Τώρα, αν ο Τσίπρας δεν θέλει να μείνει στα βιβλία της ιστορίας ως ο πρωθυπουργός που φυγομαχώντας έβγαλε την Ελλάδα από την Ευρώπη (διότι αυτό ακριβώς θα κάνει αν επιχειρήσει την υπερήφανη απόδραση δια των εκλόγων), έχει τη δυνατότητα να κάνει το εξής απλό: Να φέρει στη Βουλή την τελική πρόταση που υπάρχει στο τραπέζι με τους δανειστές (αυτή δηλαδή που θα συζητηθεί στο αυριανό Γιούρογκρουπ), και να πει καθαρά: «Η πρόταση αυτή είναι οδυνηρή, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πρόγραμμά μας, αλλά είναι το καλύτερο που καταφέραμε να πετύχουμε. Όλα αυτά που λέγαμε προεκλογικά (ούτε μία στο εκατομμύριο κλπ) αποδείχθηκαν εκτός πραγματικότητας. Κάναμε λάθος. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Η εναλλακτική επιλογή αντί της παρούσας συμφωνίας είναι η ανοιχτή ρήξη, με αθέτηση πληρωμών και πιθανή έξοδο από την Ευρωζώνη. Ως εκ τούτου, προτείνω την υπερψήφιση της συμφωνίας. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίσει ανάλογα με τη συνείδησή του. Αν η συμφωνία υπερψηφιστεί από τη Βουλή αλλά ταυτόχρονα χαθεί η δεδηλωμένη, θα διαλύσω την παρούσα κυβέρνηση και θα προτείνω τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης με κορμό τις δυνάμεις που υπερψήφισαν τη συμφωνία». Αν λοιπόν η συμφωνία καταψηφιστεί από Καμμένους, Λαφαζάνηδες, Λαπαβίτσες και Μιχελογιαννάκηδες, ας επιστρέψουν όλοι αυτοί στον φυσικό τους χώρο, την αντιπολίτευση, και ας σχηματιστεί κυβέρνηση με τη φιλοευρωπαϊκή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι (αν και εφόσον, βέβαια, προκύπτει κυβερνητική πλειοψηφία). Μια χαρά, συνταγματικά και δημοκρατικά. Ούτε εκλογές κάθε λίγο και λιγάκι ούτε υπερήφανες εξόδους ούτε άλλες μπούρδες.
