Tonia
¥
Hello! Στο κείμενο που δουλεύω, η αναφορά στην οικονομία των δώρων είναι εκτενέστατη. Σελίδες επί σελίδων έχουν αφιερωθεί στην περιγραφή των παλαιότερων κοινωνιών και στη σημασία του δώρου, το οποίο προϋπέθετε ανταπόδοση. Έτσι λοιπόν η λέξη gift πάει κι έρχεται, σε σημείο που νοιώθω τύψεις που επαναλαμβάνομαι. Ένα δείγμα του κειμένου είναι το παρακάτω:
Gift societies combine obligation and gratitude inseparably. In the potlatches of Melanesia and the Pacific Northwest, giving could be an act of social dominance, nearly of aggression. But even outside this extreme, it is generally true that, as anthropologist Mary Douglas says, “right across the globe and as far back as we can go in the history of human civilization, the major transfer of goods has been by cycles of obligatory returns of gifts” (emphasis mine). So when we opine as to what does and does not constitute a true gift, let us keep in mind the function that gifts have played in the psychology and society of countless gift cultures up through the present day. Who are we, who live almost wholly in a commodity culture, to presume to know what a gift is?
Πρώτα-πρώτα: Συμφωνείτε με την απόδοση κοινωνία των δώρων. Προς το παρόν τη λέξη gift την έχω μεταφέρει είτε ως δώρο είτε ως προσφορά. Σκέφτομαι όμως και το δώρημα. Επίσης και το ευεργέτημα ίσως σε κάποια σημεία να ταιριάζει, αδύνατον όμως να χρησιμοποιηθεί ευρέως. Είμαι σίγουρη ότι κάτι καλύτερο θα σκεφτείτε.;). Επίσης, τεχνική ερώτηση: μπορώ να εναλλάσσω τις λέξεις σε αυτή την περίπτωση, δηλαδή μία να χρησιμοποιώ το δώρο, μία το δώρημα κλπ; (Δεν εννοώ να τα εναλλάσσω για ποικιλία. Απλά όπου μου φαίνεται ότι ακούγεται καλύτερα το ένα ή το άλλο στα ελληνικά). Και το potlatch δεν μπορώ να το βρω...αν κατά τύχη κάποιος το έχει συναντήσει...ξέρω τι είναι, αλλά δεν ξέρω πώς μεταφράζεται.
