"Statutes of Provisors and Praemunire"
- Thread starter mariposa
- Start date
http://en.wikipedia.org/wiki/Praemunire
http://en.wikipedia.org/wiki/Statute_of_Provisors
In English history, Praemunire or Praemunire facias was a law that prohibited the assertion or maintenance of papal jurisdiction in England, against the supremacy of the Monarch. This law was enforced by the Writ of Praemunire facias, a writ of summons, from which the law takes its name. The name Praemunire may denote the statute, the writ, or the offence.
Praemunire in classical Latin means to fortify. In medieval Latin, praemunire was confused with and used for praemonere, to forewarn, as the writ commanded that the sheriff do (facias) warn (praemunire) the summoned person to appear before the Court.
Προσωρινά, για το Praemunire, να πω ότι δεν έχει νόημα να μεταφραστεί κατά λέξη. Για το «κατά λέξη» θα δώσεις το λατινικό. Μια σύντομη ερμηνευτική απόδοση: νόμος κατά της παπικής δικαιοδοσίας.Praemunire in classical Latin means to fortify. In medieval Latin, praemunire was confused with and used for praemonere, to forewarn, as the writ commanded that the sheriff do (facias) warn (praemunire) the summoned person to appear before the Court.
http://en.wikipedia.org/wiki/Statute_of_Provisors
The English statute usually called Statute of Provisors is the 25th of Edward III, St. 4 (1350-1), otherwise termed "The Statute of Provisors of Benefices", or anciently De provisoribus. This measure was central to a long disagreement between the English kings and the Roman Curia, concerning filling of ecclesiastical benefices.
Προς το παρόν, με καλύπτει η πρότασή σου. Ας το αφήσουμε να κατακαθίσει λιγάκι...
Rogerios
¥
Ίσως είναι καλύτερα να μεταφράσουμε πιο ελεύθερα και γενικά (χωρίς κατά λέξη απόδοση των λατινικών όρων): "Νόμοι περί αποκλεισμού της παπικής δικαιοδοσίας", δεδομένου ότι αναφερόμαστε τουλάχιστον σε δύο εκφάνσεις της τελευταίας (α) εκλογή επισκόπων και εν γένει εκλογή σε εκκλησιαστικά αξιώματα - κι επομένως κάρπωση των συνακόλουθων οικονομικών προνομίων - και β) άσκηση δικαιοδοτικής αρμοδιότητας, δηλ. άσκηση δικαστικής εξουσίας από τον πάπα και τα εκκλησιαστικά δικαστήρια ακόμη και σε περιπτώσεις όπου οι διάδικοι είναι υποτελείς του Άγγλου μονάρχη.
mariposa
¥
Φοβάμαι πως πρέπει να είμαι πιο συγκεκριμένη. Πολύ σωστά ανέφερες, πως όταν διόριζε ο πάπας έναν κληρικό ή εκκλησιαστικό αξιωματούχο καρπωνόταν, μεταξύ άλλων, τα λεγόμενα "annates", τα οποία καλώς ή κακώς τα μετέφρασα "εμβατίκια", κάτι που αναφέρεται διαρκώς στο βιβλίο, επομένως "Νόμοι κατά των παπικών διορισμών" θα λέει κάτι στον αναγνώστη. Το praemunire ως "κλητήριο θέσπισμα" δεν ξέρω πόσο θα βοηθάει όμως...