Τα εφήμερα
- Thread starter nickel
- Start date
SBE
¥
Nα ρωτήσω κάτι; Λοιπόν, εγώ τον Μπεν τον έμαθα από έναν παλιό μου συγκάτοικο Άγγλο που ήξερε τα πολύ στοιχειώδη της αγγλικής πολιτικής (δεν τον απασχολούσε ιδιαίτερα). Για τους Αγγλους της γενιάς μου ήταν πολιτικός του παρελθόντος, με βαρύτητα μεν, αλλά όχι στην πρώτη γραμμή με τίποτα. Συστηματικό αρθρογραφικό- συγγραφικό- ΜΜΕ έργο δεν είχε την τελευταία εικοσαετία (εξαιρούνται τα απομνημονεύματα).
Αυτά για το ΗΒ. Στην Ελλάδα μπορεί να μου εξηγήσει κανένας πότε έγινε γνωστός;
Γιατί το ιντερνέτιο μου βγάζει ότι ήταν πρόεδρος του Greece Solidarity Campaign και ότι είχε στείλει μια επιστολή όλο γενικολογίες στον Τσίπρα. Αυτά τα δύο δεν δικαιολογούν τον αριθμό των αναφορών στα ΜΜΕ.
Τι επεισόδια έχω χάσει;
Αυτά για το ΗΒ. Στην Ελλάδα μπορεί να μου εξηγήσει κανένας πότε έγινε γνωστός;
Γιατί το ιντερνέτιο μου βγάζει ότι ήταν πρόεδρος του Greece Solidarity Campaign και ότι είχε στείλει μια επιστολή όλο γενικολογίες στον Τσίπρα. Αυτά τα δύο δεν δικαιολογούν τον αριθμό των αναφορών στα ΜΜΕ.
Τι επεισόδια έχω χάσει;
Το ΛΚΝ δίνει πάντως τον φέρελπι μόνο σε συνδυασμό με τον νέο: ελπιδοφόρος -α -ο [elpiδofóros] Ε4 : που φέρνει, εμπνέει ελπίδα: Ελπιδοφόρο μήνυμα / άγγελμα. Ελπιδοφόρες ειδήσεις / προσπάθειες. || ~ νέος, που έχει ελπίδες, φέρελπις.
Άλλωστε, πώς αλλιώς να πούμε τον άνθρωπο που πάντα φέρνει την ελπίδα; Αισιόδοξο, οκ. Αλλά πιο συγκεκριμένα;
Άλλωστε, πώς αλλιώς να πούμε τον άνθρωπο που πάντα φέρνει την ελπίδα; Αισιόδοξο, οκ. Αλλά πιο συγκεκριμένα;
@sarant: Και το ΛΝΕΓ έχει τον ελπιδοφόρο νέο. Θεωρώ ότι έχει γίνει μια μικρή μεταφορά από τον φέρελπι επειδή ο φέρελπις δεν κλίνεται και πολύ εύκολα. Τον φέρελπι ή τον φερέλπιδα;
@SBE: Δεν ξέρω. Εγώ τον είχα πετύχει τον Μπεν πάνω στην ακμή του και την αρχή της παρακμής του. Στην Ελλάδα δεν ξέρω πότε και πώς έγινε γνωστός. Ο Παλαιολόγος είναι αγγλοσπουδαγμένος, αλλά τον Μπεν θα το πρόλαβε αφότου πήρε σύνταξη (ο Μπεν).
@SBE: Δεν ξέρω. Εγώ τον είχα πετύχει τον Μπεν πάνω στην ακμή του και την αρχή της παρακμής του. Στην Ελλάδα δεν ξέρω πότε και πώς έγινε γνωστός. Ο Παλαιολόγος είναι αγγλοσπουδαγμένος, αλλά τον Μπεν θα το πρόλαβε αφότου πήρε σύνταξη (ο Μπεν).
SBE
¥
Μπα, απλά εδώ και πολλά χρόνια βλέπουμε τα αποτελέσματα του "και μετά πήγα για σπουδές στην Αγγλία"*
* και μετά γύρισα Ελλάδα και έγινα αρθρογράφος και χρησιμοποιώ για κύρια πηγή μου τις αγγλικές εφημερίδες- και όχι δεν ξέρω τίποτα για τον Μπεν, αλλά δεν μπορεί, θα είναι γνωστός και στην Ελλάδα για να μιλάνε γι'αυτόν οι παντες στο ΗΒ.
* και μετά γύρισα Ελλάδα και έγινα αρθρογράφος και χρησιμοποιώ για κύρια πηγή μου τις αγγλικές εφημερίδες- και όχι δεν ξέρω τίποτα για τον Μπεν, αλλά δεν μπορεί, θα είναι γνωστός και στην Ελλάδα για να μιλάνε γι'αυτόν οι παντες στο ΗΒ.
Μπορεί. Απλώς αυτά τα απαξιωτικά πιστεύω ότι δεν σωστό να μπαίνουν κάτω από ένα άρθρο του Γιάννη Παλαιολόγου.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.authors&id=129
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.authors&id=129
sarant
¥
Mάλλον δεν εκφράστηκα καλά στην αρχή. Με ξένισε στο άρθρο του Παλαιολόγου η χρήση της λ. ελπιδοφόρος για τον (ώριμο) Μπεν, διότι στο δικό μου το μυαλό το ελπιδοφόρος, όταν αναφέρεται σε πρόσωπα (και όχι π.χ. σε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα) σημαίνει "φέρελπις", σημαίνει δηλαδή αυτός που δίνει ελπίδες για την εξέλιξή του, για το μέλλον του -όχι που φέρνει ελπίδες στους άλλους. Το ΛΝΕΓ βλέπω ότι συμφωνεί μαζί μου.
SBE
¥
Η βιογραφία του δεν πρόκειται να με κάνει να αλλάξω γνώμη- δε βλέπω άλλωστε κάτι ιδιαίτερα διαφορετικό στο βιογραφικό του και δεν έχω ιδέα για το ποιός έιναι και τι γράφει.
Τώρα, για να μην χαλάσουμε τη ζαχαρένια μας ότι υποτίμησα τον αγαπημένο σου αρθρογράφο, και το φέρεις βαρέως, να διευκρινίσω αυτό που για μένα είναι εμφανέστατο στο 3605: το συγκεκριμένο ήταν η αφορμή για την ερώτηση. Αλλά η ερώτηση (και η ερμηνεία μου) σχετίζονται με την πληθώρα άρθρων για το ίδιο θέμα στα ελληνικά ΜΜΕ. Και αν δεν ισχύει η ερμηνεία μου για τον συγκεκριμένο, ισχύει για το 90% όλων των άλλων. Και δεν είναι πρώτη φορά που παρατηρώ αυτό το φαινόμενο. Ειδικά από το '98-'99 και δώθε ('98-'99 ήταν η χρονιά που ο αριθμός των Ελήνων φοιτητών στην Αγγλία έπιασε ρεκόρ- και μετά άρχισα να βρίσκω σε ελληνικές εφημερίδες ξεπατικούρα αρθρογραφία από τη Σαν, να ήταν τουλάχιστον από καμια σοβαρή εφημερίδα!).
Καλημέρα. Μια διευκρίνιση: ο συγκεκριμένος αρθρογράφος ούτε αγαπημένος μου είναι ούτε γνωστός μου. Και δεν έχω προσέξει άλλα άρθρα του (που δεν αποκλείεται να έχω διαβάσει μια και περνάω συχνά από το protagon). Πρόσεξα το συγκεκριμένο επειδή νεαρός άνθρωπος έδειξε αρκετό ενδιαφέρον για τον Μπεν ώστε να αναζητήσει πληροφορίες και στη βιογραφία του. Το βιογραφικό του δημοσιογράφου δείχνει ότι κάνει σοβαρά τα δουλειά του. Αυτό σε μένα έδωσε την ευκαιρία να θέλω να πω μια καλή κουβέντα. Σε σένα έδωσε την ευκαιρία να θυμηθείς τους δημοσιογράφους που σου δημιουργούν αρνητικές εντυπώσεις. Δεν είναι κακό πράμα αυτό: καλύπτουμε έτσι όλο το φάσμα.
Ο Τόνι Μπεν ήταν ο άνθρωπος γύρω από τον οποίο (και γύρω από τις ιδέες του) συσπειρώθηκε όλη η εσωτερική αντιπολίτευση των Νέων Εργατικών στον Τρίτο Δρόμο του Μπλερ. Στην Ελλάδα, ο μπλερισμός δεν υπήρξε ποτέ δημοφιλής· το αντίθετο θα έλεγα. Συνεπώς, εκεί πιστεύω ότι οφείλεται η δημοτικότητα του Μπεν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα: ως αριστερής αντιπολιτευτικής συνείδησης των μπλερικών Εργατικών.
Και μόνο για την έξυπνη αυτή αφίσα, αξίζουν συγχαρητήρια στο 9ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας και Φανταστικού της Αθήνας
Εξίσου έξυπνος και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να κερδίσει πρόσκληση (δείτε εδώ).
Εξίσου έξυπνος και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να κερδίσει πρόσκληση (δείτε εδώ).
...
Maths teacher threatens Game of Thrones spoilers instead of detention for naughty students
A maths teacher apparently decided to up the ante by threatening to reveal Game of Thrones spoilers to his misbehaving students.
One day while teaching in a noisy classroom, the educator asked who watched Game of Thrones, to which the majority raised their hands.
‘Well, I’ve read all the books,’ he told them. ‘If there is too much noise, I will write the name of the dead on the board. They are enough to fill the whole year and I can even describe how they die,’ reports nieuwsblad.be.
Those troublemakers who took it as an empty threat soon found themselves living to regret it when the teacher proceeded to write the names of those killed off in the third series on the board.
Unsurprisingly, the class got back pretty sharpish to working on long division and the like in silence after that.
Από εκεί, μέσω αυτού, με πηγή εκείνο.
Maths teacher threatens Game of Thrones spoilers instead of detention for naughty students
A maths teacher apparently decided to up the ante by threatening to reveal Game of Thrones spoilers to his misbehaving students.
One day while teaching in a noisy classroom, the educator asked who watched Game of Thrones, to which the majority raised their hands.
‘Well, I’ve read all the books,’ he told them. ‘If there is too much noise, I will write the name of the dead on the board. They are enough to fill the whole year and I can even describe how they die,’ reports nieuwsblad.be.
Those troublemakers who took it as an empty threat soon found themselves living to regret it when the teacher proceeded to write the names of those killed off in the third series on the board.
Unsurprisingly, the class got back pretty sharpish to working on long division and the like in silence after that.
Από εκεί, μέσω αυτού, με πηγή εκείνο.
Costas
¥
Όλοι εφήμεροι είμαστε: Iris Apfel, 90 χρονώ και βάλε.
Elle s’appelle évidemment, Iris Apfel. Fondatrice en 1950 de la société de textile Old World Weavers (rachetée en 1992), elle a participé aux projets de rénovation de la Maison-Blanche sous neuf présidents différents avant de devenir aujourd’hui la nonagénaire la plus branchée de la planète. Lunettes XXL sur le nez et tenues toujours excentriques, elle continue d’être l’une des personnes les plus influentes du microcosme branché new-yorkais. L’oiseau rare de la mode, comme on la surnomme, n’hésite pas non plus à prendre la pose, comme pour la campagne de la ligne de maquillage qu’elle avait lancé avec la marque de cosmétique M.A.C. ou en front row des nombreux défilés new-yorkais. (Le Figaro)
Elle s’appelle évidemment, Iris Apfel. Fondatrice en 1950 de la société de textile Old World Weavers (rachetée en 1992), elle a participé aux projets de rénovation de la Maison-Blanche sous neuf présidents différents avant de devenir aujourd’hui la nonagénaire la plus branchée de la planète. Lunettes XXL sur le nez et tenues toujours excentriques, elle continue d’être l’une des personnes les plus influentes du microcosme branché new-yorkais. L’oiseau rare de la mode, comme on la surnomme, n’hésite pas non plus à prendre la pose, comme pour la campagne de la ligne de maquillage qu’elle avait lancé avec la marque de cosmétique M.A.C. ou en front row des nombreux défilés new-yorkais. (Le Figaro)
...
Οι νταήδες της Κρήτης (και όχι μόνο)
Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης
Την περασμένη Παρασκευή (21/3), μια ημέρα μετά το φονικό στο Αντισκάρι, βρισκόμουν σε πεζόδρομο στο κέντρο του Ηρακλείου. Ένα επιβλητικό μαύρο αγροτικό αγνόησε επιδεικτικά τις απαγορεύσεις και τη στενότητα του χώρου και προσπάθησε (εντέλει τα κατάφερε) να περάσει ανάμεσα στα τραπέζια, τις καρέκλες και τον κόσμο που καθόταν ήσυχα και προσπαθούσε να πιει το ποτό του. Μου έχει ξανασυμβεί ασφαλώς. Περισσότερες από μία φορές. Όταν το αυτοκίνητο είναι κανονικό Ι.Χ., μπαίνω στον πειρασμό να κάνω παρατήρηση. Όταν το αυτοκίνητο είναι της συνομοταξίας «το πήρα με επιδότηση ή με λεφτά που δεν θέλεις να ξέρεις πώς τα απέκτησα», στρέφω γενναία το βλέμμα αλλού με cool και ανέμελο στιλ, τύπου «έλα μωρέ τώρα, δεν χρειάζεται να στήσουμε καυγά βραδιάτικα». Μη μας περάσουν και για κότες.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για δειλία αλλά για ρεαλισμό. Στην Κρήτη των τελευταίων δεκαετιών, το ενδεχόμενο να φας ξύλο για την πιο ασήμαντη αφορμή δεν είναι απλώς υπαρκτό. Είναι τόσο πιθανό που καταντάει γελοίο. Και τραγικό συνάμα. Αυτό που διαπίστωσε η υπόλοιπη Ελλάδα με αφορμή τον θάνατο του Κώστα Προβιδάκη, εμείς το γνωρίζουμε, το ζούμε στο πετσί μας εδώ και χρόνια. Από τη στιγμή δηλαδή που η πατροπαράδοτη κρητική λεβεντιά μπασταρδεύτηκε με πολλά και εύκολα χρήματα, αποθέωση των παραβατικών συμπεριφορών, πολιτική κάλυψη και απόλυτη έλλειψη έστω και στοιχειώδους παιδείας με αποτέλεσμα να δημιουργήσει δυο – τρεις φουρνιές από επικίνδυνα κουτσαβάκια. Τα οποία, επειδή κυκλοφορούν με μαύρα ρούχα και στιβάνια νομίζουν πως τιμούν την Κρήτη και τις παραδόσεις της. Ενώ την ξεγιβεντίζουν.
Οι «μάγκες» και η δολοφονική «μαγκιά» τους λοιπόν. Μια από τις μεγαλύτερες πληγές του τόπου. Μια πληγή που ολοένα και βαθαίνει. Και το φταίξιμο ανήκει σε όλους μας. Όχι – μόνο - επειδή κάνουμε τα στραβά μάτια. Αλλά επειδή επιμένουμε να ψηφίζουμε ανθρώπους με τα χαρακτηριστικά του τζάμπα μάγκα σε θέσεις κλειδιά. Ανθρώπους δηλαδή ημιμαθείς, αλαζόνες που διατηρούν αγαστές σχέσεις με τον υπόκοσμο των μαύρων πουκαμίσων και -νομίζουν ότι μπορούν να- κάνουν ό,τι γουστάρουν δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ανθρώπους που αν σκοπεύεις να τους ελέγξεις για τις πράξεις τους, τότε οφείλεις να οπλιστείς με πολύ θάρρος διότι πιθανότατα θα βρεθείς αντιμέτωπος με εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις.
Αν σας μιλάω για κάτι που δεν γνωρίζετε, τότε ΟΚ, πάω πάσο. Επειδή όμως υποψιάζομαι ότι καταλαβαινόμαστε, ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Όταν δίνεις τα κλειδιά της Κρήτης σε νταήδες, τότε προφανώς το νταηλίκι θα γίνει τρόπος ζωής. Η αγανάκτηση εκ των υστέρων, συνιστά απλώς υποκρισία.
Οι νταήδες της Κρήτης (και όχι μόνο)
Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης
Την περασμένη Παρασκευή (21/3), μια ημέρα μετά το φονικό στο Αντισκάρι, βρισκόμουν σε πεζόδρομο στο κέντρο του Ηρακλείου. Ένα επιβλητικό μαύρο αγροτικό αγνόησε επιδεικτικά τις απαγορεύσεις και τη στενότητα του χώρου και προσπάθησε (εντέλει τα κατάφερε) να περάσει ανάμεσα στα τραπέζια, τις καρέκλες και τον κόσμο που καθόταν ήσυχα και προσπαθούσε να πιει το ποτό του. Μου έχει ξανασυμβεί ασφαλώς. Περισσότερες από μία φορές. Όταν το αυτοκίνητο είναι κανονικό Ι.Χ., μπαίνω στον πειρασμό να κάνω παρατήρηση. Όταν το αυτοκίνητο είναι της συνομοταξίας «το πήρα με επιδότηση ή με λεφτά που δεν θέλεις να ξέρεις πώς τα απέκτησα», στρέφω γενναία το βλέμμα αλλού με cool και ανέμελο στιλ, τύπου «έλα μωρέ τώρα, δεν χρειάζεται να στήσουμε καυγά βραδιάτικα». Μη μας περάσουν και για κότες.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για δειλία αλλά για ρεαλισμό. Στην Κρήτη των τελευταίων δεκαετιών, το ενδεχόμενο να φας ξύλο για την πιο ασήμαντη αφορμή δεν είναι απλώς υπαρκτό. Είναι τόσο πιθανό που καταντάει γελοίο. Και τραγικό συνάμα. Αυτό που διαπίστωσε η υπόλοιπη Ελλάδα με αφορμή τον θάνατο του Κώστα Προβιδάκη, εμείς το γνωρίζουμε, το ζούμε στο πετσί μας εδώ και χρόνια. Από τη στιγμή δηλαδή που η πατροπαράδοτη κρητική λεβεντιά μπασταρδεύτηκε με πολλά και εύκολα χρήματα, αποθέωση των παραβατικών συμπεριφορών, πολιτική κάλυψη και απόλυτη έλλειψη έστω και στοιχειώδους παιδείας με αποτέλεσμα να δημιουργήσει δυο – τρεις φουρνιές από επικίνδυνα κουτσαβάκια. Τα οποία, επειδή κυκλοφορούν με μαύρα ρούχα και στιβάνια νομίζουν πως τιμούν την Κρήτη και τις παραδόσεις της. Ενώ την ξεγιβεντίζουν.
Οι «μάγκες» και η δολοφονική «μαγκιά» τους λοιπόν. Μια από τις μεγαλύτερες πληγές του τόπου. Μια πληγή που ολοένα και βαθαίνει. Και το φταίξιμο ανήκει σε όλους μας. Όχι – μόνο - επειδή κάνουμε τα στραβά μάτια. Αλλά επειδή επιμένουμε να ψηφίζουμε ανθρώπους με τα χαρακτηριστικά του τζάμπα μάγκα σε θέσεις κλειδιά. Ανθρώπους δηλαδή ημιμαθείς, αλαζόνες που διατηρούν αγαστές σχέσεις με τον υπόκοσμο των μαύρων πουκαμίσων και -νομίζουν ότι μπορούν να- κάνουν ό,τι γουστάρουν δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ανθρώπους που αν σκοπεύεις να τους ελέγξεις για τις πράξεις τους, τότε οφείλεις να οπλιστείς με πολύ θάρρος διότι πιθανότατα θα βρεθείς αντιμέτωπος με εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις.
Αν σας μιλάω για κάτι που δεν γνωρίζετε, τότε ΟΚ, πάω πάσο. Επειδή όμως υποψιάζομαι ότι καταλαβαινόμαστε, ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Όταν δίνεις τα κλειδιά της Κρήτης σε νταήδες, τότε προφανώς το νταηλίκι θα γίνει τρόπος ζωής. Η αγανάκτηση εκ των υστέρων, συνιστά απλώς υποκρισία.
SBE
¥
Για αρκετούς* που δεν έχουν καμία σχέση με την Κρήτη, η εικόνα που έχουμε για την Κρήτη είναι ότι πρόκειται για "τσιφλίκι των νεο-κουτσαβάκηδων" ούτως ή άλλως. Δεν βοήθησε το ότι τα τελευταία 30+ χρόνια ο ένας πολιτικός ανταγωνιζόταν τον άλλον στις γλοιώδεις δηλώσεις υπέρ της Κρήτης κλπ κλπ.
Τώρα πώς και γιατί, είναι ζήτημα που θα λυθεί μόνο αν πρώτα συμφωνήσουμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Και μέχρι τώρα δεν είχα δει κανέναν να λέει ότι υπάρχει πρόβλημα.
ΥΓ Και πραγματικά, οι Κρητικοί που έχω γνωρίσει είναι μια χαρά άνθρωποι και καθόλου μάγκες της πεντάρας. Επομένως, ποιοί χαλάνε την εικόνα του νησιού;
*Υποκειμενική στατιστική, εννοείται
Τώρα πώς και γιατί, είναι ζήτημα που θα λυθεί μόνο αν πρώτα συμφωνήσουμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Και μέχρι τώρα δεν είχα δει κανέναν να λέει ότι υπάρχει πρόβλημα.
ΥΓ Και πραγματικά, οι Κρητικοί που έχω γνωρίσει είναι μια χαρά άνθρωποι και καθόλου μάγκες της πεντάρας. Επομένως, ποιοί χαλάνε την εικόνα του νησιού;
*Υποκειμενική στατιστική, εννοείται