Ομολογώ ότι κάθισα αρκετές ώρες χθες και χάζευα στο BBC World τους εορτασμούς του Ιωβηλαίου. Διαβάστε όμως τι σούρνει η Daily Mail για την ποιότητα του σχολιασμού σε όλα τα αγγλικά κανάλια. Μάλλον δίκιο βλέπω να έχει.
Εγώ χτες πήγα και παρακολούθησα τους εορτασμούς από τον πέμπτο όροφο κτιρίου που έβλεπε φάτσα τη γέφυρα του Βατερλώ- Βατερλώ ήταν η υπόθεση για μένα, γιατί παρόλο που είχα κιάλια, και ζήτημα να ήμασταν πενήντα μέτρα από τα δρώμενα, δεν μπορούσα να εντοπίσω τη βασίλισσα που όλοι οι άλλοι βλέπανε κανονικότατα. Στο μεταξύ αν και ήμασταν λίγο πριν τα μισά της διαδρομής, οι βάρκες σε εκείνο το σημείο είχαν χάσει το σχηματισμό τους, ήταν γενικά το θέαμα ένα άτακτο μαύρο χάλι που δε με εντυπωσίασε καθόλου και μου θύμισε λίγο το Καρναβάλι που πάντα το βλέπαμε κοντά στο τέρμα της διαδρομής και περιμέναμε δέκα ώρες να έρθει το επόμενο άρμα που είχε μείνει πίσω. Τα μόνα πλεούμενα που πήγαιναν καλά ήταν αυτά του ναυτικού.
Έτσι μετά που γύρισα σπίτι παπί και απογοητευμένη από το θέαμα, είπα να δω ό,τι δεν είδα στην τηλεόραση. Και με απογοήτευσε η περιγραφή του μπιμπισιού αλλά δεν περίμενα και καλύτερα. Τελικά όποτε δεν έδειχνε τους επίσημους το έβαζα στο γρήγορο να προχωράει και αντί για τετράωρο είδα την υπόθεση σε μια ωρίτσα χωρίς να δίνω σημασία στην περιγραφή. Πιο πολλές πληροφορίες για το τι βλέπαμε κλπ είχε στις ιστοσελίδες του οργανισμού που έκανε τη διοργάνωση, που τις είχα διαβάσει τις προηγούμενες μέρες. Από το ποιοί θα βρίσκονται σε κάθε βάρκα, με τι κριτήρια επιλέχτηκαν, πόσες πρόβες έγιναν, ποιά ήταν τα ιστορικά πλοία κλπ μέχρι τι μουσική έπαιζαν οι βάρκες με τις ορχήστρες κλπ κλπ. Το ότι ήταν προχειροδουλειά ο σχολιασμός φαινόταν από το ότι μας έδειχνε π.χ. τον Κάρολο να χαιρετάει τους απόμαχους έναν έναν επί δεκάλεπτο και ο σχολιαστής τρία πουλάκια κάθονταν, μίλαγε περί ανέμων και υδάτων, ανέφερε μόνο ότι η γυναίκα με τη στολή ήταν η Τάδε, αλλά προφανώς κάποιος του σφύριξε μετά σε ποιά σελίδα των σημειώσεων να κοιτάξει κι έτσι όταν η βασίλισσα ξαναχαιρετούσε τους ίδιους εδέησε να μας πει δυο λόγια για κάνα δυο από αυτούς, ποιοί ήταν, το βαθμό τους και την ιδιότητά τους στην εκδήλωση. Για καναδύο από τους είκοσι. Που είχαν επιλεχτεί γιατί κάτι ιδιαίτερο είχε κάνει ο καθένας για να υπηρετήσει τη χώρα του, αλλά εμείς απαγορευόταν να μάθουμε τι. Και μετά που πέρναγαν οι σημαίες των χωρών της Κοινοπολιτείας κανένας δεν μπήκε στον κόπο να μας πει τις χώρες να τις συνδυάσουμε με τις σημαίες τους, κι έμεινα με την απορία για πολλές από αυτές. Της Αυστραλίας και του Καναδά τις ξέρουμε κι εμείς ρε φίλε, πες μας και για τις άλλες (αλλά με μαύρους κι απολίτιστους θα ασχολούμαστε τώρα; ). Και τελικά ακόμα έχω απορία τι ήταν οι βενετσιάνοι γονδολιέρηδες.
Γενικά το BBC έχει τρισάθλιους σχολιαστές, ειδικά στα αθλητικά που όποιος άγγλος αθλητής βγαίνει στη σύνταξη τον προσλαμβάνει το μπιμπισί για σχολιαστή- και χτες είχε στείλει πολλούς αθλητοσχολιαστές στην εκδήλωση. Σε τι οφείλεται αυτό, ειδικά τη στιγμή που το μπιμπισί έχει εξαιρετικό εκπαιδευτικό τμήμα; (εννοώ για την εκπαίδευση των δημοσιογράφων). Μάλλον είναι θέμα νοοτροπίας του ιδρύματος. Από τη μια έχει τους δημοσιογράφους- μέλισσες εργάτριες που τους εκπαιδεύει και τους πιέζει κι από την άλλη τους μεγαλοδημοσιογράφους κηφήνες και τα χαϊδεμένα πρώην α(θ)λητόπαιδα που τους χώνει στο μυαλό ότι ρέει χρυσάφι από το στόμα τους, ό,τι και να πούνε*. Επιπλέον το Μπιμπισί έχει υποκύψει στη νοοτροπία ότι πρέπει να τα λες όλα με τρόπο που να μοιάζει με τις κουβέντες που κάνει ο κόσμος στο καφενείο. Δηλαδή να μην γίνεται ελιτίστικα ο σχολιασμός. Και φυσικά, οι πραγματικά μεγάλες φίρμες είχαν πάει διακοπές για το τετραήμερο.
Τα'πα και ξεθύμανα!