Επιμέλεια κειμένων χωρίς μεταγραφή ξένων λέξεων

athini_

New member
Καλησπέρα.
Θα ήθελα να μάθω τι συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου ο πελάτης έχει ζητήσει ρητά να μη γίνει μεταγραφή. Έχω αναλάβει την επιμέλεια ενός περιοδικού στο οποίο γίνεται εκτενής χρήση ξένων λέξεων. Το ίδιο το περιοδικό έχει αγγλική ονομασία. Ακόμη κι αν κρατήσω τους λατινικούς χαρακτήρες σε λέξεις όπως brunch και hashtag, τι κάνω όταν στο ίδιο κείμενο υπάρχουν λέξεις που έχουν περάσει εδώ και χρόνια στην ελληνική και έχουν λεξικογραφηθεί (π.χ. πάρτι); Όταν υπάρχουν λέξεις που έχουν καθιερωθεί τόσο ώστε να δίνουν παράγωγα (π.χ. στιλ); Υπάρχουν κάποιοι (άτυποι έστω) κανόνες; Όλοι οι οδηγοί επιμέλειας κειμένων που έχω στη διάθεσή μου αναφέρονται αποκλειστικά σε κανόνες μεταγραφής.
 
Τον κοιτάς (τον πελάτη) με ελαφρό χαμόγελο, που αφήνει να εννοηθεί ότι έχεις δει πολλά παράξενα στην καριέρα σου (ένα πάνω ένα κάτω τι διαφορά κάνει), και του λες μελιστάλαχτα: «Είστε πελάτης, που σημαίνει πως έχετε πάντα δίκιο. Ό,τι είδους βλακεία μου παραγγέλνετε να κάνω θα την κάνω. Αλλά το καταλαβαίνετε ότι είναι βλακεία, έτσι δεν είναι;»
 
Χτες παρακολούθησα το Kiss Me, Kate στο Μέγαρο (εξαιρετική παράσταση). Όλα πλην ενός τα τραγούδια τα τραγούδησαν στα αγγλικά. Ταυτόχρονα προβαλλόταν μετάφραση των στίχων. Καλή μετάφραση αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο χωρίς μεταγραφή γνωστών τοπωνυμίων, ανθρωπωνυμίων ή καθημερινών λέξεων (π.χ. έγραφαν check αντί για τσεκ).

Για τις κοινές λέξεις: ας έχουμε στα ελληνικά (μεταγραμμένες και συχνά να κλίνονται) τουλάχιστον όσες υπάρχουν και στα λεξικά. Και, ανάλογα με τα κότσια μας, όσες είναι έτοιμες να περάσουν στα λεξικά.
 
Μου έχει τύχει πελάτης υποτιτλισμού (διαφημιστική εταιρεία, έχει σημασία αυτό) που ζήτησε να μη μεταγραφεί καμία λέξη ξένης προέλευσης, ούτε το "μπαρ". Α, και το πιο αστείο, το Λονδίνο ήταν φυσικά Λονδίνο, αλλά το Κέμπριτζ ήταν Cambridge.
 
Δε βαριέστε, εγώ έτυχε να μεταφράσω κάποτε ολόκληρη μελέτη-τούβλο με χιλιάδες γερμανικά ονόματα, ιδρύματα, αξιώματα κλπ. αφημένα σε γερμανικότατα γερμανικά. Βίτσια εργοδοτών-πελατών και λοιπών αρμοδίων...
 
Εγώ προσφέρω φιλικά και ένα ευρετήριο απόδοσης των ονομάτων στα ελληνικά. Δεν είναι δύσκολο, ούτε μεγάλος κόπος να το φτιάχνεις προχωρώντας. Καμιά φορά, όταν υπάρχει χώρος ή καλή διάθεση, μπαίνει κι αυτό στα παραρτήματα και νιώθω ικανοποιημένος για την καλή μου πράξη. :-)
 
Εντάξει αυτά που λέτε, αλλά βρε παιδιά, δεν έχετε ξεφυλλίσει κανένα περιοδικό π.χ. μόδας τα τελευταία 10 χρόνια; Δεν έχετε δει ότι έχει καταντήσει κανόνας;
Για να μην πάω πιο παλιά (πρώτος διδάξας ο Κωστόπουλος και τα έντυπά του, αλλά όχι τόσο ακραία όσο τα πιο πρόσφατα).

ΥΓ Το μόνο περιοδικό που ΔΕΝ το έκανε αυτό ήταν το Life & Style όσο ήταν αρχισυντάκτης/ διευθυντής ο Ζαμπούνης. Όλο το περιοδικό είχε περάσει από διορθωτή και φαινόταν γιατί ήταν όλα μεταγραμμένα και οι μεταφράσεις προσεγμένες. Μια μέρα στον οδοντίατρο ξεφύλλισα ένα τεύχος που ήταν κλασσικά τσαπατσούλικο και με τις μισές λέξεις με ξένους χαρακτήρες και είπα τί στο καλό συμβαίνει εδώ, κοιτάζω στην πρώτη σελίδα, είχε αλλάξει η διεύθυνση.
 
Εντάξει αυτά που λέτε, αλλά βρε παιδιά, δεν έχετε ξεφυλλίσει κανένα περιοδικό π.χ. μόδας τα τελευταία 10 χρόνια; Δεν έχετε δει ότι έχει καταντήσει κανόνας;
...

Peep-toe/flat και γενικώς fashion όροι

Fashion! Turn to the left
Fashion! Turn to the right
Oooh, fashion!
We are the goon squad and we're coming to town
Beep-beep



There's a "brand new" talk, but it's not very clear
That people from "good homes" are talking this year use for many a year
It's loud and it's tasteless and I've heard it before...
 
Δεν είχα καταφέρει να βρω πώς ακριβώς λειτουργεί το σύστημα Νίτρο, αλλά η αγαπημένη μου πένα του είδους είναι η Σίβυλλα του Βήματος (έχω διαβάσει πέντε άρθρα της). Δεν έχω καταφέρει να καταλάβω τους κανόνες της, ίσως επειδή δεν υπάρχουν κανόνες. Ας πάρουμε ένα πρόσφατο κείμενο στην τύχη:

Μπαλαρίνες και επενδύσεις
http://www.tovima.gr/blogs/article/?aid=742811

Βγάλτε άκρη:
Στα ελληνικά: σατέν, κολεξιονέρ, σαμπάνια (αλλά και champagne), ελίτ, παπιγιόν, μετρ, λίαρ τζετ.

Στα αγγλικά: black & white ελληνικές ταινίες, με ανοιχτές τις «χειροποίητες» wooden doors, Greek tycoon, dress code, gatherings, mansions, black tie, black cod, classic spot, businessmen, private party, fund, concept (αλλά: του σεφ), bar, Μembers clubs, shipping, yacht, media, chalets, boyfriend, decks, ο twenty something.

Στα ελληνικά: Ρότσιλντ, Τέξας, Νέα Υόρκη, Μάθιου Γουντ, Χάρι Πουρσέλ, Ματίας Θαρν, Θάι Γκόλντμπερκ, Τίμος Μελισσάρης, Τζόνι Βεργωτής, Μονακό, Κάρι Γκραντ, Γκρέις Κέλι, Σεν Μόριτς, Μόντε Κάρλο, Γκστάαντ, Κάλβιν Χάρις, Μπιγιονσέ.

Στα αγγλικά: Francesco Russo, Degas, Ford, Pilati, Krug Grande Cuvée, Vermont, Boho, Lanvin, Champlain, Goldman Sachs, Morgan Stanley, Giorgio Armani, Niarchos Family αλλά και οικογένεια Νιάρχου.​

Υπάρχει κάποια method σε όλο αυτό;
 
Το μόνο που βλέπω είναι ότι οι γαλλικές λέξεις μεταγράφονται, οι αγγλικές όχι.
 
Ένα δίκιο το έχεις, αλλά το chalets της ξέφυγε.
Εγώ πάλι βλέπω ότι μεταγράφει κύρια ονόματα ενώ στις υπόλοιπες λέξεις το κριτήριο είναι "δεν μεταγράφω τη γλώσσα που ξέρω (αγγλικά) αλλά μεταγράφω τις άλλες που δεν ξέρω (γαλλικά κ.λπ.)" με ολίγον από "όπως το νιώθω". Θα έλεγα ότι έχει μια χροιά αυθόρμητου προφορικού λόγου όλο αυτό.
 
Και όταν διαβάζουμε "στο υπέροχο chalet του" πρέπει να προφέρουμε ελληνικά (σαλέ) ή γαλλικά;
 
Την ίδια απορία είχα κι εγώ, όπως και για την champagne (γαλλικά ή αγγλικά; σαμπάνι ή σαμπέιν;). :)
 
Back
Top