Η γυμνάστρια στο σχολείο της SBE 
:
Και μια αναμνηστική φωτογραφία από την πρώτη μέρακατάταξης της σχολικής χρονιάς :
:
Και μια αναμνηστική φωτογραφία από την πρώτη μέρα
:
Φωτογραφίες για γέλια και για κλάματα
- Thread starter nickel
- Start date
Γουέρντ και ρισπέκτ*, SBE!
Ή τα σπέκια μου, ελληνιστί...Ιδίως βλέποντας τι εκπαίδευση έχεις περάσει, τρέμω ακόμη και με την ιδέα να σε κοντράρω...
SBE
¥
Ιδίως βλέποντας τι εκπαίδευση έχεις περάσει, τρέμω ακόμη και με την ιδέα να σε κοντράρω...
Και να σκεφτείς ότι ήμουνα ανεπίδεκτη.
SBE
¥
Στέλνω κι εδώ τις φωτογραφίες που έπρεπε να είχα στειλει εδώ από την αρχη, αλλά ας όψεται το νήμα του Θανάση...
Η φωτογραφία έιναι δικιά μου, το μαγαζί περιβόλι, ειδικά τα συνθήματα στον τοίχο (η φωτό αυτή δεν είναι δικιά μου)
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά δε θα κατσω να σκάσω γι'αυτό.
Και η φωτογραφία με το τραπεζακι με τις καρυάτιδες, το οποίο ήταν για πούλημα για 600 δολλάρια (τα ρίγη εθνικής συγκινήσεως ήταν τόσα που επαθα μερική αμνησία).
Πάνω στο τραπεζάκι υπαρχει ασσορτί λάμπα, διακρίνεται μόνο η βαση της.
Για όσους ενδιαφέρονται να πανε μεχρι εκεί, το κατάστημα Mad Greek Cafe βρίσκεται στο χωριό Μπέικερ της Καλιφόρνιας, κοντά στα σύνορα με τη Νεβάδα, καταμεσίς στην έρημο. Το φαγητό είναι έτσι κι ετσι (μάπα, είναι για να λέμε την αλήθεια) κι είναι ενδεικτική η παντελής έλλειψη χοιρινού.
Η φωτογραφία έιναι δικιά μου, το μαγαζί περιβόλι, ειδικά τα συνθήματα στον τοίχο (η φωτό αυτή δεν είναι δικιά μου)
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, αλλά δε θα κατσω να σκάσω γι'αυτό.
Και η φωτογραφία με το τραπεζακι με τις καρυάτιδες, το οποίο ήταν για πούλημα για 600 δολλάρια (τα ρίγη εθνικής συγκινήσεως ήταν τόσα που επαθα μερική αμνησία).
Πάνω στο τραπεζάκι υπαρχει ασσορτί λάμπα, διακρίνεται μόνο η βαση της.
Για όσους ενδιαφέρονται να πανε μεχρι εκεί, το κατάστημα Mad Greek Cafe βρίσκεται στο χωριό Μπέικερ της Καλιφόρνιας, κοντά στα σύνορα με τη Νεβάδα, καταμεσίς στην έρημο. Το φαγητό είναι έτσι κι ετσι (μάπα, είναι για να λέμε την αλήθεια) κι είναι ενδεικτική η παντελής έλλειψη χοιρινού.
SBE
¥
Πλους ντινέ ε μπελυντανς, μόνο $65 το άτομο, μιλάμε ανέβηκε η ποιότητα της διασκέδασης στο Λας Βέγκας εκείνη τη μερα
Την Ελίσα δεν την ξέρω, αλλα λέει κάμποσα εγκωμιαστικά η Βίκι και δεν ξερω γιατί αλλά η εισαγωγή στο σάιτ της πολύ με μπερδέυει, περιμενω σε λίγο να αρχίσει κανέις να ξελαρυγγιάζεται "Flieg ich durch die Welt"
Αστεία αστεία, θέλω να ξαναπάω ροουντ τριπ στο Φαρ Ουέστ, έβγαλα τις πιο σουρεαλιστικές φωτογραφίες μου εκεί. Και χωρίς να έχω σοβαρη μηχανή. H Eλλάδα όμως παραφύλαγε σε κάθε γωνία, μέχρι και εκτός ΗΠΑ.
Την Ελίσα δεν την ξέρω, αλλα λέει κάμποσα εγκωμιαστικά η Βίκι και δεν ξερω γιατί αλλά η εισαγωγή στο σάιτ της πολύ με μπερδέυει, περιμενω σε λίγο να αρχίσει κανέις να ξελαρυγγιάζεται "Flieg ich durch die Welt"
Αστεία αστεία, θέλω να ξαναπάω ροουντ τριπ στο Φαρ Ουέστ, έβγαλα τις πιο σουρεαλιστικές φωτογραφίες μου εκεί. Και χωρίς να έχω σοβαρη μηχανή. H Eλλάδα όμως παραφύλαγε σε κάθε γωνία, μέχρι και εκτός ΗΠΑ.
Καλά το λες. Εγώ πάντως, το Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει, το έχω παραφράσει πολλές φορές: Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με ανταμώνει. Σχεδόν παντού όπου πήγα (μόνο στη Σκωτία δεν βρήκα), έπεφτα πάνω σε Έλληνες ή ελληνικά εστιατόρια. Συνήθως ψιλοχάλια (και οι μεν και τα δε), αλλά βρήκα και καλούς/καλά. Το κλισέ δαιμόνιο της φυλής, να τρυπώνουν παντού και να βρίσκουν τη γωνίτσα τους, συνήθως εστίαση και διασκέδαση τώρα πια. Θυμάμαι μια φορά στην Οαχάκα που πεινούσα και μου μύρισε κάτι γνώριμο. Στρίβω στη γωνία και βλέπω ξαφνικά ένα γυράδικο, τραντίσιοναλ γκρικ γκύρος. Δεν έφαγα εκεί, βέβαια· θα ήταν σαν τους Αμερικανούς που ψάχνουν Μακνόναλντς όπου πάνε. Εξάλλου στο Μεξικό βρίσκεις σε κάθε γωνιά πολλά καλούδια, καυτερά που μ' αρέσουν. Αλλά το φοβερό ήταν ότι ο ιδιοκτήτης είχε καταγωγή από τα Τρίκαλα, όπως είδα από τις φωτογραφίες στο μαγαζί! Παύω εδώ, περισσότερα στο νήμα των ταξιδιωτικών αφηγήσεων που θα φτιάξω μόλις ευκαιρήσω...
SBE
¥
Kάποιος μου είχε πει ότι βρήκε ελληνικό εστιατόριο στη Γιοκοχάμα. Η ιδιοκτήτρια ήταν καποτε παντρεμένη με έλληνα.
Ο Μαντ Γκρήκ Καφέ παντως δεν ήτaν έλληνας. Mάλλον πουλαει καλύτερα στις ΗΠΑ να λές ελληνικό φαστφουντ παρά λιβανέζικο φαστφουντ.
Όσο για τους έλληνες τουρίστες, η πρώτη εμπειρία στο Λονδίνο ήταν ενώ ήμουνα στο λεωφορειο, τα παλια που ήταν ανοιχτά πίσω, και απ'έξω ακούστηκε μια φωνή "έλα δω βρε ζώον".
Και το άλλο κλασσικό στο λεωφορείο, καθόμουν δίπλα σε μια ελληνίδα βαμμένη ξανθιά, και από πίσω μας καθισαν δυο ελληνίδες τουρίστριες και έιπε η μία αναφερόμενη στη φίλη μου "κοίτα βρε παιδί μου τι ωραίο μαλλί έχουν αυτές οι αγγλίδες!"
Ο Μαντ Γκρήκ Καφέ παντως δεν ήτaν έλληνας. Mάλλον πουλαει καλύτερα στις ΗΠΑ να λές ελληνικό φαστφουντ παρά λιβανέζικο φαστφουντ.
Όσο για τους έλληνες τουρίστες, η πρώτη εμπειρία στο Λονδίνο ήταν ενώ ήμουνα στο λεωφορειο, τα παλια που ήταν ανοιχτά πίσω, και απ'έξω ακούστηκε μια φωνή "έλα δω βρε ζώον".
Και το άλλο κλασσικό στο λεωφορείο, καθόμουν δίπλα σε μια ελληνίδα βαμμένη ξανθιά, και από πίσω μας καθισαν δυο ελληνίδες τουρίστριες και έιπε η μία αναφερόμενη στη φίλη μου "κοίτα βρε παιδί μου τι ωραίο μαλλί έχουν αυτές οι αγγλίδες!"
Περσινά ξινά σταφύλια, από πολλές απόψεις, αλλά το βρήκα τυχαία και γέλασα πολύ με την ξαφνική εμφάνιση αυτών των φαντασμάτων στην οθόνη μου:
Από τα πρώτα ανέκδοτα που έμαθα εδώ, αλλά δεν ήξερα πως έγινε και επωνυμία.
-Πώς λένε το wash 'n' go στη Θεσσαλία;
-Πλύσ' κι τσακίσ'!
Σχετικό (αν και δεν έχω ιδέα αν είναι πραγματικό): σε μια διαφήμιση του wash 'n' go στην Τουρκία, η ατάκα στο τέλος ήταν: Εμ σαμπού, εμ κοντίσιονερ!
-Πώς λένε το wash 'n' go στη Θεσσαλία;
-Πλύσ' κι τσακίσ'!
Σχετικό (αν και δεν έχω ιδέα αν είναι πραγματικό): σε μια διαφήμιση του wash 'n' go στην Τουρκία, η ατάκα στο τέλος ήταν: Εμ σαμπού, εμ κοντίσιονερ!
Μπα, αυτό μάλλον αστικός μύθος είναι, αυτοί θα λέγανε μάλλον hem şampuan hem de saç kremi, αλλά ομολογώ ότι τη διαφήμιση τη συγκεκριμένη δεν την έχω δει. Το hem .... hem πάντως μια χαρά τους το έχουμε δανειστεί :)
Νομίζω πάντως ότι ίσως δεν προστατεύει το ΡΙΝ αλλά κάνει σκιά από τον ήλιο για να διακρίνονται τα γράμματα στην οθόνη του ΑΤΜ... :)