόδικους, ότι υπάρχουν κάποιοι που πιάνουν τους κατηγορούμενους και τους ζητούν συνεργασία λέγοντάς τους ότι ξέρουν τον δικαστή και διάφορα τέτοια και ότι αν τους διερμηνεύσουν θα έχουν ελαφρύτερη ποινή, ζητώντας τουλάχιστον 20 ευρώ για τον καθένα. Αυτό βέβαια δεν γίνεται αν το δικαστήριο έχει ορίσει επίσημα μεταφραστή, εκτός βέβαια αν ο μεταφραστής δεν εμφανιστεί για οποιονδήποτε λόγο, οπότε ο "δικός μας" θα αδράξει την ευκαιρία, ή αν ο κατηγορούμενος έχει δηλώσει ότι δεν θέλει μεταφραστή γιατί καταλαβαίνει ελληνικά (λέμε τώρα) ή αν έχει μάθει ότι τη δουλειά αυτή μπορεί να την κάνει και κάποιος άλλος. Κανείς δεν το ψάχνει. Μάλιστα μου έτυχε προσωπικά το εξής: Όταν ανέβηκα στο εδώλιο μαζί με τον κατηγορούμενο για να διερμηνεύσω και πριν ξεκινήσει η δίκη, ο κατηγορούμενος είπε στον δικαστή (στα αγγλικα, και το μετέφρασα) ότι δεν θέλει εμένα (χωρίς να με ξέρει, εννοείται), αλλά τον τάδε κύριο, και έδειξε κάποιον στο ακροατήριο (τον θαμώνα, που λέγαμε παραπάνω), γιατί -λέει- τον ήξερε και είχαν συνεργαστεί και πρωτόδικα (τότε ήμαστε στο εφετείο). Οπότε καταλαβαίνετε ότι ο άλλος είχε αρχίσει να δαγκώνεται και να κάνει νοήματα από μακριά (του τύπου "όχι, όχι") για να καλύψει την γκάφα. Φυσικά το δικαστήριο δεν το δέχτηκε, και του είπε ότι πρέπει να κάνει την διερμηνεία η νόμιμα κληθείσα συνάδελφος, δηλ.εγώ. Αν δεν είχα πάει όμως, καταλαβαίνετε...
Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορώ να μιλήσω ακριβώς για διαφθορά αλλά για αθέμιτο ανταγωνισμό και για παράκαμψη της νόμιμης οδού από τύπους οι οποίοι την έχουν δει ελεύθεροι επαγγελματίες και κυνηγούν τους "πελάτες" με το δίκανο. Αυτό όμως δεν φαίνεται να απασχολεί το δικαστήριο και το υπουργείο. Η κατάσταση είναι άθλια και σίγουρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη διαφθορά. Εγώ κατέθεσα όσα ξέρω.
Αν κέρδισα κάτι από όλη αυτή την ιστορία είναι μόνο η εμπειρία. Αν έχασα κάτι είναι χρόνος και χρήμα. Δεν αξίζει τον κόπο και καταντά και υποτιμητικό. Χαιρετώ.

 

[nickel]

Καλωσήρθες, dragoness, και σ' ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ για την κατάθεση των εμπειριών σου. Ίσως είναι λεπτομέρεια το θέμα της αμοιβής των διερμηνέων δικαστηρίων μέσα στις ταλαιπωρίες των μεταφραστών ευρύτερα ή μέσα στα οργιώδη που συμβαίνουν στο χώρο της δικαιοσύνης. Είναι, ωστόσο, κι αυτό μια αντιπροσωπευτική ψηφίδα από το κακάσχημο μωσαϊκό της αρνητικής όψης της ελληνικής πραγματικότητας. Και οπωσδήποτε καταντά γελοίο να μην μπορεί να αποδοθεί δικαιοσύνη επειδή δεν υπάρχουν οι συνθήκες για επαρκείς διερμηνείς.

Έκανα για πολύ μικρό χρονικό διάστημα τον διερμηνέα στο Λονδίνο και ανακάλυψα ότι δεν μου πάει το άγχος της δουλειάς (και, μάλιστα, δεν μιλάμε καν για ταυτόχρονη διερμηνεία). Για μερικές μέρες βρέθηκα και σε μεγάλη αίθουσα δικαστηρίου με όλους τους τύπους με τις περούκες, να κάνω τον διερμηνέα ενός βασικού μάρτυρα. Θυμάμαι ότι, αν εξαιρέσεις το άγχος, οι εμπειρίες ήταν θετικές και τα λεφτά πολύ καλά. Αλλά από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια, γι' αυτό ελπίζω να μπορέσει κάποιος να καταθέσει κάποια στιγμή τις πιο φρέσκες εμπειρίες του από τα όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες, για να έχουμε και τη δυνατότητα να συγκρίνουμε.

 

[Dimi]

Μα δεν υπάρχει σύγκριση. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το καθεστώς είναι ελεγχόμενο/ρυθμιζόμενο, υπάρχουν ειδικές εξετάσεις και υπάρχουν ειδικοί σύλλογοι. Στη Σουηδία για παράδειγμα (ή στη Φιλανδία... μία από τις δύο), ο σύλλογος είναι τόσο ισχυρός που μπορεί να διαπραγματεύεται τιμές και να υπογράφονται συλλογικές συμβάσεις!!! Σε εμάς δεν υπάρχει καν η βασική νομοθεσία, το μίνιμουμ.

 

[thod]

Πράγματι στην Αγγλία τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Η αμοιβή είναι σαφώς καλύτερη, αλλά μειώνεται δραματικά όταν μεσολαβούν μεταφραστικά γραφεία κλπ. Στις περιπτώσεις όπου ο διερμηνέας πληρώνεται από το δικαστήριο (Crown Prosecution Service), η αμοιβή είναι συγκεκριμένη και σχετικά ικανοποιητική. Στις περιπτώσεις όμως όπου πληρώνεται απευθείας από δικηγορικό γραφείο, τα πράγματα εκεί είναι εντελώς διαφορετικά και μπορεί ο καθένας να χρεώσει ό,τι θέλει.
Το βασικό πρόβλημα, πιστεύω, στην Αγγλία δεν είναι το θέμα της αμοιβής, αλλά η καταλληλότητα και η κατάρτιση αυτών που εργάζονται ως διερμηνείς σε δικαστήρια. Ενώ έχουν γίνει διάφορες απόπειρες δημιουργίας ενός μητρώου μεταφραστών και διερμηνέων, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία απολύτως συνέπεια ή συνοχή στον τρόπο επιλογής. Από την εμπειρία μου μπορώ να πω ότι, τουλάχιστον στις περιπτώσεις όπου ο διερμηνέας (ή το μεταφραστικό γραφείο) επιλέγεται από το δικηγορικό γραφείο, ο μοναδικός έλεγχος των προσόντων του διερμηνέα γίνεται με προφορική δήλωση του ίδιου του διερμηνέα ενώπιον του δικαστηρίου. Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα, στις περιπτώσεις που διαμεσολαβεί μεταφραστικό γραφείο, οι αμοιβές να μειώνονται δραματικά και κατά συνέπεια να επιλέγονται “διερμηνείς” με A-level στα ελληνικά (ναι...το έχω δει κι αυτό).
Και εκεί φυσικά όπου τα πράγματα έχουν, κατά τη γνώμη μου, πιάσει πάτο είναι στη διερμηνεία σε βρετανικά δημόσια νοσοκομεία.

 

[Marinos]

Ας το αφήσω εδώ να το δείτε: δεν ξέρω τι πληρώνει η αμερικανική πρεσβεία τους διερμηνείς της, πάντως ξέρει καλά ποιους πληρώνει: http://www2.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=10/6/2011&columnId=1821

Ένα δείγμα:

Για το λόγο αυτό, οι υποψήφιοι καλούνται να υπογράψουν και δεύτερο έγγραφο το οποίο τιτλοφορείται «Supplement Information Sheet» («Εντυπο Πρόσθετων Πληροφοριών»).

Οι πρόσθετες πληροφορίες, πέρα από το χρώμα ματιών, μαλλιών ή της καταγραφής κάποιων «ιδιαίτερων χαρακτηριστικών» (;), μεταξύ άλλων αφορούν:

*

α) Την οικογενειακή κατάσταση του υποψηφίου. Ομως δεν αρκεί να απαντήσει αν είναι έγγαμος ή μη, χήρος ή ζωντοχήρος. Το ερωτηματολόγιο εκτείνεται και σε θέματα συμβίωσης, αν δηλαδή κάποιος είναι ανύπαντρος αλλά συζεί κ.λπ. Πιθανώς οι Αμερικανοί να έχουν κάποιο ειδικό ενδιαφέρον για τους... αστεφάνωτους.

*

β) Ζητούνται στοιχεία διεύθυνσης κατοικίας των 10 τελευταίων ετών. Ετσι μάλλον διευκολύνονται να βρίσκουν ευκολότερα τους «διαχειριστές πολυκατοικιών» (όπως αναφέρεται στο πρώτο έγγραφο) κατά τη συλλογή πληροφοριών...

*

γ) Απαιτείται καταγραφή όλων των ταξιδιών που έχει πραγματοποιήσει ο υποψήφιος, αλλά και ο σκοπός αυτών των ταξιδιών, που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία.

*

δ) Ζητείται να αναγραφεί όχι μόνο αν ο υποψήφιος έχει αλλάξει όνομα, αλλά ακόμα κι αν κάποτε είχε κάποιο... παρατσούκλι.

*

ε) Τέλος, δεν παραλείπουν εκτός από τα στοιχεία του ίδιου του υποψηφίου, του/της συζύγου και των παιδιών του, να ζητούν το ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση, την εθνικότητα και τον τόπο κατοικίας που ζουν τα αδέρφια, οι γαμπροί, οι νύφες, οι κουνιάδοι και οι κουνιάδες του! (σ.σ.: τους μπατζανάκηδες τους εντοπίζουν μόνοι τους)...

 

[nickel]

Εμένα δεν με εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα αυτά (τα ξέρουμε, δέκα χρόνια τώρα). Αλλά διαπιστώνω ότι, εκτός από διερμηνείς, χρειάζονται και μεταφραστές. Έχει διάφορα ωραία το ελληνικό, αλλά εκείνη η «απελευθέρωση πληροφοριών» (για το release of information) είναι μέσα στο... πνεύμα.

 

[Dimi]

Συγγνώμη, αλλά η εργασία σε πρεσβείες "ντόπιων" δεν ακολουθεί την τοπική νομοθεσία; Π.χ. αν ένας Βέλγος εργάζεται στην ελληνική πρεσβεία, δεν ισχύει το βελγικό δίκαιο; Τη στιγμή που η υπηρεσία παρέχεται στη χώρα από Έλληνες, αναλόγως, το αίτημα για την παροχή αυτών των πληροφοριών δεν είναι παράνομο; Ή μήπως υπάρχει μονομερής συμφωνία μεταξύ Ελλάδας-ΗΠΑ;

 

[SBE]

To α είναι στάνταρ ερώτηση εντύπου τέτοιου τύπου- εφόσον υπάρχει σύμφωνο συμβίωσης γιατί είναι διαφορετική η συμβίωση από οποιαδήποτε άλλη οικογενειακή κατάσταση και θα πρέπει να εξαιρείται;
Οι υπόλοιπες ερωτήσεις είναι στάνταρ ερωτήσεις για security clearance (πώς το λένε αυτό στα ελληνικά; ). Δεν ξέρω τι ισχύει σε περιπτώσεις πρεσβειών, αλλά μου φαίνεται αδύνατο να αρκεί ένα πιστοποιητικό μητρώου για θέσεις ευαίσθητες.

 

[nickel]

Οι υπόλοιπες ερωτήσεις είναι στάνταρ ερωτήσεις για security clearance (πώς το λένε αυτό στα ελληνικά; ).

Δεν υπάρχει μία καθιερωμένη απόδοση (νομίζω), οπότε υπάρχουν πολλές. Η φλύαρη άδεια πρόσβασης σε διαβαθμισμένες πληροφορίες είναι η σαφέστερη. Όλες οι άλλες αποδόσεις που έχω δει είναι μισερές.

 

[AoratiMelani]

Βλέπω εδώ ότι οι αμοιβές αυξήθηκαν κατακόρυφα: στον Αερολιμένα Ηρακλείου πληρώνουν 22 ευρώ τον διερμηνέα τους (την ώρα; την ημέρα; εφ' άπαξ; κατ' αποκοπήν; πολλά θέλω να μάθω).

Επίσης εδώ βλέπω ότι στη Ρουμανία οι αμοιβές ορίζονται σε 6 ευρώ ανά ώρα για πιστοποιημένο διερμηνέα, και 8 ευρώ ανά σελίδα για μεταφραστή (ή τουλάχιστον έτσι ήταν στις 06/07/2010).

 

[Zazula]

Πήρε 22€ συνολικά. Το σε τι όγκο διερμηνείας αναλογεί αυτό το ποσό, δεν το αναφέρει ούτε η εγκριτική.

 

[AoratiMelani]

Σχετικό-άσχετο: υπάρχει κάπου ένα νήμα με όλες τις πληροφορίες για αμοιβές διερμηνείας, ή/και για όλες γενικά τις πληροφορίες που αφορούν αμοιβές;
Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο.

 

[Zazula]

http://lexilogia.gr/forum/showthrea...τήσω-για-μια-μετάφραση-επιμέλεια-διόρθωση-...
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?6323-Οι-αμοιβές-στο-χώρο-της-μετάφρασης

 

[rogne]

Σχέδιο νόμου (12/12/2013) για την ενσωμάτωση των Οδηγιών 2010/64/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με το δικαίωμα σε διερμηνεία και μετάφραση κατά την ποινική διαδικασία (L 280) και 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαϊου 2012 σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών (L 142): http://www.hellenicparliament.gr/No...a?law_id=927f752d-b957-4577-874e-e89d96037fb2

 

[Palavra]

Οι προτάσεις της ΠΕΕΜΠΙΠ στη Διαβούλευση για την Παροχή Υπηρεσιών Διερμηνείας στην Υπηρεσία Ασύλου και στην Αρχή Προσφυγών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη.
Διαβάστε το, έχει ενδιαφέρον.

Απομονώνω:

Θεωρούμε θετική την πρόβλεψη ρήτρας anti-pricedumping[SUP][1][/SUP] (που έλειπε από προηγούμενους διαγωνισμούς οι οποίοι χρηματοδοτούνταν αμιγώς από το ελληνικό δημόσιο), ειδικά αν αναλογιστούμε ότι στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν εταιρείες που έχουν ακολουθήσει αυτή την πρακτική σε προηγούμενους διαγωνισμούς υποβάλλοντας αντικανονικές, μη ρεαλιστικές και μη βιώσιμες προσφορές, αλλά και εταιρείες που ενδεχομένως δεν λειτουργούν απολύτως εντός πλαισίων που θα διασφάλιζαν το θεμιτό ανταγωνισμό. Για παράδειγμα, κάποιες μπορεί να απασχολούν συγκριτικά ελάχιστους μόνιμους εσωτερικούς υπαλλήλους έναντι πολυάριθμων, και συνεχώς ανακυκλούμενων, αμισθί μαθητευόμενων ή επιδοτούμενων μέσω ΟΑΕΔ, μειώνοντας έτσι αντιδεοντολογικά το κόστος απασχόλησης, εκμεταλλευόμενοι κενά στη νομοθεσία περί μαθητειών και πρακτικής εξάσκησης (ή την ανυπαρξία αυτής) που ελπίζουμε σύντομα να εκλείψουν, ώστε να μπει ένα τέλος σε μια πρακτική που έχει λάβει πλέον διαστάσεις ασυδοσίας[...]​

[...]

Κρίνουμε ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι έχει θεσπιστεί ρήτρα για υπερβολικά χαμηλή οικονομική προσφορά προκειμένου να αποφευχθούν πρακτικές pricedumping που έχουν παρατηρηθεί κατά το παρελθόν. Σε αυτό το πνεύμα, θα προτείναμε να θεσπιστεί επίσης ένα ελάχιστο ποσοστό που θα πρέπει να λαμβάνει ο διερμηνέας/μεταφραστής από την τελική τιμή που κατακυρώθηκε. Κάτι τέτοιο έχει γίνει πρόσφατα για τη δικαστηριακή διερμηνεία στην Ολλανδία, όπου ορίζεται σαφώς ότι σε περίπτωση παροχής των υπηρεσιών δικαστηριακής διερμηνείας μέσω γραφείου (Ανάδοχο υπηρεσιών), οι διερμηνείς θα πρέπει να λαμβάνουν τουλάχιστον το 65%[SUP][2][/SUP] από την αμοιβή που λαμβάνει ο Ανάδοχος (για τη γλώσσα/υπηρεσία/εκτέλεση). Έτσι προστατεύεται ο επαγγελματίας από φαινόμενα αισχροκέρδειας εις βάρος του (που πολλές φορές υπερβαίνει το 100% στην Ελλάδα), αμείβεται δικαίως ως προς την τελική αξία του έργου, και διασφαλίζεται ότι τηρείται το νόμιμο περιθώριο κέρδους βάσει του φορολογικού κώδικα. Είναι μια ευκαιρία να συμπεριλάβετε κοινωνικά και εργασιακά υπεύθυνες ρήτρες.​

 

[Severus]

Έχω διαβάσει μερικά σχόλια και έτσι δεν γνωρίζω ακριβώς το τι έχει προλεχθεί, οπότε αν επαναλαμβάνω θέση κάποιου άλλου, συγχωρέστε με.
Λοιπόν, το εξής ερώτημα: Πώς γίνεται σε μια χώρα, η οποία δεν διαθέτει πλέον τα κατάλληλα μέσα κατάρτισης διερμηνέων, να γίνεται λόγος για δικαστική διερμηνεία, η οποία αποτελεί ιδιαίτερη μορφή κυρίως της διαδοχικής διερμηνείας; Αυτό αρχικά θα πρέπει να απαντηθεί. Υπάρχουν ελάχιστοι καταπληκτικοί διερμηνείς οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν το φυσικό χάρισμα, ταλέντο κλπ., για να ασκήσουν το επάγγελμα της διερμηνείας και οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι αυτοδίδακτοι. Οι περισσότεροι όμως διερμηνείς στις μέρες μας είναι διερμηνείς οι οποίοι μέσω εντατικής εξάσκησης και συνεχούς τριβής με τη διερμηνεία καταφέρνουν να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια και εργαλεία για την άσκηση του εν λόγω επαγγέλματος. Σε μια χώρα λοιπόν στην οποία η διερμηνεία και από επιστημονικής άποψης δεν υφίσταται ή καλύτερα δεν εκπροσωπείται με τρόπο αξιόλογο μην περιμένουμε και πολλά. Δεν τάσσομαι υπέρ της χαμηλής πληρωμής των διερμηνέων. Σε καμία περίπτωση. Απλώς θα ήθελα να επισημάνω ότι για να αναλάβει κανείς να κάνει διερμηνεία, και δη μάλιστα σε δικαστήριο, θα πρέπει να διαθέτει πρωτίστως επίγνωση του τι σημαίνει και του τι συνεπάγεται η διερμηνεία. Από τη στιγμή που εκλείπει ένας τέτοιος φορέας στην Ελλάδα η ο οποίος καταρτίζει διερμηνείς σε επίπεδο που αναλογεί στο επίπεδο πανεπιστημίων της Ευρώπης, η διερμηνεία που θα παρέχεται σε δικαστήρια, νοσοκομεία, συνέδρια κλπ. θα είναι επισφαλούς ποιότητος διότι λείπουν τα απαραίτητα θεμέλια. Τα δικαστήρια και όποιος άλλος φορέας ο οποίος εξαρτάται από την παροχή υπηρεσιών διερμηνείας θα πρέπει να γνωρίζουν επίσης τι σημαίνει διερμηνεία και να μην αποφασίζουν να σώσουν τα ταμεία τους δια της αφαίρεσης επαγγελματικής ποιότητας στον τομέα κάλυψη της ανάγκης παροχής διερμηνείας.

 

[Hellegennes]

Και ποιος τους εμποδίζει να προκηρύττουν θέσεις όπου το προαπαιτούμενο να είναι οι εν λόγω σπουδές;