Good find, cougr. Good luck, antongoun.
Who can be bothered reading all that?
I went straight to the concluding sentence ...
"In short, the essayistic is representative of a playful space where the author, narrator, and reader are all engaged."
Για πρακτικούς λόγους ... (ίσως είναι βοηθητικό, ίσως όχι; ).
Νομίζω, το "essayistic" βρίσκεται σημασιολογικά κοντά στο "editorialistic" ... έτσι το φαντάζομαι.
.... και τα δυο στυλ (γραφης) χαρακτηρίζονται από προσωπικές απόψεις και τοποθετήσεις (συχνά για να καθοδηγήσουν και να επηρεάσουν...
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες:
Δεν ξέρω αν ταιριάζει εδώ και ... "σε/με στυλ δοκιμίου";
.... "σε/με δοκιμιακό ύφος"; ... έχει δοκιμιακό χαρακτήρα; (cougr's suggestion -- more or less).
Ευχαριστώ, cougr.
Κάτι ξέρανε οι αρχαίοι ... βάσει της κοινής λογικής δεν θα έπρεπε αυτός που φροντίζει (για άλλους ανθρώπους) να χαρακτηρίζεται ως φροντιστικός και αυτός που μεριμνά ως μεριμνητικoς;
Αν βγάζει (που δεν θα βγάζει) νόημα στα ελληνικά θα χαρακτήριζα αυτή τη γυναίκα ("she is a nurturer"):
γυναίκα με "φροντιστικη"/μητρική συμπεριφορά ή γυναίκα με/που εχει "φροντιστικά" χαρακτηριστικά (αλλά υπαρχει αυτό το επίθετο "φροντιστικος" ... και μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιον...
... δεν είχα την υπομονή να την ακούσω από την αρχή μέχρι το τέλος (she is a motormouth), αλλά τώρα που συνέχισα το βίντεο ...
I think she's differentiating between the overeaters (the common folk who live to eat), and the fastidious types who pay excessive attention to their personal tastes and...
Πάντως, αν δεν κάνω λάθος, αυτό το "σον σον" (και τα πολλά γαλλικά στην ομιλία) είναι ενδεικτικό μιας ελαφριάς (ή και βαριάς) δόσης επιτήδευσης και επιδεικτικότητας (το "σον σον" χρησιμοποιείται συνεκδοχικά);
"σον σον" = pretentious and shallow people who are interested in surface-level, meaningless things like gossip, etc ...and who just care about themselves and their own wellbeing?
... εξηγεί το "σον σον" χρησιμοποιώντας τη γαλλική φράση ... "sans sens de la patrie" (= "no sense of homeland") ... που ίσως αναφέρεται σε αυτούς τους λαίμαργους που δεν δίνουν δεκάρα για τη πατρίδα τους ή και για τον διπλανό τους που "πεθαίνει της πείνας, αρκεί η κοιλιά τους να είναι γεμάτη"...