Search results

Σοβαροί άνθρωποι αμφιβάλλουν αν όντως η φράση είναι αρχαιοελληνική και δη του Μένανδρου, πάντως.

Σοβαροί άνθρωποι αμφιβάλλουν αν όντως η φράση είναι αρχαιοελληνική και δη του Μένανδρου, πάντως.

Για την ιστορία: Κάτι γνωρίσαμε κι εμείς από τη διάθεση αυτή με τον Καρυωτάκη. Ο στίχος του "κ. Προύφροκ" που θαυμάστηκε τόσο γύρω στα 1915: Μέτρησα τη ζωή μου με το κουταλάκι του καφέ δεν είναι πολύ διαφορετικός από το στίχο των Ελεγείων: ή να βυθομετρούσατε και σεις με μια φουρκέτα τ' άδειο...

It is δια τας μητέρας (plural), which is the καθαρεύουσα form for για τις μητέρες as befits any (non-fictional) book published in the 1920s (Karyotakis published this poem in 1927).

Another detail: the poem is not about Japanese 'dolls' but about 'Japanese dolls' (young attractive women, as you say, which look fragile and celestial like Japanese porcelaine dolls). Thanks to the Moderator Anonymous for all the editing - I also wish I hadn't written Elliot instead of Eliot!

After "playing the beast with two backs", you (have to) run to read "mother's guide" (because you get pregnant and begin your bourgeois family life). The rest of your translation (O would that anyone could flourish thus--a great rose of some golden hour or would that you could plumb the depths...

I would have mentioned Shakespeare but you were faster :) Here is a Greek classic equivalent, Karyotakis: Ένα διάστημα παίζετε το τέρας με τα τέσσερα πόδια κολλητά. Τρέχετε και διαβάζετε μετά τον οδηγό σας «διά τας μητέρας».

Τι γράφει από πάνω; :whistle: :p

This is an interesting point! Some transitive verbs such as γράφει, λέει can have an intransitive and impersonal meaning. Thus, στις φωτογραφίες γράφει Μήτσος = in the pictures one reads "Mitsos"/it is written: "Mitsos".

Derived, I believe, from the more explicit Μην τυχόν και δεν πάτε.

Παρντόν;

Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: http://goodnet.gr/rotator/articles/pedio-machis-me-fonto-to-prosfugiko.html Από το νομό Ρεθύμνου μέχρι τώρα υπάρχουν απ' όσο ξέρω θετικές αποφάσεις και από τις επαρχίες (όπως τέλος πάντων λέγονται τώρα) Αμαρίου και Αγίου Βασιλείου. 3.000, αν δεν κάνω λάθος, είναι...

Να βάλω λοιπόν κι εγώ δυο αγαπημένα μου, όχι πολύ γνωστά (για να μη θαρρείτε πως ακούω μόνο Μεσιάν και Σαίνμπεργκ!): Κλωστηρού Πότε μες τα κίτρινα ντυμένη σε κοιτάζω το λυγερό σου το κορμί κάθουμαι και θαυμάζω που μέρα νύχτα δε βγαίνεις απ’ το νου μου Ι αχ μαυρομάτα μου τσαχπίνα κλωστηρού...

Εκτενές δεν ξέρω, αλλά βρήκα μερικά σύντομα σχόλια στου Σαραντάκου προ αμνημονεύτων ;) Όσο για το Orfeo, να κάτι που μου είχε εντελώς ξεφύγει! :)

Έχουμε μιλήσει για το στρατόπεδο αιχμαλώτων του Γκαίρλιτς εδώ; Οι περίφημες ηχογραφήσεις τραγουδιών και διαλέκτων που έκανε η Πρωσική Βασιλική Ακαδημία μεταξύ των Ελλήνων στρατιωτών πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Με την ευκαιρία, ας αφήσω εδώ μερικά...

Νόμιζα ότι είχατε προβλέψει τεράστιες καταστροφές... :whistle:

Ωραία, αλλά εξακολουθώ να μη βλέπω πού είναι η υποχώρηση και μάλιστα η άτακτη... (Δεν το βρίσκω απίθανο να την έχουμε στο τέλος, αλλά για την ώρα δεν τη βλέπω -- παρομοίως για τους "καναλάρχες", αλλά τέλος πάντων).

Αποσύρθηκε το επίμαχο βιβλίο; Συγγνώμη, δεν το είχα καταλάβει.

Don't blame the messenger! :cry:

Σε λίγο θα αρχίσουν ελπίζω οι σύντομες δικές μου και θα μπορείτε να γκρινιάζετε ελεύθερα (diacopatur altera pars) :twit: