Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια
- Thread starter nickel
- Start date
Elsa
¥
Έψαχνα το Love and Treachery από το τελευταίο άλμπουμ της Madeleine Peyroux, Bare Bones, αλλά δεν το βρήκα. Ακούστε λοιπόν, ένα πιο αισιόδοξο κομμάτι από τον ίδιο δίσκο:
Ακούγοντας αηδόνια έξω απ' το παράθυρό μου, έψαξα χωρίς επιτυχία να βρω την εκτέλεση αυτού του κλασικού σεφαραδίτικου από τη Suzy (που μου αρέσει πολύ για τη φωνή της και την ατμόσφαιρα που αποπνέει), αλλά και τούτη η ορχηστρική είναι καλή:
Arik Davidov - trumpet Benjamin Ashkenazy - conductor and orchestration Vidin State Philharmonic Orchestra
(Το βίντεο είναι χάλια· μην το δείτε, ακούστε το δυνατά!)
Arik Davidov - trumpet Benjamin Ashkenazy - conductor and orchestration Vidin State Philharmonic Orchestra
(Το βίντεο είναι χάλια· μην το δείτε, ακούστε το δυνατά!)
La rosa enflorece, en el mes de mayo
Mi alma s'escurece, sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Los bilbílicos cantan, suspirando el amor
Y la pasión me mata, muchigua mi dolor
Muchigua mi dolor
Más presto ven palomba, más presto ven a mí
Más presto tú mi alma, que yo me voy morir
Que yo me voy morir
La rosa enflorece, en el mes de mayo
Mi alma s'escurece, sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Mi alma s'escurece, sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Los bilbílicos cantan, suspirando el amor
Y la pasión me mata, muchigua mi dolor
Muchigua mi dolor
Más presto ven palomba, más presto ven a mí
Más presto tú mi alma, que yo me voy morir
Que yo me voy morir
La rosa enflorece, en el mes de mayo
Mi alma s'escurece, sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Sufriendo de amor
Και μια που ανέφερα τη δεκάδα των χαρμόσυνων, αυτό βρίσκεται στην πρώτη θέση:
Μπορεί να μη συμφωνεί απόλυτα με τις κατευθύνσεις που δίνει ο Νίκελ στην πρώτη δημοσίευση αυτού του νήματος:
αλλά υποψιάζομαι ότι κάποιοι ίσως αναφωνήσουν:
παρότι δεν γνωρίζω την ηλικία τής Porkcastle, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ρωτήσω γυναίκα την ηλικία της!;)
Για την μις Π. που το αγαπάει πολύ
Κι ένα από τους κυρίους που, εκτός απροόπτου, θα παίξουν σε λίγες μέρες στην Αθήνα
Κι ένα από τους κυρίους που, εκτός απροόπτου, θα παίξουν σε λίγες μέρες στην Αθήνα
Ambrose
¥
), από την παρέα των Παριζιάνων με το όνομα 
Με κίνδυνο να με πετάξετε έξω, αφού δεν ανήκει στα "καλύτερα μουσικά γιουτουμπάκια" -- με ερασιτεχνική ποιότητα ήχου, το τράβηξα λαθραία με τη μικρή μου φωτογραφική μηχανή στο Weill Recital Hall, του Carnegie Hall. Όποιος θέλει να ακούσει καλύτερη ποιότητα, στις 21 Νοεμβρίου ζωντανά στην Ελλάδα.
Όταν παρακολουθώ την εκτέλεση κομματιών όπως της La campanella (παρότι το βίντεο αδικεί και το κομμάτι και το όργανο και τον πιανίστα), νιώθω ότι βρίσκομαι πιο κοντά στο μοντέλο ανθρώπου Τζέραλντ Φορντ (εκείνου που υποτίθεται ότι δεν μπορεί να περπατά και να μασάει τσίχλα ταυτόχρονα). Αυτή η εντελώς αυτόνομη δράση των δύο χεριών σε κάποια σημεία, για κάποιον που δυσκολεύεται να γράψει μια ολόκληρη σειρά χωρίς να κάνει ένα δακτυλογραφικό λάθος, είναι έργο πραγματικά υπεράνθρωπο!
(Να ομολογήσω ότι το ξανακούω παρά την άσχημη ποιότητα του ήχου...)
(Να ομολογήσω ότι το ξανακούω παρά την άσχημη ποιότητα του ήχου...)
Λυπάμαι που δεν μπορούσα να τραβήξω καλύτερο βίντεο, το Κάρνεγκι θέλει πολλά λεφτά για να επιτρέψει επίσημη βιντεοσκόπηση.
Και κάθε φορά που παρακολουθώ τον Πάνο να δίνει ρεσιτάλ, νιώθω δέος γι' αυτό που αντιμετωπίζουν οι κλασικοί καλλιτέχνες στη σκηνή: μόνο το τέλειο ή σχεδόν τέλειο είναι αποδεκτό, όλα τα άλλα απορρίπτονται.
Και κάθε φορά που παρακολουθώ τον Πάνο να δίνει ρεσιτάλ, νιώθω δέος γι' αυτό που αντιμετωπίζουν οι κλασικοί καλλιτέχνες στη σκηνή: μόνο το τέλειο ή σχεδόν τέλειο είναι αποδεκτό, όλα τα άλλα απορρίπτονται.
Με την ευκαιρία, το παγκανινικό πρωτότυπο.
Alexandre Dubach, violin. Concert of the Orchestra Belp, Rüeggisberg. Switzerland.
Εδώ ο ήχος δεν είναι καμπανάκι, είναι καμπάνα! :)
Paganini, Campanella
Alexandre Dubach, violin. Concert of the Orchestra Belp, Rüeggisberg. Switzerland.
Εδώ ο ήχος δεν είναι καμπανάκι, είναι καμπάνα! :)
Paganini, Campanella