Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

...
Καλοστρατιά, με μια από τις πρώτες μουσικές του που άκουσα, στη γερμανική σειρά Heimat – Eine deutsche Chronik (imdb, εξαιρετική) πριν 30 χρόνια και μαγεύτηκα:

Katharina



και η Ελεγεία για λαούτο:

 
Και μια άλλη, ζωντανή εκτέλεση του Όχι Μαζί, από άλλη ορχήστρα και ερμηνεύτρια:

 
Οι Curved Air είναι παμπάλαιη αγάπη και σήμερα τους έκανα γερή επανάληψη. Βρετανικό γκρουπ προοδευτικού ροκ με πρώτο δίσκο το 1970. Από τους πρώτους που έβαλαν βιολί στη μουσική τους. Διάλεξα για εδώ την πιο γλυκερή μπαλάντα τους (Melinda, More Or Less). Δεν έχει μεγάλη σχέση με το υπόλοιπο έργο τους, αλλά είναι από τα πιο μελωδικά τραγούδια που έχει βγάλει η Αγγλία. Εγώ πάω τώρα να ακούσω την (άγνωστή μου ως τώρα) δουλειά που έβγαλε χωριστά ο βιολιστής τους (με το όνομα Darryl Way's Wolf — τρεις δίσκοι του σε γιουτιουμπάκια).

 
Η σχιζοπάθεια που χαρακτηρίζει αρκετές γυναίκες στις σχέσεις τους, περιγράφεται τώρα και σε τραγούδι: :)
 
Την άκουσα νέος, την αγάπησα και την αγαπώ ακόμα. Ίσως αν είχε κάνει, μετά που γέννησε το γιο της, αυτό που έκανε η Jolie...

 
Μια παρηγοριά για την αγγλική προφορά μου είναι η αγγλική προφορά των Γερμανών: :p
 
Δεν ακούω συνήθως τέτοια, αλλά ακριβώς όπως είχα κολλήσει με το Alors on danse όταν βγήκε έχω κολλήσει και με το καινούριο σινγκλάκι του Stromae. Δύο στα δύο για τον Ρουαντέζο Βέλγο:

 
Κι όπως συμβαίνει συνήθως με τα κολλήματα, έκατσα κι άκουσα πολλά από αυτά που έχει κάνει (σε ένα είδος μουσικής, θυμίζω, που δεν ακούω καθόλου). Ο τύπος είναι πολύ ταλαντούχος, μουσικά (αν δεχτεί κανείς τη σύμβαση της εξαιρετικά απλής μελωδίας με επαναλαμβανόμενες φράσεις), στιχουργικά (με την ίδια απλότητα της ρίμας) κινησιολογικά και ερμηνευτικά (με έναν απόηχο Ζακ Μπρελ που δεν είμαι ο μόνος που αναγνώρισα). Βάζω άλλο ένα, όχι το κανονικό βίντεο κλιπ, στο οποίο έκανε τον μεθυσμένο στους δρόμους των Βρυξελλών λόγω των στίχων, με αποτέλεσμα να γίνει θέμα στις ειδήσεις όταν νόμισαν αρχικά ότι περιφερόταν πραγματικά μεθυσμένος, αλλά μια εμφάνιση σε μια γαλλική εκπομπή όπου παίζει εύστοχα με τους καθώς πρέπει καλεσμένους.

 
Συνεχίζουμε με δροσερά ακούσματα. Ήμουν σίγουρος ότι είχαμε βάλει κάπου κάτι από τους Ισλανδούς, αλλά δεν το βρίσκω — και δεν έχει σημασία:

Of Monsters and Men: Little Talks

 
150 και ένα χρόνια από τη γέννηση του Ντεμπισί (ή Ντεμπυσσύ, αν προτιμάτε) και το Google.com έφτιαξε το αναμνηστικό τζιφάκι του με το Σεληνόφως (Clair de Lune). Ωραία σύμπτωση και ελπίζω να σας φώτισε η πανσέληνος χτες. Ορίστε ένα Σεληνόφως για κάθε μέρα του χρόνου.

 
Αυτή είναι η τελευταία επιτυχία της Κέιτ Πέρι (Kate Perry: Roar) και την αναφέρω μόνο επειδή έκανα χάζι με τους εικονόγριφους (rebus) που μου θύμισαν Κυρ. Προτιμώ το τελευταίο της Λέιντι Γκάγκα (Lady Gaga: Applause) και σαν τραγούδι και σαν βιντεάκι. Η δημιουργική παράνοια πάει σύννεφο, είναι σχεδόν αξεπέραστη. Για κάτι πιο ξεκούραστο βρήκα το βίντεο γνωστού τραγουδιού της Λάνα Ντελ Ρέι (Lana Del Rey: Young and Beautiful) που αντιγράφει εντυπωσιακά την εισαγωγή της Φαντασίας του Ντίσνεϊ.

 
Το καινούριο της Γκάγκα μ' αρέσει (γενικά μ' αρέσει η Γκάγκα αλλά δεν το λέμε παραέξω) και ακουστικά και οπτικά. Έχασα το λογαριασμό μετρώντας τις αναφορές στο βίντεο -ωραία ανάλυση εδώ.
Οι White Lies είναι επίσης μια μπάντα που μ' αρέσει αρκετά. Το There goes our love again ήταν από τα κομμάτια που άκουσα περισσότερο αυτό το καλοκαίρι. Και ας μην ξεχνάμε την κομματάρα με την οποία έγιναν γνωστοί:

 
Porkcastle said:
Έχασα το λογαριασμό μετρώντας τις αναφορές στο βίντεο -ωραία ανάλυση εδώ.
Click to expand...
Το λογαριασμό τον είχα χάσει κι εγώ. Διάβασα τώρα την ανάλυση και θαμπώθηκα. Είχα κάνει την εξής σκέψη: το τραγούδι είναι καλό, αλλά το έργο τέχνης είναι το βίντεο. Το σερβίρει στο κοινό της έτσι, χύμα, χωρίς υπόμνημα; Τώρα που διάβασα την ανάλυση, αναρωτιέμαι: τα ήξερε μόνος του όλα αυτά ο συντάκτης του κειμένου ή του δίνουν και κάποια βοήθεια από την παραγωγή; (Μάλιστα, σε κάποιο σημείο τού ξεφεύγει και ο Dr Caligari γίνεται Dr Caligula (δις), που δείχνει ή ότι έχει πολύ κακότροπο ορθογραφικό διορθωτή ή ότι δεν έχει άριστη εξοικείωση με αυτά που γράφει.)
 
Όταν παρακολουθήσεις το βίντεο, εύκολα καταλαβαίνεις γιατί κατέρριψε κάποιο ρεκόρ — δεν έχει σημασία ποιο.

Miley Cyrus' "Wrecking Ball" breaks most-viewed video record (in a 24-hour period, προσθέτω)
http://www.cbsnews.com/8301-207_162...recking-ball-breaks-most-viewed-video-record/

Θυμίζω ότι το wrecking balls δεν είναι συνώνυμο τού ballbusting.

 
Hellegennes said:
Καλή, αλλά απλά τραγουδίστρια. Δεν υπάρχει τραγουδιστής να με εντυπωσιάσει γιατί δεν υπάρχουν φωνές που να μην έχουμε ακούσει. Τα έχουμε ακούσει όλα.
Click to expand...

Το παραπάνω το είπες για άλλο βιντεάκι, Helle, αλλά δεν σε παρεξηγούμε. Γιατί με κάτι δύσκολους πελάτες σαν κι εσένα απολαμβάνουμε βίντεο που δεν είναι μόνο τραγούδια. Σαν το αποπάνω ή το αποκάτω.

2 Chainz: We Own It

 
Η Ιθάκη του Καβάφη σε μελοποίηση Lluis Llach, στα καταλάνικα.

Και πάλι, το 2000:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top