Βαδίζοντας προσεκτικά στο Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας

Palavra

Mod Almighty
Staff member
[venting] Ορμώμενη από διάφορες πολιτικές ανακοινώσεις που διάβασα για το έργο, καθώς και από τα αρνητικά σχόλια που διαβάζω στον τύπο, παρατηρώ ένα σταθερό pattern: απαισιοδοξία.

Θυμήθηκα λοιπόν τι γραφόταν όταν ήταν να γίνει το μετρό στην Αθήνα (παράπονα και γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια: θα καταρρέουν οι σήραγγες, δεν θα είναι ασφαλές ως μέσο, θα υποβαθμιστούν οι περιοχές από όπου θα περάσει), οι πεζοδρομήσεις στο κέντρο και η ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων (παράπονα και γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια: θα γίνει χάλια, από πού θα περνούν τα αυτοκίνητα, θα αυξηθεί η κίνηση), το τραμ (παράπονα και γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια: θα κλείσουν οι δρόμοι, θα αυξηθεί η κυκλοφορία, δεν θα δουλεύουν τα μαγαζιά).

Με τη σειρά: απεργεί το μετρό και η Αθήνα είναι αβίωτη, καθώς το έργο ήταν νευραλγικής σημασίας, οι περιοχές από όπου περνάει αναβαθμίστηκαν ξαφνικά (η Δάφνη, ας πούμε), οι πεζόδρομοι στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στους γύρω δρόμους έχουν δημιουργήσει -επιτέλους!- χώρο για τους πεζούς, τουρίστες και μη, το τραμ σε ορισμένες περιοχές έχει ως αποτέλεσμα να κατεβαίνουν μιλιούνια ανθρώποι και να τονώνουν τις τοπικές αγορές, όπως π.χ. στη Νέα Σμύρνη, και τα λοιπά.

Το ξέρω ότι αυτά τα έργα, όπως και άλλα αντίστοιχα, έχουν και αρνητικές πτυχές, και μειονεκτήματα, αλλά έχω την αίσθηση ότι συνολικά το αποτέλεσμά τους ήταν θετικό για την Αθήνα και ελπίζω το ίδιο να συμβεί και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Και γενικώς με θλίβει κάπως ο διάχυτος αρνητισμός που επικρατεί στον τύπο και στο ίντερνετ για οτιδήποτε μα οτιδήποτε γίνεται. Είναι κάπως σαν την είδηση που διάβασα πρόσφατα, ότι άρχισε επιτέλους να τοποθετεί ο Δήμος Αθηναίων στην Αθήνα θέσεις παρκαρίσματος για ποδήλατα, και οι αντιδράσεις ήταν από «ναι, αλλά έξω από τη δουλειά μου δεν έβαλε» έως «και τι τα έβαλε, αφού θα παρκάρουν μηχανάκια». Γιατί να ζούμε, αφού θα πεθάνουμε. [/venting]
 

SBE

¥
Παλ, αυτές οι αντιδράσεις απλώς δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να δεχτεί κάποιος αλλαγές (ψυχολογικά δύσκολο).
Υπάρχουν παντού.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Θυμήθηκα λοιπόν τι γραφόταν όταν ήταν να γίνει το μετρό στην Αθήνα (παράπονα και γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια: θα καταρρέουν οι σήραγγες, δεν θα είναι ασφαλές ως μέσο, θα υποβαθμιστούν οι περιοχές από όπου θα περάσει)...
Έτσι και το τότε δημοτικό συμβούλιο της Αγίας Παρασκευής έμεινε στην ιστορία ως εκείνο το δημοτικό συμβούλιο που έκανε την γκρίνια πράξη και έδιωξε το μετρό από την πλατεία Αγίας Παρασκευής -- με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 4 στάσεις μετρό στο Χαλάνδρι (οι δύο στα όρια με τον Δήμο Αγ. Παρασκευής), και καμία που να εξυπηρετεί το κέντρο της Αγίας Παρασκευής.

Δεν έχω ακούσει ποτέ καμία αναγγελία έργου στην Αθήνα που να μη συνοδεύεται από γκρίνια, παράπονα και διαμαρτυρίες. Θυμηθείτε τι έγινε όταν μεταφέρθηκε το αεροδρόμιο στα Σπάτα: η συμπαθής τάξη των ταξιτζήδων οργίασε με την γκρίνια και τις διαμαρτυρίες, έλεγαν ότι θα το μποϊκοτάρουν κιόλας. Τώρα κατασκηνώνουν με τις ώρες εκεί, επειδή είναι η πιο επικερδής κούρσα τους.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Ναι, αυτό πού το πας, που δεν μπορείς να πας σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της Αθήνας παρά μόνο με το λεωφορείο;

Θυμάμαι κι άλλες παρόμοιες αντιδράσεις, πάντως. Η πιο χαρακτηριστική είναι όταν έκανε ο δήμος της Νέας Σμύρνης ανάπλαση στο Άλσος. Πριν, το Άλσος ήταν σκοτεινό, βρόμικο, γεμάτο σύριγγες και σχετικά επικίνδυνο. Τώρα, είναι γεμάτο όλες τις ώρες της ημέρας, με ανθρώπους κάθε ηλικίας, μέχρι αργά το βράδυ. Μεσολάβησε: δεν θα το χρησιμοποιεί κανείς, γιατί κόβετε τα δέντρα, γιατί βάζετε κάγκελα, η πρόσβαση πρέπει να είναι ελεύθερη, γιατί ρίχνετε μπετόν το έχετε κάνει όλο μπετόν, γιατί δεν βάζετε και ένα [insert freely], γιατί δεν μου φτιάχνετε και αυτό που έχω απέναντι στο σπίτι μου κλπ.

Παλ, αυτές οι αντιδράσεις απλώς δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να δεχτεί κάποιος αλλαγές (ψυχολογικά δύσκολο).
Υπάρχουν παντού.
Ναι, ίσως να φταίει αυτό - το φαντάζομαι ότι δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο, γιατί είχαμε μια παρόμοια συζήτηση πρόσφατα και με κάποιους φίλους που τώρα μένουν στο εξωτερικό. Ίσως αν ήταν και άλλη η συγκυρία να μη μου φαινόταν και τόσο καταθλιπτικό, απλώς υπάρχει που υπάρχει και η ένταση στον αέρα, είναι κι αυτό...:cry:
 

Earion

Moderator
Staff member
Η Καθημερινή εδώ και λίγες εβδομάδες έχει φιλοξενήσει άρθρα ειδικών με ουσιώδεις αντιρρήσεις κατά του εγχειρήματος. Σήμερα διατυπώνει ευθέως τις επιφυλάξεις της στο κύριο άρθρο:

Η ιστορική οδός Πανεπιστημίου

Καμία πόλη δεν μπορεί να αλλάζει τη βασική της ρυμοτομία επειδή έτσι θέλησε κάποιος ιδιώτης, ο οποίος, μάλιστα, δεν πληρώνει για την κατασκευή του έργου. Η πεζοδρόμηση της ιστορικής οδού Πανεπιστημίου είναι μια τεράστια αλλαγή στον σχεδιασμό του κέντρου της πρωτεύουσας. Χρειάζεται όμως πολύ μεγάλη μελέτη και προπαντός ένας σοβαρός διάλογος για το τι θα σημάνει για την Αθήνα, στο παρόν και στο μέλλον. Είναι αδιανόητο πολιτικοί παράγοντες, η κυβέρνηση και άλλοι να «σύρονται» σε αυτήν την υπόθεση άκριτα και μόνο χάρη των δημοσίων σχέσεων που τους εξασφαλίζει η υποστήριξη στη συγκεκριμένη πρόταση. Οι ιστορικές πόλεις δεν ξανασχεδιάζονται για το «χατίρι» κανενός και οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον τους πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή, σύνεση και αίσθηση της πραγματικότητας.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Η Καθημερινή εδώ και λίγες εβδομάδες έχει φιλοξενήσει άρθρα ειδικών με ουσιώδεις αντιρρήσεις κατά του εγχειρήματος. Σήμερα διατυπώνει ευθέως τις επιφυλάξεις της στο κύριο άρθρο:

Η ιστορική οδός Πανεπιστημίου

Καμία πόλη δεν μπορεί να αλλάζει τη βασική της ρυμοτομία επειδή έτσι θέλησε κάποιος ιδιώτης, ο οποίος, μάλιστα, δεν πληρώνει για την κατασκευή του έργου. Η πεζοδρόμηση της ιστορικής οδού Πανεπιστημίου είναι μια τεράστια αλλαγή στον σχεδιασμό του κέντρου της πρωτεύουσας. Χρειάζεται όμως πολύ μεγάλη μελέτη και προπαντός ένας σοβαρός διάλογος για το τι θα σημάνει για την Αθήνα, στο παρόν και στο μέλλον. Είναι αδιανόητο πολιτικοί παράγοντες, η κυβέρνηση και άλλοι να «σύρονται» σε αυτήν την υπόθεση άκριτα και μόνο χάρη των δημοσίων σχέσεων που τους εξασφαλίζει η υποστήριξη στη συγκεκριμένη πρόταση. Οι ιστορικές πόλεις δεν ξανασχεδιάζονται για το «χατίρι» κανενός και οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον τους πρέπει να λαμβάνονται με προσοχή, σύνεση και αίσθηση της πραγματικότητας.

Από σχόλιο πιο κάτω:

Απαράδεκτη απόφαση. Κυκλοφοριακή μελέτη έγινε; Υπάρχει κανένα προηγούμενο ανάλογης έκτασης άλλης μεγάλης ιστορικής πόλης; Εμπρός Παρίσι, να πεζοδρομήσετε κι εσείς το Champs Elysées, εμπρός Λονδίνο, το Strand...

Ας μαθαίνουμε λίγη ιστορία (και εδώ, σ' εμάς, δεν πρόκειται καν για μη αντιστρέψιμη αλλαγή)...
 

crystal

Moderator
Επειδή τότε δεν ασχολιόμουν και δεν θυμάμαι, φαντάζομαι πως όταν πήγαν να πεζοδρομήσουν την Αρεοπαγίτου έγινε ο ίδιος χαμός;
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Χειρότερος. Αλλά πού να διάβαζες και να άκουγες τι έγινε όταν πεζοδρόμησε ο Μάνος τη Βουκουρεστίου και όταν πεζοδρομήθηκε η Πλάκα (περίπου μισόν αιώνα πριν γεννηθείς :)).
 

bernardina

Moderator
Η Ομόνοια ομορφαίνει επικίνδυνα: Δύο ιστορικά ξενοδοχεία παίρνουν ξανά ζωή

Μοναδικά δείγματα της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, δημιουργίας του Τσίλερ που χρονολογούνται στα τέλη του 19ου αιώνα και υπήρξαν υψηλής αισθητικής ξενοδοχεία, το Μπάγκειον και ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασαν στη λήθη και στην παρακμή. Μαράζωσαν ακολουθώντας τη μοίρα της Ομόνοιας και του κέντρου της πόλης. Τώρα όμως ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη ζωή.

Γοητευτική λεπτομέρεια
 

SBE

¥
Διατηρώ μια μικρή επιφύλαξη για το κατά πόσο ήταν ποτέ η Ομόνοια τόσο καλή όσο την παρουσιάζουν όλα τα νοσταλγικά γραπτά. Οι πρώτες μου αναμνήσεις από την Ομόνοια είναι από τη δεκαετία του '70 και δεν είναι καθόλου καλές, κυρίως γιατί οι μεγάλοι δεν θεωρούσαν την περιοχή καλή και απλώς τη θεωρούσαν αναγκάιο κακό λόγω του ηλεκτρικού.
 

daeman

Administrator
Staff member

Top 10 Examples of Rapid Landscape Architecture @ Landscape Architects Network, 10-2-2014

Doing things of quality counts, doing things of quality fast is even better! This top 10 is a great example of how small but clever changes have been made to underused, misused or simply dull sites in a short amount of time. Rapid Landscape Architecture is all about thinking on your feet: how fast can you come up with solutions to a poor site?
[...]

4. DIY Pallet of Materials by Atenistas
This cute little example has a well-deserved spot in out [sic] top ten because it is all about transforming a derelict void into a functional public space. It is amazing what a bit of artwork can achieve, as shown in the colorful walls of this transformed site. It is even more amazing to see a bunch of normal everyday objects combined together to create a public bench that adds functionality as well as interest.

 

Earion

Moderator
Staff member
Μπράβο, ωραία ιδέα. Ο καλλιτέχνης, μας ενημερώνουν, είναι ο Μανώλης Αναστασάκος, που είναι υπεύθυνος και γι' αυτό εδώ:



στην οδό Πειραιώς. Από τον καιρό που το είδα αναρωτιόμουνα ποιος είχε την ιδέα. Για την ιστορία, το πρωτότυπο, του Ντύρερ, είναι αυτό:



απλώς ο Αναστασάκος το αντέστρεψε.
 

rogne

¥
Υπάρχει άλλος/η που προτιμά την παλιά "τοιχογραφία" στα Χαυτεία, με Cooper, Wake Up και Βασανίζομαι, ή να πάω να κοιταχτώ; Ο αντεστραμμένος Ντίρερ, βέβαια, είναι πολύ ωραίος.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Υπάρχει άλλος/η που προτιμά την παλιά "τοιχογραφία" στα Χαυτεία, με Cooper, Wake Up και Βασανίζομαι, ή να πάω να κοιταχτώ; Ο αντεστραμμένος Ντίρερ, βέβαια, είναι πολύ ωραίος.
Άλλη επιλογή δεν θα μπορούσε να υπάρχει, άραγε; Πρέπει να πω ότι κι εμένα, η «Έκπτωση των πρωτοπλάστων στα Χαυτεία» δεν με εμπνέει ιδιαίτερα...
 

SBE

¥
Κι εμένα η πρώτη μου αντιδραση ήταν γιατι ρε παιδιά τόσο πεσιμιστικά θέματα;
 
Top