Πέθανε ο ηθοποιός με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ χωρίς νίκη.
http://el.wikipedia.org/wiki/Πήτερ_...B3.CE.B9.CE.B1_.CE.8C.CF.83.CE.BA.CE.B1.CF.81
http://el.wikipedia.org/wiki/Πήτερ_...B3.CE.B9.CE.B1_.CE.8C.CF.83.CE.BA.CE.B1.CF.81
Τα εφήμερα
- Thread starter nickel
- Start date
Marinos
¥
Λίγο άδικο για τον Πήτερ Ο'Τουλ να χαρακτηρίζεται (μόνο) έτσι όμως, όχι;
Το έβαλα σαν κουίζ. Θεωρώ ότι γεγονότα που ξέρουμε ότι υπερκαλύπτονται από μίντια και παραμίντια μπορούμε να τα παρουσιάζουμε στη δική μας γωνίτσα με όποιον προσωπικό τρόπο προτιμάμε χωρίς να επιδιώκουμε ισορροπίες (τρεις στήλες για τον Αγγελόπουλο, μιάμιση για τον Ο' Τουλ). Αυτό ακριβώς —η παντελής έλλειψη ισορροπιών— χαρακτηρίζει όλο το περιεχόμενο του φόρουμ (γλωσσικό, πολιτικό, καλλιτεχνικό). Και τη χαίρομαι αυτή την έλλειψη, ακόμα κι όταν είναι ανόσια.
Πώς δεν είπες; Χάλασες το κουίζ! :)
( Με εκείνο το αφιέρωμα στον Ο' Τουλ που έμμεσα υποσχέθηκες, τι θα γίνει; )
Τι να πει και η ταινία με τις περισσότερες υποψηφιότητες (11) για όσκαρ χωρίς να κερδίσει ούτε ένα.
RIP, Πέτρο.
RIP, Πέτρο.
Merry Christmas, Mr Lawrence - Ryuichi Sakamoto Trio
Ξέρω, κρίμα κι άδικο να τον θυμόμαστε μόνο για τον Λόρενς, αλλά εκείνη η εικόνα του έχει μείνει στους περισσότερους.
Όσοι είχαμε την τύχη να δούμε και τα πρώτα του και τα στερνά του, και τα γνωστά και τα άγνωστά του, θα τον θυμόμαστε για όλα.
Ντροπή τους που το είπαν αυτό, επειδή είναι άδικο να ονομάσεις erratic career μια καριέρα με οχτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ. Δηλαδή, πιο consistent θα ήταν αν δεν ήταν ποτέ υποψήφιος; Ή αν το είχε κερδίσει μία και μοναδική φορά και μετά είχε πέσει στην αφάνεια με μέτριες ταινίες; Οι εφτά τουλάχιστον από τις υποψηφιότητες, από το 1962 μέχρι το 1982, δείχνουν ότι ήταν σταθερά ένας θαυμάσιος ηθοποιός που έπαιζε σε οσκαρικές ταινίες. Μετά μεσολάβησε μεγάλο διάστημα και η τελευταία υποψηφιότητα ήταν το 2006.
Marinos
¥
Αντί για μένα, ας κάνει το αφιέρωμα ο Κουτσογιαννόπουλος:
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο'Τουλ
Εγώ θυμάμαι και μια τηλεοπτική εκδοχή του Κιμ (του Κίπλινγκ), όπου έπαιζε πολύ ωραία τον γερο-λάμα.
Ας πιούμε στη μνήμη του σπουδαίου Πίτερ Ο'Τουλ
Εγώ θυμάμαι και μια τηλεοπτική εκδοχή του Κιμ (του Κίπλινγκ), όπου έπαιζε πολύ ωραία τον γερο-λάμα.
bernardina
Moderator
Hear, hear...
Τελικά νομίζω πως ισχύει ό,τι με τους πολιτικούς και την πολιτική, τους οικονομολόγους και την οικονομία, κοκ: η δημοσιογραφία είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να την αφήνουμε στους δημοσιογράφους -ή τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους. Τι ανοησίες είναι αυτές;
Δεν έχω διαβάσει την αυτοβιογραφία του Πίτερ Ο' Τουλ (Loitering With Intent) αλλά ένας άλλος μεγάλος, ο Μάικλ Κέιν, στη δική του αυτοβιογραφία δίνει την απλή εξήγηση για την περίπτωση των πολύ καλών ηθοποιών που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παίξουν και σε καμιά πατάτα, ότι του αρκούσε να ξέρει ότι θα πάρει ένα εκατομμύριο δολάρια για αμοιβή. Το λέει και το ξαναλέει στο What's It All About. Οπότε δικαίως κυκλοφορεί το ανέκδοτο:
One day Michael Caine's agent calls him and says “Hey Michael, I have a script for you.”
And Michael said, “Oh yeah, what’s it about?”
And the agent says, “Well it’s about a million dollars.”
And Michael went, “Right, I’ll do it!”
Βέβαια, τα χρόνια πέρασαν και με τον πληθθθωρισμό αλλάζει κι η ταρίφα. Περσινό άρθρο στους NYT τελειώνει ως εξής:
His choice of movies, after a half-century as a star, is guided by a few criteria, like whether his grandchildren can see them and whether they are a creative challenge — anything that’s a stretch for “the son of a Cockney Billingsgate fish-market porter,” he said, adding gleefully: “For $10 million I’ll do a movie. But nobody’s offered me that yet. I look at e-mail every morning to see.”
Μπορώ να φανταστώ ότι και άλλοι ηθοποιοί σκέφτονται έτσι. Τους αρκεί να είναι καλοί στο ρόλο τους. Δεν είναι αυστηροί στην επιλογή των ταινιών.
One day Michael Caine's agent calls him and says “Hey Michael, I have a script for you.”
And Michael said, “Oh yeah, what’s it about?”
And the agent says, “Well it’s about a million dollars.”
And Michael went, “Right, I’ll do it!”
Βέβαια, τα χρόνια πέρασαν και με τον πληθθθωρισμό αλλάζει κι η ταρίφα. Περσινό άρθρο στους NYT τελειώνει ως εξής:
His choice of movies, after a half-century as a star, is guided by a few criteria, like whether his grandchildren can see them and whether they are a creative challenge — anything that’s a stretch for “the son of a Cockney Billingsgate fish-market porter,” he said, adding gleefully: “For $10 million I’ll do a movie. But nobody’s offered me that yet. I look at e-mail every morning to see.”
Μπορώ να φανταστώ ότι και άλλοι ηθοποιοί σκέφτονται έτσι. Τους αρκεί να είναι καλοί στο ρόλο τους. Δεν είναι αυστηροί στην επιλογή των ταινιών.
Βέβαια, αν παίζεις σε πατάτες πέφτει και η αξία σου στο χρηματιστήριο του Χόλιγουντ, οπότε και το κασέ σου. Πατάτες, παρεμπιπτόντως, είναι αυτές που είναι και χάλια από αισθητική άποψη αλλά και τα πήγαν χάλια εισπρακτικά. Βλέπε Κέβιν Κόστνερ.
SBE
¥
O Πήτερ Ο'Τουλ είχε σοβαρά προβλήματα υγείας και ήταν αλκοολικός, κι αυτό σίγουρα επηρέασε την καριέρα του. Είναι επίσης γενικά αποδεκτό ότι οι μεγάλες του επιτυχίες ήταν τη δεκαετία που ακολούθησε τον Λώρενς της Αραβίας- όχι εμπορικές επιτυχίες πάντως, κυρίως καλλιτεχνικές. Μετά οι εμφανίσεις του ήταν λίγες, οι πιο πολλές σε ρόλους όχι και τόσο αξιόλογους και στο θέατρο έπαιρνε κακές κριτικές*. Οπότε ναι, θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν εκπλήρωσε όσα υποσχόταν η πρώτη του εμφάνιση στο σινεμά και η καριέρα του είχε μεγάλα σκαμπανεβάσματα.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι η εποχή που ήταν νέος ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Εδώ, π.χ. μια γεύση από τον Ο'Τουλ και τα άλλα τα παλιόπαιδα τ'ατίθασα, που οι περιπέτειές τους μπορεί να έχουν πλάκα όταν τις διαβάζεις, αλλά δε νομίζω ότι θα ήθελε κανείς να τις ζήσει. Φυσικό είναι να τον έβλεπαν οι συνεργάτες του κι ο τύπος κλπ περισσότερο σαν πρόβλημα.
Πάντως ο Ο'Τουλ ήταν κούκλος στα νιάτα του, δυστυχώς πολύ γρήγορα έπαψε να είναι κούκλος (τι σου κάνει το ποτό).
* που μπορεί να οφείλονται στην υπεροψία του επιτυχημένου, π.χ. είχα δει στο θέατρο τον Τζέρεμυ Άιρονς και ξέχναγε τα λόγια του ή μάλλον δεν είχε μπει στον κόπο να τα μάθει γιατί ήξερε ότι το θέατρο θα ήταν γεμάτο ούτως ή άλλως. Ε, αυτό δεν το κάνεις πολλές φορές χωρίς επιπτώσεις.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι η εποχή που ήταν νέος ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Εδώ, π.χ. μια γεύση από τον Ο'Τουλ και τα άλλα τα παλιόπαιδα τ'ατίθασα, που οι περιπέτειές τους μπορεί να έχουν πλάκα όταν τις διαβάζεις, αλλά δε νομίζω ότι θα ήθελε κανείς να τις ζήσει. Φυσικό είναι να τον έβλεπαν οι συνεργάτες του κι ο τύπος κλπ περισσότερο σαν πρόβλημα.
Πάντως ο Ο'Τουλ ήταν κούκλος στα νιάτα του, δυστυχώς πολύ γρήγορα έπαψε να είναι κούκλος (τι σου κάνει το ποτό).
* που μπορεί να οφείλονται στην υπεροψία του επιτυχημένου, π.χ. είχα δει στο θέατρο τον Τζέρεμυ Άιρονς και ξέχναγε τα λόγια του ή μάλλον δεν είχε μπει στον κόπο να τα μάθει γιατί ήξερε ότι το θέατρο θα ήταν γεμάτο ούτως ή άλλως. Ε, αυτό δεν το κάνεις πολλές φορές χωρίς επιπτώσεις.
Στο μεταξύ, ο ιστότοπος eu2014.gr έχει αλωθεί από κάποιους αντιευρωπαϊστές (;) που προβάλλουν το χαζούλικο και κακογραμμένο ερώτημα: «Will Greece be still Europe in 2014?». Σε σωστά αγγλικά θα ήταν «Will Greece still be in Europe in 2014?». Από κάτω δημοσιεύεται κανονική ειδησεογραφία στα αγγλικά για την ΕΕ, σαν να μην τρέχει τίποτα. Μυστήρια πράγματα.
Τη συνέχεια που είχε η υπόθεση την πληροφορήθηκα από άρθρο του Τάκη Μίχα:
To 2005 ο συμπολίτης μας Κώστας Λυμπουρίδης κατοχύρωσε νομίμως από την ΕΕΤΤ το όνομα χώρου (domain name) eu2014.gr. Ο κ. Λυμπουρίδης, που τυχαίνει να είναι ιδρυτικό μέλος του κόμματος Δράση, αναρτούσε σε αυτή την ιστοσελίδα διεθνείς εκθέσεις και σχόλια για την κατάσταση στην Ελλάδα που, φυσικά και αυτονόητα, δεν ήσαν ιδιαίτερα κολακευτικές για τη χώρα.
Δύο μήνες πριν από την έναρξη της Προεδρίας, το Υπουργείο Εξωτερικών δεν αρκέστηκε στην κατοχύρωση του gr2014.eu για τις ανάγκες της Προεδρίας, αλλά βάλθηκε να αφαιρέσει το domain name του κ. Λυμπουριδη. Συγκεκριμένα, έγινε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, η οποία εκδικάζεται στις 7 Ιανουαρίου. Ως τότε ζητήθηκε Προσωρινή Διαταγή, η οποία έγινε δεκτή εν μέρει και τον υποχρεώνει να απόσχει από χρήση του domain name ως τότε.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=30017
Δύο μήνες πριν από την έναρξη της Προεδρίας, το Υπουργείο Εξωτερικών δεν αρκέστηκε στην κατοχύρωση του gr2014.eu για τις ανάγκες της Προεδρίας, αλλά βάλθηκε να αφαιρέσει το domain name του κ. Λυμπουριδη. Συγκεκριμένα, έγινε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, η οποία εκδικάζεται στις 7 Ιανουαρίου. Ως τότε ζητήθηκε Προσωρινή Διαταγή, η οποία έγινε δεκτή εν μέρει και τον υποχρεώνει να απόσχει από χρήση του domain name ως τότε.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=30017
Δεν συμφωνώ καθόλου με την παρουσίαση του θέματος ή τα συμπεράσματα του κ. Μίχα στο άρθρο, ενώ η αγγλική περίληψη* είναι κατάφωρη διαστρέβλωση της αλήθειας. Έτσι όμως δεν επιδεικνύει απλώς άγνοια της διεθνούς νομολογίας ο κ. Μίχας, αλλά και κακή προαίρεση.
* A confidential police document reveals that the Greek state is trying to close down websites that question the government’s willingness to institute the reforms agreed with the troika while it labels criticism of its policies as "defamation of the country". Yes all this is happening in Greece not in North Korea!
:woot:
Η ιστοσελίδα δεν ήταν παράνομα καταχωρημένη από την ΕΕΤΤ και ούτε σύμφωνα με τους δικούς της κανονισμούς και νομοθεσία που διέπει την ονοματοδοσία έχει δικαίωμα το κράτος να διεκδικήσει την εν λόγω σελίδα, για κανέναν λόγο. Η μόνη διάταξη που είναι σχετική είναι αυτή περί κακοπιστίας, ωστόσο αυτήν την κατακρεουργεί ο Συνήγορος του Πολίτη εδώ, σε προηγούμενη υπόθεση.
Δεν έχω καμιά διάθεση να αρχίσω τις δικολαβίες. Σε κάποια πράγματα ας λειτουργεί η κοινή λογική.
ΥΓ. Τα ίδια έχω να πω και για όποιον είχε σπεύσει να καπαρώσει τη διεύθυνση nerit.gr. Δεν ξέρω τι απέγινε με εκείνη την υπόθεση.
http://arouraios.gr/2013/06/anakoinosi-tou-troktiko-eu-gia-ti-diakopi-leitourgias-tou-nerit/
ΥΓ. Τα ίδια έχω να πω και για όποιον είχε σπεύσει να καπαρώσει τη διεύθυνση nerit.gr. Δεν ξέρω τι απέγινε με εκείνη την υπόθεση.
http://arouraios.gr/2013/06/anakoinosi-tou-troktiko-eu-gia-ti-diakopi-leitourgias-tou-nerit/