Είχα γράψει ένα μακρυνάρι σαν σκεπτικό, αλλά το έχασα (συμβαίνει για πολλοστή φορά) όταν προσπάθησα να κάνω preview. Δεν έχω κουράγιο να το ξαναγράψω, οπότε θα αρκεστώ στο διά ταύτα.
Μου φαίνονται εξαιρετικές οι ιδέες του Νίκελ, και μάλιστα με τις διευκρινίσεις που περιέχουν. Για παράδειγμα, η "οριζοντίωση" φαίνεται σχεδόν αυτονόητη στη στατιστική, όταν έχεις στο μυαλό σου μια (συνήθως ανοδική) καμπύλη, αλλά δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε ότι θα ήταν δυνατόν να το πουν οι weight watchers στους πελάτες τους! Θα πρόσθετα δύο μόνο στοιχεία: Πρώτον, το "φαινόμενο στασιμότητας" δεν δείχνει το καθοριστικό στοιχείο της εξέλιξης προς μια τέτοια κατάσταση, οπότε θα μπορούσε να προστεθεί και η παραλλαγή "φαινόμενο μετάβασης σε στασιμότητα". Δεύτερον, μια άλλη απόδοση - η κομψότερη αλλά όχι γενικής χρήσης - θα μπορούσε να είναι "φαινόμενο ανάσχεσης".
And the winner is...? Μάλλον το ασκημόπαπο. Η απόδοση που φαίνεται να έχει γενικότερη εφαρμογή είναι το "φαινόμενο στασιμοποίησης". Φυσικά, κρατάμε και όλες τις άλλες ιδέες. Άλλωστε η Λεξιλογία είναι παρακαταθήκη ιδεών για λύσεις σε δύσκολα μεταφραστικά προβλήματα. Κάθε μεταφραστής που σέβεται τον εαυτό του γκουγκλίζει τη Λεξιλογία πριν αρχίσει να σκέφτεται το σεπούκου. Οι άλλοι; Ε, τους ξέρουμε τους προκομμένους, να τα λέμε τώρα;