Από τον Σ.Φ.Α.Κ. (Σύλλογο Φίλων Αστρονομίας Κρήτης):
Η είδηση της ημέρας, από τον Κώστα. Και εδώ από τα Νέα:
Ως ηλιόσφαιρα (heliosphere) ορίζεται μια τεράστια δομή σε ελλειψοειδές σχήμα που αποτελείται από σωματίδια του Ηλιακού αέρα και περιβάλει τον Ήλιο και τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Σε μία περιοχή που ποικίλει από 80 με 100 AU έως 200 AU βρίσκεται η περιοχή που ονομάζεται όριο κρουστικού κύματος (termination shock). Στο σημείο αυτό τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου (solar wind) επιβραδύνονται ύστερα από σύγκρουση με τα σωματίδια του διαστρικού μέσου καθώς και λόγω μαγνητικών πεδίων. Η περιοχή πέρα από το όριο αυτό ονομάζεται ηλιοσφαιρικός κολεός (heliosheath) και έχει σχήμα οβάλ. Οι δύο αποστολές Voyager 1 και 2 έχουν περάσει σε αυτή την περιοχή.
Το εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας ονομάζεται ηλιόπαυση (heliopause). Ως ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Στη περιοχή της ηλιόπαυσης, το 2009, ανακαλύφθηκε, σε απόσταση περίπου 16 δισ. χλμ. από τη Γη, μια ζώνη από σωματίδια υδρογόνου, τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα θετικά (δηλαδή ήταν σκέτα πρωτόνια). Τα σωματίδια αυτά σχηματίζουν μια στενή ζώνη, που είναι δύο με τρεις φορές φωτεινότερη από οτιδήποτε άλλο στον ουρανό. Η ανακάλυψη της ζώνης υδρογόνου έγινε από την αποστολή ΙΒΕΧ.
Έξω από την περιοχή της ηλιόσφαιρας, στις 230 AU, υπάρχει μία περιοχή που ονομάζεται κύμα κρούσης (bow shock), που δημιουργείται από την κίνηση του Ήλιου μέσα στον Γαλαξία.
Το εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας ονομάζεται ηλιόπαυση (heliopause). Ως ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Στη περιοχή της ηλιόπαυσης, το 2009, ανακαλύφθηκε, σε απόσταση περίπου 16 δισ. χλμ. από τη Γη, μια ζώνη από σωματίδια υδρογόνου, τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα θετικά (δηλαδή ήταν σκέτα πρωτόνια). Τα σωματίδια αυτά σχηματίζουν μια στενή ζώνη, που είναι δύο με τρεις φορές φωτεινότερη από οτιδήποτε άλλο στον ουρανό. Η ανακάλυψη της ζώνης υδρογόνου έγινε από την αποστολή ΙΒΕΧ.
Έξω από την περιοχή της ηλιόσφαιρας, στις 230 AU, υπάρχει μία περιοχή που ονομάζεται κύμα κρούσης (bow shock), που δημιουργείται από την κίνηση του Ήλιου μέσα στον Γαλαξία.
Η είδηση της ημέρας, από τον Κώστα. Και εδώ από τα Νέα:
H ιστορική αποστολή Voyager 1, που αναχώρησε το 1977 για να εξερευνήσει το εξώτερο Ηλιακό Σύστημα, έχει πλέον ξεφύγει από τη σφαίρα επιρροής του Ήλιου και πλησιάζει το διαστρικό διάστημα.
Όπως ανακοίνωσε η NASΑ, το σκάφος βρίσκεται πλέον κοντά στην ηλιόπαυση, το όριο στο οποίο το ιονισμένο αέριο που εκπέμπει ο Ήλιος αναχαιτίζεται από εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια και παύει να κινείται προς τα έξω.
«Ο ηλιακός άνεμος κόπασε. Το Voyager 1 πλησιάζει το διαστρικό κενό» δήλωσε ο Εντ Στόουν, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech).
Ο Στόουν παρουσίασε τα συμπεράσματα της μελέτης του σε συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας που πραγματοποιείται στο Σαν Φρανσίσκο.
To Voyager 1 βρίσκεται τώρα σε απόσταση περίπου 17 δισ. χιλιομέτρων από τη Γη και συνεχίζει να απομακρύνεται με ταχύτητα 17 χιλιομέτρωντην ώρα το δευτερόλεπτο.
Η γεννήτρια ραδιενεργών ισοτόπων που το τροφοδοτεί με ενέργεια εκτιμάται ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί ακόμα και για δεκαετίες.
Όπως ανακοίνωσε η NASΑ, το σκάφος βρίσκεται πλέον κοντά στην ηλιόπαυση, το όριο στο οποίο το ιονισμένο αέριο που εκπέμπει ο Ήλιος αναχαιτίζεται από εισερχόμενα διαστρικά σωματίδια και παύει να κινείται προς τα έξω.
«Ο ηλιακός άνεμος κόπασε. Το Voyager 1 πλησιάζει το διαστρικό κενό» δήλωσε ο Εντ Στόουν, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech).
Ο Στόουν παρουσίασε τα συμπεράσματα της μελέτης του σε συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας που πραγματοποιείται στο Σαν Φρανσίσκο.
To Voyager 1 βρίσκεται τώρα σε απόσταση περίπου 17 δισ. χιλιομέτρων από τη Γη και συνεχίζει να απομακρύνεται με ταχύτητα 17 χιλιομέτρων
Η γεννήτρια ραδιενεργών ισοτόπων που το τροφοδοτεί με ενέργεια εκτιμάται ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί ακόμα και για δεκαετίες.
Last edited:
