Ναι, μα τι πειράζει; Το πολύ πολύ να ταλαιπωρηθούν μερικά ηλεκτρόνια παραπάνω. We're not spreadingfactoidshere; Joe says it's been tested by research! ;)
Δυο αλλιώτικα, που θυμήθηκα από μια προχτεσινή κουβέντα για το γλυκόπικρο Βαλκανιζατέρ και το (επίκαιρο, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα τώρα) Μπραζιλέρο του Γκορίτσα.
Χωρίς αμορτισέρ - Νίκος Πορτοκάλογλου
Βαλκανιζατέρ, με καμένο μοτέρ, τι με νοιάζει με τέτοια λιακάδα. Βαλκανιζατέρ, χωρίς αμορτισέρ, Ευρώπη, Βαλκάνια, Ελλάδα.
Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι, είμαστε αθώοι, απατεώνες και γενναίοι. Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι, αριστοκράτες και φρικτοί μικρομεσαίοι, ακροβάτες και λαθραίοι, προδότες, Σουλιώτες κι αδέσποτοι κι ωραίοι.
Στην Όμπρε! Ζαζ, έγραψες! Πολλά χρόνια πίσω με γύρισες... Παραταγμένοι στην πίστα οι αρσενικοί, να διαγωνίζονται ποιος θα παίξει την καλύτερη air-guitar σ' αυτό το κομμάτι.
Ότι πηγαίναμε κάποτε στην Όμπρε είπαμε, όχι ότι κάναμε κάθε καραγκιοζιλίκι της εποχής (αν και, εγώ τουλάχιστον, παρασύρθηκα σε μερικά). Και καλά τα υπόλοιπα, αλλά VoKuHiLa με ανταύγειες;
Το δικό μου το μαλλί ήταν κάπως έτσι (τέλη σέβεντις, γαρ· και ναι, εγώ ποζάρω στη φωτό ):
Και το πρώτο κομμάτι του εξαιρετικού δίσκου Jacarandá του Luiz Bonfá - συνθέτη μέρους της μουσικής τού Orfeu Negro - γιατί το δεύτερο, το ομώνυμο, δεν το βρήκα.edit:το βρήκακαι το έβαλα στη θέση του.
Apache Talk - Luiz Bonfá
Επίσης, το Manhã de Carnaval από το Orfeu Negro, μια από τις πιο γνωστές μποσανόβες, από τον συνθέτη μαζί με την Κατερίνα Βαλέντε.