Το σοκ και την πρεμούρα τα παθαίνουν όσοι δεν μπορούν να αποδεχτούν κάτι τόσο απλό. Ποιο λοιπόν είναι το πρόβλημα που τα αρχαία είναι νεκρή γλώσσα;
Νομίζω ότι δεν είναι και τόσο μονοσήμαντο το ζήτημα.
Αν δεχόμασταν όλοι ότι η λέξη είναι επιστημονική σύμβαση για τη μελέτη της γλώσσας δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Όμως καταντάει φορτισμένο το ζήτημα και από αυτούς που "αποδέχονται κάτι τόσο απλό" και από αυτούς που δεν το αποδέχονται. Και χειροτερέυει όταν αποδίδονται πολιτικές- κομματικές διαστάσεις σε αυτό, αλλά ακόμα περισσότερο, κοινωνικές.
Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι Έλληνες είναι φυσιολογικοί άνθρωποι (αν και διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις). Δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα τι είναι τα αρχαία. Δηλαδή δεν είναι ούτε αρχαιολάγνοι ούτε αρχαιομάχοι. Αν κάνουν κάποιο λάθος και τους το επισημάνουν σωστά και τεκμηριωμένα, διορθώνονται.
Οι αρχαιολάγνοι είναι συχνά γραφικοί και ψιλογελοίοι, οι αρχαιομάχοι είναι εξίσου γελοίοι γιατί θεωρούν ότι είναι οι φωτισμένοι, οι εκλεκτοί, που έχουν βγει από το σκοτάδι της αμάθειας και τώρα περιφρονούν τους άλλους που δεν έχουν βγει από αυτό το σκοτάδι.
Γενικά οι ανθρωπιστικές επιστημες στην Ελλάδα το έχουν αυτό το κόλλημα. Και το έχουμε δει σε πολλά ζητήματα, όχι μόνο στο θέμα των αρχαίων. Ο κουλτουριάρης, που είναι κυρίως φιγούρα και κόμπλεξ ανωτερότητας και ψιλοδιαστρέβλωση της γνώσης για να προκαλέσει.
Προσωπικά θεωρώ χειρότερους τους δεύτερους γιατί πιστέυω ότι είναι υποχρέωση του καθενός να μοιράζεται τις γνώσεις του, όχι να κοροιδέυει αυτούς που δεν έχουν τις ίδιες γνώσεις. Η εφηβεια διαρκεί το πολύ μια δεκαετία, μετά τι δικαιολογία έχουν;
Και νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε γιατί απόλυτες προτάσεις σαν αυτή του τίτλου μπορέι να οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις όταν λέγονται σε μια συζήτηση στην οποία δεν έχει ξεκαθαριστεί τι είναι
νεκρή γλώσσα και ότι π.χ. είναι γλωσσολογική ορολογία, όχι κριτική για τη γλώσσα.