Η άποψη του Πάπυρου στο λήμμα
ανθρωπισμός (αν και δεν συμφωνώ με αυτό που θέλει να πει):
Ο όρος ανθρωπισμός, αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται μετάφραση του νεώτερου όρου «humanismus» (ουμανισμός) είναι αρχαίος ελληνικός όρος, που τον παραδίδει ο Διογένης ο Λαέρτιος στον βίο του φιλοσόφου Αρίστιππου του Κυρηναίου: «ἄμεινον ἔφη (δηλ. ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος) ἐπαίτην / ἐπαιτεῖν ἢ ἀπαίδευτον εἶναι· οἱ μὲν γὰρ χρημάτων, οἱ δ' ἀνθρωπισμοῦ δέονται» (Διογ. Λαέρτ. 2,70). Κατά τον Αρίστιππο, επομένως, ο ανθρωπισμός ταυτίζεται με την ελληνική ιδέα της παιδείας. […]
Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε τον
ανθρωπισμό επειδή ένας σκέφτηκε τον όρο πριν από τον αναγεννησιακό ουμανισμό. Υπάρχει πρόβλημα με τα
humanism και
humanitarianism όπως και με τον
ανθρωπιστή για τον
ουμανιστή. Δεν πιστεύω ωστόσο ότι υπάρχει φόβος να παρεξηγήσουμε τις «ανθρωπιστικές σπουδές», τόσο διαδεδομένος που είναι ο όρος.