Καταρχάς η φράση ήταν (και είναι) ένα σκέτο «καλή του ώρα», και αφορά απόντες [ΛΚΝ: καλή του ώρα: για πρόσωπο που βρίσκεται μακριά την ώρα της συζήτησης]. Επομένως η προσθήκη τού «όπου βρίσκεται» είναι πλεονασμός ούτως ή άλλως, πιθανότατα για εκφραστικούς λόγους ή για λόγους άποψης (π.χ. ίσως πρόκειται για γνωστό σουρτούκι) ή επειδή έχει μεν αποδημήσει αλλά παραμένει αβέβαιο το πού έχει καταλήξει η ψυχή του. Το «εκεί που βρίσκεται» μου φαίνεται ότι υποδηλώνει πως γνωρίζουμε το ότι έχει αποδημήσει (εξ ου και λέμε σε όλους «εκεί που βρίσκεται» κι εκείνοι καταλαβαίνουν), αλλά δεν θέλουμε να αναφερθούμε σε αυτό (δηλ. άμεσα στο γεγονός τού θανάτου και άλλα στενάχωρα), και πιστεύω ότι ίσως ορισμένοι το λένε κι επειδή ακριβώς θέλουν να αποφύγουν το «Θεός σχωρέσ' τον» (ή και την αναφορά σε θεούς γενικότερα).
Παράλληλα χρησιμοποιούνται και τα «να 'ναι καλά όπου βρίσκεται» & «να 'ναι καλά εκεί που βρίσκεται».
[...]