Ολυμπιάδα 2012, Λονδίνο
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
SBE
¥
Μπορείς να δεις και φωτογραφίες και να διαβάσεις περιγραφή.
Το θέμα ήταν χονδρικά από την Τρικυμία, διάλογος του Πρόσπερου και της Μιράντας (η οποία ξέχασε τα μισά της λόγια σε ένα σημείο, γιατί στις οθόνες έδειχναν υπότιτλους και φάνηκε ότι τα είπε μισά, όχι γιατί ξέρω τον Σαίξρπηρ απ'έξω, αν και αυτό ήταν γνωστό απόσπασμα), είχαμε κλασσική μουσική μπόλικη, είχαμε και ροκιές άγριες, είχαμε όπως είπε μια εφημερίδα το μήνυμα "προστατέψτε τις δημόσιες βιβλιοθήκες" αντίστοιχο του μηνύματος για το ΕΣΥ.
Ακόμα, όπως είπα, δεν είμαι σίγουρη αν ήταν καλύτερα που ήμουν εκεί, αν και μου άρεσε. Η παρέλαση ενώ στο σπίτι είναι μια χαρά υπόθεση στο στάδιο τραβάει πολύ και μέχρι να τελειώσει είχαν αρχίσει να κουράζονται όλοι. Και είχε αρχίσει να περνάει η ώρα. Εγώ είχα πάει με τα κανονικά μου ρούχα συν δύο αδιάβροχα (δεν ήμουνα σίγουρη για τη βροχή), συν πουλοβεράκι ελαφρύ συν ένα από αυτά χωρίς μανίκια, τα καπιτονέ. Μέχρι το τέλος της παρέλασης τα είχα φορέσει όλα εκτός από τα αδιάβροχα.
Παρεμπιπτόντως, πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν φτιάχνουν ιστούς σημαίας με ανεμιστήρα, τελικά χτες είχε ανεμιστήρα, αλλά όχι στο κοντάρι. Όταν ανέβαζαν τη σημαία των αγώνων η σημαία ήταν κάτω κι όταν ανέβηκε στο τέρμα ξαφνικά φύσηξε αεράκι δυνατό που την έκανε να ανεμίζει ενώ δεν ανέμιζε τίποτ' άλλο σε όλο το στάδιο. Και μόλις τελείωσε ο ύμνος και η κάμερα πήγε αλλού, το αεράκι εξαφανίστηκε. Άρα...
Κάποιοι θεατές πρέπει να ήταν από το Στόουκ Μάντεβιλ (το νοσοκομείο που εφαρμόστηκε πρώτα η ιδέα της άθλησης των αναπήρων), γιατί σε κάθε αναφορά στους λόγους ζητωκραύγαζαν.
Σχετικά με τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών: εικοστοί στην κατάταξη στο Πεκίνο.
Γενικά, τα μετάλλια φαίνεται να μοιράζονται πιο ομοιόμορφα απ' ό,τι στους ολυμπιακούς, δηλαδή υπάρχουν μεν υπερδυνάμεις, π.χ. Κίνα, ΗΠΑ κλπ αλλά δε φαίνεται να μονοπωλούν κάποια σπορ. Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι δεν μπορείς να έχεις πρόγραμμα να φτιάξεις π.χ. κολυμβητές χωρίς χέρια.
Με το ντοπάρισμα δεν ξέρω τι γίνεται. Λέει ντοπάρονται κανονικά, αν και ορισμένες κατηγορίες για λόγους υγείας δε γίνεται να ντοπαριστούν όπως οι άλλοι ή ντοπάρονται με τρόπους που δεν θα βοηθούσαν τους αρτιμελείς αθλητές.
Πέρα από αυτά, χτες στα φιλμάκια που μας έδειχναν πριν άκουσα το πιο ενδιαφέρον απ'όλα. Η αθλήτρια μας έλεγε ότι προπονιόταν για το ντρεσάζ από μικρή και στα 20 έπαθε καρκίνο, της αφαίρεσαν τον όγκο από το πόδι αλλά έμεινε τόσο λίγος γαστροκνήμιος που δεν μπορούσε να περπατήσει και τελικά μετά από 18 μήνες φυσιοθεραπεία κατάφερε να περπατήσει πάλι και άρχισε να ψάχνει να βρει άλογο για να συνεχίσει την προπόνηση, αλλά δεν έβρισκε και τελικά της είπαν να δοκιμάσει μπάσκετ σε καροτσάκι. Αρχικά δεν ήθελε με τίποτα γιατί της φαινόταν ότι μετά από τόσες προσπάθειες να περπατήσει ήθελαν να την ξαναβάλουν στην καρέκλα, αλλά τελικά της άρεσε και τώρα παίζει στην εθνική Βρετανίας. Στο φιλμάκι τη βλέπουμε να περπατάει (με αστάθεια αλλά και με ταχύτητα) και να ιππεύει. Υποθέτω η ανισοκατανομή του βάρους δυσκολεύει το άλογο; Δεν ξέρω.
Ο παρουσιαστής της ανασκοπήσεως, που δεν τον έχω ξαναδεί, είναι πάντως Αυστραλός, είπε ότι έχει τεχνητό πόδι (από αστράγαλο και κάτω) και ότι τον ρωτάνε διάφορα χαζά διευκρινιστικά για την αναπηρία του, όπως π.χ. αν είναι εφικτό το σεξ. Στο οποίο είπε ότι η δική του απορία ήταν, γιατί, εσείς το κάνετε τρέχοντας;
Διάβαζα στην εφημερίδα ότι χτες η Εντουίνα Κάρεϊ (η γνωστή) έγραψε στο Τουίτερ ότι οι Ιταλοί δείχναν όλοι περιποιημένοι, ως Ιταλοί, ακόμα και στις αναπηρικές καρέκλες, και την σκυλοβρίσανε. Βεβαίως καταλαβαίνω τι ήθελε να πει, κι ίσως ήταν κομπλιμέντο σε άλλο περιβάλλον.
A, τώρα που το θυμήθηκα, τα ελάσματα του Πιστόριους λέει τα φτιάχνει μια ισλανδική εταιρεία που έχει και την πατέντα του υλικού. Αυτό έχει ενδιαφέρον από την άποψη ότι η Ισλανδία έχει τον πληθυσμό της Πάτρας, αλλά δεν παύει να έχει ιδέες ο κόσμος, κι ας είναι τόσο λίγοι.
Το θέμα ήταν χονδρικά από την Τρικυμία, διάλογος του Πρόσπερου και της Μιράντας (η οποία ξέχασε τα μισά της λόγια σε ένα σημείο, γιατί στις οθόνες έδειχναν υπότιτλους και φάνηκε ότι τα είπε μισά, όχι γιατί ξέρω τον Σαίξρπηρ απ'έξω, αν και αυτό ήταν γνωστό απόσπασμα), είχαμε κλασσική μουσική μπόλικη, είχαμε και ροκιές άγριες, είχαμε όπως είπε μια εφημερίδα το μήνυμα "προστατέψτε τις δημόσιες βιβλιοθήκες" αντίστοιχο του μηνύματος για το ΕΣΥ.
Ακόμα, όπως είπα, δεν είμαι σίγουρη αν ήταν καλύτερα που ήμουν εκεί, αν και μου άρεσε. Η παρέλαση ενώ στο σπίτι είναι μια χαρά υπόθεση στο στάδιο τραβάει πολύ και μέχρι να τελειώσει είχαν αρχίσει να κουράζονται όλοι. Και είχε αρχίσει να περνάει η ώρα. Εγώ είχα πάει με τα κανονικά μου ρούχα συν δύο αδιάβροχα (δεν ήμουνα σίγουρη για τη βροχή), συν πουλοβεράκι ελαφρύ συν ένα από αυτά χωρίς μανίκια, τα καπιτονέ. Μέχρι το τέλος της παρέλασης τα είχα φορέσει όλα εκτός από τα αδιάβροχα.
Παρεμπιπτόντως, πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν φτιάχνουν ιστούς σημαίας με ανεμιστήρα, τελικά χτες είχε ανεμιστήρα, αλλά όχι στο κοντάρι. Όταν ανέβαζαν τη σημαία των αγώνων η σημαία ήταν κάτω κι όταν ανέβηκε στο τέρμα ξαφνικά φύσηξε αεράκι δυνατό που την έκανε να ανεμίζει ενώ δεν ανέμιζε τίποτ' άλλο σε όλο το στάδιο. Και μόλις τελείωσε ο ύμνος και η κάμερα πήγε αλλού, το αεράκι εξαφανίστηκε. Άρα...
Κάποιοι θεατές πρέπει να ήταν από το Στόουκ Μάντεβιλ (το νοσοκομείο που εφαρμόστηκε πρώτα η ιδέα της άθλησης των αναπήρων), γιατί σε κάθε αναφορά στους λόγους ζητωκραύγαζαν.
Σχετικά με τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών: εικοστοί στην κατάταξη στο Πεκίνο.
Γενικά, τα μετάλλια φαίνεται να μοιράζονται πιο ομοιόμορφα απ' ό,τι στους ολυμπιακούς, δηλαδή υπάρχουν μεν υπερδυνάμεις, π.χ. Κίνα, ΗΠΑ κλπ αλλά δε φαίνεται να μονοπωλούν κάποια σπορ. Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι δεν μπορείς να έχεις πρόγραμμα να φτιάξεις π.χ. κολυμβητές χωρίς χέρια.
Με το ντοπάρισμα δεν ξέρω τι γίνεται. Λέει ντοπάρονται κανονικά, αν και ορισμένες κατηγορίες για λόγους υγείας δε γίνεται να ντοπαριστούν όπως οι άλλοι ή ντοπάρονται με τρόπους που δεν θα βοηθούσαν τους αρτιμελείς αθλητές.
Πέρα από αυτά, χτες στα φιλμάκια που μας έδειχναν πριν άκουσα το πιο ενδιαφέρον απ'όλα. Η αθλήτρια μας έλεγε ότι προπονιόταν για το ντρεσάζ από μικρή και στα 20 έπαθε καρκίνο, της αφαίρεσαν τον όγκο από το πόδι αλλά έμεινε τόσο λίγος γαστροκνήμιος που δεν μπορούσε να περπατήσει και τελικά μετά από 18 μήνες φυσιοθεραπεία κατάφερε να περπατήσει πάλι και άρχισε να ψάχνει να βρει άλογο για να συνεχίσει την προπόνηση, αλλά δεν έβρισκε και τελικά της είπαν να δοκιμάσει μπάσκετ σε καροτσάκι. Αρχικά δεν ήθελε με τίποτα γιατί της φαινόταν ότι μετά από τόσες προσπάθειες να περπατήσει ήθελαν να την ξαναβάλουν στην καρέκλα, αλλά τελικά της άρεσε και τώρα παίζει στην εθνική Βρετανίας. Στο φιλμάκι τη βλέπουμε να περπατάει (με αστάθεια αλλά και με ταχύτητα) και να ιππεύει. Υποθέτω η ανισοκατανομή του βάρους δυσκολεύει το άλογο; Δεν ξέρω.
Ο παρουσιαστής της ανασκοπήσεως, που δεν τον έχω ξαναδεί, είναι πάντως Αυστραλός, είπε ότι έχει τεχνητό πόδι (από αστράγαλο και κάτω) και ότι τον ρωτάνε διάφορα χαζά διευκρινιστικά για την αναπηρία του, όπως π.χ. αν είναι εφικτό το σεξ. Στο οποίο είπε ότι η δική του απορία ήταν, γιατί, εσείς το κάνετε τρέχοντας;
Διάβαζα στην εφημερίδα ότι χτες η Εντουίνα Κάρεϊ (η γνωστή) έγραψε στο Τουίτερ ότι οι Ιταλοί δείχναν όλοι περιποιημένοι, ως Ιταλοί, ακόμα και στις αναπηρικές καρέκλες, και την σκυλοβρίσανε. Βεβαίως καταλαβαίνω τι ήθελε να πει, κι ίσως ήταν κομπλιμέντο σε άλλο περιβάλλον.
A, τώρα που το θυμήθηκα, τα ελάσματα του Πιστόριους λέει τα φτιάχνει μια ισλανδική εταιρεία που έχει και την πατέντα του υλικού. Αυτό έχει ενδιαφέρον από την άποψη ότι η Ισλανδία έχει τον πληθυσμό της Πάτρας, αλλά δεν παύει να έχει ιδέες ο κόσμος, κι ας είναι τόσο λίγοι.
Νομίζω ότι θα βρεις πολλές γυναίκες που θα σου πουν το παράπονό τους: «Τρέχοντας και με το μάτι στο χρονόμετρο το κάνει!» Αλλά τόσα ωραία είπες, αυτό βρήκα να σχολιάσω;
Σε κάνα-δυο μέρες θα σου πω και τις δικές μου εντυπώσεις. Πάντως την παρέλαση, αν δεν είσαι καρφωμένος στο ζωντανό να τη βλέπεις θες δεν θες, μάλλον την πηδάς στην κονσέρβα.
SBE
¥
Το ήξερα ότι έβγαινε διφορούμενο το τρέχοντας στα ελληνικά, αλλά πως θα το έλεγες; Σκέφτηκα περπατώντας, αλλά ο άνθρωπος που το είπε περπατάει. Ακόμα και χωρίς το ψεύτικο πόδι.
Στην παρέλαση είναι που άμα βλέπεις από το σπίτι είναι ευκαιρία να πας τουαλέτα κλπ. Είδα σήμερα κάτι αστεία στιγμιότυπα από την παρέλαση που δεν μπορούσα να τα δω χτες, όπως πχ ότι ένας αθλητής είχε πάρει και το λάπτοπ του μαζί (!!!!!!!!!). Όχι άιπαντ, ολόκληρο λάπτοπ. Σε άλλο στιγμιότυπο κάποιος έσπρωχνε αδειανή αναπηρική καρέκλα. Τον αθλητή τον ξεχάσανε; Ή μούδιασε κι είπε να σπρώξει την καρέκλα;
Κι η χαζομάρα που άκουσα ήταν κάποιος που θαυμάζοντας τα έργα των αθλητών με αναπηρίες είπε ότι δεν πρόκειται να ξαναπιστέψει κανέναν που λέει ότι δεν μπορεί να δουλέψει γιατί πονάει η πλάτη του. Ήθελα να φωνάξω βρε βλήτο, το κομμένο πόδι δεν πονάει. Η πλάτη μέχρι να την κόψεις πονάει.
Είδα στις φωτογραφίες ότι η βασίλισσα ήταν όντως κατσούφα, αλλά αυτή τη φορά κατσούφης ήταν κι ο Γουλιέλμος κι η Κέιτ. Αυτοί μάλλον γιατί τους χάλασε ο Χάρης τη γιορτή.
Στην παρέλαση είναι που άμα βλέπεις από το σπίτι είναι ευκαιρία να πας τουαλέτα κλπ. Είδα σήμερα κάτι αστεία στιγμιότυπα από την παρέλαση που δεν μπορούσα να τα δω χτες, όπως πχ ότι ένας αθλητής είχε πάρει και το λάπτοπ του μαζί (!!!!!!!!!). Όχι άιπαντ, ολόκληρο λάπτοπ. Σε άλλο στιγμιότυπο κάποιος έσπρωχνε αδειανή αναπηρική καρέκλα. Τον αθλητή τον ξεχάσανε; Ή μούδιασε κι είπε να σπρώξει την καρέκλα;
Κι η χαζομάρα που άκουσα ήταν κάποιος που θαυμάζοντας τα έργα των αθλητών με αναπηρίες είπε ότι δεν πρόκειται να ξαναπιστέψει κανέναν που λέει ότι δεν μπορεί να δουλέψει γιατί πονάει η πλάτη του. Ήθελα να φωνάξω βρε βλήτο, το κομμένο πόδι δεν πονάει. Η πλάτη μέχρι να την κόψεις πονάει.
Είδα στις φωτογραφίες ότι η βασίλισσα ήταν όντως κατσούφα, αλλά αυτή τη φορά κατσούφης ήταν κι ο Γουλιέλμος κι η Κέιτ. Αυτοί μάλλον γιατί τους χάλασε ο Χάρης τη γιορτή.
...
Από σπόντα, μια γκέλα μπιμπισίδικη:
So the Paralympic Games will look different, but from the success of ticket sales they might feel very much the same as the Olympics.
Previously, Paralympians have performed in front of half-empty crowds. With 2.2 million out of 2.5 million Paralympics tickets having sold so far, that will not be the case next week.
Paralympics: Park changes look ahead of Games, BBC News, 20 August 2012
Nowadays, they perform in front of half-full BBC reporters on absent-minded seats.
Από σπόντα, μια γκέλα μπιμπισίδικη:
So the Paralympic Games will look different, but from the success of ticket sales they might feel very much the same as the Olympics.
Previously, Paralympians have performed in front of half-empty crowds. With 2.2 million out of 2.5 million Paralympics tickets having sold so far, that will not be the case next week.
Paralympics: Park changes look ahead of Games, BBC News, 20 August 2012
Nowadays, they perform in front of half-full BBC reporters on absent-minded seats.
SBE
¥
Προχτές αγόρασα στο στάδιο το πρόγραμμα- σουβενίρ της τελετής κι μόλις σήμερα είχα την ευκαιρία να το ξεφυλλίσω.
Καλαίσθητο βιβλίο με τις ομιλίες των επισήμων, παρουσίαση των συντελεστών και επεξήγηση της ιδέας. Φωτογραφίες από την τελετή φυσικά δεν είχε, αλλά είχε σκίτσα και φωτογραφίες από μακέτες και μερικές φωτογραφίες από τις πρώτες πρόβες. Λοιπόν, τώρα που διαβάζω την ιστορία που προσπάθησαν να μας πουν βλέπω ότι όντως, ήταν πολύ υψηλότερου επιπέδου η έμπνευση από της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών. Αλλά δεν ήταν αυτό που μου έκανε εντύπωση.
Εντύπωση μου έκανε το πόσοι εργάστηκαν για την παράσταση. Έχουμε συνηθίσει στο σινεμά στο τέλος να βλέπουμε να περνάνε οι λίστες με τα ονόματα των συντελεστών, συνήθως είναι δυο- τρεις σε κάθε κατηγορία. Ε, εδώ είναι το ίδιο επί δέκα.
Στο τέλος έχει φωτογραφίες των συντελεστών, ξεκινώντας με διευθυντή παραγωγής, σκηνοθέτη κλπ με βιογραφικά και μετά προχωράει στις ομάδες. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες ομαδικές, όπου όλοι φοράνε μαύρα σε άσπρο φόντο, και δείχνουν γενικά χαλαροί και άνετοι. Και βλέπω σε όλες τις φωτογραφίες, από το διευθυντή μέχρι το τέλος τα παιδιά για τα θελήματα, ότι πλειοψηφεί η ηλικία 45-65 (ΟΚ, όχι τόσο στα παιδιά για θελήματα, αλλά στις άλλες κατηγορίες).
Και δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ το ελληνικό "τόπο στα νιάτα" που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούγεται συνεχώς και παντού και αν το σκεφτούμε μοιάζει λίγο παράδοξο στην Ελλάδα που η οικογένεια κινείται γύρω από τους παππούδες. Ενώ εδώ που η λατρεία της νεολαίας είναι εθνική αρετή; Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι γιατί στην Ελλάδα οι θέσεις εργασίας ήταν πάντα περιορισμένες και είναι φυσικό να αισθάνεται ο νεότερος ότι αδικείται.
Αυτά. Α, ναι, στο τέλος έχει και τα ονόματα των εθελοντών, χωρισμένα ανά κατηγορία. Βρήκα τη γνωστή μου. Μου έκανε επίσης εντύπωση ότι οι εθελοντές της παράστασης ήταν κυρίως γυναίκες. Και πολλοί μα πάρα πολλοί αλλοδαποί. Και δεν εννοώ Ινδοπακιστανοί δεύτερης γενιάς μετανάστες. Εννοώ πολλά ονόματα από Ευρώπη. Λίγο πολύ αυτό που διαπίστωσα συνταξιδεύοντας με τους χορευτές προχτές.
Ίσως τελικά οι ξένοι του Λονδίνου να ήταν πιο φιλικά προσκείμενοι στους αγώνες. Ενώ οι ιθαγενείς έφυγαν τρέχοντας αφήνοντας την πόλη έρημη, γιατί για κάποιο λόγο είχε γίνει μόδα το να βρίζεις τους αγώνες. Κι επειδή οι μόδες εδώ είναι ταξικές, ανάλογα με την τάξη σου βρίζεις τους αγώνες ως λαϊκίστικο πανηγύρι διαφθοράς ή ως ελιτίστικη γιορτή που περιθωριοποιεί τα λαϊκά στρώματα. Όπως είναι π.χ. μόδα να βρίζεις το μπιμπισί (η αριστοκρατία είναι παραδοσιακά αρνητική προς το μπιμπισί
, το θεωρεί άντρο αναρχικών, κομμουνιστών κι ομοφυλόφιλων, κι η εργατιά υποτίθεται ότι προδίδεται από το μπιμπισί 
mg:, οπότε άμα γουστάρεις μπιμπισί είναι ένας μισητός αστός :blush:).
Καλαίσθητο βιβλίο με τις ομιλίες των επισήμων, παρουσίαση των συντελεστών και επεξήγηση της ιδέας. Φωτογραφίες από την τελετή φυσικά δεν είχε, αλλά είχε σκίτσα και φωτογραφίες από μακέτες και μερικές φωτογραφίες από τις πρώτες πρόβες. Λοιπόν, τώρα που διαβάζω την ιστορία που προσπάθησαν να μας πουν βλέπω ότι όντως, ήταν πολύ υψηλότερου επιπέδου η έμπνευση από της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών. Αλλά δεν ήταν αυτό που μου έκανε εντύπωση.
Εντύπωση μου έκανε το πόσοι εργάστηκαν για την παράσταση. Έχουμε συνηθίσει στο σινεμά στο τέλος να βλέπουμε να περνάνε οι λίστες με τα ονόματα των συντελεστών, συνήθως είναι δυο- τρεις σε κάθε κατηγορία. Ε, εδώ είναι το ίδιο επί δέκα.
Στο τέλος έχει φωτογραφίες των συντελεστών, ξεκινώντας με διευθυντή παραγωγής, σκηνοθέτη κλπ με βιογραφικά και μετά προχωράει στις ομάδες. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες ομαδικές, όπου όλοι φοράνε μαύρα σε άσπρο φόντο, και δείχνουν γενικά χαλαροί και άνετοι. Και βλέπω σε όλες τις φωτογραφίες, από το διευθυντή μέχρι το τέλος τα παιδιά για τα θελήματα, ότι πλειοψηφεί η ηλικία 45-65 (ΟΚ, όχι τόσο στα παιδιά για θελήματα, αλλά στις άλλες κατηγορίες).
Και δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ το ελληνικό "τόπο στα νιάτα" που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούγεται συνεχώς και παντού και αν το σκεφτούμε μοιάζει λίγο παράδοξο στην Ελλάδα που η οικογένεια κινείται γύρω από τους παππούδες. Ενώ εδώ που η λατρεία της νεολαίας είναι εθνική αρετή; Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι γιατί στην Ελλάδα οι θέσεις εργασίας ήταν πάντα περιορισμένες και είναι φυσικό να αισθάνεται ο νεότερος ότι αδικείται.
Αυτά. Α, ναι, στο τέλος έχει και τα ονόματα των εθελοντών, χωρισμένα ανά κατηγορία. Βρήκα τη γνωστή μου. Μου έκανε επίσης εντύπωση ότι οι εθελοντές της παράστασης ήταν κυρίως γυναίκες. Και πολλοί μα πάρα πολλοί αλλοδαποί. Και δεν εννοώ Ινδοπακιστανοί δεύτερης γενιάς μετανάστες. Εννοώ πολλά ονόματα από Ευρώπη. Λίγο πολύ αυτό που διαπίστωσα συνταξιδεύοντας με τους χορευτές προχτές.
Ίσως τελικά οι ξένοι του Λονδίνου να ήταν πιο φιλικά προσκείμενοι στους αγώνες. Ενώ οι ιθαγενείς έφυγαν τρέχοντας αφήνοντας την πόλη έρημη, γιατί για κάποιο λόγο είχε γίνει μόδα το να βρίζεις τους αγώνες. Κι επειδή οι μόδες εδώ είναι ταξικές, ανάλογα με την τάξη σου βρίζεις τους αγώνες ως λαϊκίστικο πανηγύρι διαφθοράς ή ως ελιτίστικη γιορτή που περιθωριοποιεί τα λαϊκά στρώματα. Όπως είναι π.χ. μόδα να βρίζεις το μπιμπισί (η αριστοκρατία είναι παραδοσιακά αρνητική προς το μπιμπισί
, το θεωρεί άντρο αναρχικών, κομμουνιστών κι ομοφυλόφιλων, κι η εργατιά υποτίθεται ότι προδίδεται από το μπιμπισί mg:, οπότε άμα γουστάρεις μπιμπισί είναι ένας μισητός αστός :blush:).
SBE
¥
O τρομοκράτης της γειτονιάς μας κέρδισε αργυρό
Spanish athlete Sebastian Rodriguez Veloso, a former member of Communist terror group Grapo, finished second in the 50m freestyle sprint.
ΥΓ Ίσως έπρεπε να το έβαζα στο νήμα περί θανατικής ποινής.
Spanish athlete Sebastian Rodriguez Veloso, a former member of Communist terror group Grapo, finished second in the 50m freestyle sprint.
ΥΓ Ίσως έπρεπε να το έβαζα στο νήμα περί θανατικής ποινής.
Και λίγος Κασιμάτης (Στέφανος) με τον οποίο, εδώ, δύσκολα να διαφωνήσεις:
Το Λονδίνο και οι «αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνισμού»
Το Λονδίνο και οι «αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνισμού»
SBE
¥
Συμφωνώ μεν με την κοροϊδία της συγκεκριμένης ελληνικής αντιμετώπισης των πάντων, αλλά μέχρι εκεί. Γιατί πιστεύω ότι ΚΑΙ αυτό το άρθρο απλώς αποτελεί μέρος της ίδιας στάσης.
Έχουμε χωριστεί δηλαδή στο στρατόπεδο με σλόγκαν Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο (ΑΠΑ για συντομία) και στο στρατόπεδο της άρνησης του ΑΠΑ. Λες και δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Και τα δύο στρατόπεδα φανερώνουν την ίδια ανασφάλεια και αβεβαιότητα για τη θέση μας. Όλοι μας ζηλεύουν- όλοι μας κοροϊδεύουν. Όχι ρε παιδιά, όλοι ασχολούνται με εμάς όποτε είμαστε στη δημοσιότητα, δεν ασχολούνται όποτε δεν είμαστε. Επίσης όλοι έχουν βραχύτατη μνήμη.
Για το άρθρο τώρα:
Επειδή εγώ βρέθηκα στο στάδιο σε διάφορες φάσεις και μίλησα και με άλλους που έκαναν το ίδιο, έχω σοβαρές αμφιβολίες για αυτό που αναφέρει με την Ένις. Κι αν οι θεατές χειροκρότησαν την αντίπαλό της αυτό έγινε μετά από παράκληση από τα μεγάφωνα που τους χτύπησε στο φιλότιμο, κι όχι αυθόρμητα. Αυτό το είδα κι εγώ στο στάδιο την ημέρα που πήγα και μου φάνηκε ξεφτίλα και ενώ δεν είμαι ιδιαίτερα εκδηλωτική και συνήθως χαιρετάω και χειροκροτώ σαν την Ελισάβετ (δλδ τα χέρια δεν αγγίζουν για να μην πονάνε μετά) βρέθηκα να είμαι μόνο εγώ στις κερκίδες να ζητωκραυγάζω άγνωστους αθλητές γιατί αισθάνθηκα άσχημα με την αδιαφορία που επικρατούσε (και ευτυχώς κάποιοι γείτονές μου φιλοτιμήθηκαν και με μιμήθηκαν). Παρεμπιπτόντως, το περίφημο "αγγλικό κοινό" των ολυμπιακών ήταν κυρίως τουρίστες. Θα έλεγα ότι ένα 30% των θεατών ήταν άνθρωποι που ήρθαν ειδικά για τους αγώνες (περίμεναν πολύ περισσότερους βεβαίως, γι'αυτό οι γκρίνιες). Αν προσθέσεις και τους ξένους που ζουν μόνιμα στο Λονδίνο και πήγαν να υποστηρίξουν τη χώρα τους κι όχι το ΗΒ, το ποσοστό ανεβαίνει.
Όσο για το περιστατικό με τον Κεντέρη, δε νομίζω ότι το θυμάται κανένας εκτός από τους Έλληνες, γιατί αν το θυμόταν κανείς κάπου θα είχα ακούσει μια αναφορά τόσα χρόνια. Aν πάμε στο γιουτιουμπ στα κλιπάκια του τελικού των 200 μέτρων από ΗΠΑ ας πούμε, θα δούμε το πολύ μια περαστική αναφορά. Λέτε αν είχαν αισθανθεί προσβεβλημένοι οι διάφοροι θα το έκρυβαν; Όχι, απλώς δεν έδωσαν σημασία. Άλλωστε όποιος έχει παρακολουθήσει στίβο ξέρει ότι γίνονται ταυτόχρονα πολλά αγωνίσματα κι οι φωνές μπορεί να είναι για κάποιο άλλο αγώνισμα από αυτό στις οθόνες. Η Ελληνική τηλεόραση μπορεί να έδωσε έμφαση σε αυτό που γινόταν, οι άλλοι όχι. Μ'άλλα λόγια έχουμε δώσει σημασία σε κάτι που τελικά μόνο εμείς προσέξαμε.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Ολυμπιακοί της Αθήνας δεν ήταν ούτε οι χειρότεροι, ούτε οι καλύτεροι. Δεν υπάρχει κάποιο περιστατικό που έχει μείνει στην διεθνή μνήμη, όπως για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας, που όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι ήταν οι Ολυμπιακοί της συφοράς από συγκοινωνιακή άποψη. Κι οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου θα μείνουν στην ιστορία μάλλον σαν τους Ολυμπιακούς με το μπέρδεμα στα εισιτήρια. Αυτό θυμούνται οι πάντες κι αυτό καταδικάζουν από την πρώτη μέρα. Ας τα πάρουμε από την αρχή τα τελευταία είκοσι χρόνια:
Βαρκελώνη, 1992: δεν θυμάμαι κάτι αξιοπερίεργο
Ατλάντα, 1996: κακή διοργάνωση
Σίδνεϋ, 2000: οι Ολυμπιακοί που δεν είδε κανείς λόγω διαφοράς ώρας
Αθήνα, 2004: οι Ολυμπιακοί που μετά δεν ήξεραν τι να κάνουν τις εγκαταστάσεις
Πεκίνο, 2008: οι Ολυμπιακοί της κινέζικης φιγούρας
Λονδίνο, 2012: οι Ολυμπιακοί με το χαμό στα εισιτήρια
Έχουμε χωριστεί δηλαδή στο στρατόπεδο με σλόγκαν Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο (ΑΠΑ για συντομία) και στο στρατόπεδο της άρνησης του ΑΠΑ. Λες και δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Και τα δύο στρατόπεδα φανερώνουν την ίδια ανασφάλεια και αβεβαιότητα για τη θέση μας. Όλοι μας ζηλεύουν- όλοι μας κοροϊδεύουν. Όχι ρε παιδιά, όλοι ασχολούνται με εμάς όποτε είμαστε στη δημοσιότητα, δεν ασχολούνται όποτε δεν είμαστε. Επίσης όλοι έχουν βραχύτατη μνήμη.
Για το άρθρο τώρα:
Επειδή εγώ βρέθηκα στο στάδιο σε διάφορες φάσεις και μίλησα και με άλλους που έκαναν το ίδιο, έχω σοβαρές αμφιβολίες για αυτό που αναφέρει με την Ένις. Κι αν οι θεατές χειροκρότησαν την αντίπαλό της αυτό έγινε μετά από παράκληση από τα μεγάφωνα που τους χτύπησε στο φιλότιμο, κι όχι αυθόρμητα. Αυτό το είδα κι εγώ στο στάδιο την ημέρα που πήγα και μου φάνηκε ξεφτίλα και ενώ δεν είμαι ιδιαίτερα εκδηλωτική και συνήθως χαιρετάω και χειροκροτώ σαν την Ελισάβετ (δλδ τα χέρια δεν αγγίζουν για να μην πονάνε μετά) βρέθηκα να είμαι μόνο εγώ στις κερκίδες να ζητωκραυγάζω άγνωστους αθλητές γιατί αισθάνθηκα άσχημα με την αδιαφορία που επικρατούσε (και ευτυχώς κάποιοι γείτονές μου φιλοτιμήθηκαν και με μιμήθηκαν). Παρεμπιπτόντως, το περίφημο "αγγλικό κοινό" των ολυμπιακών ήταν κυρίως τουρίστες. Θα έλεγα ότι ένα 30% των θεατών ήταν άνθρωποι που ήρθαν ειδικά για τους αγώνες (περίμεναν πολύ περισσότερους βεβαίως, γι'αυτό οι γκρίνιες). Αν προσθέσεις και τους ξένους που ζουν μόνιμα στο Λονδίνο και πήγαν να υποστηρίξουν τη χώρα τους κι όχι το ΗΒ, το ποσοστό ανεβαίνει.
Όσο για το περιστατικό με τον Κεντέρη, δε νομίζω ότι το θυμάται κανένας εκτός από τους Έλληνες, γιατί αν το θυμόταν κανείς κάπου θα είχα ακούσει μια αναφορά τόσα χρόνια. Aν πάμε στο γιουτιουμπ στα κλιπάκια του τελικού των 200 μέτρων από ΗΠΑ ας πούμε, θα δούμε το πολύ μια περαστική αναφορά. Λέτε αν είχαν αισθανθεί προσβεβλημένοι οι διάφοροι θα το έκρυβαν; Όχι, απλώς δεν έδωσαν σημασία. Άλλωστε όποιος έχει παρακολουθήσει στίβο ξέρει ότι γίνονται ταυτόχρονα πολλά αγωνίσματα κι οι φωνές μπορεί να είναι για κάποιο άλλο αγώνισμα από αυτό στις οθόνες. Η Ελληνική τηλεόραση μπορεί να έδωσε έμφαση σε αυτό που γινόταν, οι άλλοι όχι. Μ'άλλα λόγια έχουμε δώσει σημασία σε κάτι που τελικά μόνο εμείς προσέξαμε.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Ολυμπιακοί της Αθήνας δεν ήταν ούτε οι χειρότεροι, ούτε οι καλύτεροι. Δεν υπάρχει κάποιο περιστατικό που έχει μείνει στην διεθνή μνήμη, όπως για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας, που όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι ήταν οι Ολυμπιακοί της συφοράς από συγκοινωνιακή άποψη. Κι οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου θα μείνουν στην ιστορία μάλλον σαν τους Ολυμπιακούς με το μπέρδεμα στα εισιτήρια. Αυτό θυμούνται οι πάντες κι αυτό καταδικάζουν από την πρώτη μέρα. Ας τα πάρουμε από την αρχή τα τελευταία είκοσι χρόνια:
Βαρκελώνη, 1992: δεν θυμάμαι κάτι αξιοπερίεργο
Ατλάντα, 1996: κακή διοργάνωση
Σίδνεϋ, 2000: οι Ολυμπιακοί που δεν είδε κανείς λόγω διαφοράς ώρας
Αθήνα, 2004: οι Ολυμπιακοί που μετά δεν ήξεραν τι να κάνουν τις εγκαταστάσεις
Πεκίνο, 2008: οι Ολυμπιακοί της κινέζικης φιγούρας
Λονδίνο, 2012: οι Ολυμπιακοί με το χαμό στα εισιτήρια
SBE
¥
Παραολυμπιακοί καβγάδες μεταξύ αθλητών χωρίς πόδια.
Ο Πιστόριους κατηγορεί τους άλλους δύο ότι είχαν μακρυά πόδια, η ΔΠΕ λέει ότι ήταν νόμιμα όλα.
Σκέψεις:
α. ποιός του είπε του Πιστόριους να κάνει το παγκόσμιο ρεκόρ στα προκριματικά;
β. νόμιζα ότι τα ξένα πόδια φτιάχνονται με βάση το ύψος και το βάρος του φέροντα, γιατί αλλιώς είναι ασταθή.
γ. ο Πιστόριους έχω την εντύπωση ότι φέρεται ελαφρώς σαν μικρό παιδί- δεν έχω πόδια, οπότε θα μου κάνετε όλα τα χατίρια. Ήθελε να αγωνιστεί με τους αρτιμελείς, του το επιτρέψανε γιατί αν το απαγόρευαν θα φαινόταν άσχημα. Έγραψε ιστορία λοιπόν. Και τώρα θέλει το χρυσό γιατί έγραψε ιστορία.
Ο Πιστόριους κατηγορεί τους άλλους δύο ότι είχαν μακρυά πόδια, η ΔΠΕ λέει ότι ήταν νόμιμα όλα.
Σκέψεις:
α. ποιός του είπε του Πιστόριους να κάνει το παγκόσμιο ρεκόρ στα προκριματικά;
β. νόμιζα ότι τα ξένα πόδια φτιάχνονται με βάση το ύψος και το βάρος του φέροντα, γιατί αλλιώς είναι ασταθή.
γ. ο Πιστόριους έχω την εντύπωση ότι φέρεται ελαφρώς σαν μικρό παιδί- δεν έχω πόδια, οπότε θα μου κάνετε όλα τα χατίρια. Ήθελε να αγωνιστεί με τους αρτιμελείς, του το επιτρέψανε γιατί αν το απαγόρευαν θα φαινόταν άσχημα. Έγραψε ιστορία λοιπόν. Και τώρα θέλει το χρυσό γιατί έγραψε ιστορία.
Καλά, ο Πιστόριους δεν έχει προσέξει ότι και ο Μπολτ είναι πολύ ψηλότερος από τους υπόλοιπους και οι δρασκελιές του είναι τεράστιες;
SBE
¥
Μα κι ο ίδιος ο Πιστόριους είναι πανύψηλος. Εννοείται με τα τεχνητά πόδια, που βεβαίως σημαίνει ότι το ίδιο μπόι θα είχε και αν είχε πόδια. Στη φωτογραφία στο σύνδεσμο που έδωσα φαίνεται ότι ο Βραζιλιάνος έχει πιο μακρυά ελάσματα, ο Πιστόριους ισχυρίζεται ότι τα ελάσματα του άλλου είναι 10-15 πόντους ψηλότερα από το αναμενόμενο, που μου φαίνεται υπερβολή. Όμως, όπως είπα, τα ελάσματα φτιάχνονται για τον κάθε αθλητή χωριστά και σίγουρα ακολουθούν κάποιες προδιαγραφές σχετικές με το μήκος του σκελετού του αθλητή. Την πιθανότητα να μπορούν να προσθέσουν λίγο παραπάνω μπόι και ο αθλητής να το αντέξει γιατί είναι γυμνασμένος, και να τρέχει βολίδα, την έχει λάβει υπόψη της η ΔΠΕ που έχει καθορίσει τους κανόνες. Άλλωστε κι ο Πιστόριους χρησιμοποιεί ελάσματα από υλικό με αποκλειστική πατέντα, οπότε μπορεί να έχει πλεονέκτημα σε σχέση με τους συναθλητές του.
ΥΓ Κοιτάζοντας πάλι τη φωτογραφία, ο άλλος μοιάζει να έχει πιο μακρύ μηριαίο από τον Πιστόριους, οπότε λογικά αν ήταν αρτιμελείς θα ήταν πιο ψηλός.
ΥΓ Κοιτάζοντας πάλι τη φωτογραφία, ο άλλος μοιάζει να έχει πιο μακρύ μηριαίο από τον Πιστόριους, οπότε λογικά αν ήταν αρτιμελείς θα ήταν πιο ψηλός.
Και (όπως πρέπει να κάνουν οι σωστοί συντάκτες), η Guardian μέτρησε πόσες δρασκελιές έκανε ο καθένας τους.
SBE
¥
Και βλέπω ότι σήμερα ο Πιστόριους ζήτησε συγγνώμη που με τα σχόλιά του εν βρασμώ ψυχής (αμέσως μετά τον αγώνα) φάνηκε σα να ήθελε να μειώσει το θρίαμβο του νικητή. Αλλά εξακολουθεί να πιστεύει ότι υπάρχει ζήτημα που πρέπει να διευθετηθεί στο μέλλον από την ΔΠΕ.
Μια από τα ίδια δηλαδή, αλλά επειδή τον έκραξαν, ο ατζέντης του είπε να μετριάσει το κακό.
Και βέβαια θυμάμαι που παλιότερα είχαν επικρίνει τους δημοσιογράφους που κυνηγάνε δηλώσεις στο στάδιο γιατί εκείνη την ώρα ο καθένας λέει ό,τι θέλει.
Μια από τα ίδια δηλαδή, αλλά επειδή τον έκραξαν, ο ατζέντης του είπε να μετριάσει το κακό.
Και βέβαια θυμάμαι που παλιότερα είχαν επικρίνει τους δημοσιογράφους που κυνηγάνε δηλώσεις στο στάδιο γιατί εκείνη την ώρα ο καθένας λέει ό,τι θέλει.
SBE
¥
Διαβάζω τα νεότερα για την υπόθεση Πιστόριους-Ολιβέιρα και μαθαίνω ότι:
Το μήκος των ελασμάτων καθορίζεται με βάση κανόνες της ΔΠΕ που λαμβάνουν υπόψη το ύψος του αθλητή.
Με τα ελάσματα είναι σα να τρέχεις στις μύτες. Δίνουν πλεονέκτημα σε σχέση με το κανονικό πόδι στην ώθηση εμπρός γιατί δρουν σαν ελατήρια, αλλά μειονεκτούν στην προσγείωση του ποδιού, οπότε θεωρείται ότι ισοφαρίζει το πλεονέκτημα.
Ο Πιστόριους μπορεί να είναι θύμα της φιλοδοξίας του. Η ΔΟΕ έθεσε περιορισμούς στο τι ελάσματα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να μην έχει πλεονέκτημα. Ο Πιστόριους χρησιμοποίησε τα ίδια ελάσματα που είχε χρησιμοποιήσει στους Ολυμπιακούς και δεν τα άλλαξε για λίγο μακρύτερα, όπως είχε δικαίωμα, για να μην φανεί ότι πιστεύει ότι τα ελάσματα βοηθάνε.
Και οι δυο αθλητές φοράνε ελάσματα της ίδιας εταιρείας, φτιαγμένα με τον ίδιο τρόπο.
Άρα τα ελάσματα βοηθάνε. Και ίσως έχουν δίκιο όσοι έλεγαν ότι θα πρέπει να τρέξει είτε στην Ολυμπιάδα είτε στην Παραολυμπιάδα, όχι να το έχει δίπορτο.
Το μήκος των ελασμάτων καθορίζεται με βάση κανόνες της ΔΠΕ που λαμβάνουν υπόψη το ύψος του αθλητή.
Με τα ελάσματα είναι σα να τρέχεις στις μύτες. Δίνουν πλεονέκτημα σε σχέση με το κανονικό πόδι στην ώθηση εμπρός γιατί δρουν σαν ελατήρια, αλλά μειονεκτούν στην προσγείωση του ποδιού, οπότε θεωρείται ότι ισοφαρίζει το πλεονέκτημα.
Ο Πιστόριους μπορεί να είναι θύμα της φιλοδοξίας του. Η ΔΟΕ έθεσε περιορισμούς στο τι ελάσματα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να μην έχει πλεονέκτημα. Ο Πιστόριους χρησιμοποίησε τα ίδια ελάσματα που είχε χρησιμοποιήσει στους Ολυμπιακούς και δεν τα άλλαξε για λίγο μακρύτερα, όπως είχε δικαίωμα, για να μην φανεί ότι πιστεύει ότι τα ελάσματα βοηθάνε.
Και οι δυο αθλητές φοράνε ελάσματα της ίδιας εταιρείας, φτιαγμένα με τον ίδιο τρόπο.
Άρα τα ελάσματα βοηθάνε. Και ίσως έχουν δίκιο όσοι έλεγαν ότι θα πρέπει να τρέξει είτε στην Ολυμπιάδα είτε στην Παραολυμπιάδα, όχι να το έχει δίπορτο.
SBE
¥
Συνεχίζοντας το πιο πάνω θέμα σχετικά με την άποψη ότι "γίναμε ρεζίλι" επειδή οι θεατές στου Ολυμπιακούς του 2004 φώναζαν το όνομα το Κεντέρη, διαβάζω στα νέα ότι ο υπουργός οικονομικών του ΗΒ πήγε να δώσει μετάλλια στην τελετή απονομής των 400 μέτρων Τ38 ανδρών και γιουχαΐστηκε έντονα από τους θεατές.
Δείτε και το βίντεο (κι άμα ενδιαφέρεστε να δείτε και την απονομή ολόκληρη, ο χρυσός έχει πολλή πλάκα, δείτε το εδώ)
Και λίγη επεξήγηση: σε γενικές γραμμές, αυτοί οι Παραολυμπιακοί έχουν γίνει πολιτικό πεδίο μάχης για τους ανάπηρους του ΗΒ, λόγω των περικοπών στα επιδόματα αναπηρίας, τα οποία παρεμπιπτόντως επηρεάζουν και αθλητές (δεν είναι όλοι οι αθλητές Πιστόριους). Ένας από τους χορηγούς των αγώνων είναι η ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει την αξιολόγηση των αναπήρων (εδώ το δημόσιο έχει ιδιωτικοποιηθεί). Απ'ό,τι έχω καταλάβει η εταιρία προσλαμβάνει κυρίως νοσοκόμες και κοινωνικούς λειτουργούς για να εξετάσουν τους ανάπηρους, και έχει ελάχιστους γιατρούς (κοστίζουν πιο πολύ) και πιθανόν να παίρνει πριμ για κάθε ανάπηρο που τον βγάζει ικανό να εργαστεί. Το αποκορύφωμα ήταν που έβγαλαν ικανό κάποιον με ψυχικά νοσήματα χωρίς να τον εξετάσει ψυχίατρος. Τους έκανε μήνυση και το κερασάκι ήταν ο εκπρόσωπος της εταιρίας να δηλώνει στο μπιμπισί ότι δεν χρειάζεται να ξέρεις ψυχιατρικά για να δεις αν ο άλλος είναι ικανός να εργαστεί (να καταργήσουμε και όλη την ψυχιατρική επιστήμη, μήπως;)
Μα δεν ντρέπονται αυτοί οι Άγγλοι, τι αντιαθλητικό πνεύμα είναι αυτό, τι τρισάθλια διοργάνωση, αντί να σέβονται το χώρο και τους αθλητές ασχολούνται με τα δικά τους, πολιτικοποιούν τους αγώνες, τι υπάνθρωποι, υπανάπτυκτοι και κάφροι είναι αυτοί, πόση ντροπή αισθάνθηκαν όσοι τους είδαν στην τηλεόραση τους κλπκλπκλπκλπ
Δείτε και το βίντεο (κι άμα ενδιαφέρεστε να δείτε και την απονομή ολόκληρη, ο χρυσός έχει πολλή πλάκα, δείτε το εδώ)
Και λίγη επεξήγηση: σε γενικές γραμμές, αυτοί οι Παραολυμπιακοί έχουν γίνει πολιτικό πεδίο μάχης για τους ανάπηρους του ΗΒ, λόγω των περικοπών στα επιδόματα αναπηρίας, τα οποία παρεμπιπτόντως επηρεάζουν και αθλητές (δεν είναι όλοι οι αθλητές Πιστόριους). Ένας από τους χορηγούς των αγώνων είναι η ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει την αξιολόγηση των αναπήρων (εδώ το δημόσιο έχει ιδιωτικοποιηθεί). Απ'ό,τι έχω καταλάβει η εταιρία προσλαμβάνει κυρίως νοσοκόμες και κοινωνικούς λειτουργούς για να εξετάσουν τους ανάπηρους, και έχει ελάχιστους γιατρούς (κοστίζουν πιο πολύ) και πιθανόν να παίρνει πριμ για κάθε ανάπηρο που τον βγάζει ικανό να εργαστεί. Το αποκορύφωμα ήταν που έβγαλαν ικανό κάποιον με ψυχικά νοσήματα χωρίς να τον εξετάσει ψυχίατρος. Τους έκανε μήνυση και το κερασάκι ήταν ο εκπρόσωπος της εταιρίας να δηλώνει στο μπιμπισί ότι δεν χρειάζεται να ξέρεις ψυχιατρικά για να δεις αν ο άλλος είναι ικανός να εργαστεί (να καταργήσουμε και όλη την ψυχιατρική επιστήμη, μήπως;)
Μα δεν ντρέπονται αυτοί οι Άγγλοι, τι αντιαθλητικό πνεύμα είναι αυτό, τι τρισάθλια διοργάνωση, αντί να σέβονται το χώρο και τους αθλητές ασχολούνται με τα δικά τους, πολιτικοποιούν τους αγώνες, τι υπάνθρωποι, υπανάπτυκτοι και κάφροι είναι αυτοί, πόση ντροπή αισθάνθηκαν όσοι τους είδαν στην τηλεόραση τους κλπκλπκλπκλπ
MelidonisM
New member
Μπράβο τους, μια φυσιολογική αντίδραση για τις περικοπές. Ποιός δε θα γιουχάιζε τον έλληνα πρωθυπουργό ή την όποια Δασκαλάκη, αν γινόντουσαν τώρα οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα;; στο κάτω-κάτω τον εαυτό τους γιουχαΐζουν, όχι τους ξένους, όπως έχουμε κάνει εμείς επανειλημμένα, αν αγωνίζεται ξένος στην έδρα μας, και φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητο στο εξωτερικό.
Εδώ δεν έχουμε μάθει να χάνουμε, όχι να προχειροκροτήσουμε και τον αντίπαλο στην τελική προσπάθεια...