Τα εφήμερα

[nickel]

Μα δεν τα έκρυψαν. Απλώς δεν τα δήλωσαν. Είχε γίνει διασταύρωση; Εδώ πληρώνουμε συντάξεις σε νεκρούς, αναπηρίας σε αρτιμελέστατους, κερατιάτικα ατελείωτα. Το παρακάτω είναι σημερινό και δεν μπόρεσα να το τεκμηριώσω. Γράφει ο Θεοδωράκης στο protagon.gr:

«Δυο χιλιάδες παπάδες αγνοούνται». Μην ταράζεστε, δεν απήχθησαν (δεν θα άφηνε η Μεγαλόχαρη). Απλώς τα υπουργεία ανακάλυψαν ότι ενώ πληρώνουν 10.368 ιερωμένους, στις θέσεις τους βρίσκονται 8.300. Οι υπόλοιποι 2.086 (sic) πληρώνονται αλλά αγνοούνται! Θαύμα. Αν και θαύμα για τα (νεο)ελληνικά δεδομένα θα ήταν το αντίστροφο. Να ήταν στη θέση τους και μην τους πληρώναμε.

 

[Alexandra]

Δεν τα έκρυψαν, απλώς "ξέχασαν" να τα αναφέρουν στη φορολογική τους δήλωση, μια και ήξεραν ότι εδώ και δεκάδες χρόνια δεν τιμωρείται κανένας "ξεχασιάρης" στην Ελλάδα. Και τα ερευνητικά προγράμματα μπορεί να είναι δημόσιο χρήμα, αλλά σίγουρα δεν θα αναγράφονται στη βεβαίωση για τις ετήσιες αποδοχές που δίνει το πανεπιστήμιο στον καθηγητή. Ίσως σε κάποιο άλλο, χωριστό έγγραφο. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να τα κρύψει από την εφορία.

 

[Palavra]

Δε νομίζω ότι η Εφορία ελέγχει με βάση τα αρχεία άλλων δημόσιων υπηρεσιών. Θέλω να πω, αν κάποιος παίρνει Χ χρήματα από ένα κονδύλι για έρευνα, δεν υπάρχει τρόπος να τον αναγκάσει κανείς να τα δηλώσει, υπάρχει;

Edit: :lol:

 

[SBE]

Δεν δηλώνω δηλαδή δεν σημαίνει κρύβω, ε;

Για τους παπάδες μέχρι να δω κι άλλες αποδείξεις, επιφύλαξη.

Δεν ξέρω πώς πληρώνονται για τα ερευνητικά, αλλά τι στο καλό, για να κάνεις οτιδήποτε στην Ελλάδα χρειάζεται να δείχνεις συνέχεια ταυτότητα και να διασταυρώνονται οι πληροφορίες σου. Μόνο για τα χρηματικά δε γίνεται έλεγχος;

 

[nickel]

Μόνο για τα χρηματικά δε γίνεται έλεγχος;

Ε, και γι' αυτά, όταν γίνεται έλεγχος, συχνά τα αποτελέσματά του μεταφέρονται σε άλλους κρυφούς λογαριασμούς.

 

[rogne]

Ολίγα και για την "επίσημη φοροδιαφυγή"...

 

[nickel]

Αλλά και ο Μπάφετ τα λέει έξω από τα δόντια:

Writing in the New York Times on Monday, Buffett argued that the richest members of US society are indulged with an unfairly generous tax regime and are not making a fair contribution to repairing the country's finances.

"While the poor and middle class fight for us in Afghanistan, and while most Americans struggle to make ends meet, we mega-rich continue to get our extraordinary tax breaks," wrote Buffett, whose personal fortune was estimated at $50bn (£30bn) by Forbes this year, making him the third richest person in the world behind Carlos Slim and Bill Gates.

"These and other blessings are showered upon us by legislators in Washington who feel compelled to protect us, much as if we were spotted owls or some other endangered species. It's nice to have friends in high places," the 80-year old investor added.

Buffett, known as the Sage of Omaha, built his fortune on a no-frills investment strategy and was a fierce critic of the exotic financial investments that brought the banking system to its knees in 2008, dubbing them instruments of financial mass destruction.

A long-time critic of the US tax system, he has calculated that he handed over 17.4% of his income as tax last year – a lower proportion than any of the 20 other people who work in his office.
http://www.guardian.co.uk/business/2011/aug/15/warren-buffett-higher-taxes-super-rich
http://www.nytimes.com/2011/08/15/opinion/stop-coddling-the-super-rich.html​

 

[SBE]

Αυτό που δεν βάζει στο λογαριασμό ο Μπουφές είναι ότι υπάρχει ο φόβος ότι άμα φορολογήσεις τους πλούσιους θα φύγουν και θα αφήσουν πίσω στρατιές άνεργους. Φόβος που έχει βεβαίως μια μεγάλη δόση αλήθειας τη στιγμή που υπάρχουν χώρες σαν την Ελβετία ή το Μονακό πρόθυμες να τους φιλοξενήσουν και χώρες σαν την Κίνα για να μεταφέρουν την παραγωγή τους. Είναι αδύνατο να επιβάλλεις διεθνώς τα ίδια πρότυπα. Βεβαίως ορισμένες χώρες αγγίζουν τη γελοιότητα. Είχαν πει π.χ. παλιότερα ότι ο αριθμός των μονίμων κατοίκων εξωτερικού (για φορολογικούς λόγους) που εργάζονται με πλήρη απασχόληση σε επιχειρήσεις στο Λονδίνο ήταν πάνω από δέκα χιλιάδες.

 

[Palavra]

Δεν ξέρω πώς πληρώνονται για τα ερευνητικά, αλλά τι στο καλό, για να κάνεις οτιδήποτε στην Ελλάδα χρειάζεται να δείχνεις συνέχεια ταυτότητα και να διασταυρώνονται οι πληροφορίες σου. Μόνο για τα χρηματικά δε γίνεται έλεγχος;

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει διασταύρωση μεταξύ υπηρεσιών. Π.χ. αν είσαι ασφαλισμένος σε 2 ασφαλιστικά ταμεία και θέλεις να πάρεις απαλλαγή από το ένα, πρέπει κάθε χρόνο να καταθέτεις ένα σκασμό δικαιολογητικά. Οι ίδιοι δεν παίρνουν τον πισινό τους να πάρουν ένα τηλέφωνο η μια υπηρεσία την άλλη για διασταύρωση. Όπως και στις εφορίες: αν δουλεύεις με απόδειξη δαπάνης, μπορεί ο εργοδότης σου να καταθέτει κανονικά την παρακράτηση κτλ, και εσύ να μην συμπεριλάβεις ποτέ το εισόδημα στη δήλωσή σου - κάτι που κάνουν π.χ. ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι όταν δεν επιτρέπεται από την υπηρεσία τους να ασκήσουν παράλληλα και άλλη δραστηριότητα.

 

[nickel]

Ο Μπάφετ το βλέπει πατριωτικά, έτσι κι αλλιώς. Αλλά επειδή δεν το βλέπουν όλοι πατριωτικά (ευφημισμός), το ύψος της φορολογίας των πλουσίων, οι φορολογικοί παράδεισοι, η δυνατότητα ίδρυσης offshore, η φορολόγηση των χρηματιστηριακών κινήσεων, είναι όλα ζήτημα διακυβερνητικών συμφωνιών. Ας κάτσουν να τα βρούνε, πριν αρχίσουν να ψάχνουν να βρουν τα απομεινάρια του καπιταλισμού.

 

[drsiebenmal]

Στο ένα του Μπάφετ που διάβασα, πάντως, (στους ΝΥΤ), αναφέρεται και στο περίφημο θέμα της αποχώρησης κεφαλαίων λόγω αύξησης φόρων (hint: δεν το θεωρεί σοβαρό επιχείρημα).

 

[SBE]

Κοίταξα κι αυτό εδώ, από τη ΝΥΤ που έστειλε ο νίκελ πιο πάνω:
[video]http://video.nytimes.com/video/2011/08/03/business/100000000981495/for-high-end-goods-a-recovery.html?WT.mc_id=VI-D-I-NYT-MOD-MOD-M214-ROS-0811-HDR&WT.mc_ev=click[/video]

Μπορεί να φαίνεται πολύ ελαφρύ το λιανικό εμπόριο, αλλά μας λέει πολλά. Σε συνδυασμό με το άρθρο που ανέφερα ότι είδα στην Ιντιπεντεντ σχετικά με το ότι τα μαγαζιά του μεσαίου πορτοφολιού στρέφονται τώρα προς τα ανώτερα εισοδήματα, ανεβάζοντας τιμές και ποιότητα, μερικές σκέψεις:
Η "ευημερία" μας πριν είχε στηριχτεί στο ότι ο μικρομεσαίος μπορούσε επιτέλους να αποκτήσει ακριβώς τα ίδια προϊόντα με τον λεφτά αλλά σε φτηνότερη εκδοχή. Τηλεόραση 40" ο λεφτάς σε κάθε δωμάτιο; Τηλεόραση 40" σε κάθε δωμάτιο κι ο μικρομεσαίος. Του ενός ήταν Β&Ο, του αλλουνού Μέκαψες, αλλά κι οι δυο δούλευαν το ίδιο. Η κατανάλωση στηρίχτηκε σε αυτό ακριβώς και πολλές επιχειρήσεις πολυτελών ειδών έγιναν επίτηδες πιο λαϊκές (με ανάλογη μείωση της ποιότητάς) για να εκμεταλλευτούν το μεσαίο πορτοφόλι, ενώ οι παραγωγοί απομιμήσεων όλο και βελτίωναν τα κέρδη τους.
Τώρα που οι επιχειρήσεις αυτές εγκαταλείπουν σιγά σιγά τον μικρομεσαίο που περνάει κρίση, πως θα εξελιχτεί το λιανικό εμπόριο; Θα επιστρέψουμε στην εποχή της χειροτεχνίας; Θα απαιτούμε να μπορούν να επιδιορθωθούν τα πάντα;
Όμως πολλά προϊόντα φτιάχνονται για να μην επιδιορθώνονται ή για να επιδιορθώνονται με συγκεκριμένο τρόπο.
Κάποια στιγμή θα έρθει η προσαρμογή της αγοράς στις ανάγκες των πολλών, αλλά πότε; Και τι θα γίνει στα ενδιάμεσα;

 

[nickel]

Άμα βρούμε τι θα πουλάει η Ευρώπη στην Ανατολή για να έχει αγοραστική δύναμη ο μικρομεσαίος της Ευρώπης και να αγοράζει τα προϊόντα που θα φτιάχνονται φτηνά (αλλά όλο και λιγότερο φτηνά) στην Ανατολή, ώστε να υπάρχει μια win-win ισορροπία αντί για μια lose-lose ακροβασία στο χείλος του γκρεμού... πες μου, να ξυπνήσω από τον εφιάλτη. Να πουλάει όλη η Ευρώπη, όχι μόνο η Γερμανία και η Μερσεντές.

 

[Elsa]

Εδώ πληρώνουμε συντάξεις σε νεκρούς, αναπηρίας σε αρτιμελέστατους, κερατιάτικα ατελείωτα.

Αυτό πάλι με τις συντάξεις νεκρών, δεν το καταλαβαίνω καθόλου στη σημερινή εποχή, που τα πάντα είναι, υποτίθεται, μηχανογραφημένα! Δηλαδή, πόσο δύσκολο είναι το ληξιαρχείο να ενημερώνει αυτόματα όχι μόνο τον ασφαλιστικό φορέα αλλά και το δημοτολόγιο, την εφορία, τους εκλογικούς καταλόγους, το ...ταχυδρομείο (πολύ μακριά το πήγα!) κ.λπ. όταν κάποιος πεθάνει; Γιατί πρέπει να αφήνεται αυτή η ευθύνη στους συγγενείς; Αν δεν έχει δηλαδή, τι γίνεται;

 

[Palavra]

Κοίταξα κι αυτό εδώ, από τη ΝΥΤ που έστειλε ο νίκελ πιο πάνω:
[video]http://video.nytimes.com/video/2011/08/03/business/100000000981495/for-high-end-goods-a-recovery.html?WT.mc_id=VI-D-I-NYT-MOD-MOD-M214-ROS-0811-HDR&WT.mc_ev=click[/video]

Μπορεί να φαίνεται πολύ ελαφρύ το λιανικό εμπόριο, αλλά μας λέει πολλά. Σε συνδυασμό με το άρθρο που ανέφερα ότι είδα στην Ιντιπεντεντ σχετικά με το ότι τα μαγαζιά του μεσαίου πορτοφολιού στρέφονται τώρα προς τα ανώτερα εισοδήματα, ανεβάζοντας τιμές και ποιότητα, μερικές σκέψεις:
Η "ευημερία" μας πριν είχε στηριχτεί στο ότι ο μικρομεσαίος μπορούσε επιτέλους να αποκτήσει ακριβώς τα ίδια προϊόντα με τον λεφτά αλλά σε φτηνότερη εκδοχή. Τηλεόραση 40" ο λεφτάς σε κάθε δωμάτιο; Τηλεόραση 40" σε κάθε δωμάτιο κι ο μικρομεσαίος. Του ενός ήταν Β&Ο, του αλλουνού Μέκαψες, αλλά κι οι δυο δούλευαν το ίδιο. Η κατανάλωση στηρίχτηκε σε αυτό ακριβώς και πολλές επιχειρήσεις πολυτελών ειδών έγιναν επίτηδες πιο λαϊκές (με ανάλογη μείωση της ποιότητάς) για να εκμεταλλευτούν το μεσαίο πορτοφόλι, ενώ οι παραγωγοί απομιμήσεων όλο και βελτίωναν τα κέρδη τους.
Τώρα που οι επιχειρήσεις αυτές εγκαταλείπουν σιγά σιγά τον μικρομεσαίο που περνάει κρίση, πως θα εξελιχτεί το λιανικό εμπόριο; Θα επιστρέψουμε στην εποχή της χειροτεχνίας; Θα απαιτούμε να μπορούν να επιδιορθωθούν τα πάντα;
Όμως πολλά προϊόντα φτιάχνονται για να μην επιδιορθώνονται ή για να επιδιορθώνονται με συγκεκριμένο τρόπο.
Κάποια στιγμή θα έρθει η προσαρμογή της αγοράς στις ανάγκες των πολλών, αλλά πότε; Και τι θα γίνει στα ενδιάμεσα;

Οι τηλεοράσεις που έχουν οι περισσότεροι Δυτικοί, ανεξαρτήτως εισοδήματος, στο σπίτι τους είναι γνωστών εταιρειών, όπως η Toshiba. Το θέμα δεν είναι ότι οι άνθρωποι με χαμηλότερα εισοδήματα αγόραζαν προϊόντα χαμηλής ποιότητας, αλλά ότι αγόραζαν με πίστωση, τιγκάροντας τις πιστωτικές τους κάρτες και παίρνοντας διαφόρων ειδών δάνεια. Και αυτό, το έκαναν όλοι, είτε ήταν οικοδόμοι, είτε ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, είτε μεγαλογιατροί. Το όνειρο της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δυτικών ήταν μια ζωή στα πλαίσια των περιοδικών λαϊφτάιλ, κατά τη γνώμη μου. Ειδάλλως, δεν εξηγείται το γιατί μέχρι και σε περιοχές που θεωρούνται λαϊκές, όπως το Μπουρνάζι και το Πέραμα βλέπεις ανθρώπους με φτιαγμένα αυτοκίνητα και πανάκριβους υπολογιστές, αλλά και φιρμάτα ρούχα.

Κατά συνέπεια, στείλαμε όλη μας την παραγωγή στην Ανατολή, για να μπορούμε να καταναλώνουμε περισσότερο (γιατί φυσικά όποιος βάζει ζάντα αλουμινίου με 2.000€ του χρόνου θα θέλει τις πιο μουράτες, και όποιος αγοράζει γυαλιά ηλίου με 400€ ευρώ του χρόνου θα θέλει τα πιο μοντέρνα κ.ο.κ.), και ως εκ τούτου όχι μόνο δεν παράγουμε πια αλλά, έχοντας μπει για τα καλά στη νοοτροπία του «καταναλώστε αβέρτα», δεν μπαίνουμε και στη διαδικασία να επιδιορθώσουμε τα παλιά ή να τα κρατήσουμε για περισσότερο χρόνο - γιατί υπάρχουν ήδη πράγματα που διορθώνονται.

Κατά τη γνώμη μου, το θέμα δεν είναι να αρχίσουμε να παράγουμε περισσότερα για τα πουλάμε στους Κινέζους, αλλά να καταναλώνουμε λιγότερα, και να στραφούμε στην τοπική παραγωγή όπου μπορούμε, ώστε να γίνουμε πιο ανεξάρτητοι.

 

[Alexandra]

Η πιο κωμικοτραγική υπόθεση είναι ο αστρολόγος με τα 4 εκατομμύρια στην τράπεζα. Κάποιες χιλιάδες άνθρωποι (κυρίως γυναίκες, δυστυχώς) τον χρύσωναν για να τους λέει το μέλλον τους, αλλά το δικό του μέλλον δεν το προέβλεψε ο φωστήρας! Πείτε μου τώρα, δεν πρέπει να ανακοινωθεί και το όνομά του για να χάσει και όλη την πελατεία του;

 

[nickel]

Πείτε μου τώρα, δεν πρέπει να ανακοινωθεί και το όνομά του για να χάσει και όλη την πελατεία του;

Εναλλακτικά, στο ράδιο-αρβύλα μπορούμε να «αποκαλύψουμε» τα ονόματα όλων των αστρολόγων, για να χάσουν όλοι την πελατεία τους. Αν και θα προτιμούσα να έχουν πρώτα ένα τετ-α-τετ με την εφορία.

 

[SBE]

Νομίζω ότι οι διαφορές μας ξεκινάνε από το ότι για όσους ζείτε Ελλάδα ο μέσος πολίτης είναι ο Α, Έλληνας δημόσιος υπάλληλος, κάτοικος λαϊκής συνοικίας που αγόραζε σινιέ γυαλιά ηλίου με την πιστωτική και τώρα έχει χτυπηθεί από τις περικοπές.

Ενώ για μένα είναι ο Β, Ευρωπαίος ιδιωτικός υπάλληλος, κάτοικος μεσοαστικής συνοικίας, που έκανε καλούτσικο κουμάντο (ξόδευε όμως και δεν έχει απόθεμα), δεν έχει δει καμία διαφορά στο εισόδημά του αλλά ζει με το φόβο της ύφεσης και του πληθωρισμού και έχει σταματήσει τα περιττά έξοδα, αλλά όχι και όλη την κατανάλωση.

Ο Β ήταν ο πελάτης που στήριζε την αγορά. Τώρα του γυρνάνε την πλάτη οι καταστηματάρχες, γιατί φλερτάρουν με τα πιο μεγάλα εισοδήματα. Πώς θα αισθανθεί όταν θα πάει να πάρει παπούτσια στο μαγαζί που ψώνιζε τόσα χρόνια και θα διαπιστώσει ότι είναι πλέον απρόσιτα; Μπορεί η ερώτηση να φαίνεται ελαφριά αλλά δεν είναι γιατί ο Β δεν είναι μοναδικός, θα είναι πολλοί οι όμοιοί του. Κι η απάντηση δεν είναι "θα βγάλει την πιστωτική κάρτα", γιατί είπαμε, φοβάται.

Οι τηλεοράσεις που έχουν οι περισσότεροι Δυτικοί, ανεξαρτήτως εισοδήματος, στο σπίτι τους είναι γνωστών εταιρειών, όπως η Toshiba.

Η οποία Τοσίμπα έκανε αυτό που είπα: στηρίχτηκε στην παλιά καλή της φήμη για να πουλήσει προϊόντα μιας χρήσεως με καλό κέρδος. Το ίδιο έκαναν κι άλλοι πολλοί. Το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα όμως είναι ο χώρος των ειδών πολυτελείας, οι μεγάλοι και παλιοί οίκοι που έγιναν διεθνείς αλυσίδες και άνοιξαν σε κάθε χωριό. Με λίγη βοήθεια από την Κίνα και με άλλη τόση από τη διαφήμιση, αυτοί που κάποτε ήταν εντελώς απρόσιτοι, ακόμα και με πίστωση, έγιναν πιο προσιτοί, θυσιάζοντας λίγη από την αποκλειστικότητά τους και λίγη από την ποιότητά τους. Αυτά παρεμπιπτόντως δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, υπάρχει βιβλιογραφία και σχετικές δηλώσεις είχε κάνει ή ο Πινό της PPR ή ο Αρνό της LVMH, δε θυμάμαι ποιός από τους δύο, κι οι δύο πάντως εκλαΐκευσαν την πολυτέλεια με τις επιχειρήσεις τους. Και φυσικά μέχρι κι οι απομιμήσεις αυτών βελτιώθηκαν (σκέφτομαι τώρα την Ιντιτέξ).

 

[nickel]

Σημειώνεται ότι ο κ. Κόκκορης, εγκατέστησε την Παρασκευή νεκροταφείο, σε αναδασωτέα δασική έκταση, που βρίσκεται στην Α’ Ζώνη Προστασίας του Υμηττού, ενώ ο μητροπολίτης Γλυφάδας, Παύλος, μετέφερε στο σημείο προκατασκευασμένη εκκλησία.​

Βρέθηκε ο χώρος για την κατασκευή του πρώτου αποτεφρωτηρίου νεκρών στη Θεσσαλονίκη
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231124305

Αττική, ακούς; Ή θέλουμε να δημιουργηθεί αποτεφρωτικός τουρισμός προς τη Θεσσαλονίκη; (Προς το παρόν, βολευόμαστε με Βουλγαρία!)

 

[Costas]

Ολίγα και για την "επίσημη φοροδιαφυγή"...

Διάβασα το άρθρο αλλά, εκτός από τις γενικότητες (πώς να διαφωνήσεις μ' αυτές, π.χ. τα περί του άδικου χαρακτήρα της έμμεσης φορολογίας), βρίσκω ότι απλώς αραδιάζει-τσουβαλιάζει όλες τις φοροαπαλλαγές που υπάρχουν, χωρίς να κάνει τον παραμικρό διανοητικό κόπο να ξεχωρίσει την ήρα απ' το στάρι. Ελάχιστο δείγμα:

Εντελώς συμβολικά φορολογούνται όσοι κάνουν περιουσίες με ειδικού τύπου καταθέσεις στις τράπεζες. Ετσι με συντελεστή μόλις 10% φορολογούνται οι τόκοι των καταθέσεων, οι τόκοι από ομόλογα, τα κέρδη από πράξεις repos, οι τόκοι από καταθέσεις στο εξωτερικό.

Σημασία έχει, μου φαίνεται, αν τα ποσά που έχω καταθέσει στην τράπεζα προέρχονται από εισοδήματα που έχουν ήδη φορολογηθεί ή όχι. Αν έχουν φορολογηθεί, το ότι στη συνέχεια φορολογείται με 10% ο τόκος που αποδίδουν --με επιτόκια μάλιστα γελοία--, γιατί ο αρθρογράφος κ. Κακουλίδης το θεωρεί 'εντελώς συμβολικό';

Ενοχλείται επίσης που η Ορχήστρα των Χρωμάτων, π.χ., απαλλάσσεται από το φόρο. Γι' αυτό λέω φύρδην-μίγδην, οι εφοπλιστές με τους βιολιτζήδες. Μόνο τη μη ονομαστικοποίηση των εισφορών στα κόμματα ξέχασε να βάλει στο τσουβάλι ο κ. Κακουλίδης (είναι βλέπεις όλοι εξ ορισμού από λαϊκές οικογένειες και θα διωχθούν από τους εργοδότες τους). Εκεί δεν βλέπει κανένα πρόβλημα.

Αν λέω βλακείες συγχωρέστε με, δεν είμαι φοροτεχνικός.