Αυτός ο αυστραλιανός ψευτοσπίνος βρίσκεται κάθε τόσο στην επικαιρότητα επειδή, μετά το κοτόπουλο, ήρθε η δική του σειρά να μελετήσουν οι επιστήμονες το γονιδίωμά του, οπότε όλο και κάτι καινούργιο μάς ανακοινώνουν: τη μια ότι μαθαίνει να κελαηδά με τον ίδιο τρόπο που και τα μωρά του ανθρώπου μαθαίνουν να μιλούν, τώρα γιατί μας βοηθάει να καταλάβουμε τις διαφορές στο μήκος των δαχτύλων μας!
Δεν ξέρω αν στα πανεπιστήμιά μας παρακολουθούν τις δραματικές αυτές εξελίξεις, όπως αποκαλύπτονται σ' αυτές τις σελίδες
http://www.nature.com/nature/focus/zebrafinch/
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=323732&dt=02/04/2010
http://www.economist.com/node/16316949?story_id=16316949&fsrc=rss
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231048421
οπότε μάλλον θα έχουν μεταφράσει και το όνομά του. Τα ονόματα που κυκλοφορούν στην πιάτσα είναι μάλλον δημοσιογραφικά: σπίνος-ζέβρα και πιτσιλωτός σπίνος.
Από το zebra finch θα μπορούσαμε να έχουμε και ραβδωτός σπίνος, αλλά πιστεύω ότι δεν πρέπει να αγνοήσουμε το επιστημονικό όνομα. Που είναι Taeniopygia guttata, δηλαδή ταινιοπυγή η στικτή. Στικτή ή πιτσιλωτή (guttata) επειδή έχει κάποια στίγματα στο στήθος και ταινιοπυγή (ο όρος υπάρχει ήδη στον Κωνσταντινίδη) επειδή έχει ραβδώσεις στο πίσω μέρος (πυγή = πισινός, οπίσθια, όπως στη σεισοπυγή, τη σουσουράδα, που κουνάει την ουρά της — για τη σουσουράδα, επειδή η αρχαία λέξη είναι σεισοπυγίς, ίσως να προτιμάτε τον τύπο σεισοπυγίδα, αλλά για την Taeniopygia μού αρέσει η ταινιοπυγή).
Ξέρουμε τίποτα από τους επιστήμονες;
Μπορείτε επίσης να σχολιάσετε ελεύθερα την είδηση που λέει (από το Βήμα):
Η αναλογία του μήκους στα ανθρώπινα δάχτυλα, η οποία μάλιστα φαίνεται να συνδέεται με τις «ανδρικές» συμπεριφορές, ενδέχεται να μην σχετίζεται με την τεστοστερόνη όπως νομίζουν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες -τα τελευταία πειράματα σε σπίνους στρέφουν τις υποψίες στα γυναικεία οιστρογόνα.
Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, η αναλογία μήκους ανάμεσα στον δείκτη και τον παράμεσο στα ανθρώπινα χέρια εξαρτάται από τα επίπεδα της τεστοστερόνης στη διάρκεια της εμβρυικής ανάπτυξης. Όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση τεστοστερόνης στη μήτρα, τόσο ο παράμεσος μακραίνει συγκριτικά με τον δείκτη.
Η τεστοστερόνη είναι επίσης γνωστό ότι συνδέεται με την επιθετικότητα, την ανταγωνιστική συμπεριφορά, την αυτοπεποίθηση, την ανάληψη ρίσκου και την επιμονή. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει, για παράδειγμα, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία παράμεσου-δείκτη, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα επιτυχίας σε ανταγωνιστικά «ανδρικά» αθλήματα.
Τώρα, ερευνητές του Ινστιτούτου Ορνιθολογίας Max Planck στη Γερμανία παρουσιάζουν μια πρωτότυπη μελέτη που φαίνεται να καταρρίπτει αυτή την εικόνα. Όπως υποστηρίζουν το μήκος των δακτύλων και οι «ανδρικές» συμπεριφορές εξαρτώνται όχι από την τεστοστερόνη αλλά από την αντίδραση του εγκεφάλου στα οιστρογόνα.
Όπως αναφέρει το περιοδικό Economist, ο Δρ Φόρστμάγιερ και οι συνεργάτες του επιβεβαίωσαν ότι η σχέση ανάμεσα στην αναλογία των δακτύλων και τη συμπεριφορά υπάρχει όχι μόνο στον άνθρωπο αλλά και στον πιτσιλωτό σπίνο (Taeniopygia guttata).
Πράγματι, η αναλογία μήκους ανάμεσα στο δεύτερο και το τέταρτο δάχτυλο του σπίνου βρέθηκε να σχετίζεται με το πόσο συχνά τα αρσενικά πτηνά τραγουδούν για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Στους θηλυκούς σπίνους, η αναλογία βρέθηκε να επηρεάζει το πόσο συχνά χοροπηδούν καθώς φλερτάρουν με τα αρσενικά.
Αφού επιβεβαίωσαν ότι η σχέση που παρατηρείται στον άνθρωπο ισχύει και στα πτηνά, οι ερευνητές εξέτασαν το ρόλο των σεξουαλικών ορμονών. Παραδόξως, διαπίστωσαν ότι το μήκος των δακτύλων και οι ερωτικές συμπεριφορές δεν εξαρτώνται από την τεστοστερόνη, αλλά από έναν υποδοχέα οιστρογόνου στον εγκέφαλο των πτηνών.
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι ανθρώπινες συμπεριφορές και οι ανατομικές ιδιαιτερότητες που αποδίδονται στην τεστοστερόνη ρυθμίζονται στην πραγματικότητα από τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιδρά στα οιστρογόνα, εκτιμά η ερευνητική ομάδα.
Παραμένει πάντως άγνωστο αν αυτό που ισχύει στον πιτσιλωτό σπίνο ισχύει και στον άνθρωπο. Μάλιστα μια πρώτη διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη έχει ήδη εντοπιστεί': Στους ασυνήθιστα «αρρενωπούς» σπίνους είναι μακρύτερο το δεύτερο δάχτυλο και όχι το τέταρτο, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν υπήρχε ακριβής αντιστοιχία.
Οι ορνιθολόγοι επιμένουν ωστόσο ότι το θέμα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Όπως επισημαίνουν, το γεγονός ότι τα ανθρώπινα δάχτυλα παίρνουν τις τελικές αναλογίες τους όταν αρχίσουν να ανεβαίνουν τα επίπεδα της τεστοστερόνης στη μήτρα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η ίδια η τεστοστερόνη ρυθμίζει την αναλογία.
Σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, η αναλογία μήκους ανάμεσα στον δείκτη και τον παράμεσο στα ανθρώπινα χέρια εξαρτάται από τα επίπεδα της τεστοστερόνης στη διάρκεια της εμβρυικής ανάπτυξης. Όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση τεστοστερόνης στη μήτρα, τόσο ο παράμεσος μακραίνει συγκριτικά με τον δείκτη.
Η τεστοστερόνη είναι επίσης γνωστό ότι συνδέεται με την επιθετικότητα, την ανταγωνιστική συμπεριφορά, την αυτοπεποίθηση, την ανάληψη ρίσκου και την επιμονή. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει, για παράδειγμα, ότι όσο μεγαλύτερη είναι η αναλογία παράμεσου-δείκτη, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα επιτυχίας σε ανταγωνιστικά «ανδρικά» αθλήματα.
Τώρα, ερευνητές του Ινστιτούτου Ορνιθολογίας Max Planck στη Γερμανία παρουσιάζουν μια πρωτότυπη μελέτη που φαίνεται να καταρρίπτει αυτή την εικόνα. Όπως υποστηρίζουν το μήκος των δακτύλων και οι «ανδρικές» συμπεριφορές εξαρτώνται όχι από την τεστοστερόνη αλλά από την αντίδραση του εγκεφάλου στα οιστρογόνα.
Όπως αναφέρει το περιοδικό Economist, ο Δρ Φόρστμάγιερ και οι συνεργάτες του επιβεβαίωσαν ότι η σχέση ανάμεσα στην αναλογία των δακτύλων και τη συμπεριφορά υπάρχει όχι μόνο στον άνθρωπο αλλά και στον πιτσιλωτό σπίνο (Taeniopygia guttata).
Πράγματι, η αναλογία μήκους ανάμεσα στο δεύτερο και το τέταρτο δάχτυλο του σπίνου βρέθηκε να σχετίζεται με το πόσο συχνά τα αρσενικά πτηνά τραγουδούν για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Στους θηλυκούς σπίνους, η αναλογία βρέθηκε να επηρεάζει το πόσο συχνά χοροπηδούν καθώς φλερτάρουν με τα αρσενικά.
Αφού επιβεβαίωσαν ότι η σχέση που παρατηρείται στον άνθρωπο ισχύει και στα πτηνά, οι ερευνητές εξέτασαν το ρόλο των σεξουαλικών ορμονών. Παραδόξως, διαπίστωσαν ότι το μήκος των δακτύλων και οι ερωτικές συμπεριφορές δεν εξαρτώνται από την τεστοστερόνη, αλλά από έναν υποδοχέα οιστρογόνου στον εγκέφαλο των πτηνών.
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι ανθρώπινες συμπεριφορές και οι ανατομικές ιδιαιτερότητες που αποδίδονται στην τεστοστερόνη ρυθμίζονται στην πραγματικότητα από τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιδρά στα οιστρογόνα, εκτιμά η ερευνητική ομάδα.
Παραμένει πάντως άγνωστο αν αυτό που ισχύει στον πιτσιλωτό σπίνο ισχύει και στον άνθρωπο. Μάλιστα μια πρώτη διαφορά ανάμεσα στα δύο είδη έχει ήδη εντοπιστεί': Στους ασυνήθιστα «αρρενωπούς» σπίνους είναι μακρύτερο το δεύτερο δάχτυλο και όχι το τέταρτο, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν υπήρχε ακριβής αντιστοιχία.
Οι ορνιθολόγοι επιμένουν ωστόσο ότι το θέμα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Όπως επισημαίνουν, το γεγονός ότι τα ανθρώπινα δάχτυλα παίρνουν τις τελικές αναλογίες τους όταν αρχίσουν να ανεβαίνουν τα επίπεδα της τεστοστερόνης στη μήτρα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η ίδια η τεστοστερόνη ρυθμίζει την αναλογία.
