Το νήμα για την παιδεία

Η είδηση από Αγγλία απλώς δείχνει ότι όταν πιέζουν τους δασκάλους να δείξουν έργο, θα βρουν τρόπο να το δείξουν.

Πίσω στα δικά μας μου έλεγαν για τα δημοτικά (δεν ξέρω αν ισχύει κι αλλού), ότι οι δάσκαλοι παίρνουν έξτρα μόρια αν κάνουν προτζεκτ διάφορα, με αποτέλεσμα να αφήνουν τη διδασκαλία και να ασχολούνται με αυτά. Τελικά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να κάνουν τη δουλειά τους κυρίως;
 
Καίριος Γιατρομανωλάκης.


Κατακλείδα:
Ποτέ δεν πιστέψαμε πως το αρμόδιο Υπουργείο έδειξε έστω και στοιχειώδη σοβαρότητα στα μεγάλα, διαχρονικά προβλήματα της Παιδείας. Οι κατά καιρούς εξαγγελίες για «μεταρρύθμισες» και λοιπά, υπήρξαν πρόχειρες, κομματικά χρωματισμένες και τελικά καταστεπτικές (θυμηθείτε τις πασοκικές και νεοδημοκράτικες εκπαιδευτικές «πρωτοβουλίες»).

Απέναντι λοιπόν σε αυτή τη χρόνια ανικανότητα του Υπουργείου να δώσει λύσεις ορθολογικές, σηκώνονται σήμερα τα μίζερα πολιτικάντικα «οράματα» μιας αργοκίνητης ΟΛΜΕ, που είδε ξάφνου την απάτη και τον χαλασμό. Έτσι αποφάσισε, ως απατημένος καλός σύζυγος ή ως απατημένη καλή σύζυγος να πάρει με το μέρος του/της τα «παιδιά». «Εγώ είμαι καλός/καλή. Αυτός/ή είναι που φταίει». Πρόκειται για παντελώς αντιδεολογική και ανήθικη, θα λέγαμε, στάση που δεν ταιριάζει σε δασκάλους. Αυτό και καταγγέλλουμε.

Εδώ οι επιστολές.
 
Τα τέσσερα από τα πέντε sic του Γιώργη (sic) είναι άκυρα, του επιπέδου του δικού μου sic.
 
Costas said:
Τα τέσσερα από τα πέντε sic του Γιώργη (sic) είναι άκυρα, του επιπέδου του δικού μου sic.
Click to expand...
Δεν είχα προλάβει να δω το άρθρο. Θα συμφωνήσω: Τα τέσσερα από τα πέντε sic είναι άκυρα. Τελεία.
 
bernardina said:
Για την ταμπακιέρα κάτι;
Click to expand...
Γράφοντας «σπάνια έχω διαβάσει γραπτά τόσο άστοχα από πλευράς πολιτικής και ιδεολογικής (είναι κείμενα «πολιτικά ανορθόδοξα», όπως λέγεται) και τόσο κακογραμμένα, από όπου δεν λείπουν ούτε ανορθογραφίες» έκανε ο Γ. και το ζήτημα αυτό μέρος της ταμπακέρας. Είναι ωστόσο υπερβολικός όταν μιλάει για «κείμενα ... τόσο κακογραμμένα». Αν δικαιολογείται η υπερβολή στην περίπτωση ενός ψύχραιμου άρθρου, θα μπορούσαμε να τη δικαιολογήσουμε και στη φόρτιση των επιστολών.

Η ουσία, συμφωνώ, είναι, στη συγκεκριμένη συζήτηση η προσπάθεια της ΟΛΜΕ να πάρει με το μέρος της όχι μόνο τους γονείς αλλά και τα παιδιά. Και, φυσικά, το κάνει αυτό με όπλο το συναίσθημα. Από αυτή την άποψη δυσκολεύει τη ζωή στον όποιον άλλο θα προσπαθήσει να προσεγγίσει τα πράγματα με ψυχρή λογική. Αυτό είναι άλλωστε γενικότερα το πρόβλημα: ότι η λογική είναι ψυχρή. Και το συναίσθημα, αδιέξοδο.
 
Είμαστε γλωσσικό φόρουμ· αν δεν είναι ταμπακιέρα το ότι ένας πανεπιστημιακός και συγγραφέας προσπαθεί να βγάλει αγράμματους τους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ βάζοντας τη λέξη sic στις γραφές "μια", "χωράει", "έχτισαν", "θα σου κάνουν το μάθημα" (με άλλη έννοια από το "θα σου κάνουν μάθημα"), αλλά όχι στη γραφή "φθηνός", τότε τι είναι; Κρίμα για τον Γιατρoμανωλάκη, που ο Ερωτικός Λόγος του μου είχε αρέσει. Νεοσυντηρητικός λοιπόν κι αυτός, με αντιλαϊκιστικό μανδύα; Δεν το φανταζόμουν. Δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για την ΟΛΜΕ, και είμαι μάλλον εναντίον της απεργίας τους (δεν με αφορά άμεσα κιόλας), αλλά αυτά τα sic είναι χτυπήματα κάτω απ' τη ζώνη, ελιτίστικα και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τελείως άκυρα!
 
Ο τίτλος (Πάγκαλος για την ΟΛΜΕ και την επιστολή της προς τους μαθητές): «Η ΟΛΜΕ μου θυμίζει τους μαύρους με τους ιδιωτικούς στρατούς»,

και η πραγματική φράση: "Μου θυμίζουν αυτούς τους μαύρους στην Αφρική που κάνουν ιδιωτικούς στρατούς με τα παιδάκια των εννέα ετών".

Ολοκληρωτικός πόλεμος, φωτιά και τσεκούρι, take no prisoners... (για την ενημέρωση στην Ελλάδα μιλάω...)
 
Είχα την εντύπωση ότι οι καθηγητές (κι η ΟΛΜΕ) είχε με το μέρος της τους μαθητές από την εποχή που καθηγητές στήριζαν τις καταλήψεις.
 
Ο Τσίπρας Αναγγέλει τη λήξη της σχολικής χρονιάς στη ΔΕΘ
Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές, ευχήθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στους μαθητές όλης της χώρας, μιλώντας στη Θεσσαλονίκη, σε ένα ακροατήριο που αντέδρασε με ενθουσιώδεις επευφημίες και χειροκροτήματα.
(...)
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μάλιστα, ήταν τόσο σίγουρος για το πρόωρο τέλος της σχολικής χρονιάς, λόγω καταλήψεων και απεργιών, που έδωσε ραντεβού με τους μαθητές τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν - όπως είπε - «θα είναι έναν χρόνο μεγαλύτεροι και σοφότεροι»...
(...)
Τέλος, κι ενώ το πάρτι ήταν στην κορύφωσή του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε το μικρόφωνο και σε κατάσταση αλκοολούχου ενθουσιασμού από το fruit punch, ανακοίνωσε ότι θα επαναφέρει την 6ήμερη άδεια για χρήση Ηλεκτρονικού Υπολογιστή στο Δημόσιο.

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό και η φωτογραφία που το συνοδεύει, αποτελούν προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε τα υπεύθυνα) (Ν. Ζαχαριάδης - προταγκόν)

[Έχει πλάκα και η φωτοσοπιά!]
 
Αυτό είναι το όνειρο κάθε συντεχνίας, συλλόγου, ένωσης, οργάνου, κτλ. Να έχουν τον πρώτο λόγο στις αποφάσεις που τους αφορούν. Επειδή όμως ζούμε σε μια κοινωνία που τα πάντα συνδέονται με σχέσεις αλληλοεξάρτησης, τα περισσότερα πράγματα που θα αποφάσιζε ο καθένας θα ήταν αντίθετα σε πράγματα που θα αποφάσιζαν άλλοι κι έτσι το 90% των αποφάσεων θα αλληλοαποκλείονταν. Στην καλύτερη περίπτωση θα απαιτούνταν χρήμα ίσα με τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ, να έχει η μέρα 85 ώρες και η χώρα να απλώνεται σε 50 παράλληλα σύμπαντα.
 
Στα εκπαιδευτικά ζητήματα ήδη αποφασίζουν οι ειδικοί το πρόγραμμα του σχολείου, ποιά μαθήματα θα διδαχτούν και πόσες ώρες, ποιά θα είναι η ύλη τους, ποιός θα γράψει τα βιβλία. Και είμαι σίγουρη ότι λαμβάνουν υπόψη τις διάφορες τάσεις της εκπαίδευσης εντός και εκτός των συνόρων.
Απλά επειδή για την παιδεία ο καθένας έχει άποψη και επειδή πουλάει το θέμα, όλοι λένε τη γνώμη τους και όλοι θέλουν "να γίνει κάτι". Και οι πολιτικοί ξέρουν ότι κάθε απόφασή τους για την παιδεία θα γίνει πρωτοσέλιδο, οπότε το εκμεταλλεύονται αναλόγως. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι οι ειδικοί αποφασίζουν ακόμα κι όταν φαίνεται ότι αποφασίζουν οι πολιτικοί.

ΥΓ Εγώ που δεν έχω παιδιά στο σχολείο, επηρεασμένη από τις βλακείες που διάβαζα όλη μέρα (διορθώνω γραπτά πρωτοετών :eek:), θέλω να γίνει πιο ζόρικο το σχολείο και να μηδενίζεται όποιος κάνει βλακώδη λάθη, όποιος δεν μπορεί να εκφραστεί γραπτώς, όποιος διαβάζει οδηγίες και δεν τις καταλαβαίνει, όποιος έχει κακό γραφικό χαρακτήρα κι όποιος χρειάζεται πέντε σελίδες χαρτί για μια απάντηση δέκα γραμμών γιατί κάνει γαϊδουρογράμματα. Και να γίνει βάση το 15. Κι όποιος μαθητής δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό αυτό να πηγαίνει σε τάξεις για χαζούς. Κι όποιος καθηγητής δεν θέλει να δουλέψει, να πηγαίνει στο σπίτι του. Και δεν πα να διδάσκονται και σανσκριτικά στο σχολείο, το ζήτημα δεν είναι τι διδάσκονται αλλά τι μαθαίνουν. Α, ναι, και να καταργηθεί ο βαθμός στη γυμναστική γιατί μου χάλαγε το μέσο όρο όταν ήμουνα σχολείο. :devil: :curse::mad:
Θα μου κάνει κανείς το χατήρι; :wub: Όχι βέβαια. :D


Μωδ: μεταφοραί μετακομίσεις από εδώ.
 
Last edited by a moderator:
Και μια που ανέφερα τα σανσκριτικά, κάτι Ινδοί συμφοιτητές μου μου είχαν πει ότι έκαναν τρία χρόνια σανσκριτικά στο σχολείο. Αλλά επειδή ήθελαν να γίνουν μηχανικοί ήταν μόνο για τρία χρόνια. Δεν μου είπαν αν στην Ινδία υπάρχει συζήτηση για το ζήτημα της διδασκαλίας των σανσκριτικών, αλλά φαντάζομαι όλο και θα υπάρχει.
 
Εγώ έχω τελείως αντίθετη άποψη απ' αυτά που εκφράζεις, που καθιστούν την παιδεία exclusive αντί all inclusive, που θα γιγάντωναν τις κοινωνικές διαφορές. Φτιάξτε τμήματα δυο ταχυτήτων, ενισχύστε την αίσθηση υπεροχής των έτσι και την αίσθηση κατωτερότητας των γιουβέτσι, φτιάξτε πολίτες σνομπ και παραβατικούς, αυξήστε την εγκληματικότητα, μειώστε το επίπεδο και την κουλτούρα των κοινωνιών. That's a recipe for disaster, που έλεγε και ένας καθηγητής μου στην γεωλογία. Κι όλα αυτά για να μην συγχίζεσαι κατά την διόρθωση; Κανείς δεν έχει τα προβλήματα που αναφέρεις από μόνος του. Σίγουρα φταίει και το σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον. Πρέπει να κοιτάμε πώς θα διορθώνουμε προβλήματα, όχι πώς να τα κρύβουμε κάτω απ' το χαλί.

Αλήθεια, αφού θέλεις να γίνει πιο ζόρικο το σχολείο και να μηδενίζονται τα παιδιά που κάνουν βλακώδη λάθη, πώς θα σου φαινόταν να έμπαινες εσύ φυλακή για βλακώδη λάθη στην δουλειά σου*; Γιατί η αντιστοιχία με τις ηλικίες αυτή είναι.


* που σίγουρα κάνεις. Όλοι κάνουν κάποτε ένα βλακώδες λάθος στη δουλειά τους. Μερικοί την πληρώνουν πιο ακριβά, ανάλογα με το επάγγελμά τους.
 
Έχω την εντύπωση ότι το ξέσπασμα της SBE ήταν κατά 75% χιούμορ (η ίδια ίσως θα πει «κατά 95%»).
 
Θα έλεγα κατά 60% γιατι τόσο ποσοστό του μηνύματος έπιανε με βάση τις γραμμές που βλέπω στην οθόνη μου. :twit:
Ακολουθεί μήνυμα που είναι για άλλο νήμα κανονικά:

Πάντως το σχόλιο του Έλλη έχει ενδιαφέρον. Ένα από τα ζητήματα που ακούω συχνά είναι το αν χρειάζονται πιο πολλή βοήθεια κάποια παιδιά που είναι καλύτερα να την έχουν; Στην τάξη ή εκτός; Εγώ είμαι υπέρ των μικτών τμημάτων, αλλά επειδή αυτό το ζήτημα αφορά μικρό ποσοστό του πληθυσμού (η πλειοψηφία είναι κάπου στη μέση), προτιμώ να το κοιτάζουμε κατά περίπτωση. Ο λόγος που μίλησα για επίπεδα έιναι για να βοηθούνται όσοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Και θα ήθελα περισσότερη έμφαση στην απόκτηση στοιχειωδών ικανοτήτων. Αυτά που ανέφερα είναι στοιχειώδεις ικανότητες. Άν κάποιος δεν τις έχει, να τον κάνουμε να τις αποκτήσει, όχι να τον δικαιολογούμε. Κατά τ'άλλα υπάρχουν ήδη τμήματα διαφορετικών επιπέδων στις γλώσσες. Και όταν κάποιος δυσκολέυεται με τα μαθήματα, κάνει φροντιστήρια. Όσο πιο πολύ δυσκολέυεται, τόσο πιο πολλά φροντιστήρια κάνει. Και υπάρχουν κι ένα- δυο μαθητές που μένουν στην ίδια τάξη (συμβαίνει ακόμα). Και υπάρχουν και μαθητές που γράφουν καλύτερα στις εισαγωγικές από άλλους. Όπως υπάρχουν μαθητές που είναι καλύτεροι μουσικοί από άλλους ή καλύτεροι αθλητές. Οπότε υπάρχουν επίπεδα, απλά δεν τα λέμε έτσι. Σ'αυτό να οφείλεται άραγε η εγκληματικότητα στην Ελλάδα; :) Κι η μείωση της κουλτούρας;:cool:

Και πω-πω, τώρα που το θυμάμαι, είχαμε παέι για αθλητικές εκδηλώσεις στο στάδιο όταν ήμουνα στην πρώτη γυμνασίου και μας έβαλε να κάνουμε άλμα εις ύψος και μας χώριζε μετά απο το κάθε άλμα σε ομάδες. Και θυμάμαι ότι οι "καλές", που τις είχε βάλει όλες μαζί, ήταν οι ίδιες που πήγαιναν και κολυμβητήριο και ερχόντουσαν κάθε πρωί σχολέιο με τα μαλλιά βρεγμένα. Και είχε και μία που έκανε μπαλέτο. Και μία που ήταν σκράπας σε όλα τα μαθήματα αλλά καλή στη γυμναστική. Συνολο πεντέξι μαθήτριες. Οι οποίες για πλάκα κάνανε ότι δήθεν μας περιφρονούσαν γιατι δεν μας είχε βάλει η γυμνάστρια να καθίσουμε μαζί τους. Μιλάμε, το ψυχικό τράυμα με οδήγησε στην παρανομία, την ασωτεία, τις καταχρήσεις και την εγκληματικότητα. Και τα Άρλεκιν (η κουλτούρα ντε!)

ΥΓ Το αντίστοιχο του μηδενισμού για βλακώδη λάθη είναι η απόλυση, όχι η φυλακή (εξαιρούνται μερικά επαγγέλματα).
ΥΓ2 Ένα από τα γραπτά που διόρθωσα σήμερα πήρε 1, 3, 2, 0, 0, σύνολο 6 με άριστα το 100 και με πολύ χαλαρή προς τα πάνω βαθμολόγηση. Και το επίπεδο δυσκολίας ήταν τέτοιο που τις μισές ερωτήσεις μπορούσε να τις απαντήσει κάποιος με γενικές γνώσεις, χωρίς να έχει διαβάσει το μάθημα.
ΥΓ3 Επιστρέφω στη διόρθωση γραπτών. Ναι, το ξέρω ότι είναι ξημερώματα.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top