Γεια σου, Sasha, καλή αρχή (στο φόρουμ). Καλώς ζήτησες από τους εκδότες να σου πουν τι είναι αυτοί διατεθειμένοι να πληρώσουν. Δεν θα έπρεπε να το ζητήσεις εσύ: το σωστό θα ήταν να ξεκινήσουν έτσι αυτοί, και ή το δέχεσαι ή ζητάς αυτό που εσύ θεωρείς ότι είναι η σωστή αμοιβή σου. Και η σωστή αμοιβή σου πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα τα σημερινά έξοδα διαβίωσης: κάποια πράγματα μπορεί να είναι φτηνότερα (π.χ. νοίκι) και άλλα να μην έχουν αλλάξει (διατροφή) ή να έχουν γίνει ακριβότερα (π.χ. ιδιόκτητο σπίτι). Συν τα διάφορα ΤΕΒΕ, το 26% από το πρώτο ευρώ κτλ κτλ. Πιστεύω ότι εξακολουθούν να ισχύουν στην αγορά οι τιμές του #60. Θα πρέπει εσύ να δεις αν, με τους ρυθμούς που θα δουλεύεις τα συγκεκριμένα κείμενα, θα έχεις στο τέλος βουλώσει τις τρύπες που θα πρέπει να βουλώσεις. Αλλιώς, ή θα κόβεις από το φαΐ σου ή θα χαλάς τη δουλειά σου για να τη βγάλεις πιο γρήγορα. Αυτά. (Και άλλα πολλά, αλλά αυτά είναι τα βασικά.)
				
			 
	 
			 
 
		 
 
		 
 
		 (Τα €40/16σέλιδο ήταν για κανονικό πυκνογραμμένο κείμενο, συνηθισμένου μεγέθους, όχι σαλόνια/εικόνα κλπ!) Το μόνο επιχείρημα που έχω και που κάπου πιάνει τόπο είναι ότι είμαι native speaker Αγγλικών με μεταφραστική/συγγραφική εμπειρία στον ακαδημαϊκό χώρο του εξωτερικού οπότε για μεταφράσεις προς Αγγλικά το πιέζω το θέμα, αλλά στην Ελλάδα (EN>GR) μόνο με ιδιώτες έβγαλα άκρη, με εκδότες δεν είχα ποτέ θετική ανταπόκριση σε θέματα διαπραγμάτευσης και το'χω πάρει λίγο από φόβο (π.χ. να σου λέει εκδότης «αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα και άμα σ'αρέσει, ξέρεις πόσοι παρακαλάνε; Βρίσκω και φοιτητή να το κάνει» ) Μπορεί να είναι ελεεινή αντιμετώπιση, αλλά δυστυχώς είναι αρκετά διαδεδομένη, και το επιχείρημα για τα άθλια αποτελέσματα δεν έπιανε τόπο.... πάντα υπερίσχυε η νοοτροπία του «έλα μωρέ, θα το στρώσουμε μετά».... Όλα αυτά προ κρίσης!
  (Τα €40/16σέλιδο ήταν για κανονικό πυκνογραμμένο κείμενο, συνηθισμένου μεγέθους, όχι σαλόνια/εικόνα κλπ!) Το μόνο επιχείρημα που έχω και που κάπου πιάνει τόπο είναι ότι είμαι native speaker Αγγλικών με μεταφραστική/συγγραφική εμπειρία στον ακαδημαϊκό χώρο του εξωτερικού οπότε για μεταφράσεις προς Αγγλικά το πιέζω το θέμα, αλλά στην Ελλάδα (EN>GR) μόνο με ιδιώτες έβγαλα άκρη, με εκδότες δεν είχα ποτέ θετική ανταπόκριση σε θέματα διαπραγμάτευσης και το'χω πάρει λίγο από φόβο (π.χ. να σου λέει εκδότης «αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα και άμα σ'αρέσει, ξέρεις πόσοι παρακαλάνε; Βρίσκω και φοιτητή να το κάνει» ) Μπορεί να είναι ελεεινή αντιμετώπιση, αλλά δυστυχώς είναι αρκετά διαδεδομένη, και το επιχείρημα για τα άθλια αποτελέσματα δεν έπιανε τόπο.... πάντα υπερίσχυε η νοοτροπία του «έλα μωρέ, θα το στρώσουμε μετά».... Όλα αυτά προ κρίσης!  mg:
mg: