Τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα

Εξαρτάται τι εννοείς «να ανέβει το επίπεδο». Γιατί η υπερπαραγωγή και η υπερκατανάλωση δεν είναι οικολογικά βιώσιμες εναλλακτικές για τον πλανήτη.

Εξαρτάται τι είναι οι πρώτες ύλες και τι περιλαμβάνει ο κύκλος παραγωγής.
 

SBE

¥
(Και να μου πει η SBE ποια είναι η εταιρεία που ντύνει την Good Wife :))
Η μία απο τις πολλές, αυτή που αναφερόμουν εγώ, είναι αυτή εδώ. Ο ενδυματολόγος του σίριαλ έκανε μια συνεργασία και έφτιαξε μερικά ρούχα με αυτή την εταιρία πέρσι.
Οι άλλες είναι Akris, Escada, Armani, απ' όσο θυμάμαι πρόχειρα.
Η Κριστίν Μπαράνσκι από την άλλη στο σίριαλ φοράει πιο κλασικά, κυρίως Βαλεντίνο κλπ.
Για λεπτομέρειες για όλα τα αμερικάνικα σίριαλ, worn on tv και παρεμφερή σάιτ (παρακολουθώ κυρίως το ντύσιμο στο The Good Wife και στο Revenge, που τώρα τελείωσε, αλλά σε αυτό ο ενδυματολόγος έπαιρνε τα ρούχα και τα άλλαζε, κόντευε, στένευε, άλλαζε τα μανίκια κλπ., ενώ στο Good Wife δεν τα πολυαλλάζουν).
 

SBE

¥
Παρεμπιπτόντως, Ζαζ, εγώ κατάλαβα ότι συζητούσαμε γιατί δεν γίνεται να πουλήσει ο Έλληνας το ελληνικής ραφής 9,99, αλλά το αντίθετο δεν είναι ότι θα το πουλήσει 99,99. Οπότε δεν καταλαβαίνω τι λες. Εγώ πιστεύω ότι σου αποδείξαμε ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που πουλάνε σε λογικές τιμές προϊόντα κατασκευασμένα τοπικά. Φυσικά, αν οι επιχειρήσεις ονειρεύονται να γίνουν Forever21,* τότε κοιτάμε για άλλο επιχειρηματικό μοντέλο.

Επίσης, δε νομίζω ότι η Ελλάδα έχει παραγωγή βάμβακα και λιναριού και μαλλιού για να ντύσει όλη τη χώρα, ούτε είναι άλλωστε αυτό το ζητούμενο, οπότε γιατί το αναφέρουμε; Εισαγωγές κάνουμε από τον καιρό των ΑΗΠ.

*Αυτός ο ναός της πλαστικής πατσαβούρας και του νάιλον ξεσκονόπανου για ρούχο έχει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον επιχειρηματικό μοντέλο: δεν έχει η επιχείρηση τίποτα. Όχι μόνο δεν έχει κατασκευή, όπως είναι το συνηθισμένο πια, αλλά έχει καταργήσει σχεδιαστές κλπ. Η εταιρία αγοράζει σχέδια από φοιτητές και ΕΕ της μόδας και αναθέτει την κατασκευή πατρόν, δειγμάτων και κανονικής παραγωγής με δημοπρασία. Έτσι έχει ξεπεράσει τη Νike, που έχει σχεδιαστήριο. Φυσικά αυτό το μοντέλο προϋποθέτει ότι όποιος επιλέγει τι θα αγοραστεί πρέπει να έχει πολύ καλή επίγνωση της αγοράς τους και να μπορεί να δημιουργήσει ενότητες και κολεξιόν από τυχαία σχέδια, και αυτό κάνουν (όχι πως το κάνουν πολύ καλά, αλλά αυτό δεν έχει σημασία).
Το ζήτημα για μένα δεν είναι ότι αυτή η επιχείρηση λειτουργεί με την εκμετάλλευση τόσων, τα ρούχα είναι φτηνά και φτηνιάρικα και είναι αναμενόμενο ότι κάποιος χάνει στο τέλος. Το ενοχλητικό είναι όταν τις ίδιες μεθόδους ακολουθούν και εταιρίες στο άλλο άκρο της μόδας, που μπορούν αν θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο.
 

SBE

¥
Κι ένα τελευταίο για το Δόχτορα: ο Δούρος στην Πάτρα έχει εργοστάσιο. Ακόμα. Κι όπως αναφέρουν στον ισολογισμό τους, δίνουν την επιπλέον δουλειά σε φασονάδικα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει κυρίως Βαλκάνια, νομίζω.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Παρεμπιπτόντως, Ζαζ, εγώ κατάλαβα ότι συζητούσαμε γιατί δεν γίνεται να πουλήσει ο Έλληνας το ελληνικής ραφής 9,99, αλλά το αντίθετο δεν είναι ότι θα το πουλήσει 99,99.
Πού είπα εγώ ότι το αντίθετο είναι πως θα το πουλήσει 99,99; Μην “καταρρίπτεις” επιχειρήματα που δεν τέθηκαν ποτέ. Είπα ότι βλέπουμε το 9,99 και χαιρόμαστε και το αγοράζουμε χωρίς να νοιαζόμαστε τι υπάρχει από πίσω (όπως κάνουμε και με τους καφέδες, τα κακάα, τις μπανάνες και τις φράουλές μας —για να μείνω εντός θέματος— χωρίς να ξέρουμε τις συνθήκες κάτω απ' τις οποίες φτάνουν στο ράφι μας) — και μόλις ακούσουμε τον εξαποδώ όρο GMO ξαφνικά σεληνιαζόμαστε. Ή αγοράζουμε το παγωτό, γρανίτα ή τούρτα με φράουλες και δεν ξέρουμε αν μαζεύτηκαν από τους σύγχρονους σκλάβους στη Μανωλάδα — αλλά μόλις ακούσουμε GMO αμέσως βγάζουμε αφρούς απ' το στόμα.
Και, για να σου θυμίσω τι έγινε, το δικό σου αντεπιχείρημα ήταν ότι: «το ζήτημα είναι ότι το ίδιο μπλουζάκι θα μπορούσε να έχει φτιαχτεί σε δυτική χώρα, με όλες τις εγγυήσεις και με κανονικούς μισθούς ΚΑΙ με την ίδια τιμή». Απέδειξα, νομίζω, ότι το «ίδια τιμή» είναι ανέφικτο. Μετά εσύ το βάφτισες «λογική τιμή». Μα, εγώ δεν είχα πει κάτι τέτοιο, ούτε διαφωνώ σε αυτό.

Οπότε δεν καταλαβαίνω τι λες. Εγώ πιστεύω ότι σου αποδείξαμε ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που πουλάνε σε λογικές τιμές προϊόντα κατασκευασμένα τοπικά.
Δεν λέω κάτι άλλο εγώ, κι εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που πουλάνε προϊόντα κατασκευασμένα τοπικά σε λογικές τιμές — επαναλαμβάνω, η επιχειρηματολογία μου κατέρριψε το 9,99 για ένα μπλουζάκι στην Ελλάδα με ενιαίους όρους ηθικής για όλη την αλυσίδα (στην οποία περιλαμβάνονται και οι πρώτες ύλες). Το ότι η μηχανή βγάζει ένα μπλουζάκι σε δύο λεπτά με άμεσο κόστος παραγωγής μισό ευρώ το γνωρίζω κι εγώ — εκείνο που τόνισα και τονίζω είναι ότι αυτό το ποσό δεν λέει ολόκληρη την κοστολογική ιστορία για το μπλουζάκι. Αυτή η κουβέντα μου θυμίζει τις πλείστες περιπτώσεις όπου κάποιος απ' τους αναγνώστες μου έμαθε ότι ένα βιβλίο Α5 εφτά τυπογραφικά κοστίζει στην όφσετ χίλια ευρώ η χιλιάδα, και μετά έβγαινε και διατεινόταν ότι είναι κλοπή το να πουλιέται λιανική οχτώ ευρώ.
Όσο δε για το «τι λέω», το διατύπωσα όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσα — ας το επαναλάβω άλλη μία: «Για υποκειμενικούς ή αντικειμενικούς λόγους η βιομηχανία (ένδυσης, τροφίμων κ.ά.) ολοκληρώνει ένα μέρος της παραγωγικής διαδικασίας σε χώρες όπου δεν υπάρχει σεβασμός στα εργασιακά δικαιώματα ή/και στην αποχή απ' την εκμετάλλευση των παιδιών ή άλλων μειονεκτικών ομάδων ή/και στους κανόνες υγείας ή ό,τι άλλο. Η δική μου επισήμανση είναι ότι ο καταναλωτής από μόνος του και με δική του πρωτοβουλία και με τα δικά του μέσα σπάνια (αν ποτέ) θα κάτσει ν' αξιολογήσει (και μάλιστα αντικειμενικά και με πλήρη στοιχεία — τα οποία σπανιότατα θα βρίσκονται στη διάθεσή του) όλες αυτές τις παραμέτρους για να τις συνυπολογίσει στις αγοραστικές του αποφάσεις. Πιο εύκολο είναι να παρασυρθεί αν εκείνη τη στιγμή υπάρχει κάτι στην επικαιρότητα που είναι υπέρ ή κατά κάποιου παραγωγού ή βιομηχανίας, ή/και αν τύχει να γίνεται κάποια έξυπνη προωθητική κίνηση υπέρ ενός ντεμέκ πιο ευαισθητοποιημένου τρόπου παραγωγής, διακίνησης ή εμπορίας.»

Επίσης, δε νομίζω ότι η Ελλάδα έχει παραγωγή βάμβακα και λιναριού και μαλλιού για να ντύσει όλη τη χώρα, ούτε είναι άλλωστε αυτό το ζητούμενο, οπότε γιατί το αναφέρουμε; Εισαγωγές κάνουμε από τον καιρό των ΑΗΠ.
Για δες λίγο καλύτερα τα στοιχεία σου: www.cottoninc.com/corporate/Market-Data/MonthlyEconomicLetter/pdfs/English-pdf-charts-and-tables/World-Cotton-Production-Bales.pdf Στο βαμβάκι η Ελλάδα κάνει εξαγωγές, αν δεν το γνώριζες. Στα αμνοερίφια (που μας δίνουν το μαλλί, για το οποίο όμως δεν έχουμε, λόγω κλίματος, τόσο μεγάλες ανάγκες) είμαστε τρίτοι στην ΕΕ (πίσω από Ισπανία και ΗΒ). Αλλά ακόμη κι εκεί που για τον οποιονδήποτε λόγο αποφασίσει ένας παραγωγός να κάνει εισαγωγή την πρώτη ύλη του, εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιες πρακτικές ακολουθήθηκαν εκεί κατά την παραγωγή του, αν ήταν GMO τα φυτά απ' όπου προήλθαν ή αν τάραξαν στα αντιβιοτικά τα εριοπαραγωγά ζώα κ.ο.κ.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Το δικό τους επίπεδο, φυσικά. Υπάρχουν πολλά στάδια να βελτιώσεις τη ζωή σου (και τη ζωή των κατοίκων της χώρας σου) όταν ζεις με 2-3 δολάρια την ημέρα πριν αρχίσει να σε απασχολεί η βιωσιμότητα του πλανήτη.

Αυτή είναι άλλωστε η μεγαλύτερη αντιπαράθεση που επαναλαμβάνεται σε όλα τα παγκόσμια συνέδρια για την υπερθέρμανση κλπ. «Εσείς καλά διαλύσατε τον πλανήτη για να φτάσετε το σημερινό επίπεδο ζωής σας, οι δικοί μας θα μένουν στις τρώγλες;»

Πάντως, ντοκ, το ότι εμείς στη Δύση έχουμε καταφέρει να κάνουμε τον πλανήτη χάλια δεν είναι ικανό επιχείρημα για να συνεχίσουμε να τον κάνουμε μαζί με όλους τους υπόλοιπους. Η Κίνα, που έχει αποκτήσει ξαφνικά τα τελευταία χρόνια μεσαία τάξη και καταναλώνει Τόμι Χίλφιγκερ και τέτοια, καίει κάρβουνο αντί για πετρέλαιο και σε ορισμένες πόλεις της τον αέρα τον κόβεις με το μαχαίρι. Δεν είπα να μείνουμε στον αντίποδα «πατημένο χώμα αντί για πάτωμα» αλλά σίγουρα υπάρχει πολύς μεσαίος χώρος προτού καταφέρουμε να κάνουμε τον πλανήτη εντελώς αβίωτο.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Τι εννοείς; Πώς θα τους το επιβάλλει αυτό η Δύση;

Ας σκεφτόμαστε ότι η κινέζικη μεσαία τάξη είναι 100-150 εκατομμύρια από το 1,5 δις ανθρώπων που βλέπουν και ζηλεύουν και θέλουν κι αυτοί μερίδιο ευημερίας.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Βρε παιδιά, η Κίνα σοσιαλιστική δεν είναι; Δεν θα έπρεπε λογικά να είναι πολύ ευκολότερο σε μια σοσιαλιστική χώρα να επιβάλλει το σωστό παντού; [/sarcasm]
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Ντοκ, ευημερία δεν σημαίνει καταναλωτισμός όμως.
 
Σας παρακαλώ πολύ, ας αλλάξει κάποιος τον τίτλο του νήματος για να πάψω να μπαίνω κάθε φορά με ελπίδες ότι συζητάμε για τους GMO! :-D :-D :-D
 

nickel

Administrator
Staff member
Σας παρακαλώ πολύ, ας αλλάξει κάποιος τον τίτλο του νήματος για να πάψω να μπαίνω κάθε φορά με ελπίδες ότι συζητάμε για τους GMO! :-D :-D :-D

Τι θες να τον κάνω; Τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και η γενικώς τροποποιημένη συζήτηση;
 
Κάντο π.χ. «Η επίδραση της τεχνολογίας ανασυνδυασμένου DNA στην τιμή πώλησης και το κόστος παραγωγής των μπλουζακίων» :-D
 

SBE

¥
Εγώ λέω απλώς να μεταφερθούμε.
Λοιπόν, κατάλαβα τώρα γιατί διαφωνήσαμε με το φανελάκι των 9.99 ΣΤΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ (γιατί εγώ αυτό κατάλαβα με το να λες βρίσκεις μπλούζα με 9,99, τώρα θα μου πεις ποιος είπε για εκπτώσεις; Ε, εντάξει, ένα μυαλό ...).
Όταν έγραφα ότι μπορεί να φτιάξει κανείς εδώ κάτι στην ίδια τιμή στο μυαλό μου είχα υπόψη τα μακό που αγόρασα προς 25 το ένα, τα οποία ήταν φτιαγμένα στις Φιλιππίνες ή ξέρω γω πού. Αλλά με 25 το ένα μπορούν να το φτιάξουν και στην Ευρώπη.
Τα Ραλφ Λόρεν, που τα ανέφερα και πιο πάνω, έχουν το μακό λίραι 65 (πριν μερικά χρόνια στο Σελφριτζις). Φτιαγμένα στο Βιετνάμ. Καλής ποιότητας βαμβάκι έμοιαζε, αλλά μου έμοιαζε με αισχροκέρδεια.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Εσύ όταν αγοράζεις μπανάνες ή κακάο λχ, γνωρίζεις πώς παράχθηκαν εκεί όπου παράχθηκαν, αν πείνασε κόσμος επειδή δεν καλλιεργείται στα χωράφια εκείνα κάτι για να φάει ο τοπικός πληθυσμός, αν τα προϊόντα μαζεύτηκαν από παιδικά χέρια κλπ; Ή όλα τα made in China που 'χεις σπίτι ξέρεις πώς πήραν τη μορφή του προϊόντος με την οποία τα αγόρασες;
Το μόνο που ελέγχουμε είναι η σύσταση και τυχόν περιεχόμενα (πχ τοξικά χρώματα, απαγορευμένα φυτοφάρμακα κττ) που δεν πρέπει να υπάρχουν — και ακριβώς επ' αυτού αναρωτιέμαι: πώς θα αποκλείσουμε επί τη βάσει αυτού τα gmo;
Γι' αυτό υπάρχει έντονη (αλλά όχι γενικευμένη) πίεση προς τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους πιο ύποπτους, ας πούμε, κλάδους να γράφουν ότι είναι slave free τα προϊόντα τους. Ειδάλλως, αγοράζεις fair trade ή προϊόντα που παράγονται σε χώρες όπου υπάρχουν έλεγχοι - όσο μπορείς. Και δεν αγοράζεις φράουλες Μανωλάδας (που μετά το αίσχος το προπέρσινο έχουν μετονομαστεί σε «Ηλείας»).
Λίνκοι:
http://www.slavefreechocolate.org/
http://www.free2work.org/
http://goodweave.org/about/child_labor_free_rugs
Απέχοντας το κακάο ένα μόνο γράμμα απ' το πρόθημα κακο-, επιτρέπει να εκφράσουμε ευσύνοπτα την κατάσταση με τη σύγχρονη σκλαβιά στις φυτείες του: κακαουχίες, κακαοδαιμονία και κακαομεταχείριση... κακαοπαθημένα και κακαομοιριασμένα παιδιά...
Και οι λίνκοι για τη γενικευμένη κατάσταση σήμερα, που βρίσκεται πίσω από άπειρα προϊόντα τα οποία αγοράζουμε χωρίς δυνατότητα ιχνηλασιμότητας για την προέλευση των πρώτων υλών τους:
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Unhealthy Fixation
The war against genetically modified organisms is full of fearmongering, errors, and fraud. Labeling them will not make you safer.

Συγκλονιστικό άρθρο.
 
Top