Search results

Έχασα τη μιλιά μου μόλις σήκωσα το τραπεζομάντηλο για να δω τι βρισκόταν από κάτω... Θεωρητικά, πριν το «μόλις» μπαίνει κόμμα, το ίδιο και πριν το «για να». Ωστόσο εγώ πιστεύω πως θα διασπαστεί η ροή αν βάλω έστω ένα από τα δύο. Εσείς τι λέτε;

Στο παραμύθι, που οι ρόλοι (και ο τόπος-χρόνος) εναλλάσσονται γρήγορα, θα προτιμούσες πολλές αλλαγές παραγράφων ή μία παράγραφο με διπλά διαστήματα στις περιόδους; Από αισθητικής άποψης.

Κάτι τελευταίο. Πληροφοριακά, έχετε δει (σύγχρονο) κείμενο το οποίο να χρησιμοποιεί "διπλό κενό διάστημα" όταν αλλάζει περίοδος;

Όταν σχολιάζουμε τα λόγια κάποιου, αλλάζουμε σειρά. Βάζουμε όμως εσοχή; π.χ. — Πότε θα έρθεις; ― Αύριο. ― Θα σε περιμένω. Είπε πως θα τον περίμενε, αλλά δεν το έκανε. (Δυστυχώς δε μου επιτρέπει να χρησιμοποιήσω το "tab")

Το γνωστό "1/4 κενού διαστήματος μεγάλης παύλας";

Με τη μεγάλη παύλα. — Πότε θα έρθεις; ― Αύριο. ― Θα σε περιμένω. Μετά την παύλα αφήνουμε κενό ή όχι. —Πότε θα έρθεις; ―Αύριο. ―Θα σε περιμένω. Έχω αφήσει στο κείμενό μου.

Καλησπέρα, φίλοι μου! Θα ήθελα την άποψή σας σχετικά με την αλλαγή παραγράφου, κάθε φορά που αλλάζει ο ομιλητής. Στους διαλόγους σας εφαρμόζετε αλλαγή παραγράφου ή αρχίζουν όλοι χωρίς εσοχή;

από τις παρακάτω εκδοχές ποια σας αρέσει περισσότερο; ...ζήτησαν συγγνώμη με αναφιλητά από τη μαμά τους και τον μπαμπά τους. ...ζήτησαν με αναφιλητά συγγνώμη από τη μαμά τους και τον μπαμπά τους. ...με αναφιλητά ζήτησαν συγγνώμη από τη μαμά τους και τον μπαμπά τους. ...ζήτησαν συγγνώμη από τη...

Αυτό ακριβώς θέλω να πω.

Επειδή δε βρήκα αντίστοιχο παράδειγμα να συγκρίνω, μπορείτε να μου πείτε πώς σας φαίνεται η παρακάτω φράση; Είναι σωστή συντακτικά; , τους οποίους έπρεπε για λίγο τώρα να αποχωριστούν.

Δεδομένου ότι θέλει να της κάνει πρόταση γάμου, ποια είναι η σωστή σύνταξη; Πνιγμένος στα αναφιλητά, έτρεξε προς το μέρος της για να της ζητήσει να τον παντρευτεί. ή κάπως αλλιώς;

Προβληματίστηκα γιατί έχει ήδη δηλωθεί. Και οι δύο έκλαιγαν... ωστόσο εκείνος έτρεξε προς το μέρος της.

ο λυγμός και τα αναφιλητά μπορούν να σταθούν σε μία πρόταση χωρίς το ρήμα "κλαίω"; Δηλαδή... Έτρεξε προς το μέρος της με αναφιλητά.

Λέμε: ... με μπουφάν και ζακέτα. ή ... με μπουφάν και με ζακέτα;

Μπορούμε να γράψουμε: Ήταν έξυπνος μα και όμορφος...; ή είναι πλεονασμός και πρέπει να γίνει: Ήταν έξυπνος και όμορφος...;

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ευτυχώς ή δυστυχώς, καλούμαι να την ακολουθήσω. Οπότε θα το αφήσω: Να λοιπόν ο λόγος!

Ενημερωτικά, για ποιο λόγο τονίζεται το "να";

ή Να λοιπόν ο λόγος!

Σε κείμενο της δημοτικής μήπως θα ταίριαζε καλύτερα: Να ο λόγος!

Earion, όποιο λάθος εντοπίζεις επισήμανέ το μου.