metafrasi banner

vigil over armor in a chapel > vigil of arms = η αγρυπνία των όπλων

Τώρα κατάλαβα γιατί έβλεπα όνειρα με ιππότες κι ανεμόμυλους! :)

Δεν είχα σκεφτεί τη μεταφορική χρήση της λέξης.
Εδώ, δε χρησιμοποιείται μεταφορικά. Αναφέρεται σε κάποιον που μπορεί να δει πίσω στην ιστορία/στο χρόνο (σαν σε μηχανή χρόνου) και ... "βλέπει τον εαυτό του ως έναν απ' αυτούς τους ιππότες ή κάτι τέτοιο". Το αναφέρει και μετά βγαίνει απ' το θέμα. Αλλά δεν το λέει μεταφορικά.

Βλέπω κάτι παραπλήσιο μ' αυτό που πρότεινε η Bernardina.
"... και βρίσκει τον εαυτό του να κάνει κατανυκτική ολονυχτία πάνω απ' τα όπλα του σ' ένα παρεκκλήσι ή κάτι τέτοιο." (Οι εξηγήσεις για το τι σημαίνει θα μπουν σε γλωσσάριο).

Ή όπως πρότεινε ο drsiebenmal "... και βρίσκει τον εαυτό του να κάνει ιπποτική ολονυχτία σ' ένα παρεκκλήσι ή κάτι τέτοιο." (Αυτό πιστεύω πως ταιριάζει περισσότερο εδώ)

Αλλά καθώς τα έγραφα αυτά βλέπω αυτό που μόλις πρότεινε ο nickel (που βλέπω πως ήδη χρησιμοποιείται στο διαδίκτυο: "... και βρίσκει τον εαυτό του να κάνει αγρυπνία των όπλων σ' ένα παρεκκλήσι ή κάτι τέτοιο."
 
Δυστυχώς για μας τους ανατολίτες έλειψαν τέτοιες τελετές οπλονυκτίας ή νύχτες ιπποτικής μύησης ή ολονυχτίες ιπποσύνης,
που είχαν και προσευχή, και νηστεία, και κουρά για τον δόκιμο ιππότη...ούτε καλόγερος να 'τανε :-)
 
Ευχαριστώ πολύ nickel (πάντα ακριβής και εμπεριστατωμένος).

Μόλις βγήκα από το στούντιο και τελικά το είπα "... και βρίσκει τον εαυτό του να κάνει ιπποτική ολονυχτία σ' ένα παρεκκλήσι ή κάτι τέτοιο."

Ταιριάζει στη διάλεξη και αποδίδει το νόημα πολύ ωραία. Θα παρατίθεται και η εξήγηση στο γλωσσάριο της μεταφρασμένης διάλεξης οπότε θα μπορεί κάποιος να βρει τι είναι.

Αλλά καταλαβαίνω πως η επισημοποιημένη από βιβλία που έχουν εκδοθεί χρήση είναι η αγρυπνία των όπλων.

Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους που βοήθησαν στο να βρεθεί μια καλή λύση.
 
Δυστυχώς για μας τους ανατολίτες έλειψαν τέτοιες τελετές οπλονυκτίας ή νύχτες ιπποτικής μύησης ή ολονυχτίες ιπποσύνης,
που είχαν και προσευχή, και νηστεία, και κουρά για τον δόκιμο ιππότη...ούτε καλόγερος να 'τανε :-)

Ακριβώς αυτό. Καλόγεροι και ιππότες ανήκαν σε τάγματα. Μερικοί μάλιστα συνδύαζαν και τις δύο ιδιότητες. Η Εκκλησία είχε φροντίσει, πρώτον, να εκχριστιανίσει τον κώδικα αξιών και συμπεριφοράς του ιππότη, κι έπειτα να περιβάλει την ιεροτελεστία με το εκκλησιαστικό τυπικό.
 
Back
Top