A near-Earth object (NEO) is a Solar System object whose orbit brings it into close proximity with the Earth. All NEOs have a perihelion distance less than 1.3 AU. They include a few thousand near-Earth asteroids (NEAs), near-Earth comets, a number of solar-orbiting spacecraft, and meteoroids large enough to be tracked in space before striking the Earth. It is now widely accepted that collisions in the past have had a significant role in shaping the geological and biological history of the planet. NEOs have become of increased interest since the 1980s because of increased awareness of the potential danger some of the asteroids or comets pose to the Earth, and active mitigations are being researched. A study showed that the United States and China are the nations most vulnerable to a meteor strike.
http://en.wikipedia.org/wiki/Near-Earth_object
http://en.wikipedia.org/wiki/Near-Earth_object
Υπάρχουν λίγα ευρήματα για γεωπλήσιους αστεροειδείς και γεωπλήσια αντικείμενα. Γιατί όμως γεωπλήσια; Είχαμε ήδη το επίθετο πρόσγειος.
πρόσγειος
-ο / πρόσγειος, -ον, ΝΑ, θηλ. και -εια, Ν, δωρ. τ. ποτίγειος, -ον, Α· 1. (για τη σελήνη, τους πλανήτες κ.ά. ουράνια αντικείμενα) αυτός που βρίσκεται κοντά στη γη («προσγειότατος ἡμῑν ὁ καρκίνος», Πορφ.)· 2. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κοντά στο έδαφος («πρόσγειος όροφος»)· 3. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κοντά στην ξηρά (α. «πρόσγεια βολή»· β. «οἱ τόποι οἱ πρόσγειοι τῆς θαλάττης», Αριστοτ.)· 4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πρόσγεια· έκταση τής θάλασσας που βρίσκεται κοντά στη στεριά («ἐν δὲ τῷ θέρει ἐκ τῶν προσγείων εἰς τὸ πέλαγος φεύγοντες τὴν ἀλέαν», Αριστοτ.)· || (αρχ.) (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ανθρώπινα, σε αντιδιαστολή προς τα μετάρσια.
-ο / πρόσγειος, -ον, ΝΑ, θηλ. και -εια, Ν, δωρ. τ. ποτίγειος, -ον, Α· 1. (για τη σελήνη, τους πλανήτες κ.ά. ουράνια αντικείμενα) αυτός που βρίσκεται κοντά στη γη («προσγειότατος ἡμῑν ὁ καρκίνος», Πορφ.)· 2. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κοντά στο έδαφος («πρόσγειος όροφος»)· 3. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κοντά στην ξηρά (α. «πρόσγεια βολή»· β. «οἱ τόποι οἱ πρόσγειοι τῆς θαλάττης», Αριστοτ.)· 4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πρόσγεια· έκταση τής θάλασσας που βρίσκεται κοντά στη στεριά («ἐν δὲ τῷ θέρει ἐκ τῶν προσγείων εἰς τὸ πέλαγος φεύγοντες τὴν ἀλέαν», Αριστοτ.)· || (αρχ.) (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ανθρώπινα, σε αντιδιαστολή προς τα μετάρσια.