Έχει απόλυτο δίκιο ο Costas. Η ενοχοποίηση του στοματικού έρωτα (και ο συνακόλουθος διασυρμός του) αποτελεί άλλο ένα δείγμα του ήθους της αντικαπνιστικής εκστρατείας. Οι άνθρωποι είναι ταυτοχρόνως πουριτανοί και διεστραμμένοι. Είναι και ηλίθιοι. Υπάρχει πιθανότητα να δώσει η αφίσα λάθος μήνυμα, εξισώνοντας το κάπνισμα με τον έρωτα και, ως εκ τούτου, νομιμοποιώντας το. Αυτό θα είναι κακό (απόκτηση της έξης του καπνίσματος) αλλά έχει και τη θετική του πλευρά (αποδεικνύοντας ότι οι νέοι είναι τελικά υγιείς στη σεξουαλική τους συμπεριφορά).
Το κάπνισμα
- Thread starter nickel
- Start date
Εμένα η αφίσα δε μου φαίνεται ότι ενοχοποιεί το στοματικό έρωτα. Μου φαίνεται ότι ενοχοποιεί το στοματικό έρωτα που γίνεται με εξαναγκασμό (γι' αυτό και το χέρι που σπρώχνει το κεφάλι). Και στην προκειμένη, η αλήθεια είναι ότι δε σκέφτομαι «α, τι ωραία αφίσα», για το σκοπό της όμως δεν τη βρίσκω κακή.
Αν θέλετε να βαρέσετε, ένας ένας με τη σειρά και προσέλθετε ησύχως
Αν θέλετε να βαρέσετε, ένας ένας με τη σειρά και προσέλθετε ησύχως
Εμένα η αφίσα δε μου φαίνεται ότι ενοχοποιεί το στοματικό έρωτα. Μου φαίνεται ότι ενοχοποιεί το στοματικό έρωτα που γίνεται με εξαναγκασμό (γι' αυτό και το χέρι που σπρώχνει το κεφάλι). Και στην προκειμένη, η αλήθεια είναι ότι δε σκέφτομαι «α, τι ωραία αφίσα», για το σκοπό της όμως δεν τη βρίσκω κακή.
Αν θέλετε να βαρέσετε, ένας ένας με τη σειρά και προσέλθετε ησύχως
Συμφωνώ απόλυτα (τα μπλε δικά μου) με την Palavra, αλλά δεν είναι ενδιαφέρον από πόσο δαφορετική οπτική βλέπουν τη διαφημιστική εκστρατεία οι μη καπνιστές από τους (τέως ή νυν) καπνιστές; Το ζητούμενο βέβαια είναι αν πετυχαίνει τον αντικαπνιστικό σκοπό της στον ηλικιακό της στόχο...
Κι αν το χέρι που σπρώχνει το κεφάλι είναι μέρος της "διαδικασίας", του "τρόπου", χωρίς να δηλοί απαραίτητα καταναγκασμό, αλλά τη συμμετοχή στο παιχνίδι, τη συναίνεση; Κάθε ερωτική πράξη έχει ένα στοιχείο βίας ή "βίας", acted ή enacted, από τους συνευρισκομένους. Όπως εξελίσσεται η κουβέντα, φοβάμαι ότι ο τίτλος ("Το κάπνισμα") αυτού του νήματος πρέπει πάλι να αλλάξει... It's up to the administrator and his ingenuity.
Εγώ νομίζω πως η διαφήμιση βασίζεται εν μέρει και στα δύο. Δηλ. λέει ο διαφημιστής ότι επειδή οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για την υγεία τους, θέλαμε ένα θέμα που να τραβήξει την προσοχή τους. Το θέμα αυτό δεν είναι όμως ο εξαναγκασμός, αλλά το στοματικό σεξ. Οπότε σ' αυτό το επίπεδο νομίζω πως ισχύουν όλα όσα λένε ο Costas και ο arberlis. Ο εξαναγκασμός υποτίθεται πως φαίνεται από αυτά που λέει η Palavra, που όμως τα προσέχεις σε δεύτερο επίπεδο.
Εμένα αυτό που κυρίως με ενοχλεί, νομίζω, είναι αυτό που έλεγα και πιο πάνω: το πόσο απροκάλυπτα χειριστικές είναι αυτές οι διαφημίσεις. Το πόσο υποτιμούν τη νοημοσύνη σου. Αισθάνεσαι λίγο σαν σκυλάκι του Παβλόφ: θα συνδεθεί το κάπνισμα με ό,τι αηδιαστικότερο υπάρχει σ' αυτό τον κόσμο μπας και το κόψεις γιατί είσαι τόσο ηλίθιος που αλλιώς δεν το καταλαβαίνεις. Το γιατί χρειάζεται τόσος κόσμος ένα πρόχειρο αγχολυτικό στην τσέπη, ή γιατί οι νέοι το θεωρούν κουλ ή όλα τα άλλα γιατί που μπορεί να θέσει κανείς, δεν απασχολούν κανέναν φαίνεται. Θα μου πείτε όλες οι διαφημίσεις χειραγωγούν, αλλά εδώ πρόκειται για ένα κοινωνικό ζήτημα και το αντιμετωπίζουμε σαν ένα προϊόν που θέλουμε να πουληθεί.
Υποθέτω, πάντως, πως αν δεν πιάσει κι αυτή η καμπάνια, μπορεί την επόμενη φορά να μας δείξουν τίποτα ξυλοδαρμούς και βιασμούς εφήβων. Αρκεί να επιτευχθεί το μεγάλο καλό: να απαλλαγούν οι νέοι από τη σκλαβιά του τσιγάρου (και να συνεχίσουν να υπομένουν όλες τις άλλες, βέβαια).
Εμένα αυτό που κυρίως με ενοχλεί, νομίζω, είναι αυτό που έλεγα και πιο πάνω: το πόσο απροκάλυπτα χειριστικές είναι αυτές οι διαφημίσεις. Το πόσο υποτιμούν τη νοημοσύνη σου. Αισθάνεσαι λίγο σαν σκυλάκι του Παβλόφ: θα συνδεθεί το κάπνισμα με ό,τι αηδιαστικότερο υπάρχει σ' αυτό τον κόσμο μπας και το κόψεις γιατί είσαι τόσο ηλίθιος που αλλιώς δεν το καταλαβαίνεις. Το γιατί χρειάζεται τόσος κόσμος ένα πρόχειρο αγχολυτικό στην τσέπη, ή γιατί οι νέοι το θεωρούν κουλ ή όλα τα άλλα γιατί που μπορεί να θέσει κανείς, δεν απασχολούν κανέναν φαίνεται. Θα μου πείτε όλες οι διαφημίσεις χειραγωγούν, αλλά εδώ πρόκειται για ένα κοινωνικό ζήτημα και το αντιμετωπίζουμε σαν ένα προϊόν που θέλουμε να πουληθεί.
Υποθέτω, πάντως, πως αν δεν πιάσει κι αυτή η καμπάνια, μπορεί την επόμενη φορά να μας δείξουν τίποτα ξυλοδαρμούς και βιασμούς εφήβων. Αρκεί να επιτευχθεί το μεγάλο καλό: να απαλλαγούν οι νέοι από τη σκλαβιά του τσιγάρου (και να συνεχίσουν να υπομένουν όλες τις άλλες, βέβαια).
Ο τίτλος είναι αρκετά γενικός για να τα καλύψει όλα, νομίζω.
Το φαντάστηκα ότι θα υπήρχε αυτή η απάντηση, ωστόσο κανείς από τους παθητικούς καπνιστές στις αφίσες δε φαίνεται να το διασκεδάζει...
Εντωμεταξύ, εγώ άλλο δεν καταλαβαίνω: θέλεις, κύριέ μου, να μην καπνίζει ο κόσμος; Τότε γιατί επιδοτείς τις καλλιέργειες καπνού; Γιατί υποστηρίζεις τις καπνοβιομηχανίες;
Το φαντάστηκα ότι θα υπήρχε αυτή η απάντηση, ωστόσο κανείς από τους παθητικούς καπνιστές στις αφίσες δε φαίνεται να το διασκεδάζει...
Εντωμεταξύ, εγώ άλλο δεν καταλαβαίνω: θέλεις, κύριέ μου, να μην καπνίζει ο κόσμος; Τότε γιατί επιδοτείς τις καλλιέργειες καπνού; Γιατί υποστηρίζεις τις καπνοβιομηχανίες;
tuna
¥
Πράγματι, και το χέρι είναι απωθητικά τριχωτό, ενώ η κοιλίτσα του άντρα παραπέμπει σε μεσήλικα, οπότε η προοπτική ενός τέτοιου στοματικού έρωτα δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο για ένα νεαρό κορίτσι.
Παρ' όλ' αυτά, συμφωνώ κι εγώ με την άποψη που τόσο εύστοχα κατέθεσαν ο Costas και ο arberlis.
Ως χρόνια καπνίστρια, που με το πέρασμα του χρόνου θεωρεί πλέον την υγεία υπέρτατο αγαθό, αλλά ταυτόχρονα αρνείται να βγάλει τελείως το τσιγάρο απ’ τη ζωή της (γιατί, ναι, με κάποιο ανεξήγητο τρόπο, θα έπαυε να είναι αυτή που είναι) προσωπικά ακολουθώ και εδώ το αγαπημένο μου αρχαίο γνωμικό: μέτρον άριστον.
Costas
¥
Δε νομίζω πως υπάρχει 'μία' αντικαπνιστική εκστρατεία. Εδώ έχουμε διάφορους παραγγελείς διαφημιστικών μηνυμάτων και διάφορα διαφημιστικά γραφεία που κάθονται και σκέφτονται κάτι που νομίζουν ότι θα 'πιάσει' στον κόσμο, στην ομάδα-στόχος της διαφήμισής τους. Δεν υπάρχει κανένα ενιαίο κέντρο επιχειρήσεων. Βεβαίως, αυτό δεν αποκλείει μια στατιστική μελέτη των ποικίλων διαφημιστικών εκστρατειών για την εξαγωγή κοινωνιολογικών συμπερασμάτων· αλλά ας μη γενικεύουμε με αφορισμούς.
Επίσης, το γράφω καθαρά προληπτικά, έτσι για να μην ξεχνιέται: άλλο οι αντικαπνιστικές εκστρατείες για το κόψιμο του τσιγάρου από τους καπνιστές ή για να μη γίνουν καπνιστές όσοι δεν καπνίζουν και άλλο οι εκστρατείες για την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους προς υπεράσπιση της υγείας των παθητικών καπνιστών.
Καλά κάνεις και το θυμίζεις, γιατί μάλλον κάποιοι βολεύονται να το ξεχνούν, ταυτίζοντας τις ανόητες ή κακόγουστες επιλογές κάποιας διαφημιστικής εταιρείας για αντικαπνιστική εκστρατεία σε μια άλλη χώρα με την απόλυτα θεμιτή ανάγκη να σταματήσει επιτέλους η ανυπαρξία μέτρων για την προστασία της υγείας των παθητικών καπνιστών στην Ελλάδα -- ρίχνοντάς τα όλα στον ίδιο κάδο απορριμμάτων.
Costas,
δεν πιστεύω να διαφωνείς ότι η αντι-καπνιστική εκστρατεία, στο σύνολό της, σε αδρές γραμμές, αυτή τέλος πάντων που δίνει τον τόνο και κυριαρχεί (δεν χρειάζονται στατιστικές μελέτες για να μας πείσουν, το αντιλαμβανόμαστε όλοι όσοι έχουμε λίγα δράμια μυαλό), έχει υπερβεί τα εσκαμένα. Απαγορεύουν το κάπνισμα και στο ύπαιθρο, έξω από κτίρια, στο αυτοκίνητό σου, θέλουν να επιβάλουν την απαγόρευση και στο σπίτι σου, κλπ. Θα ήσαν πιο ειλικρινείς αν επέβαλαν τη γενική απαγόρευση, general prohibition, όπως τότε με το αλκοόλ. Ο διασυρμός, the vilification, των καπνιστών είναι γεγονός γεγονότατο. Θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι αυτή η εκστρατεία, με τις ακραίες, παράλογες και αήθεις μορφές που έχει λάβει, (βλ. και αφίσα) μας αναγκάζει να υποπτευθούμε άλλα κίνητρα. Μια γενικότερη χειραγώγηση των ατομικών ελευθεριών και ομογενοποίηση του καθημερινού μας βίου, μια "ουδετεροποίηση" των ατομικών μας επιλογών, κλπ. Αυτά τα λέω όχι επειδή με βολεύουν, όπως υποθέτει η Alexandra (ποτέ δεν υποστήριξα ότι δεν πρέπει να αποτρέπουμε τους νέους από το κάπνισμα, ούτε ότι δεν πρέπει να προστατευτούν οι παθητικοί καπνιστές), αλλά επειδή είμαι πονηρεμένος πια και διαβάζω πολύ προσεκτικά όχι μόνο πίσω από τις γραμμές αλλά και ό,τι λένε άλλοι πιο αρμόδιοι και "φιλοσοφικότεροι" από μένα (βλ. για παράδειγμα την αποδόμηση της αντικαπινιστικής εκστρατείας από τον Ζίζεκ, που σημειωτέον δεν υπήρξε ποτέ καπινστής. Σχετικά κείμενα του και συνεντεύξεις υπάρχουν και στο διαδίκτυο.) Συμπερασματικά, καλό θα ήταν να δούμε το όλο θέμα σε ευρύτερο πλαίσιο (έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω αλλά κανείς δεν ακούει ή δεν θέλει να καταλάβει). Άλλο πράγμα να διαφωτίσουμε τους ανθρώπους για τις "βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος" (αυτές τις ξέρουν καλύτερα πρώτοι οι ίδιοι οι καπνιστές) και άλλο η υστερία της γενικής αντικαπνιστικής εκστρατείας που έχει ύποπτα κίνητρα και υποθάλπει γενικότερη περιστολή των ελευθεριών.
δεν πιστεύω να διαφωνείς ότι η αντι-καπνιστική εκστρατεία, στο σύνολό της, σε αδρές γραμμές, αυτή τέλος πάντων που δίνει τον τόνο και κυριαρχεί (δεν χρειάζονται στατιστικές μελέτες για να μας πείσουν, το αντιλαμβανόμαστε όλοι όσοι έχουμε λίγα δράμια μυαλό), έχει υπερβεί τα εσκαμένα. Απαγορεύουν το κάπνισμα και στο ύπαιθρο, έξω από κτίρια, στο αυτοκίνητό σου, θέλουν να επιβάλουν την απαγόρευση και στο σπίτι σου, κλπ. Θα ήσαν πιο ειλικρινείς αν επέβαλαν τη γενική απαγόρευση, general prohibition, όπως τότε με το αλκοόλ. Ο διασυρμός, the vilification, των καπνιστών είναι γεγονός γεγονότατο. Θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι αυτή η εκστρατεία, με τις ακραίες, παράλογες και αήθεις μορφές που έχει λάβει, (βλ. και αφίσα) μας αναγκάζει να υποπτευθούμε άλλα κίνητρα. Μια γενικότερη χειραγώγηση των ατομικών ελευθεριών και ομογενοποίηση του καθημερινού μας βίου, μια "ουδετεροποίηση" των ατομικών μας επιλογών, κλπ. Αυτά τα λέω όχι επειδή με βολεύουν, όπως υποθέτει η Alexandra (ποτέ δεν υποστήριξα ότι δεν πρέπει να αποτρέπουμε τους νέους από το κάπνισμα, ούτε ότι δεν πρέπει να προστατευτούν οι παθητικοί καπνιστές), αλλά επειδή είμαι πονηρεμένος πια και διαβάζω πολύ προσεκτικά όχι μόνο πίσω από τις γραμμές αλλά και ό,τι λένε άλλοι πιο αρμόδιοι και "φιλοσοφικότεροι" από μένα (βλ. για παράδειγμα την αποδόμηση της αντικαπινιστικής εκστρατείας από τον Ζίζεκ, που σημειωτέον δεν υπήρξε ποτέ καπινστής. Σχετικά κείμενα του και συνεντεύξεις υπάρχουν και στο διαδίκτυο.) Συμπερασματικά, καλό θα ήταν να δούμε το όλο θέμα σε ευρύτερο πλαίσιο (έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω αλλά κανείς δεν ακούει ή δεν θέλει να καταλάβει). Άλλο πράγμα να διαφωτίσουμε τους ανθρώπους για τις "βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος" (αυτές τις ξέρουν καλύτερα πρώτοι οι ίδιοι οι καπνιστές) και άλλο η υστερία της γενικής αντικαπνιστικής εκστρατείας που έχει ύποπτα κίνητρα και υποθάλπει γενικότερη περιστολή των ελευθεριών.
Costas
¥
Δεν το ξέρω. Ίσως ναι, ίσως όχι. Θα προτιμούσα στατιστικές μελέτες (δράμια μυαλό, έχω) παρά υποκειμενικές εντυπώσεις του τι δίνει τον τόνο (αυτές μοιραία ποικίλλουν από άτομο σε άτομο).
Μόνο σε ορισμένα μέρη των ΗΠΑ, απ' ό,τι ξέρω, σε μια χώρα δηλαδή με ισχυρή μισιοναρική παράδοση (βλ. ποτοαπαγόρευση, όπως λες κι εσύ πιο κάτω). Αλλού, δε νομίζω. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά με στοιχεία. Στην Ελλάδα, πάντως, όπου ζούμε οι περισσότεροι εδώ γράφοντες, σίγουρα όχι! Και ο Λένιν έλεγε: "ο επαναστάτης είναι πάντα επαναστάτης στη χώρα του" (τώρα το λένε: "act locally").
Από ανθρώπους με μοραλιστική δομή, ναι. Αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι, ούτε καν στην Αμερική, πόσο μάλλον αλλού. USA is not the world.
Και ο Τσόμσκυ, σ' ένα γιουτουμπάκι, αναλύοντας την ιστορία της απαγόρευσης της μαριχουάνας, είπε πως, αν και όταν το κάπνισμα ταμπάκου περιοριστεί στις 'επικίνδυνες τάξεις', τότε είναι πολύ πιθανό να απαγορευτεί τελείως. Να θυμίσω όμως ότι τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος αναγκάστηκαν οι βιομηχανίες να τις παραδεχτούν μετά από σκληρότατους και πολύχρονους αγώνες των 'μισιοναρίων'· δεν ήταν αυτονόητες όπως σήμερα, ούτε τις γνώριζαν οι καπνιστές αλλά και οι μη καπνιστές. Έτσι προχωρά η ιστορία, καλώς-κακώς. Το μέτρον άριστον που αναφέρθηκε προηγουμένως είναι δυστυχώς συνήθως μια απλή στιγμή στο τραμπάλισμα της ζυγαριάς...
Tι σχέση έχουν όμως αυτά με το να λέει κανείς σε καπνίστρια που το 'κοψε ότι ματαιοπονεί κι ότι θα χάσει κάτι από την ταυτότητά της κλπ.; Ειλικρινά, αυτά τα άκουγα παλιά από τζάνκια.
Κόψε κάτι!
Αυτά μπορεί να τα λέει μόνο κάποιος που δεν ζει στην Ελλάδα που ξέρουμε, αλλά σε κάποια άλλη Ελλάδα που βρίσκεται στη σφαίρα του φανταστικού. Τι θα πει "στο σύνολό της"; Τι τον νοιάζει τον Έλληνα παθητικό καπνιστή αν στη Σιγκαπούρη π.χ. (στην τύχη το λέω, δεν ξέρω τι ισχύει) απαγορεύουν το κάπνισμα και στο ύπαιθρο; Στην Ελλάδα πας σε εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, και αντιμετωπίζεις απίστευτο ντουμάνι. Ύπαιθρο; Ούτε σε κλειστούς χώρους δεν απαγορεύεται στην Ελλάδα. Πολύ περίεργο, να διαβάζεις για αντικαπνιστικούς νόμους που ισχύουν χιλιάδες μίλια μακριά και να το ερμηνεύεις ότι αυτοί οι νόμοι περιορίζουν τη δική σου ελευθερία (να ντουμανιάζεις τους άλλους) στην Αθήνα.
Όσο λίγα δράμια μυαλό κι αν έχει κάποιος, όσο δέσμιος κι αν είναι ο εγκέφαλός του στον εθισμό του, δεν μπορεί να εξακολουθεί να διαστρεβλώνει την αλήθεια: Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν το δικαίωμα του καπνιστή να μετατρέπει τον διπλανό του σε παθητικό καπνιστή.
Ωραία, το κόβω, μολονότι η πρόθεσή μου δεν ήταν να αποθαρρύνω. Νόμιζα ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους ενήλικες και πρόθεσή μου ήταν να δείξω στον άλλο/άλλη πόσο δύσκολο είναι να μην υποτροπιάσει κανείς, όπως εξηγούμε τους πιθανούς κινδύνους σε κάποιον που αναλαμβάνει ένα εγχείρημα θέλοντας να τον προετοιμάσουμε ως προς παν ενδεχόμενο. Σχετικά με τον παραλληλισμό με τους τζάνκι: Οι ερευνητές (γιατροί κλπ.) θεωρούν πράγματι οτι η έξη της νικοτίνης είναι τόσο ισχυρή όσο και η έξη της ηρωίνης. Το ίδιο ίσως θα βεβαιώσουν και οι ίδιοι οι καπνιστές. Αλλά δεν είναι μόνο η έξη της ουσίας. Το κάπνισμα στους χρόνιους καπνιστές είναι συνδεδεμένο με χίλιες-δυο άλλες δραστηριότητες, ατομικές και συλλογικές. Είναι έξη ολόκληρης ζωής και το κόψιμο δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Όπως οι καπνιστές νιώθουν στέρηση, την έλλειψη της υγείας και ευεξίας, το ίδιο και όσοι το έκοψαν νιώθουν την έλλειψη της νικοτίνης και των συμπαρομαρτούντων της συνήθειας που είχαν. Αυτά είναι βασικοί βιοχημικοί/ψυχολογικοί μηχανισμοί και καθώς λένε οι επιστήμονες έχουν σχέση με λειτουργίες και δράσεις που τελούνται στον λεγόμενο επικλινή πυρήνα του εγκεφάλου. Εκεί βρίσκεται η έδρα και άλλων σχετικών έξεων, συμπεριλαμβανομένου του τζόγου και του internet surfing, αλλά και πολλών καθημερινών αγαθών έξεων. Πιστεύω ότι όλοι οι καπνιστές, νυν και τέως, είναι μπλεγμένοι στο ίδιο πρόβλημα. Αλλά καλύτερα να σταματήσω γιατί θα μου πουν πάλι ότι λέω αμπελοφιλοσοφίες.
Last edited by a moderator:
Elsa
¥
Ξέρεις κάτι; Αν έγραφες τα παραπάνω, αντί για τούτο δω:
θα ήταν τελείως διαφορετική και η αντίδραση που θα προκαλούσες...Και, πέραν του περιεχομένου, υπάρχει επίσης και το θέμα του ύφους. Στο πρώτο σου -χρονικά- απόσπασμα εγώ βλέπω ζήλια και κακεντρέχεια, όχι προσπάθεια να βοηθήσεις ενημερώνοντας για τις δυσκολίες. Εύχομαι να ήταν λάθος αυτή η εντύπωσή μου...
Τώρα το έθεσες στη σωστή βάση: Η νικοτίνη προκαλεί εθισμό εξίσου ισχυρό με της ηρωίνης· αυτές οι ουσίες τροποποιώντας τους κατάλληλους υποδοχείς του εγκεφάλου προφανώς τροποποιούν και τη συμπεριφορά και την προσωπικότητα κλπ. Αλλά ακόμα και η υπερβολική κατανάλωση φαγητού από κάποια άτομα οφείλεται στη χημεία του εγκεφάλου, και αν τους παροτρύνεις να κόψουν την πολυφαγία, σου απαντάνε ότι τους είναι αδύνατο να στερηθούν αυτό το κομμάτι του εαυτού τους. Γιατί, μήπως ο αλκοολικός μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του χωρίς αλκοόλ; Ξέρω άτομα που αν τους προτείνεις μια έξοδο στο θέατρο ή στον κινηματογράφο αρνούνται με διάφορες δικαιολογίες, ενώ ο πραγματικός λόγος είναι ότι σε συγκεκριμένη ώρα της βραδιάς πρέπει να καταναλώσουν συγκεκριμένη ποσότητα αλκοόλ, που κοστίζει λιγότερο όταν το πίνουν στο σπίτι.
Αλλά προσπάθησε να συλλάβεις το εξής φανταστικό σενάριο: όταν κάποιος κάνει χρήση ηρωίνης ή κοκαΐνης ή αλκοόλ, με κάποιον μαγικό τρόπο, τοξικά συστατικά από αυτές τις ουσίες μπορούν να "περάσουν" και στον διπλανό, όπως γίνεται με τον καπνό του τσιγάρου. Θα δεχόσουν εσύ, ο μη χρήστης ηρωίνης, να γίνεις παθητικός χρήστης; Θα δεχόταν οποιοσδήποτε μη αλκοολικός, να γίνει παθητικός πότης; Γιατί να εξακολουθούν να δέχονται οι μη καπνιστές (μέσα στους οποίους, ας μην ξεχνάμε, περιλαμβάνονται μικρά παιδιά και άρρωστοι με αναπνευστικά προβλήματα) να είναι παθητικοί καπνιστές; Επειδή πριν από 40 ή 50 χρόνια δεν ξέραμε, αφού και οι καπνοβιομηχανίες φρόντιζαν να κρύβουν επιμελώς την αλήθεια;
Αλλά προσπάθησε να συλλάβεις το εξής φανταστικό σενάριο: όταν κάποιος κάνει χρήση ηρωίνης ή κοκαΐνης ή αλκοόλ, με κάποιον μαγικό τρόπο, τοξικά συστατικά από αυτές τις ουσίες μπορούν να "περάσουν" και στον διπλανό, όπως γίνεται με τον καπνό του τσιγάρου. Θα δεχόσουν εσύ, ο μη χρήστης ηρωίνης, να γίνεις παθητικός χρήστης; Θα δεχόταν οποιοσδήποτε μη αλκοολικός, να γίνει παθητικός πότης; Γιατί να εξακολουθούν να δέχονται οι μη καπνιστές (μέσα στους οποίους, ας μην ξεχνάμε, περιλαμβάνονται μικρά παιδιά και άρρωστοι με αναπνευστικά προβλήματα) να είναι παθητικοί καπνιστές; Επειδή πριν από 40 ή 50 χρόνια δεν ξέραμε, αφού και οι καπνοβιομηχανίες φρόντιζαν να κρύβουν επιμελώς την αλήθεια;
danae
¥
Να σας θυμίσω την άλλη ακραία ελληνική πρωτοτυπία, που δεν έχω δει να σχολιάζεται: μέχρι πρόσφατα -ίσως να ισχύει ακόμα, δεν το έχω ψάξει- επιτρεπόταν το κάπνισμα και στους παιδότοπους. Και το χειρότερο: οι γονείς ασκούσαν αυτό τους το δικαίωμα! Εις βάρος της υγείας και των δικών τους και των άλλων παιδιών! Και μη μου πείτε ότι δεν έβγαιναν έξω γιατί δεν είχαν ποιον να προσέξει το παιδί. Απλώς βαριόντουσαν να κουνήσουν τον κώλο τους. Όπως κάνει η πλειοψηφία των καπνιστών ("έλα μωρέ, θα καπνίσω με το παράθυρο ανοιχτό, θα βγαίνει έξω ο καπνός", οπότε ο μη καπνίζων τρώει και το ντουμάνι και το κρύο, για να μην ξεβολευτεί για λίγο ο καπνιστής).
Επειδή το θέμα έχει πολύ ζουμί, θα επανέλθω (όπως κι ο νίκελ...).
@ arberlis: επιτέλους συνεννοούμαστε!
Επειδή το θέμα έχει πολύ ζουμί, θα επανέλθω (όπως κι ο νίκελ...).
@ arberlis: επιτέλους συνεννοούμαστε!
Ambrose
¥
Δυστυχώς, αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και στην Ελλάδα υπό το πρόσχημα και με τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αν γίνεται στην Αμερική, θα γίνει και εδώ (generally speaking)
Elsa
¥
Αχ, κι αν έχω κάνει τσακωμούς γι αυτό το θέμα, τόσο με άλλους γονείς όσο και με τους «υπεύθυνους» των «παιδότοπων» (τα εισαγωγικά, σας διαβεβαιώ, δεν περιττεύουν!)
Σημειωτέον, ενόσω ήμουν καπνίστρια η ίδια...
Απλώς έβγαινα στον εξωτερικό χώρο, όπου είχε και τραπεζάκια και απ' όλα. Σιγά το κρύο που κάνει στην Αθήνα δα, και δεν μπορούμε να σταθούμε έξω για ένα τσιγάρο!
Αποτέλεσμα; Απλώς έπαψα να πηγαίνω σε παιδότοπους, άλλωστε ήταν και το ιδανικό μέρος για να κολλήσουν τα παιδιά όλες τις ιώσεις της περιοχής...;)
Με τον ίδιο τρόπο έχω πάψει να πηγαίνω και σε μπαράκια, εστιατόρια, συναυλίες (μιλάω για κλειστούς χώρους πάντα), όπου πήγαινα όταν δεν θύμωνα τόσο και ανεχόμουν το ντουμάνι. Με αυτή την έννοια, κάποια αλλοίωση της προσωπικότητάς μου την έχω υποστεί, όσο να 'ναι!
SBE
¥
Χτες το βράδυ πήγα σε ένα μαγαζί στο Λονδίνο που τελευταία φορά είχα πάει πριν την απαγόρευση του καπνού. Σε γενικές γραμμές το συγκεκριμένο κατάστημα το θεωρούσαμε τρισάθλιο. Είναι λίγο εστιατόριο, λίγο μπαρ, λίγο παμπ (με τηλεοράσεις να δείχνουν αγώνες), πολύ κλαμπ και λόγω θέσης συχνά γεμάτο τουρίστες. Το θυμόμουν βρωμερό, τρισάθλιο και ... θολό. Χτες ήταν καθαρό (!!!), χωρίς μυρωδιές (!!!!), με ευχάριστη θερμοκρασία (μέχρι και αιρκοντίσιον να δροσίζει την πίστα), ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΝΟ. Όταν γύρισα σπίτι δε χρειαζόμουν πλύσιμο και τετραπλό λούσιμο (γιατί με ένα χέρι δε φεύγει η μυρωδιά, θέλει σαμπουάν πολύ αρωματικό και πολύ λούσιμο). Τα ρούχα μου δε χρειάστηκε να τα βγάλω έξω για να ξεμυρίσουν και για να μην τα μυρίζω όταν κοιμάμαι. Το σημαντικότερο; Έχω λίγο συνάχι και όσο ήμουνα εκεί, ίσως ήταν ο κλιματισμός, πάντως δε με ενόχλησε καθόλου το αναπνευστικό. Ήμουνα περδίκι. Καλύτερα από το σπίτι.
Το κατάστημα βέβαια δεν έχει βελτιωθεί αλλιώς και δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω σύντομα, αλλά ίσως δεν υπάρχει πλέον λόγος να αποφεύγω τα πολυσύχναστα μέρη.
Αυτά, για να δείτε τι καλά που εφαρμόζονται οι απαγορεύσεις άμα υπάρχει θέληση.
Το κατάστημα βέβαια δεν έχει βελτιωθεί αλλιώς και δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω σύντομα, αλλά ίσως δεν υπάρχει πλέον λόγος να αποφεύγω τα πολυσύχναστα μέρη.
Αυτά, για να δείτε τι καλά που εφαρμόζονται οι απαγορεύσεις άμα υπάρχει θέληση.