Αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς

[nickel]

Να θυμηθούμε ότι «η ονομασία “Χαλιμά” αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Στα αγγλικά, τα γαλλικά και τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, το όνομα της ηρωίδας δεν είναι Χαλιμά, αλλά Σεχραζάντ (Scheherazade στα αγγλικά)” [πιο συχνά «Σεχραζάτ» στα ελληνικά].

Μου τη θύμισε το σημείωμα του Σαραντάκου: Ο χαλιμάς και το χάλι μας

Αλλά, και εμείς λεξιλογούμε και κυρίως ψάχνουμε για αποδόσεις σε άλλες γλώσσες.

These are fairy tales.
These are lies and fabrications.
These are made-up stories.
These are inventions of sick minds.
Ξεφεύγω και πάω...

 

[drsiebenmal]

Και να μην ξεχάσουμε να προσθέσουμε τη νεότερη εκδοχή, Χαλαλίμα {από το χαλάλι + Χαλιμά, ίσως;}

 

[nickel]

Χαλαλιμά. Από τη Χαλιμά και το γαλλικό τονισμό στη λήγουσα. Στα γαλλικά, Rahàzade. (Στα αγγλικά, Orinjade.)

Η Χαλαλίμα, όταν σε χαλάει με τη λίμα της.

 

[Zazula]

«Χα! Λιμά!» ανέκραξε ο πρεφαδόρος σουλτάνος μόλις η Σεχραζάτ πήρε στα χέρια της την αγορά που είχε κάνει στα εννιά αχρωμάτιστα. Και, σαν να μην έφτανε η κακή της τύχη που ήδη της είχε δείξει το αποκρουστικό της πρόσωπο (προμήνυμα πως θα έμπαινε σολαρία και θα 'γραφε ρούβλια ολάκερα κι όχι μοναχά χιονοστιβάδες από καπίκια — όπως είχαν τα πράγματα μέχρι τότε, που της πηγαίνανε κόντρα τα κόζια), σε κείνη τη γύρα τεμπέλης ήταν ένας ελληνόφωνος μεταφραστής (που 'τριβε ήδη τα χέρια του που θα γινότανε καπικοκάπηλος τσιμπώντας μια πενηντάδα) που η πολλή χαρά τον εζάλισε και μπέρδεψε τα ονόματα· οπότε, γυρνώντας προς το μέρος τού Αμπουμπεκίρ, ψιθύρισε: «Πολυχρονεμένε και ευρυμαθέστατε δερβίση μου, ούτε σε χίλιες και μια νύχτες δεν πρόκειται να γλείψουμε κάσα με τούτη τη Χαλιμά — τελικά μεγάλη μούφα αποδείχθηκε η φήμη πως ο σουλτάνος είναι επιρρεπής σε τσάκες και διπλοτσάκες!» Κι έτσι τον πήραν πρέφα και τον σουλτάνο, και τα παραμύθια της Χαλιμάς...