Καλημέρα (πριν πάω για ύπνο).
Ο οργανωτικός είναι αυτός που αναφέρεται στην οργάνωση, η οποία οργάνωση έχει, ως γνωστόν, δύο κύριες σημασίες: η μια είναι ο τρόπος διευθέτησης των πραγμάτων και η άλλη είναι το οργανωμένο σύνολο. Ομοίως και οι Αγγλοσάξονες, λένε organization και εννοούν και το ένα και το άλλο, μόνο που στη δεύτερη περίπτωση μεταφράζεται και ως «οργανισμός» (όταν δεν είναι organism και λοιπά). Επιπροσθέτως, ο οργανωτικός (στα ελληνικά) είναι κι αυτός που είναι καλός στην οργάνωση. Και με το «οργανωτικός» μεταφράζουμε και το organizing (π.χ. committee).
Το organizational change, αν δεν αποκτήσει συγκεκριμένη σημασία μέσα από τη χρήση, μπορεί να είναι και η αλλαγή του τρόπου οργάνωσης, η αναδιοργάνωση, και η αλλαγή της οργάνωσης-οργανισμού. Εδώ, με την εξήγηση, αποσαφηνίζεται ότι πρόκειται για το δεύτερο (organization-wide).
Θα μπορούσε να χρησιμέψει το
οργανισμικός αν δεν υπήρχε ο άλλος
οργανισμός,
organism (καθώς και η organismic theory). Οπότε φτιάχτηκε ο οργανωσιακός, όπως υπάρχει
ενωτικός και
ενωσιακός. Μόνο που, ενώ η διαφορά ανάμεσα σε
ενωτικό και
ενωσιακό είναι αποσαφηνισμένη, η διαφορά ανάμεσα σε
οργανωτικό και
οργανωσιακό δεν είναι. Δεν υπάρχει κάτι που να σου λέει ότι το ένα έχει να κάνει με διοργάνωση και το άλλο με οργανισμούς. Πάλι μόνο μέσα από τη χρήση χωρίζουν τα τσανάκια τους.
Επειδή λοιπόν με την «οργανωτική αλλαγή» το μυαλό μας πηγαίνει κατευθείαν στην αναδιοργάνωση, δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιείται η
οργανωσιακή αλλαγή για την ενδοοργανωσιακή αλλαγή.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι αυτή η
διπλωματική για την οργανωσιακή κουλτούρα. Αναφέρεται και στο βιβλίο του Gareth Jones
Organizational Theory, Design and Change.
Αλλά καλύτερα θα ξέρει να τα πει ο Ζαζ (ίσως και πιο νηφάλια).