Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα

[daeman]

Βλέπω ότι η συζήτηση πάει να λοξοδρομήσει.
Για να σας επαναφέρω, λοιπόν, πιο κοντά στο αρχικό θέμα και να ρίξω λίγο λάδι στη φωτιά (ως γνήσιος δαίμωαν), ορίστε και ένα κείμενο από "μέσα", από μια κίνηση εργαζομένων στο ΥΠΠΟ, που θέτει κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα. Η πολιτική τους θέση δεν έχει σημασία· μόνο τα ζητήματα που ανακινεί.
Αλιεύτηκε σε σπίτι φίλου που, κατά σύμπτωση, έχει συγγενική σχέση με τη συντηρήτρια που παρέλαβε το αγγείο από τον Πρωθάπραγό μας (ή μήπως Πρωτάπραγο; ) για να το τοποθετήσει συμβολικά στη θέση του κατά την τελετή των εγκαινίων, η οποία είχε να δει τα παιδιά της 3 μήνες προετοιμάζοντας εκείνα τα εγκαίνια...
Να με συμπαθάτε για τον ανορθόδο τρόπο παρουσίασης, αλλά ο φίλος δεν είχε σαρωτή, οπότε η αντιγραφή έγινε αναγκαστικά μέσω κινητού.

 

[SBE]

Στην προκήρυξη βλέπω τα γνωστά στραβά που προκύπτουν με κάθε τι καινούργιο.
Δε συμφωνώ (χωρίς να έχω δει το Μουσείο) ότι είναι κακό που ανεβαίνουν οι τιμές ακινήτων στην περιοχή. Άμα ο άλλος γουστάρει να πληρώνει για να μένει δίπλα στο μουσείο, ας πληρώσει, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα καλά θεωρούνται τα σπίτια που είναι δίπλα σε αεροδρόμια (αλλά όχι σε σταθμούς!), σε αυτοκινητόδρομους, στο κέντρο κλπ τοποθεσίες δηλαδή που ένας νορμάλ άνθρωπος θα απόφευγε. Ομοίως, αν ανοίγει κάνα καλό μαγαζί στην περιοχή, γιατί διαφωνούμε; Τι κατάσταση αυτή πια στην Ελλάδα, πρέπει ντε και καλά όλα να είναι "του λαού"; Αμα είναι ακριβό το μαγαζί, πηγαίνετε αλλού.

Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί τόση γκρίνια αν το μουσείο προσπαθεί να βγάλει κανένα φράγκο. μήπως μέχρι τώρα τα μουσεία μας που ήταν yatabaza (χωρίς ταμπελίτσες, να μην ξέρεις τι βλέπεις κλπ κλπ) ήταν καλύτερα;
Τα υπόλοιπα είναι συντεχνιακά των υπαλλήλων, δεν τα σχολιάζω.

 

[Zazula]

Στο Βερολίνο ο Φοστερ εχει φτιαξει 100% περισσότερα εργα απ'ότι στο Λονδίνο (που δεν εχει φτιάξει τιποτα).

Το ποσοστό αύξησης από το μηδέν (προς οποιοδήποτε νούμερο μεγαλύτερο του μηδενός) είναι ∞% (άπειρο), διότι η διαίρεση με το μηδέν δίνει ∞. Στην αντίστροφη διατύπωση, βέβαια, ισχύει το 100% (δηλ. ο Φόστερ έχει 100% λιγότερα έργα στο Λονδίνο σε σύγκριση με το Βερολίνο).

Μπαίνεις σε ένα μουσείο κι είναι μια άιθουσα χωρίς καμία εξήγηση για το τι βλέπεις, μόνο κατι ταμπελίτσες γραμμενες από αρχαιολόγους για αρχαιολόγους με την κλασσική υπεροψία "άμα δεν καταλαβαίνεις είσαι αμόρφωτος και πρεπει να ντρέπεσαι".

Εκείνο που μου έκανε τεράστια εντύπωση στη Ρωσία ήταν που στα αχανή μουσεία της (αλλά και σε όλα τα μουσεία της εν γένει), κάθε μέρα και όλες τις ώρες ήταν γονείς ή παππούδες που εξηγούσαν τα εκθέματα ένα προς ένα στα παιδιά, τα οποία κρατούσαν σημειώσεις (ναι, σημειώσεις!). Οι γονείς κι οι παπούδες τα ήξεραν απ' έξω, δεν υπήρχαν ταμπελάκια κλπ, κι απ' ό,τι μου είπαν ρωτούν μετά τα παιδιά στο σπίτι και συζητούν για το τι είδαν. Και ξαναπηγαίνουν πάλι και πάλι (είδες για να 'ναι φτωχός ο κόσμος· το ρίχνει στον πολιτισμό που 'ναι φτηνός — άλλωστε τα εισιτήρια στα μουσεία, τα θέατρα, τα μπαλέτα, τα κοντσέρτα κλπ είναι δέκα φορές φθηνότερα για τους Ρώσους απ' ό,τι για τους ξένους) και τα παιδιά έτσι μαθαίνουν για να μπορούν μετά να τα λένε κι εκείνα στα δικά τους παιδιά κι εγγόνια. Βοηθά και το σχολείο, αλλά η τεράστια δουλειά πολιτιστικής υποδομής γίνεται μέσα στην οικογένεια. Τον αγαπάνε τον πολιτισμό και το βλέπεις παντού.

 

[SBE]

Το ποσοστό αύξησης από το μηδέν (προς οποιοδήποτε νούμερο μεγαλύτερο του μηδενός) είναι ∞% (άπειρο), διότι η διαίρεση με το μηδέν δίνει ∞. Στην αντίστροφη διατύπωση, βέβαια, ισχύει το 100% (δηλ. ο Φόστερ έχει 100% λιγότερα έργα στο Λονδίνο σε σύγκριση με το Βερολίνο).

Δεν υπάρχει ποσοστό αύξησης από το μηδέν. Αυτό το ξέρω. Όμως στην μπαμπλαμπλιδικη managementspeak έχω ακούσει άπειρα παραδείγματα που θεωρείται η μετάβαση από το μηδέν στο Χ αύξηση 100%. Παρεξήγησα το κοινό μου, νόμιζα ότι δεν θα καθίσει κανείς να το ψειρίσει μαθηματικά το πράγμα.

Σχετικά με τη Ρωσία: μπορεί εκεί οι παππούδες να είναι εξπέρ, στην Ελλάδα όμως δεν θα έλεγα ότι είναι. Ούτε άλλωστε περιμένει κανείς να του πει κάποιος συνεπισκέπτης αυτά που δεν έχουν προνοήσει να πουν οι επιμελητές του μουσείου. Εδώ τα περισσότερα μουσεία έχουν έτοιμο υλικό για παιδιά, έχουν αναλυτική περιγραφή του πώς και του γιατί και έχουν δωρεάν ξεναγήσεις καθημερινά. Μεγάλη έμφαση δίνεται στα εκπαιδευτικά.
Εμείς δεν μπορούμε να έχουμε φτηνότερο εισιτήριο για τους Έλληνες γιατί πρέπει να έχουμε τη ίδια τιμή για όλους τους πολίτες ΕΕ.
Η τέχνη μπορεί να είναι για τους φτωχούς, αλλά τόσες δεκαετίες που η Ελλάδα ήταν φτωχή δεν το είχαν ρίξει στην τέχνη οι Έλληνες περισσότερο από τώρα. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, που το πρόβλημα δεν είναι γιατί δεν πάει ο Έλληνας στα μουσεία, είναι γιατί δεν κάνει τίποτα πέρα από τον φραπέ στην πλατεία και τη γκρίνια για την τιμή του καφέ.

 

[Zazula]

Το παράδειγμα της Ρωσίας το ανέφερα απλά και μόνο για να δείξω ότι το δικό μας πρόβλημα είναι ότι δεν αγαπάμε τον πολιτισμό. Το λες κι εσύ, άλλωστε, ότι άλλες είναι οι προτεραιότητες του Νεοέλληνα.

 

[SBE]

Α, και κάτι που θυμόμουν σχετικά με το Μουσείο: είχε έρθει στο Λονδίνο ο Παντερμαλής να μιλήσει για το μουσείο της Ακρόπολης. Αυτό πριν πεντέξι χρόνια. Η ομιλία πήγε καλά, μετά στη δεξίωση ήμασταν τέσσερα-πέντε άτομα που είχαμε μείνει στο τέλος και κουβεντιάζαμε μαζί του και μας είπε ότι ένα από τα αρνητικά του εγχειρήματος ήταν ότι (κλασσικά) δέκα άνθρωποι είχαν δεκαπέντε γνώμες. Μας είπε για παράδειγμα ότι είχαν διαφωνήσει για το αν θα έφτιαχναν τουαλέτες στο μουσείο. Οι μισοί λέγανε τι το πέρασε το Μουσείο ο επισκέπτης; Εκεί θα πάει να δεί τα αρχαία, όχι να κάνει την ανάγκη του (προφανώς αυτοί δεν είχαν μικρά παιδιά). Μιλάμε για τέτοια μυαλά.

 

[tsioutsiou]

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ή θα πνιγόμαστε σε αισθητική καρτ-ποστάλ ελληνικότητας τύπου διαφήμισης Λουμίδη ή σε προσπάθεια απόδρασης και από αντίδραση θα μιμούμαστε τα Αμερικάνικα. Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Και αν χρειάζεται κάτι η Ελλάδα, είναι ένα (ή πολλά) μουσεία σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής και μια πολιτική που να υποστηρίζει τη σύγχρονη παραγωγή τέχνης ΤΩΡΑ (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) και όχι αυτούς που κάθονται και μιμούνται αποκλειστικά τα αρχαία ή αποκλειστικά τους "μοντέρνους" και "αβάν-γκάρντ" ξένους.

Πριν Ambrose φωνήσαι...
Υπάρχει και μεγάλη παράδοση γκρίνιας στην Ελλάδα :)
Η (πολιτιστική) άνοιξη της Αθήνας

Η ιστορική στέγη της Ταινιοθήκης της Ελλάδος (που συμπτωματικά μετακομίζει αυτές τις ημέρες σε ιδιόκτητο κτίριο επί της Ιεράς Οδού) θα αποκτήσει σύντομα την παλιά της αίγλη για να φιλοξενήσει την Πινακοθήκη της Βουλής των Ελλήνων ... Η Βουλή έχει ισχυρή παρουσία στα περισσότερα Greek Sales των μεγάλων ξένων οίκων.
... έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά ανάλογων πρωτοβουλιών που μας φέρνουν ευχάριστα αντιμέτωπους με μια νέα πραγματικότητα: στην εκπνοή της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα η Αθήνα γνωρίζει μια πρωτοφανή ενίσχυση των πολιτιστικών της υποδομών. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι αδιαμφισβήτητα η ναυαρχίδα της αθηναϊκής αντεπίθεσης που θα κορυφωθεί σε λίγα χρόνια από σήμερα, όταν θα εγκαινιαστεί το Πολιτιστικό και Εκπαιδευτικό Πάρκο «Σταύρος Νιάρχος» στον παλιό Ιππόδρομο με τις νέες εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ευτυχώς για την Αθήνα, ανάμεσα στο 2009 και το 2015 (τότε υπολογίζεται το τέλος των έργων στο Δέλτα Φαλήρου), αναδύονται μια σειρά από άλλες εξίσου σημαντικές ημερομηνίες. Μικροί και μεγαλύτεροι πολιτιστικοί πόλοι ετοιμάζονται τα τελευταία χρόνια, λιγότερο ή περισσότερο αθόρυβα. Τους επόμενους μήνες η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Kοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης, ένα αρχιτεκτόνημα υψηλών προδιαγραφών στη λεωφόρο Συγγρού. Στον ίδιο δρόμο, λίγο βορειότερα, βρίσκονται σε εξέλιξη οι εργασίες για τη μετατροπή του εργοστασίου Φιξ σε μόνιμη έδρα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Εντός του 2010 θα είναι έτοιμο το κτίριο του Μεταξουργείου για να φιλοξενήσει τη νέα έδρα της Δημοτικής Πινακοθήκης ... η αποκατάσταση του «Ακροπόλ Παλάς» στην οδό Πατησίων, οι επεκτάσεις του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και της Εθνικής Πινακοθήκης.
Ακόμα κι αν η Αθήνα έχει πολύ δρόμο να κάνει ακόμα σε όλα τα επίπεδα, ο πολιτιστικός οργασμός των τελευταίων χρόνων είναι ένα φως που το έχουμε απεγνωσμένα ανάγκη.

Να προσθέσω επ' ευκαιρία εδώ μια κουβέντα για τους εργαζομένους στο ΥΠΠΟ. Όλο απεργίες ένα χρόνο με το απίστευτο αίτημα ότι δεν θέλουν να πάνε στο νέο, σύγχρονο κτήριο, το οποίο θα στεγάσει πλέον το Υπουργείο Πολιτισμού στου Ρέντη, γιατί πού να τρέχουν εκεί - μια χαρά είναι στο κέντρο, στο Μουσείο. Κατά τ' άλλα αποσυμφόρηση του κέντρου, των υπηρεσιών, υποδομές...

 

[Ambrose]

Τον αγαπάνε τον πολιτισμό και το βλέπεις παντού.

Έτσι!

Πριν Ambrose φωνήσαι...
Υπάρχει και μεγάλη παράδοση γκρίνιας στην Ελλάδα :)

Tsioutsiou, αν έχεις σχόλιο επί της ουσίας, θα χαρώ να το ακούσω. Αυτό που παραθέτεις ουδεμία σχέση έχει με αυτά που συζητάμε.

@daeman, thanks γι' αυτό που πόσταρες! Άλλη μια απόδειξη του πόσο πίσω είμαστε (και γιατί)...

 

[tsioutsiou]

Tsioutsiou, αν έχεις σχόλιο επί της ουσίας, θα χαρώ να το ακούσω. Αυτό που παραθέτεις ουδεμία σχέση έχει με αυτά που συζητάμε.
.

Παραπονέθηκες πως

Και αν χρειάζεται κάτι η Ελλάδα, είναι ένα (ή πολλά) μουσεία σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής και μια πολιτική που να υποστηρίζει τη σύγχρονη παραγωγή τέχνης ΤΩΡΑ (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό)

και σου ανέφερα τη λίστα των μουσείων, πινακοθηκών και ιδρυμάτων πολιτισμού που γεννιούνται ΤΩΡΑ στην Αθήνα, και μάλιστα παραθέτοντας ένα άρθρο που συνοψίζει γιατί υπάρχει μια πολιτιστική άνοιξη από την άποψη υποδομών και χώρων. Αυτό θεώρησα ως σχετική απάντηση -και μάλιστα όταν λες "ό,τι κι αν σημαίνει αυτό"- αλλά το κρίνεις ως άνευ ουσίας και άσχετο με τη συζήτηση. Δεν έχω να προσθέσω κάτι.

 

[Ambrose]

Μια λέξη απομονωμένη από το context της, παρανοείται εύκολα. Τέλος πάντων, καλώς να έρθουν τα μουσεία... κι ας ξεχυθεί η τέχνη στους δρόμους (ακόμα κι αν είναι αγελάδες). :)

 

[tsioutsiou]

Τέλος πάντων, καλώς να έρθουν τα μουσεία... κι ας ξεχυθεί η τέχνη στους δρόμους (ακόμα κι αν είναι αγελάδες). :)

'Άντε, τον Σεπτέμβριο το μενού έχει και την πρώτη μεγάλη έκθεση έργων του Χουάν Μιρό στην Ελλάδα, αλλά στο Τελλόγλειο στη Θεσ/νίκη ..μην παραπονιούνται και οι Μακεδόνες κάθε τόσο. :)

 

[daeman]

'Άντε, τον Σεπτέμβριο το μενού έχει και την πρώτη μεγάλη έκθεση έργων του Χουάν Μιρό στην Ελλάδα, αλλά στο Τελλόγλειο στη Θεσ/νίκη ..μην παραπονιούνται και οι Μακεδόνες κάθε τόσο. :)

Αυτό δεν πρέπει να το χάσω· έχω κακό προηγούμενο με έκθεση του Μιρό...

 

[drsiebenmal]

Είδα το επίμαχο σημείο του φιλμ πριν λίγο, στις ειδήσεις του MEGA. Οι μικροσκοπικές φιγούρες που καταστρέφουν τα γλυπτά στο αέτωμα του (χρωματιστού ακόμη ) Παρθενώνα δεν φοράνε ράσα, αλλά μακριούς χιτώνες με διάφορα χρώματα. Απεικονίζονται όμως να αποσπούν αγάλματα από το αέτωμα και να τα ρίχνουν καταγής για να δημιουργήσουν χώρο όπου υψώνουν έναν μεγάλο σταυρό.

Δύο «δημοσιογραφικές» προσθήκες: Το επίμαχο φιλμάκι (το κρίσιμο σημείο αρχίζει περίπου στο 1:15):

Και ένας αντίλογος για το θέμα του πόσο πολλά είχαν καταστραφεί πριν από το βομβαρδισμό του Μοροζίνη (πολύ λιγότερα ίσως από όσα δείχνει το φιλμάκι):

 

[SBE]

Όποιος βλέπει παπάδες στο φιλμάκι αυτό μάλλον έχιε πρόβλημα.
Μερικές γενικές σκέψεις: ΑΥΤΟ εφτιαξε ο Γαβράς; Καλύτερα να το ειχαμε αναθεσει στην Πίξαρ που θα ειχε τεχνικη αρτιότητα

 

[Ambrose]

'Άντε, τον Σεπτέμβριο το μενού έχει και την πρώτη μεγάλη έκθεση έργων του Χουάν Μιρό στην Ελλάδα,

Τώρα, θα γίνω λίγο προβοκάτορας... ωραίος ο Μιρό, αλλά τίποτα πιο συμβατικό και ξεπερασμένο;

Και αυτό που ίσως δεν τόνισα αρκετά παραπάνω είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι τα μουσεία-μαυσωλεία, αλλά η τωρινή παραγωγή. Δηλ. κι 100 μουσεία να φτιάξουν (εδώ έχουμε και πολεμικό και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο), δεν θ' αλλάξουν πολλά, αν δεν αλλάξει ολόκληρη η νοοτροπία απέναντι στα πράγματα. Άλλωστε και πόλεις όπως το Λονδίνο π.χ. έχουν ένα σωρό άχρηστα/εμπορικά μουσεία, αλλά οι γκαλερί, τα events, τα happenings και η κίνηση δίνουν και παίρνουν...

 

[tsioutsiou]

Τώρα, θα γίνω λίγο προβοκάτορας... ωραίος ο Μιρό, αλλά τίποτα πιο συμβατικό και ξεπερασμένο;

Εντάξει, και το είχε κάνει πια και εμπόριο. Αλλά θα είναι ατομική έκθεση. Φαντάσου να σου φέρουν τετρακόσιους Μπαλτεσσάρι; Έψαχνα πρώτα έναν άλλον σύγχρονο Αμερικανό, τοίχος-χρώμα, αλλά δεν μου ΄ρχεται. Οι "αναλύσεις" κάθε ...διεγερμένου μ' αρέσουν σ΄αυτούς τους πίνακες, όχι οι πίνακες :)

 

[Ambrose]

Γιουχαΐσματα και πάλι

Αλλη μία παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου είχε επεισοδιακή κατάληξη. Οι «Πέρσες», παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Ντίμιτερ Γκότσεφ, δεν ικανοποίησε το κοινό και έτσι τα γιουχαΐσματα ήταν αρκετά.

Η αρνητική αντίδραση του κοινού (περίπου 14.000 την Παρασκευή και το Σάββατο) στράφηκε προς τον σκηνοθέτη, αφού οι ηθοποιοί του Εθνικού κέρδισαν το χειροκρότημα.

Οι «Πέρσες» του Ντίμιτερ Γκότσεφ είναι η τρίτη παράσταση των τελευταίων ετών που προκαλεί ανάλογες αντιδράσεις.

Πέρυσι, ήταν η «Μήδεια» του Ανατόλ Βασίλιεφ, με τη Λυδία Κονιόρδου στον ομώνυμο ρόλο, και παλαιότερα οι «Βάκχες» του Ματίας Λάνγκχοφ.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1039129&lngDtrID=253

 

[Palavra]

Το συγκεκριμένο δεν το είδα. Ωστόσο, θεατρόφιλη φίλη (:)) που το είδε μου είπε ότι ήταν απαίσιο και ότι ήδη από το πρώτο μισάωρο είχαν αρχίσει να αποχωρούν θεατές.

 

[kapa18]

Καλά έκαναν και αποχώρησαν αφού δεν τους άρεσε, αλλά τα γιούχα και το σπρώξιμο της Μουτούση, που στεκόταν στις σκάλες των διαζωμάτων και έπαιζε από κει το ρόλο της, ήταν επιεικώς απαράδεκτες ενέργειες.

 

[kapa18]

Να επισημάνω ότι δεν ήμουν παρούσα αλλά διάβασα λεπτομερείς περιγραφές σε διάφορα μπλογκ για το θέμα.