earth-like planets = γεώμορφοι πλανήτες

[drsiebenmal]

Τα απλά μαθήματα σύγχρονης αστρονομίας συνεχίζονται... Πώς θα τους πούμε αυτούς; Γεώμοιους πλανήτες; Ή μπροστά στο φόβο μη γίνουν *γεώμηλοι πλανήτες θα μείνουμε στο περιφραστικό «πλανήτες όμοιοι με τη Γη»;

Και επιτέλους, έχουμε 90 εκατομμύρια λέξεις :) :), δεν υπάρχει μια εύκαιρη και κατάλληλη να κάνουμε τη δουλειά μας;

 

[nickel]

Γεώμορφοι πλανήτες.

 

[drsiebenmal]

Ευχαριστώ Νίκελ (μάλλον με παρέσυρε το λογοπαίγνιο με τους γεώμηλους και δεν έψαξα αρκετά!)

 

[nickel]

Πάντως, ό,τι δεν είναι σε λεξικά, το βρίσκεις δεν το βρίσκεις, χρήσιμο θα είναι να ανεβαίνει κι εδώ. Για τη φουκαριάρα την επόμενη μεταφράστρια.

 

[daeman]

Πάντως, ό,τι δεν είναι σε λεξικά, το βρίσκεις δεν το βρίσκεις, χρήσιμο θα είναι να ανεβαίνει κι εδώ. Για τη φουκαριάρα την επόμενη μεταφράστρια.

Ειδικά σε τέτοια θέματα - που υποψιάζομαι από τα τελευταία σου ερωτήματα, Δρ7χ, ότι θα υπάρξουν κι άλλα - εγώ θα σε ευγνωμονούσα, καθώς η εφ είναι από τα αγαπημένα μου πεδία, προσωπικά και επαγγελματικά. Και ας μην είμαι ούτε μεταφράστρια, ούτε (ελπίζω) φουκαριάρα! ;)

 

[drsiebenmal]

... η εφ είναι από τα αγαπημένα μου πεδία, προσωπικά και επαγγελματικά....

Και πού είναι τότε το νήμα για το πρίκουελ του Σταρ Τρεκ;! :)

 

[daeman]

Και πού είναι τότε το νήμα για το πρίκουελ του Σταρ Τρεκ;! :)

Βάστα ντε! Δεν γίνονται όλα μονοπλάνο ε, συγγνώμη, μονοκοπανιά ήθελα να πω. Πάντως, το StarTrek δεν είναι από τις πρώτες προτιμήσεις μου. Το έβλεπα βέβαια μικρός στην τηλεόραση, ίσως και γι' αυτό υποσυνείδητα δεν ασχολήθηκα έκτοτε μαζί του, με τον ενδόμυχο φόβο μήπως το απομυθοποιήσω/απογοητευτώ. Κάποια πράγματα - όπως το Beam me up, Scotty! ή ο εμβληματικός Leonard Nimoy ως Δρ Σποκ (ωραίο ψευδώνυμο, δεν το σκέφτηκα όταν γράφτηκα εδώ να είμαστε και συνάδελφοι) στην περίπτωση αυτή - προτιμώ να τ' αφήνω ανέγγιχτα· καταχωνιασμένα στα παλιά σεντούκια της αθώας παιδικής μνήμης, να αναδύονται αυθόρμητα, απρόσκλητα κι αυθάδικα, για να νιώθω τη γλυκόπικρη νοσταλγία της ανάμνησης. Σταματώ πριν πάθω ζάχαρο ή κατάθλιψη με τα μελοδραματικά που γράφω. (Μα τι έπαθα βραδιάτικα; Α, ναι, η κόπωση προκαλεί έλλειψη γλυκόζης! Τρώω κάτι γλυκό και συνεχίζω.)

Ειδικά η επική/ηρωική εφ, παρότι εξυπηρετεί μια χαρά τον σκοπό της (ανώδυνο, εντυπωσιακό, συναρπαστικό ανάγνωσμα/θέαμα-απόδραση) δεν με συγκινεί πια, παρά μόνον αν, εκτός από τη φαντασία και την περιέργεια, εξάπτει τον νου και το συναίσθημα. Γι' αυτό δεν μου αρέσει και το fantasy, άλλωστε. Από παλιά, αλλά όσο μεγαλώνω ακόμη περισσότερο, με γοητεύουν συγγραφείς όπως οι ελληνικής, εννοείται, καταγωγής Φίλιππος Κ. Ριχάρδος, Φραγκίσκος Ερβέρτος, Νορμάνδος Κλώθαντ (γαλλοτραφής τάχα), Ούρσουλα Λεγένη κ.α., που αξιοποιούν την αχαλίνωτη ελευθερία που προσφέρει το είδος για να αφηγηθούν και να διερευνήσουν καταστάσεις οικείες ή πρωτόφαντες από πολλές πλευρές. (Και για πιο ελαφρές διαθέσεις, τον δημοφιλέστατο και πολυγραφότατο, επίσης Έλληνα, Λευτέρη Πράτσα).

Γενικά τα ριμέικ δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με τα πρωτότυπα, ιδίως όταν μιλάμε για Αμερικανιές - και τώρα τελευταία, το Χόλιγουντ μας έχει πρήξει με ριμέικ, σίκουελ και την πρόσφατη μόδα των πρίκουελ· δείγμα για κάποιους ότι στέρεψαν οι πένες των σεναριογράφων, αλλά μάλλον η οικονομική ανασφάλεια των παραγωγών και χρηματοδοτών φταίει. Ελάχιστες φωτεινές έως λαμπρές εξαιρέσεις υπάρχουν, βέβαια, αλλά μόνο για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, κατά τη γνώμη μου.

Αν σε ενδιαφέρει, όμως, να το ανοίξουμε το νήμα, στο Sharing and Bonding, με τίτλο Beaming Aliens Down - A Space Search For Unknown Cosmic Kaleidoscopic Entities, Races and Shit Like That, Doctor (B.A.D.-A.S.S. F.U.C.K.E.R.S. LTD) για να τα πούμε εκ του μακρόθεν. Αλλά δεν θα ήταν καλύτερα εκ του κοντόθεν, με απλωμένες τις αρίδες σε αιώρες, κάτω από την παχιά σκιά των φοινικόδενδρων, πάνω από την κρυστάλλινη λευκή άμμο, αγναντεύοντας απέραντα πέλαγα, πίνοντας καϊ-μπιρόνια και -πιρίνιες, χαζεύοντας επιδέξιους περαστικούς; Παύω τώρα πριν τα πάρω στο κρανίο γιατί, απ' όλο αυτό το όνειρο, μόνο την αιώρα και τα μπιρόνια έχω αυτή τη στιγμή!

Απολογούμαι για την κατάχρηση και ευχαριστώ για την ανοχή, αλλά δεν υπόσχομαι πως δεν θα το ξανακάνω.

 

[drsiebenmal]

Καλημέρα!
Χμμ δυνατό σε βλέπω! Και από γλωσσολογική ε.φ πώς τα πάμε; :)

 

[daeman]

Καλημέρα!
Χμμ δυνατό σε βλέπω! Και από γλωσσολογική ε.φ πώς τα πάμε; :)

Μια χαρά σε βρίσκω, το συγκεκριμένο έργο του Ιακώβου Βάνσου είναι πολύ ενδιαφέρον και έχει δώσει τροφή σε κάμποσες συζητήσεις γλωσσολόγων και μη, αλλά κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει αναλάβει τη συναρπαστική αλλά και επίπονη πρόκληση της μετάφρασής του στα ελληνικά. Η εφ θεωρείται ακόμη από πολλούς το εξώγαμο που γέννησε η "σοβαρή" λογοτεχνία τσιλιμπουρδίζοντας με το pulp fiction (ανάγνωσμα του συρμού, θα το λέγαμε; ). Ιδιαίτερα σε μικρές αγορές όπως η δική μας - όπου το κοινό της εφ είναι σχετικά μικρό, τόσο ως απόλυτος αριθμός όσο και ως ποσοστό του συνολικού αναγνωστικού κοινού - η μετάφρασή της σπάνια πληρώνεται αξιοπρεπώς (για καλά δεν το συζητώ), με τις ευνόητες επιπτώσεις/εκπτώσεις στην ποιότητα. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά επειδή ο μεταφραστής δεν είναι απαραίτητα (μόνο πολύ συχνά;)) μαζοχιστής, όσο πάθος και μεράκι κι αν έχει, αργά ή γρήγορα παίρνει τον απόθαρρό του και πάει γι' άλλα, εφόσον μεταφράζει για βιοπορισμό και όχι από χόμπι...
Επειδή όμως τούτο το ΣΚ οι υποχρεώσεις που ανέλαβα απαιτούν γύρω στις 22 ώρες εργασίας (ο αναγκαστικά άπληστος φριλάντζας υπόκειται στους νόμους του Μέρφι και το all hell breaks loose at the same time είναι ο κανόνας), δυστυχώς πρέπει να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή. Καλό ΣΚ!

 

[nickel]

Στην κάποια άλλη στιγμή μπορείς να ανοίξεις και νήμα για το pulp fiction (φτηνή λογοτεχνία, λογοτεχνία της πεντάρας και άλλα, αλλά ποια άλλα) και τα pulp magazines και να ζητήσουμε να μπει ο πολτός στον όρο.

Και καλό ΣΚ, ομοίως.