Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

daeman

Administrator
Staff member
...
@drsiebenmal: κάπου είδα και μια άλλη θεωρία που λέει ότι το 158 βγαίνει από το 1,58 που είναι το μισό του αιγυπτιακού π(3,16) :-)

Ή το ύψος του Σαρκοζί Σαρκοβορίξ. Ή της Κλεοπάτρας... Ή του Ομήρου... Ή του Ηφαίστου, στο καλό το πόδι του... Ή... :-)

Βαστάτε με πριν πλάσω κι εγώ καμιά θεωρία, γιατί με ξέρετε δα:
Θεωρητικά, μπορώ να πλέξω όλη τη μυθολογία στην αφήγηση (το νάρατιβ, τρομάρα τς). Από την πράξη, όμως, θα διαφέρει.
 

Earion

Moderator
Staff member
Λοιπόν, κατόπιν ωρίμου σκέψεως, αποφάσισα να ανακοινώσω στο παγκόσμιο κοινό, που περιμένει εναγωνίως, :inno:
την προσωπική μου αποτίμηση:

Θεωρώ τα αγάλματα του τύμβου Καστά πολύ ανώτερα σε καλλιτεχνική ποιότητα από το ψηφιδωτό. Το ψηφιδωτό είναι άνισο: ο Ερμής είναι αριστοτεχνικά πλασμένος, ο Πλούτωνας όχι. Η Περσεφόνη είναι μια αποτυχία, το ίδιο και τα άλογα.
Οι Καρυάτιδες είναι καλής ποιότητας αλλά όχι το αριστούργημα των αιώνων. Το κεφάλι της Σφίγγας είναι σαφώς πιο επιδέξια καμωμένο.
 

SBE

¥
Χαίρομαι που δεν έχουμε πάθει όλοι τρέλλα με την "ποιότητα" και την "τέχνη".
Εμένα μέχρι στιγμής μου φαίνονται ενδιαφέροντα απο αρχαιολογική άποψη τα ευρήματα. Από καλλιτεχνική επιφυλάσσομαι μέχρι να δούμε κι άλλα. Αλλά άμα το πεις αυτό φωναχτά θα σε δείρουν.
 

pidyo

New member
Θεωρώ τα αγάλματα του τύμβου Καστά πολύ ανώτερα σε καλλιτεχνική ποιότητα από το ψηφιδωτό. Το ψηφιδωτό είναι άνισο: ο Ερμής είναι αριστοτεχνικά πλασμένος, ο Πλούτωνας όχι. Η Περσεφόνη είναι μια αποτυχία, το ίδιο και τα άλογα.
Οι Καρυάτιδες είναι καλής ποιότητας αλλά όχι το αριστούργημα των αιώνων. Το κεφάλι της Σφίγγας είναι σαφώς πιο επιδέξια καμωμένο.
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις κλπ. (αναρτήσεις 677 και 681). Τα άλογα συμπαθητικά μου φαίνονται, η Περσεφόνη είναι σαφέστατα αποτυχία, και ως σύνθεση και ως εκτέλεση. Είναι λες και δεν υπολόγισε καλά τον χώρο ο καλλιτέχνης με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να στριμώξει την Περσεφόνη στη γωνία, με το παχουλό χεράκι της και το υπερβολικό βάψιμο. Τα ψηφιδωτά της Πέλλας μου φαίνονται πολύ υψηλότερης τέχνης, στο επίπεδο της σύνθεσης και στο επίπεδο της εκτέλεσης.

Αλλά προφανώς υπάρχει μια επικοινωνιακή πίεση να είναι αριστούργημα σώνει και καλά οπότε...
 
Είμαστε δυο, είμαστε τρεις κλπ. (αναρτήσεις 677 και 681)...

Αλλά προφανώς υπάρχει μια επικοινωνιακή πίεση να είναι αριστούργημα σώνει και καλά οπότε...

Είμαστε τέσσερις (τουλάχιστον) :) ... Αλλά εγώ ομολογώ ότι μου αρέσουν και οι καλλιτεχνικές αποτυχίες και είμαι βέβαιος ότι το αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον δεν είναι κατ' ανάγκην ανάλογο της αρτιότητας ως προς την εκτέλεση. Αυτό που αισθάνομαι ως ενοχλητικότατη καταπίεση είναι ακριβώς η επιταγή ν' αναφωνήσουμε όλοι "αριστούργημα", διότι έτσι και δεν το κάνουμε θα θέσουμε σε κίνδυνο "εθνικούς στόχους" και δεν ξέρω τι άλλο. Όλα θα ήταν καλύτερα αν η ανασκαφή προχωρούσε με διακριτικότητα, σύνεση και επιστημονική μετριοπάθεια, πλην όμως δεν υπάρχουν πλέον σοβαρές ελπίδες για κάτι τέτοιο.

Θα ήθελα πάντως να ρωτήσω τον αγαπητό π2 αν τα νεότερα ευρήματα παρέχουν, κατά την εκτίμησή του, κάπως ακριβέστερες ενδείξεις για τη χρονολόγηση του μνημείου. Η αίσθησή μου είναι ότι ίσως βρισκόμαστε πιο κοντά στο να εκπληρωθεί η επιθυμία του για κάτι που ανάγεται στα χρόνια των Αντιγονιδών, αλλά, βέβαια, ως εντελώς άσχετος δεν θα έπρεπε να πω περισσότερα.
 

pidyo

New member
Θα ήθελα πάντως να ρωτήσω τον αγαπητό π2 αν τα νεότερα ευρήματα παρέχουν, κατά την εκτίμησή του, κάπως ακριβέστερες ενδείξεις για τη χρονολόγηση του μνημείου. Η αίσθησή μου είναι ότι ίσως βρισκόμαστε πιο κοντά στο να εκπληρωθεί η επιθυμία του για κάτι που ανάγεται στα χρόνια των Αντιγονιδών, αλλά, βέβαια, ως εντελώς άσχετος δεν θα έπρεπε να πω περισσότερα.
Όλοι οι ειδικοί στα ψηφιδωτά συμφωνούν ότι το συγκεκριμένο ψηφιδωτό δεν μπορεί να κατέβει με τίποτε πιο κάτω από τα μέσα του 3ου, λόγω τεχνικής που ακολουθείται και εικονιστικών προτύπων. Στο ίδιο συμπέρασμα είχαν καταλήξει και οι περισσότεροι ειδικοί της γλυπτικής: άλλοι έλεγαν τέλη 4ου, άλλοι έλεγαν πρώτο μισό 3ου, όχι παρακάτω όμως. Για την ίδια ευρεία χρονολογική περίοδο μιλούσαν και οι ειδικοί της αρχιτεκτονικής: μιλούσαν για ένα μνημείο που «αναμετράται» με τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας (κάτι που κατά τη γνώμη μου σημαίνει πως είναι αναγκαία και κάποια χρονική και ιδεολογική απόσταση από αυτούς), ενώ έχει μνημειακά στοιχεία που παραπέμπουν στην ανατολή. Εγώ πάλι απλώς περιμένω υπομονετικά να καταλήξουν ώστε να φτιάξω κι εγώ το σενάριό μου όπως όλοι οι Έλληνες...

Η προσωπική μου γνώμη πάντως, όπως ξαναείπα, είναι πως το ψηφιδωτό της Αμφίπολης είναι σαφώς μεταγενέστερο αυτών της Πέλλας. Θα δυσκολευόμουν να το φανταστώ στον 4ο. Από την άλλη δυσκολευόμουν να φανταστώ ότι θα σκοράρουμε πρώτοι εμείς και όχι η Γιουβέντους, και όμως...
 
Κανένα από τα δύο ματς δεν έχει τελειώσει ακόμη, όμως... (είστε σκληρά καρύδια εντός, πάντως).
 

nickel

Administrator
Staff member
Το θρίλερ είναι γοητευτικό. Η σημερινή είδηση, με τις εμπεριστατωμένες προβλέψεις της κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ, έχει κι αυτή το ενδιαφέρον της. Τις κατέθεσε άλλωστε σε βιβλίο· δεν βγήκε να τις πει απλώς σε κάποιο κανάλι.

Αμφίπολη: Τον Κάσσανδρο δείχνει η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ
http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231358296
 
Πολύ λογική μοιάζει η εικασία της --αλλά πότε πρόλαβε να βγάλει και βιβλίο; (εδώ η πιο περιεκτική παρουσίαση που βρήκα)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Βιαστική, «δημοσιογραφική» δουλειά για να εκμεταλλευτεί την επικαιρότητα μοιάζει, ιδίως αν κρίνουμε από το επόμενο (απόσπασμα από τον ιστότοπο όπου παραπέμπει ο Μαρίνος).

Υστερόγραφο: Στο Υστερόγραφο του Προλόγου της η Ελένη Αρβελέρ σημειώνει ότι πληροφορήθηκε τις μελέτες του Τριαντάφυλλου Παπαζώη για τη Βεργίνα, όταν η δική της μελέτη ήταν υπό εκτύπωση.

Ο Τριαντάφυλλος Παπαζώης είχε δημοσιεύσει στο περιοδικό Αρχαιολογία και Τέχνες τα εξής άρθρα: «Η ταυτότητα των νεκρών στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας», τχ. 75, Ιούνιος 2000. «Ο θώρακας και το ξίφος της Βεργίνας και η σχέση τους με την ταυτότητα του νεκρού βασιλιά του τάφου ΙΙ», μέρος α’, τχ. 78, Μάρτιος 2001. «Ο θώρακας και το ξίφος της Βεργίνας και η σχέση τους με την ταυτότητα του νεκρού βασιλιά του τάφου ΙΙ», μέρος β’, τχ. 79, Ιούνιος 2001. «Η βασίλισσα Ρωξάνη και η σχέση της με τον προθάλαμο του τάφου ΙΙ στη Βεργίνα», τχ. 86, Μάρτιος 2003. «Ισσός ή Γαυγάμηλα; Νέοι προβληματισμοί», τχ. 110, Μάρτιος 2009.
 
Όλα θα ήταν καλύτερα αν η ανασκαφή προχωρούσε με διακριτικότητα, σύνεση και επιστημονική μετριοπάθεια, πλην όμως δεν υπάρχουν πλέον σοβαρές ελπίδες για κάτι τέτοιο.

Το +10 μου.
 

Earion

Moderator
Staff member
Την Ελένη Αρβελέρ τη σέβομαι γιατί ήταν πολύ καλή βυζαντινολόγος. Ήταν και καθηγήτρια. Που ασφαλώς θα εξηγούσε στους φοιτητές της πώς να χειρίζονται τη βιβλιογραφία. Όπου πρώτο καθήκον, όταν κάνει κανείς έρευνα για ένα θέμα, είναι να βρει και να διαβάσει ό,τι έχει γραφτεί σχετικά από τους πιο σπουδαίους και αναγνωρισμένους επιστήμονες στον τομέα τους. Ακριβώς δηλαδή αυτό που ΔΕΝ έκανε η Αρβελέρ. Αν γράφεις για ένα θέμα για το οποίο έχουν χυθεί και χύνονται ακόμα ποταμοί μελανιού (αναλογικού και ψηφιακού), για το ποιος είναι δηλαδή ο νεκρός του μεγάλου τάφου της Βεργίνας*, με πηγή τις σελίδες της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους και τα λήμματα του (πολύ ωραίου, δε λέω) λεξικού της κυρίας Μεγαπάνου, φέξε μου και γλίστρησα.

* Θέμα που το ευρύ κοινό θεωρεί λυμένο εξ αρχής, αλλά που επανέρχεται ξανά και ξανά στις επιστημονικές συζητήσεις. (Τελευταία γενική θεώρηση του ζητήματος έκανε, όχι πολύν καιρό πριν, ο Μιλτιάδης Χατζόπουλος). <=== Πιδύε, καταλαβαίνεις τι εννοώ, τι λίκνο να βάλω εδώ;
 

pidyo

New member
* Θέμα που το ευρύ κοινό θεωρεί λυμένο εξ αρχής, αλλά που επανέρχεται ξανά και ξανά στις επιστημονικές συζητήσεις. (Τελευταία γενική θεώρηση του ζητήματος έκανε, όχι πολύν καιρό πριν, ο Μιλτιάδης Χατζόπουλος). <=== Πιδύε, καταλαβαίνεις τι εννοώ, τι λίκνο να βάλω εδώ;

http://tekmeria.org/index.php/tekmiria/article/view/216
 
Μ' άρεσε που βγάζει την Παλαγγιά να μην καταλαβαίνει αρχαία ελληνικά (σημ. 51), και τους υποστηριχτές του Φιλίππου Γ' να μην έχουν διαβάσει (μετά γνώσεως) την Αντιγόνη του Σοφοκλή (σημ. 101)!

Το χωρίο του Ηροδότου της σημ. 51 για τα λιοντάρια η Σαατσόγλου-Παλιαδέλη στη δημοσίευσή της της Τοιχογραφίας του Κυνηγιού δεν το αναφέρει (γιατί;), παρά αναφέρει τον Ξενοφώντα, που δεν είναι πολύ σαφής. Γι' αυτό και είχα πάντοτε μια δυσκολία να το δεχτώ, ενώ τώρα που διάβασα το χωρίο του Ηροδότου μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος!

Μου άρεσε επίσης που ξεκαθάρισα ότι τα κεφαλάκια δεν είναι αποφασιστικά, γιατί μου φαινόταν πάντα πολύ κουφή η βεβαιότητα σχετικά μ' αυτά (και πρακτικά: κάθε φορά που έπρεπε να τα δείξω στους τουρίστες, ψαχνόμουνα με άγχος ανάμεσα στα πολλά κεφάλια που έχει η τραβέρσα: "ποια υποτίθεται ότι κάνουν μπαμ πως είναι του πατέρα-και-γιού;")

Κάτι τελευταίο: στο πρόσφατο Χαμηλάκειο πόνημα που υποβάλλει την αρχαιολογία στη βάσανο της κοινωνικής ανθρωπολογίας, διάβασα:

the possibility that this wealth could be (if the scholars who date the main tomb after the Alexandrian conquests are correct) the loot from the ‘barbaric orient’, that is, the oppositional entity that ancient Hellenism was constructed against.

Πέρα από το ότι με ενδιαφέρει να λύσω αυτό το if παρά να στηρίξω πάνω του ανθρωπολογικές αναλύσεις, αναρωτιέμαι: αυτό το περί loot είναι νέο φρούτο; Γιατί o Χατζόπουλος δεν αναφέρει τέτοια θεωρία. Εγώ κατάλαβα ότι γίνεται λόγος για Μακεδόνες που επιστρέφουν με χρήμα και αγοράζουν πλούσια αντικείμενα, όχι ότι επιστρέφουν με πλιάτσικο.
 

pidyo

New member
Μου άρεσε επίσης που ξεκαθάρισα ότι τα κεφαλάκια δεν είναι αποφασιστικά
Προφανώς. Η μανία ταύτισης οποιασδήποτε εικονιστικής μορφής στη διακόσμηση ενός τάφου με συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα είναι ένα από τα ελαττώματα δύο εκ των τεσσάρων αρχαιολόγων της Βεργίνας, αλλά και πολλών από τους Έλληνες και ξένους αρχαιολόγους που υποστηρίζουν ότι ο τάφος Β΄ είναι του Φιλίππου Γ΄. Είναι άλλο πράγμα η ταύτιση των δύο κεντρικών μορφών της τοιχογραφίας του κυνηγιού, αναγκαία λόγω της καταφανώς εξέχουσας συμβολικής θέσης τόσο του έργου στον τάφο όσο και των μορφών στο έργο, και άλλο πράγμα η μανία ταύτισης παραπληρωματικών μορφών της τοιχογραφίας ή ανθρώπινων μορφών σε άλλα σημεία της διακόσμησης με ιστορικά πρόσωπα, τον νεκρό ή την οικογένειά του. Το δεύτερο είδος ταύτισης θα μπορούσε ίσως να ισχύει σε περιπτώσεις που υπάρχουν πολύ σοβαρά επιχειρήματα υπέρ της ταύτισης, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση του ζητήματος της ταυτότητας του νεκρού και της χρονολόγησης του τάφου.

Κάτι τελευταίο: στο πρόσφατο Χαμηλάκειο πόνημα που υποβάλλει την αρχαιολογία στη βάσανο της κοινωνικής ανθρωπολογίας, διάβασα:

the possibility that this wealth could be (if the scholars who date the main tomb after the Alexandrian conquests are correct) the loot from the ‘barbaric orient’, that is, the oppositional entity that ancient Hellenism was constructed against.

Πέρα από το ότι με ενδιαφέρει να λύσω αυτό το if παρά να στηρίξω πάνω του ανθρωπολογικές αναλύσεις, αναρωτιέμαι: αυτό το περί loot είναι νέο φρούτο; Γιατί o Χατζόπουλος δεν αναφέρει τέτοια θεωρία. Εγώ κατάλαβα ότι γίνεται λόγος για Μακεδόνες που επιστρέφουν με χρήμα και αγοράζουν πλούσια αντικείμενα, όχι ότι επιστρέφουν με πλιάτσικο.
Φοβάμαι -ή τουλάχιστον ελπίζω- πως ο Χαμηλάκης μιλάει απλώς μεταφορικά και με ανακρίβεια εν τη ρύμη του κοινωνιολογικού του λόγου για να τονίσει το επιχείρημά του: δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι Έλληνες εθνικιστές τη Βεργίνα ως σύμβολο αν τα έργα του τάφου Β΄ ήταν απλώς το -δευτερογενές, θέλω να ελπίζω ότι εννοεί- προϊόν του πλιάτσικου της Ασίας. Δεν ξέρω να έχει υποστηρίξει ποτέ κανείς ότι τα ευρήματα είναι μεταφερμένα από την Ασία.

Το πρόβλημά μου με την Ανδρονικιάδα του Χαμηλάκη το έχω εκθέσει στου Σαραντάκου. Συμφωνώ με πολλά από αυτά που λέει και το αφήγημά του είναι ενδιαφέρον και χρήσιμο, αλλά, ίσως επειδή δεν γνωρίζει επαρκώς πρόσωπα και πράγματα, παραβλέπει πολλά δεδομένα με αποτέλεσμα η τελική του εικόνα να είναι λίγο παραπλανητική.

Πρώτα απ' όλα, η εικόνα αυτή σκιαγραφεί έναν Ανδρόνικο περίπου προορισμένο από τη μοίρα του, το ιστορικό του περιβάλλον, τη δημόσια θέση του και την επιστημονική του ιδιοσυγκρασία να ταυτίσει τον τάφο με τον τάφο του Φιλίππου. Η εικόνα αυτή σκοντάφτει όμως στο γεγονός, το οποίο αναφέρει μόνο en passant, ότι ο Ανδρόνικος αρχικά δεν πίστευε ότι οι Αιγές βρίσκονται στην Βεργίνα. Όταν στο πρώτο συνέδριο για την αρχαία Μακεδονία ο Hammond είχε εκθέσει τη θέση του, ο Ανδρόνικος είχε μιλήσει σχεδόν υποτιμητικά για αυτήν, σε μια εποχή που ήταν ήδη πεπεισμένος ότι η Μεγάλη Τούμπα πρέπει να περιλαμβάνει σημαντικούς τάφους. Εγώ θα αντέτεινα ένα διαφορετικό αφήγημα για τον Ανδρόνικο του 1977: ο αρχαιολόγος που σκάβει εμμονικά και χωρίς να βρίσκει τίποτε σε ένα μνημείο που ξέρει από την αρχαιολογική του πείρα ότι πρέπει να είναι σημαντικό, έχει την πονηριά να πλευρίσει αμέσως τον Καραμανλή (πρωθυπουργό και Μακεδόνα) ώστε να πετύχει πρωτόγνωρη για την εποχή υλικοτεχνική βοήθεια και επαρκείς συνθήκες φύλαξης του μνημείου (μέχρι το άνοιγμα του τάφου, δυο χωροφύλακες ήταν η φύλαξη της ανασκαφής), αλλά και την αυταρέσκεια και την προσωπική φιλοδοξία να εκμεταλλευτεί στη συνέχεια τον θόρυβο και τα ιστορικά συμφραζόμενα της εποχής ώστε να προβάλει τον εαυτό του και τη δουλειά του. Για να ξέρουμε για τι είδους αρχαιολογία μιλάμε την περίοδο εκείνη, ο Λαζαρίδης που τον θυμήθηκαν όλοι με την Αμφίπολη ήταν για χρόνια ο μοναδικός αρχαιολόγος σε όλη την περιοχή από τις λίμνες του Λαγκαδά ως τη Θράκη. Η Μακεδονία την εποχή του Ανδρόνικου ήταν terra incognita από αρχαιολογικής πλευράς και είναι απολύτως ευεξήγητο να προβάλλει ένας αρχαιολόγος της εποχής το εύρημά του όπως μπορεί ώστε να μπορεί να κάνει τη δουλειά του πρώτα απ' όλα. Δεν λέω ότι το δικό μου αφήγημα ακυρώνει καθ' οιονδήποτε τρόπο το αφήγημα του Χαμηλάκη, λέω απλώς ότι πρέπει να έχουμε κατά νου και αυτό το αφήγημα ώστε να μη μένουμε σε μια κοινωνιολογικά ενδιαφέρουσα αλλά όχι απολύτως ακριβή εικόνα.

Την ίδια έλλειψη γνώσης προσώπων και πραγμάτων δείχνει η επιμονή του Χαμηλάκη και άλλων κοινωνιολογιζόντων αρχαιολόγων στην αμφισβήτηση ταύτισης Αιγών και Βεργίνας από τον Φάκλαρη. Ας το πω ωμά χωρίς να επεκταθώ: οι λόγοι της αμφισβήτησης μου μοιάζουν ψυχολογικής περισσότερο παρά επιστημονικής υφής και δεν υπάρχει κανείς σοβαρός αρχαιολόγος και ιστορικός (πέρα από έναν συνταξιούχο καθηγητή του ΑΠΘ) σήμερα να δέχεται την αντίρρηση του Φάκλαρη. Με την έννοια αυτή, είναι κάπως σόλοικο να ερμηνεύσουμε την επίθεση που δέχτηκε στη συνέχεια ο Φάκλαρης στη λογική "αχά, τους χάλασε την εθνικιστική μαγιά, γι' αυτό τον χτυπούν τώρα". Ε, πολλοί του επιτέθηκαν επειδή απλά έχει άδικο, τι να κάνουμε τώρα.

Αντίστοιχο, και σοβαρότερο, είναι το πρόβλημα της έλλειψης ενδιαφέροντος από τον Χαμηλάκη για την altera pars. Γιατί, αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στο αφήγημά μας περί επηρεαζόμενης από μη επιστημονικούς λόγους αρχαιολογικής ανάλυσης θα πρέπει να δούμε ότι το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με πολλούς από τους υποστηρικτές της ταύτισης του νεκρού του τάφου Β΄ με τον Φίλιππο Γ΄. Διάχυτη στον αγγλοσαξωνικό κυρίως κόσμο είναι η λογική «για να λένε οι εμφορούμενοι από εθνικιστική λογική Έλληνες αρχαιολόγοι ότι ο τάφος Β΄ είναι του Φιλίππου Β΄ θα το λένε αναμφίβολα επειδή έτσι τους βολεύει για την ιδεολογική κατάχρηση του ευρήματος· άρα είναι εξ ορισμού πιθανότερο να είναι ο τάφος του Φιλίππου Γ΄». Με άλλα λόγια, η ιδεολογικοποίηση της αρχαιολογίας ερμηνείας είναι δίκοπο μαχαίρι: δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ισχύει και η ιδεολογικοποίηση δια της αντιθέσεως.

Και κάτι (λίγο) άσχετο. Προσωπικά είχα πάντοτε πρόβλημα από τα φοιτητικά μου ήδη χρόνια να καταλάβω τη μανία ενασχόλησης με την έλλειψη αντικειμενικότητας στην ιστορική ανάλυση. Προφανώς δεν υπάρχει ποτέ, πουθενά και σε κανέναν αντικειμενικότητα. Όλοι επηρεαζόμαστε αποφασιστικά από το κοινωνικό μας περιβάλλον, τις παραστάσεις μας, τις ιδεολογικές μας προκείμενες, την όλη μας συγκρότηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο αναστοχασμός των επιρροών μας αυτών· φέρνοντάς τις στην επιφάνεια αμβλύνουμε λίγο την παραμόρφωση που επιφέρουν και μπορούμε να συνεχίσουμε την κυρίως δουλειά μας. Δεν μπορούμε όμως να μένουμε συνεχώς στο επίπεδο του αναστοχασμού, γιατί κι αυτό είναι αδιέξοδο (αναστοχασμός της διαδικασίας του αναστοχασμού: μπορχεσιανός εφιάλτης)· δεν είναι αυτή η ουσία του métier.
 

SBE

¥
Εδώ μου δημιουργούνται απορίες:
Θυμάμαι παλιά συζήτηση με φίλη αρχαιολόγο που μου έλεγε ότι ξέρουμε πώς ήταν η φάτσα του Μεγαλέξανδρου, και του μπαμπά του κλπ γιατί την εποχή εκείνη ήταν της μόδας ο ρεαλισμός (ή κάπως έτσι, δεν τα θυμάμαι κι όλας) και τους φτιάχνανε σε όλες τις απεικονίσεις το ίδιο κλπ κλπ. Οπότε από αυτά τα ευρήματα δε γίνεται συνήθως η αναγνώριση; Πόσο πολύ διαφέρανε οι ΑΗΠ από εμάς κι απ΄όλο τον κόσμο στις συνήθειες; Δε βάζανε ούτε μια ταμπέλα που να λεέι ενθάδε κείται ο μπατίρης ο Φίλιππας; Μόνο οι Αθηναίοι γράφανε ονόματα στις επιτύμβιες στήλες;
 
Πιδύε, δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο! Λινκ στου Σαραντάκου;

SBE: Κι εγώ έχω αυτή την απορία, πόσο μάλλον που οι στήλες του νεκροταφείου έχουν ονόματα. Πάντως επί του προκειμένου και οι δύο Φίλιπποι ήταν, οπότε...
 
Top