Βωβοί στον Ελαιώνα

[tsioutsiou]

Πού να φανταζόταν η Elsa ότι από "Βωβοί στον Ελαιώνα" θα φτάναμε στο "Κωφοί στον Ελαιώνα" :)

 

[Elsa]

ή κουτσοί-στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα...

 

[Palavra]

Palavra, αναφέρθηκα σαφέστατα στην όποια "αρμονία μορφής και περιεχομένου", όχι στο περιεχόμενο. D

Εγώ πάλι που αναφέρθηκα στο περιεχόμενο απάντηση θα πάρω;

Έγραψε π.χ. η kapa18 "διατυπωμένες με τρόπο που να αναδεικνύει το περιεχόμενο, και όχι να το υπονομεύει". Μα αυτή η υπονομευτική προοπτική είναι που με ενθουσιάζει. :)

Άρα όντως δεν έχεις τι να κάνεις, βλέπεις μια συζήτηση και λες «α, ας μπω να γράψω καμιά μπούρδα επιστημονικά εμπεριστατωμένη παρατήρηση για τον Εμφύλιο εκεί που μιλάμε για το εμπορικό κέντρο του Βωβού, όλο και κάποιο κάλο θα πατήσω να γίνει χαβαλές να κάθομαι να βλέπω».
Και επίπεδο και ωριμότητα. Έξελεντ.

Η γραφή που ανατρέπει αυτά που λέει, εκτός κι αν δεν, οπότε μπορεί να υπονοεί κάτι άλλο, αλλά πάλι όχι, ή μήπως ίσως - ή εν μέρει; Βρε λες; Μπα. Αλλά πάλι, δεν αποκλείεται.

Η γραφή σου δεν υπονοεί το οτιδήποτε, εκτός αν ο έτερος συνομιλητής σου είναι ο εαυτός σου και έχετε συνεννοηθεί το «κουταμάρες» να σημαίνει «πιστεύω ότι η ανοικοδόμηση εμπορικού κέντρου στον Ελαιώνα είναι κίνηση που θα ωφελήσει την περιοχή».

 

[dipylos]

Σωστά, έτσι είναι. Τι το θέλαμε το Αττικό Νοσοκομείο στο Χαϊδάρι, αφού δεν έχουμε λεφτά να λειτουργήσει; Ας δίναμε τα λεφτά σε πάρκα και δεν θα αρρώσταιναν οι άνθρωποι. Αν μάλιστα φυτεύαμε τα πάρκα με λεφτόδεντρα, θα είχαμε λεφτά και για το νοσοκομείο.

Αλήθεια, πόσο κοστίζουν 500 νοσηλευτές το χρόνο;

 

[aerosol]

Λίγο off topic κοινωνιολογικό μπλα-μπλα:

Οι άνθρωποι σχηματίζουν ομάδες (κράτη, ομίλους, ενώσεις, παρέες, φόρουμ, ζευγάρια) με σκοπό να πετύχουν ευκολότερα κάποιους κοινούς στόχους. Για να επιτευχθούν οι στόχοι με τα πλεονεκτήματα που δίνει η ομάδα -σε αντίθεση με ένα άτομο που αγωνίζεται μόνο του- θεσπίζονται όροι λειτουργίας της ομάδας. Κανόνες κοινής αποδοχής, γραπτοί ή άγραφοι. Ο θεμελιώδης είναι η διευκόλυνση της επαφής των μελών της, η εύρεση κοινά αποδεκτού τρόπου επικοινωνίας.

Αυτό σημαίνει φιλτράρισμα κάποιων προσωπικών επιλογών (που ίσως ταιριάζουν σε άλλες ομάδες, για παράδειγμα σε μια παρέα κολλητών φίλων με κοινές απόψεις και κώδικα) έτσι ώστε οι τριβές μεταξύ των μελών να είναι ελάχιστες και η επίτευξη του κοινού στόχου πιθανότερη και ομαλότερη. Περιγράφουμε αυτό το φιλτράρισμα με λέξεις όπως "ευγένεια", "αλληλοσεβασμός", "τακτ" κ.λπ.

Όταν κάποιο μέλος αποτυγχάνει κατ' επανάληψη να επιλέξει τρόπο επικοινωνίας που να ικανοποιεί αυτή τη σύμβαση (και αποξενώνει αντί να συσπειρώνει τα άλλα μέλη), τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:

1. Δεν μπορεί να κάνει τη στοιχειώδη διάκριση των διαφορετικών κανόνων που διέπουν την επικοινωνία διαφορετικών ομάδων. Αδυνατεί να αντιληφθεί την χρησιμότητα του διαφορετικού τόνου που χρησιμοποιούμε για να μιλήσουμε στη μάνα μας, τους φίλους μας, το αφεντικό μας, έναν άγνωστο στο δρόμο, τα μέλη ενός φόρουμ, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον εχθρό μας κ.ο.κ.
2. Μπορεί να κάνει την παραπάνω διάκριση, αλλά αδυνατεί να φερθεί ανάλογα ή πιστεύει πως μπορεί να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες στην ομάδα.

Εκτός σπανίων περιπτώσεων (μιας μεγαλοφυΐας με μαγνητική προσωπικότητα και σπάνια δύναμη λόγου, ας πούμε) το κοινό αποτέλεσμα είναι να σταματούν τα μέλη να τον λαμβάνουν υπόψη, να μην θεωρείται σοβαρή η άποψή του, να περιθωριοποιείται ή/και να αποβάλλεται από την ομάδα.


[Μια πιο προσωπική άποψη: Αυτό που οι Αγγλοσάξωνες ονομάζουν mindfuck -αν μου επιτρέπετε- απαιτεί μεγάλα... κότσια και ιδιαίτερες ικανότητες αμφίσημου, ελλειπτικού λόγου για να γίνει επιτυχημένα. Ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις, έχει κόστος. Οι αποτυχημένες απόπειρες, δε, είναι απλώς θλιβερές και είναι ασφαλέστερο να αποφεύγονται αν δεν θέλουμε να φανούμε (στην καλύτερη περίπτωση...) αφελείς και γραφικοί.]

Συγνώμη για τη φλυαρία. Ας με συγχωρήσει και η Elsa που δεν έμεινα στις παραμέτρους του θέματος που δημιούργησε.

 

[Elsa]

Συγνώμη για τη φλυαρία. Ας με συγχωρήσει και η Elsa που δεν έμεινα στις παραμέτρους του θέματος που δημιούργησε.

Σοβαρολογείς; Έτσι που εξελίχτηκε το θέμα, πιο ον τόπικ δεν μπορούσες να είσαι...
Ευχαριστώ για την φλυαρία! ;)

 

[dipylos]

Έλεγα λοιπόν ότι

ασχολούμαστε όχι με αυτό που συμβαίνει, αλλά με το να σχολιάζουμε πώς σχολιάζουν οι άλλοι αυτό που συμβαίνει

Και ιδού, η φλυαρία ευπρόσδεκτη και το ερώτημα:

Αλήθεια, πόσο κοστίζουν 500 νοσηλευτές το χρόνο;

αναπάντητο. Όχι πως περίμενα απάντηση. Να την δώσω εγώ λοιπόν. Κάπου 9-10 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ή 3000 ευρώ ανά ζωή σωσμένη. Ή αλλιώς τα μισά (ίσως και το 1/5!) από όσα θα δώσουμε στον Bωβό για να μη χτίσει mall. Για να παίξουμε λίγο με τους αριθμούς, ο κάθε νοσηλευτής θα σώζει μία ζωή το δίμηνο. Δύο μισθοί = μία ζωη. Pas mall, pas mall.

 

[nickel]

Κάπου 9-10 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ή 3000 ευρώ ανά ζωή σωσμένη. Ή αλλιώς τα μισά (ίσως και το 1/5!) από όσα θα δώσουμε στον Bωβό για να μη χτίσει mall.

Αν καταλαβαίνω καλά: Έστω ότι το μισό της αποζημίωσης σώζει 3.500 ζωές, άρα η πλήρης αποζημίωση αν πήγαινε σε θεραπευτήρια θα έσωζε 7.000 ζωές. Αν το ΣτΕ αποφασίσει υπό διευρυμένη επταμελή σύνθεση την πλήρη διακοπή του έργου, θα αναλογούν χίλιες ζωές (για την ακρίβεια, χίλιοι θάνατοι) στο κεφάλι του κάθε μέλους της σύνθεσης; Αυτά τα μαθηματικά του μωλ τα ξέρουν στο ΣτΕ;

(Το φόρουμ είναι γλωσσικό και χωλαίνει στα μαθηματικά. Γι' αυτό δεν είχε απαντήσει κανείς.)

 

[tsioutsiou]

Το προβληματάκι είναι πολιτικά και πρακτικά παιδαριώδες και παραπλανητικό, γιατί δεν έχουμε καμιά δέσμευση της Πολιτείας ότι τα λεφτά θα δωθούν αναγκαστικά ή στην αποζημίωση ή στη δημόσια υγεία. Μπορεί κάλλιστα να έχουμε μια επιλογή (σε ποικίλες μορφές) του τύπου αποζημίωση ή πακέτα ενίσχυσης τραπεζών/ "επιχειρηματιών" κλπ.
Πόσα τέτοια στρέμματα λεφτόδεντρα, για παράδειγμα, πυρπολήθηκαν από την αλογοσκουφική αλλαγή της φορολογίας κληρονομιάς, για να λέμε τώρα με αγωνία "θα σπαταλήσουμε στην αποζημίωση για το περιβάλλον;" :)

 

[dipylos]

Το προβληματάκι είναι πολιτικά και πρακτικά παιδαριώδες και παραπλανητικό, γιατί δεν έχουμε καμιά δέσμευση της Πολιτείας ότι τα λεφτά θα δωθούν αναγκαστικά ή στην αποζημίωση ή στη δημόσια υγεία.

Πολύ σωστή επισήμανση! Αλλά πώς επρόκειτο να έχουμε "δέσμευση της Πολιτείας", όταν πολίτες κατά τεκμήριο υποψιασμένοι και μορφωμένοι όχι μόνον αγνοούν τα κρίσιμα θέματα, αλλά και αρνούνται να τα συζητήσουν διότι, συζητήσεως γενομένης, προτιμούν να συζητούν για τα συναισθήματά τους; Αρχικά μίλησα για Λουδδιτισμό. Μήπως έπρεπε να είχα προσθέσει και τον αυτισμό;

 

[Ambrose]

Εγώ πάντως Δίπυλε, σ' ευχαριστώ τα μάλλα που μου άνοιξες τα μάτια για τα κρίσιμα αυτά θέματα και τις λύσεις τους, γιατί πραγματικά, όχι μόνο τίποτα απ' όλα αυτά δεν μου είχε περάσει ποτέ ξανά από το μυαλό, αλλά πώς θα μπορούσα ποτέ εγώ να σκεφτώ μόνος μου τις λύσεις. Σ' ευχαριστώ ξανά.

 

[dipylos]

Όσο για την

την αλογοσκουφική αλλαγή της φορολογίας κληρονομιάς

ίσως ήταν το μόνο σωστό πράγμα που έκανε στη θητεία του ο μεταστάς. Διότι στην όμορφη Ελλάδα μας τα κληρονομούμενα ακίνητα φορολογούνται, ενώ οι κινητές αξίες όχι ή σχεδόν όχι. Δηλαδή αν πεθάνει ένας Βαρδινογιάννης, τα παιδιά του κληρονομούν τις μετοχές των εταιρειών τους δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν, ενώ αν πεθάνει η κυρά-Κρουστάλλω στη γνωστή Τραχανοπλαγιά, ο δύστυχος ο Προκόπης ο φαναρτζής ο γιός της φορολογείται για το χάλασμα που του άφησε. Και αν ο Προκόπης στουκάρει με το παπί καθ' οδόν για το ετήσιο μνημόσυνο, η χήρα και το ανήλικο ορφανό θα έχουν να πληρώσουν το φόρο εις διπλούν. Αλλά ούτε αυτό έγινε. Ο φόρος κληρονομιάς ακινήτων δεν καταργήθηκε, απλώς μειώθηκε και άλλαξε όνομα. Όχι πανελλήνιες, πανελλαδικές. Τα γνωστά.

 

[tsioutsiou]

ίσως ήταν το μόνο σωστό πράγμα που έκανε στη θητεία του ο μεταστάς.
Ο φόρος κληρονομιάς ακινήτων δεν καταργήθηκε, απλώς μειώθηκε και άλλαξε όνομα.

Ναι, το ζήτημα είναι πόοοσο μειώθηκε και για ποια εισοδήματα. Η κατάρρευση των δημόσιων εσόδων (και έτρεχε πια τους τελευταίους μήνες της "ζωής του" να τροποποιεί κάθε 48ωρο το νόμο για να μαζέψει κάνα φράγκο από τους δελτιοπαρόχους -ο οποίος νόμος, αναμενόμενο, μπήκε στο συρτάρι του νέου "επιτελείου") ήταν η πεμπτουσία της - καραδεξιάς :) - πολιτικής του: γιατί την ώρα που ο Προκόπης, που λες, περιχαρής όντως γλύτωνε κάτι ευρουλάκια για το χάλασμα, η Οικογένεια Δεν-δίνω-του-αγγέλου-μου-νερό μεταβίβαζε στα βλαστάρια της (δύο τον αριθμό, το δημογραφικό το λύνουν οι φτωχοί :)) κάτι πολυκατοικιούλες, βιλίτσες και μαγαζιά καταβάλλοντας ψίχουλα συγκριτικά με τη φορολογική επιβάρυνση που θα είχε πριν για τα ίδια ακίνητα. Γιατί ο Σκούφος κατάργησε τους συντελεστές που χρέωναν περισσότερο όσο ανέβαινες κατηγορία σε τετραγωνικά. Όλοι με το "ίδιο" μέτρο - η νεοδεξια ισότητα στην απαλλαγή από τους ΑΜΕΣΟΥΣ φόρους. Και έτσι το κραυγαλέο δώρο στους μεγαλοκατέχοντες βαφτίστηκε κουτοπόνηρα φροντίδα για το μεροκαματιάρη με το δυαράκι για τα παιδάκια του.
Και μετά βέβαια ..."δεν υπάρχουν λεφτά για κοινωνική πολιτική". Θα μου πεις, "ας πρόσεχε και ο περιχαρής Προκόπης να κοιτά πέρα από τη μύτη του!"

 

[dipylos]

Μαζί σου σε όλα. Με μία επισήμανση: οι πολιτικοί (και οι πολιτικές) κρίνονται όπως και οι προπονητές. Σε σύγκριση με τον προηγούμενο και τον επόμενο. Όχι σε σύγκριση με τον Ιησού Χριστό που τάισε 5.000 άτομα με 5 καρβέλια και 2 ψάρια.

 

[tsioutsiou]

Καλά, ο Ιησούς το είχε χαμένο από χέρι σε εκλογές με τέτοιες παροχές σήμερα. Ούτε ένα home cinema, τι ψυχή έχει!

 

[nickel]

Μια εντελώς εγωιστική ανάρτηση, γιατί, έτσι που πάμε, όταν θα 'ρθουν οι μπουλντόζες να κόψουν τα δικά μου δέντρα, δεν θα έχει μείνει κανείς να φωνάξει.


http://www.tvxs.gr/v4012

http://en.wikipedia.org/wiki/First_they_came...
http://www.alfavita.gr/plaisia/nimeler1.htm

 

[dipylos]

Αν είναι να τσιτάρεις ποιήματα, τσίταρε ερίγδουπο Βέλτσο.

 

[stathis]

Τέτοιο κόλλημα με τον Βέλτσο ούτε ο Βέλτσος δεν έχει.

 

[dipylos]

Δεν φταίω. Εκείνος, ο ηύς τε μέγας τε, ο άριστος ανδρών, ώπλισέν τε ούτως ως άπαντα μεν χαλκόν, άπαντα δε φοινικά φαίνεσθαι.

 

[stathis]

Μπράβο, ντουζ πουάν.
Από Λατινικά πώς πάμε;