Το κάπνισμα

[nickel]

Μην είσαι μαξιμαλιστής, πάντως. Εδώ θα είμαστε ευχαριστημένοι όταν θα υπάρχει στοιχειώδης σεβασμός του χώρου και των γύρω ανθρώπων, του νόμου έστω για όσους τα θεωρούν αυτά ψιλά γράμματα. Σε επόμενη φάση, αν θα πετύχουμε το σεβασμό του περιβάλλοντος, τότε μόνο ενδέχεται να δούμε κάποια τέτοια πράγματα να γίνονται — αυτοβούλως.

Δεν πάνε πολλά χρόνια που έχουμε σταματήσει σε φανάρι αριστερά, εδώ στη γειτονιά. Ως επιβάτης, τραβάω και βγάζω το τασάκι, βγαίνω έξω, διασχίζω το δρόμο και αδειάζω το τασάκι στον κάδο της γωνίας. Καθώς επιστρέφω, από ένα διπλανό αυτοκίνητο βγάζει το κεφάλι του ο οδηγός, καμιά εικοσαριά χρόνια νεότερός μου, και μου λέει: «Μπράβο σας!» Ομολογώ ότι, όσο τον εξέπληξε αυτόν η έξοδός μου, άλλο τόσο με εξέπληξε εμένα που ένιωσε την ανάγκη να με συγχαρεί για κάτι που θεωρούσα αυτονόητο. Άσε που τα μπράβο τα έχουμε συνήθως για τους νεότερούς μας. Αλλά ίσως ο πατέρας του άνοιγε την πόρτα και το άδειαζε στο δρόμο.

Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε σωστά τα τασάκια και βλέπουμε ύστερα για τα ατομικά γοπόκουτα! :)

 

[Costas]

Μπα, εγώ 'αν ήμουν πρωθυπουργός', όπως λέμε, θα έβγαζα νόμο ότι όποιος πετάει γόπα κάτω έχει πρόστιμο. Και ταυτόχρονα θα έκανα και μια ευρεία καμπάνια για την αγορά ατομικών τασακιών. Είτε εδώ, είτε στη Γαλλία. Το κόστος είναι ελάχιστο, πολύ μικρότερο από την επιβάρυνση της εργασίας των οδοκαθαριστών, και κατανεμημένο στον ρυπαίνοντα. Δεν βλέπω πού είναι το μεγάλο κοινωνικό κόστος. Σιγκαπούρη και πάλι Σιγκαπούρη.

Η μία από τις δύο λέσχες που λειτουργεί στα καταστήματα του ισογείου της πολυκατοικίας όπου μένω, την έχω δει να αδειάζει τα τασάκια από μέσα από το μαγαζί, πού λες; έξω στο ρείθρο...

 

[Alexandra]

Χτες το βράδυ πήγα σε μια ιταλική τρατορία στη γειτονιά μου. Το μαγαζί είναι πολύ μεγάλο, έχει πολλά τραπέζια και ήταν όλα γεμάτα -- δεν είδα οικονομική κρίση εκεί, παρά το γεγονός ότι δεν ξεμπερδεύεις με λιγότερα από 25 ευρώ το άτομο. Τέλος πάντων, άλλο είναι το θέμα: Όσο έπιανε το μάτι μου, πουθενά στην αίθουσα δεν κάπνιζε κανένας. Στα περισσότερα εστιατόρια έτσι είναι, άλλωστε. Εκτός...
Εκτός από ένα τραπέζι, όπου μία κυρία γύρω στα 40 κάπνιζε αρειμανίως, έχοντας στο τραπέζι της και 4 μικρά παιδιά. Δίπλα της καθόταν ένα νήπιο, μάλιστα.
Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει τις σκέψεις μου γι' αυτή την κυρία, ας μου στείλει pm. Αν τις διατυπώσω δημοσίως, μπορεί να έχουμε πάλι δράματα.

 

[FunkSoulBrother]

Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος στα Νέα, σχολιάζοντας για τη βράβευση του πρωθυπουργού για την αντικαπνιστική του πολιτική:

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artID=4629089

Ο Πρωθυπουργός έχασε µια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κερδίσει πραγµατικά το αντικαπνιστικό βραβείο που του απένειµαν. Κι αυτή θα ήταν να το αρνηθεί.

Θα µπορούσε να δηλώσει πως τους ευχαριστεί για την τιµή, τους ευγνωµονεί γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο τον ενθαρρύνουν να συνεχίσει τον αγώνα του, όµως, δυστυχώς, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν είναι σε θέση να δεχθεί τη βράβευση. Παρά τη θέλησή του, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε, κανείς, ούτε αυτός ούτε οι υπουργοί του ούτε οι υπηρεσίες του κράτους του οποίου προΐσταται, δεν κατάφερε να επιβάλει την απαγόρευση του καπνίσµατος.

Και θα αρνιόταν τη βράβευση επειδή ακριβώς είναι Πρωθυπουργός και όχι ακτιβιστής σε κάποια µη κυβερνητική οργάνωση που παλεύει για τη δηµόσια υγεία, όπως άλλες παλεύουν για τη σωτηρία της φώκιας ή του θαλάσσιου ελέφαντα.

Μόνο σαν κοροϊδία μπορώ να φανταστώ αυτό το βραβείο στην Ελλάδα. Τι νόημα είχε, "καλή αρχή και καλό κουράγιο να συνεχίσετε;" Η θλιβερή αποτυχία των αντικαπνιστικών μέτρων σε ταβέρνες, καφετέριες κλπ είναι φανερή σε όλους, και κυρίως είναι φανερό ότι η κυβέρνηση (λέγε με Λοβέρδο, αλλά όχι μόνο) δεν έχει την παραμικρή διάθεση να τα εφαρμόσει. Ε, ας μην τα παίρνανε τότε.

Προσωπικά, επιστρέφοντας μέρα με τραίνο από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, μια βδομάδα πριν το Πάσχα, είδα έξι άτομα να καπνίζουν στο τραίνο, στους χώρους δίπλα από τις τουαλέτες. Παλιά ήταν σπάνιο να δω έστω και ένα. Άραγε στο επόμενο ταξίδι πόσα θα είναι;

 

[nickel]

Καλό είναι να υπάρχει η νομοθεσία. Και κάπου η τήρηση του νόμου θα πρέπει να αρχίσει να εξαρτάται από τον πολίτη. Παίρνουμε τηλέφωνο στο εστιατόριο και κλείνουμε τραπέζι για δέκα. Λέμε στη συνέχεια στον υπάλληλο: «Ξέρετε, εμείς δεν καπνίζουμε και όσοι καπνίζουν της παρέας δεν καπνίζουν μέσα στο μαγαζί. Γι' αυτό φροντίστε να μην υπάρχουν τασάκια στα τραπέζια το βράδυ που θα είμαστε εκεί. Έχουμε κι έναν που είναι του υπουργείου υγείας και πολύ τζαναμπέτης, οπότε προτιμούμε να μην τον συγχίζουμε». Ανεβαίνεις στο τρένο και λες στον ελεγκτή: «Έχω πληροφορίες ότι έχει μπει ινκόγκνιτο κάποιος επιθεωρητής του υπουργείου υγείας για να δει πόσο εφαρμόζεται στο τρένο η απαγόρευση του καπνίσματος» κλπ. κλπ. Διάφορα τέτοια κόλπα, γιατί μέχρι να αναλάβει η παιδεία μας να μας κάνει ανθρώπους, φέξε μου και γλίστρησα.

 

[FunkSoulBrother]

Ανεβαίνεις στο τρένο και λες στον ελεγκτή: «Έχω πληροφορίες ότι έχει μπει ινκόγκνιτο κάποιος επιθεωρητής του υπουργείου υγείας για να δει πόσο εφαρμόζεται στο τρένο η απαγόρευση του καπνίσματος» κλπ. κλπ. Διάφορα τέτοια κόλπα, γιατί μέχρι να αναλάβει η παιδεία μας να μας κάνει ανθρώπους, φέξε μου και γλίστρησα.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει τσεχοφική screwball κωμωδία, "Ο επιθεωρητής καπνίσματος". Σε εστιατόριο, με πελάτες να χώνουν το τσιγάρο στην τσέπη, γκαρσόνια να τρέχουν να μετατρέψουν τις σταχτοθήκες σε σαλατιέρες, τον μάγειρα να προσπαθεί να πείσει τον επιθεωρητή ότι η καπνοσακούλα περιέχει ρίγανη.

Δυστυχώς, ο αγώνας κατά του καπνίσματος έχει κριθεί, φοβάμαι οριστικά. Όπως και πολλά μέτρα που βασίζονται στην πεποίθηση ότι θα δείξουμε παιδεία και ανθρώπινη ευγένεια στη συλλογική ζωή μας.

 

[drsiebenmal]

Θέλω να συνεισφέρω στη συζήτηση με δύο αντικρουόμενες πληροφορίες:

Πρώτο, ότι η απαγόρευση στους εργασιακούς χώρους λειτουργεί, νομίζω, αρκετά ικανοποιητικά.

Δεύτερο, την εμπειρία από πρόσφατο ταξίδι σε οπωσδήποτε προηγμένη κεντροευρωπαϊκή χώρα (Αυστρία), όπου σε (μικρά τουλάχιστον) κέντρα εστίασης λειτουργεί το σύστημα με τις διπλές αίθουσες. Το πέρασμα από την πρώτη αίθουσα (συνήθως μη καπνιζόντων) στη δεύτερη ήταν για τους μη καπνιστές (όπως εγώ) κυριολεκτικά αφόρητο (λόγω και της μεγάλης συγκέντρωσης καπνού στην ειδική αίθουσα). Όμως, έχει βρεθεί ένα διαφορετικό μόντους βιβέντι.

 

[AoratiMelani]

Δυστυχώς, ο αγώνας κατά του καπνίσματος έχει κριθεί, φοβάμαι οριστικά. Όπως και πολλά μέτρα που βασίζονται στην πεποίθηση ότι θα δείξουμε παιδεία και ανθρώπινη ευγένεια στη συλλογική ζωή μας.

Αν σκεφτόμαστε έτσι και κάνουμε τέτοιες μηδενιστικές δηλώσεις, τότε είναι που χάνουμε τη μπάλα.

Τίποτα δεν έχει κριθεί. Το μέλλον είναι μπροστά μας και έχουμε στα χέρια μας τους εαυτούς μας, αν μη τι άλλο. Ας κάνει καθένας σωστά το προσωπικό του κομμάτι, κι ας μη βρίσκει δικαιολογία ότι "τα μέτρα δεν τηρούνται" και "οι έλληνες έτσι είμαστε" και "τίποτα ποτέ δε θα γίνει", και ήδη το πρώτο βήμα έχει γίνει.

 

[Elsa]

Η προσωπική μου εμπειρία από εργασιακούς χώρους, λέει το αντίθετο, δυστυχώς. Σαν να μην έγινε τίποτα. Κι ευτυχώς που ο χειμώνας ήταν ελαφρύς και δεν πάθαινα συνέχεια ψύξεις, από το μόνιμα ανοιχτό παράθυρο.

 

[SBE]

Πάντως για να μη λέμε ότι μόνο στην Ελλάδα κλπ Τρίτη βράδυ σε μπιραρία στο Βέλγιο οι πελάτες κάπνιζαν του καλού καιρού και το μαγαζί δεν είχε χώρο μη καπνιστών.

 

[Alexandra]

Δυσάρεστη χθεσινοβραδινή εμπειρία από τη Βιέννη:
Φάγαμε σε εστιατόριο όπου δεν φαινόταν να υπάρχει καπνός. Στα τραπέζια υπήρχαν ταμπελίτσες απαγόρευσης, η ατμόσφαιρα έδειχνε καθαρή. Μόνο που όταν φύγαμε, μύριζαν τα ρούχα μας έντονα καπνό. "Πού στο διάολο βρέθηκε ο καπνός;" αναρωτήθηκα, και ο γιος μου με πληροφόρησε ότι στο πίσω μέρος του εστιατορίου κάπνιζαν.

 

[Palavra]

Σημαντική μείωση των καπνιστών καταγράφεται στην Ελλάδα

[...]Το ποσοστό των καπνιστών έπεσε το 2011 στο 35,8%, από 45,5% που ήταν το 2006, δείχνουν τα στοιχεία της Εθνικής Επιτροπής.

Επίσης, η ημερήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση είναι πλέον 19 τσιγάρα, από 24 που ήταν προ πενταετίας.[...]​

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1231110276

Κάτι η κρίση, κάτι οι αυξήσεις, κάτι τα μέτρα, κάτι γίνεται...

 

[nickel]

Δεν αποκλείεται, βέβαια, να έχουν ανέβει οι πωλήσεις των «αφορολόγητων», που δεν μπαίνουν στο μέτρημα. Κάτι η κρίση, κάτι οι αυξήσεις...

 

[Porkcastle]

Δυσάρεστη χθεσινοβραδινή εμπειρία από τη Βιέννη:
Φάγαμε σε εστιατόριο όπου δεν φαινόταν να υπάρχει καπνός. Στα τραπέζια υπήρχαν ταμπελίτσες απαγόρευσης, η ατμόσφαιρα έδειχνε καθαρή. Μόνο που όταν φύγαμε, μύριζαν τα ρούχα μας έντονα καπνό. "Πού στο διάολο βρέθηκε ο καπνός;" αναρωτήθηκα, και ο γιος μου με πληροφόρησε ότι στο πίσω μέρος του εστιατορίου κάπνιζαν.

Σύμφωνα με τον κανονισμό, ο χώρος των καπνιστών πρέπει να είναι σε σημείο από το οποίο οι μη καπνιστές δεν θα αναγκάζονται να περνούν για να πάνε π.χ. στις τουαλέτες ή στο μπαρ (γι' αυτό και, στα παλιά κτίρια, οι καταστηματάρχες μετέτρεψαν το πίσω δωμάτιο που αποθήκευαν τα ποτά σε αίθουσα καπνιστών).

Πάντως εγώ στη Βιέννη πριν δυο μήνες είδα να καπνίζουν σχεδόν παντού, εκτός από τα κυριλέ εστιατόρια, και μου έκανε εντύπωση που οι Βιεννέζοι είναι τόσο θεριακλήδες (αλλά από την άλλη δεν είχα ξαναπάει, οπότε δεν ήξερα πολλά για τη σχέση τους με το κάπνισμα).

 

[Costas]

Σε πράσινα μουντά πακέτα σκέφτεται η Αυστραλία να αναγκάσει τις εταιρίες να πουλούν τα τσιγάρα. (Έθνος)

 

[Costas]

Από Τα Νέα:

Στη Γαλλία η πρώτη ακτή της Ευρώπης όπου απαγορεύεται – διά ροπάλου – το κάπνισμα

Αυτό που συγκινεί κυρίως τους μεγάλους λουόμενους είναι που τα παιδιά τους μπορούν να φτιάξουν στην άμμο παλάτια από άμμο και όχι από… γόπες. Η Φωτεινή Παραλία γίνεται η πρώτη στη Γαλλία και όλη την Ευρώπη, όπου απαγορεύεται διά προστίμου το κάπνισμα - και αρέσει πολύ.

Άντε και στα δικά μας!

 

[Alexandra]

Από Τα Νέα:

Στη Γαλλία η πρώτη ακτή της Ευρώπης όπου απαγορεύεται – διά ροπάλου – το κάπνισμα

Αυτό που συγκινεί κυρίως τους μεγάλους λουόμενους είναι που τα παιδιά τους μπορούν να φτιάξουν στην άμμο παλάτια από άμμο και όχι από… γόπες. Η Φωτεινή Παραλία γίνεται η πρώτη στη Γαλλία και όλη την Ευρώπη, όπου απαγορεύεται διά προστίμου το κάπνισμα - και αρέσει πολύ.

Άντε και στα δικά μας!

Εδώ το κράτος δεν καταφέρνει να επιβάλει μια γενική απαγόρευση σε κλειστούς χώρους, πώς να επιβάλει την απαγόρευση σε παραλίες; Οι ελληνικές παραλίες δεν διαφέρουν από σκουπιδοντενεκέδες γεμάτους αποτσίγαρα -- και οι δήμοι δεν έχουν χρήματα για να καθαρίζουν κάθε μέρα τις τουριστικές παραλίες, όπως έχω δει σε άλλες χώρες.

 

[nickel]

... και οι δήμοι δεν έχουν χρήματα για να καθαρίζουν κάθε μέρα τις τουριστικές παραλίες...

Είπαμε, συλλαμβάνεις διαδηλωτές που καταστρέφουν, ταξιτζήδες που κλείνουν δρόμους, απλούς χρήστες ναρκωτικών, και, αντί να τους τρέχεις στα δικαστήρια, να απειλείς με αφαίρεση άδειας, να ρίχνεις 3μηνες φυλακίσεις και άλλα ασύμμετρα και αντιπαραγωγικά, καθιερώνεις την κοινοτική υπηρεσία και τους βάζεις να βάφουν τοίχους και να μαζεύουν αποτσίγαρα. Φαντάζεσαι (όχι εσύ, οι αρσενικοί) να μαζεύεις γόπες δίπλα στην Ναόμι;

 

[SBE]

Κσι τότε τι θα κανουν οι πρόσκοποι κι οι οδηγοι;

 

[nickel]

Κσι τότε τι θα κανουν οι πρόσκοποι κι οι οδηγοι;

Θα τους επιβλέπουν και θα τους μαθαίνουν να δένουν κόμπους.