Το κάπνισμα

Χωρίς να είμαι δικηγόρος του Κώστα, κι εγώ κατάλαβα ότι είπε απλώς ότι το θέμα μας δεν είναι οι 80άρηδες.

Παρεμπιπτόντως, στη γειτονιά όπου μένω -στην Αθήνα- τα καφενεία των 80άρηδων είναι όπως πρώτα.

Και οι παράπλευρες απώλειες: οι παλιοί συμμαθητές κανουν μάζωξη σε ρεμπετάδικο όπου τα μέτρα δεν εφαρμόζονται. Πολύ απλά, δεν θα πάω, γιατί ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Ούτε γιατί θα βρωμίσουν τα μαλλιά μου ούτε τίποτα. Απλά δεν έχω όρεξη να αρχίσω τα aerolin, για να καταλήξω στα επείγοντα με μάσκα οξυγόνου και ενδοφλέβειες κορτιζόνες. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της "συνεννόησης" και του "αλληλοσεβασμού"...
 
Αχ, Δανάη, το χειμώνα πλέον, μπαίνω σχεδόν σε κοινωνική χειμερία νάρκη και περιμένω υπομονετικά πότε θα καλοκαιριάσει να ξαναβρεθώ με τους καπνιστές φίλους μου σε ανοιχτά μαγαζιά, σε συναυλίες κλπ :(
Ευτυχώς, ο φετινός χειμώνας είναι γλυκός και δεν κλειστήκαμε -ακόμα- μέσα.
 
Κι εγώ, Έλσα, χρόνια τώρα. Το είχα πάρει απόφαση και δεν χαλούσα τον κόσμο για τα δικαιώματά μου, όπως έκαναν τώρα οι καπνιστές για τα δικά τους... Απλώς τώρα θα ήθελα να δω τους παλιούς συμμαθητές... Αλλά δεν πειράζει, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό.
 
Ορίστε. Με όλα αυτά που λέτε (εντάξει, λέμε) εναντίον του καπνίσματος, έχουμε δημιουργήσει άγχος και ενοχές στους καπνιστές. Το κόβουν, τους φτιάχνει η διάθεση. Το ξαναρχίζουν, τους ξαναχαλάει.

Οι καπνιστές διατείνονται πως το τσιγάρο τους χαλαρώνει και τους βοηθά ψυχολογικά. Μια νέα μελέτη, όμως, δείχνει πως μόνο όσοι το «κόβουν» αισθάνονται πραγματικά ευτυχισμένοι.

Ειδικοί επιστήμονες του Κέντρου Μελετών για το Αλκοόλ και τον Εθισμό της Ιατρικής Σχολής του Γουόρεν Άλπερ στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στις ΗΠΑ, που έκαναν την έρευνα, συστήνουν στους καπνιστές να κόψουν το τσιγάρο σαν ένα βήμα για να βελτιώσουν την ψυχική διάθεσή τους.

«Δεν ισχύουν οι φόβοι των περισσότερων καπνιστών και η διακοπή δεν θα είναι μια οδυνηρή ψυχολογική θυσία για χάρη μόνο της σωματικής υγείας, την οποία θα ακολουθήσουν μελαγχολική διάθεση και κατάθλιψη», επισημαίνουν οι ειδικοί.

Οι ερευνητές μελέτησαν 236 άνδρες και γυναίκες που εκτός από καπνιστές, κατανάλωναν συστηματικά αλκοόλ. Μετά από προσπάθειες των εθελοντών να διακόψουν το κάπνισμα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ακόμα και σε όσους το σταμάτησαν για λίγο, η ψυχική κατάσταση βελτιώθηκε.

Όταν ξανάρχισαν το κάπνισμα, η διάθεσή τους χειροτέρευσε και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ήταν πριν αποπειραθούν να διακόψουν το κάπνισμα.

Όσο περισσότερο χρόνο διατηρήθηκε η αποχή από το κάπνισμα, τόσο λιγότερα συμπτώματα αρνητικής ψυχικής διάθεσης είχαν οι εθελοντές. Όσοι δεν κατάφεραν καθόλου να «κόψουν» το τσιγάρο, παρέμειναν οι πιο καταθλιπτικοί από όλους τους άλλους μέχρι το τέλος της μελέτης. Αντίθετα, όσοι το έκοψαν οριστικά δήλωσαν και οι πιο χαρούμενοι από όλους.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nicotine and Tobacco Research».​

Να ομολογήσω ότι η δική μου χαρά (εκτός από την καλύτερη αναπνοή, το ότι δεν βρομάω, το ότι δεν πληρώνω, το ότι δεν με στραβοκοιτάζουν) είναι που πια δεν σκέφτομαι το τσιγάρο ακόμα και όταν φτιάχνω τον καφέ μου ή πίνω το κρασάκι μου με φίλο. Όχι δεν χρειάζεται να το πολεμήσω, αλλά δεν περνάει καν από το μυαλό μου. Η απεξάρτηση ήταν μια υπόθεση πολύ πιο εύκολη απ' ό,τι νόμιζα. Τις προηγούμενες είκοσι οχτώ φορές που το είχα προσπαθήσει, κάτι θα έκανα στραβά. ;)

(Χωρίς πλάκα, δύο άλλες φορές το είχα κόψει για δυο-τρεις μήνες. Και το ξανάρχισα... ανανεωμένος.)
 
Πάντως πρόσεχε, αδελφέ, γιατί υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που το ξανάρχισαν και ένα και δύο και τρία χρόνια αφότου το είχαν κόψει, όταν πια είχαν τελείως χαλαρώσει και ξεχάσει, και όμως κάπως το κακό έγινε... Η συνταγή κατά τη γνώμη μου είναι 0+0=0, και όχι: "μπα, το 'χω τελείως ξεπεράσει, είμαι πια αλλού, οπότε θα κάνω ένα έτσι για την πλάκα, αφού είμαι πια αφέντης". Σα μια γυναίκα που επ' ουδενί δεν θες να την ξαναδείς, ούτε γι' αστείο. :eek:
 
nickel said:
Ορίστε. Με όλα αυτά που λέτε (εντάξει, λέμε) εναντίον του καπνίσματος, έχουμε δημιουργήσει άγχος και ενοχές στους καπνιστές. Το κόβουν, τους φτιάχνει η διάθεση. Το ξαναρχίζουν, τους ξαναχαλάει.


«Δεν ισχύουν οι φόβοι των περισσότερων καπνιστών και η διακοπή δεν θα είναι μια οδυνηρή ψυχολογική θυσία για χάρη μόνο της σωματικής υγείας, την οποία θα ακολουθήσουν μελαγχολική διάθεση και κατάθλιψη», επισημαίνουν οι ειδικοί.​
Click to expand...

Ως αποδέκτης (πολλές φορές) νεύρων καπνιστών σε απεξάρτηση, έχω να πω: Ένσταση!
Οι φόβοι αυτοί κάθε άλλο παρά "δεν ισχύουν", ας μην κοροϊδεύουν τον κόσμο. Για πολλούς που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα η κατάθλιψη, τα νεύρα (που κουρελιάζουν και τα νεύρα των γύρω τους) και τα smoking dreams (δεν είναι όσο αστεία ακούγονται) είναι δυστυχώς πραγματικότητα για πολλούς μήνες αφού το κόψουν. Δεν ξέρω αν είναι θέμα τύχης, γονιδίων, αυθυποβολής ή τι άλλο αλλά εκείνοι που καταφέρνουν να κόψουν το κάπνισμα χωρίς παρατράγουδα είναι τυχεροί.
 
Porkcastle said:
Ως αποδέκτης (πολλές φορές) νεύρων καπνιστών σε απεξάρτηση, έχω να πω: Ένσταση!
Οι φόβοι αυτοί κάθε άλλο παρά "δεν ισχύουν", ας μην κοροϊδεύουν τον κόσμο. Για πολλούς που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα η κατάθλιψη, τα νεύρα (που κουρελιάζουν και τα νεύρα των γύρω τους) και τα smoking dreams (δεν είναι όσο αστεία ακούγονται) είναι δυστυχώς πραγματικότητα για πολλούς μήνες αφού το κόψουν. Δεν ξέρω αν είναι θέμα τύχης, γονιδίων, αυθυποβολής ή τι άλλο αλλά εκείνοι που καταφέρνουν να κόψουν το κάπνισμα χωρίς παρατράγουδα είναι τυχεροί.
Click to expand...

Έχεις δίκιο, υπάρχουν παρατράγουδα και είναι κυρίως, συμπτώματα της απεξάρτησης. Όσο περνάει ο καιρός χωρίς να χρησιμοποιείς υποκατάστατα νικοτίνης τύπου τσιρότου ή τσίχλας ή να "κλέβεις" καμιά τζούρα (το τονίζω αυτό, έχει σημασία), τα συμπτώματα αυτά, νεύρα, κατάθλιψη, όνειρα, σιγά-σιγά λιγοστεύουν και μετά φεύγουν τελείως. Στο μεταξύ, έχεις τέτοια βαθιά χαρά και ικανοποίηση που τα καταφέρνεις, έτσι που κάποια στιγμή έρχεται μια ισορροπία και ηρεμείς. Η ικανοποίηση και η περηφάνια όμως, μένουν για πάντα.
Ο χρόνος απεξάρτησης παίζει, δυστυχώς, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Για μένα, ήταν μετά από τον ένα χρόνο που ηρέμησα και ήρθα στα ίσα μου. Άξιζε όμως! :)

Νικ, στα έχω ξαναπεί κι εγώ:προσοχή στον εφησυχασμό! Δεν είμαστε και δεν θα είμαστε ποτέ μη καπνιστές, αλλά πάντα πρώην καπνιστές. ;)
 
Να συμπληρώσω κάτι: Δείξτε κατανόηση στους καπνιστές που προσπαθούν να το κόψουν και συμπαρασταθείτε τους όσο μπορείτε, κάνουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο.
Δεν χρειάζονται φιλικές συμβουλές του τύπου "έλα μωρέ, κάνε ένα να σου περάσουν τα νεύρα και το ξανακόβεις", ούτε, κυρίως, να τους αντιμετωπίζουμε συγκαταβατικά, ρίχνοντας τα πάντα στο κόψιμο. Οι γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει την απαράδεκτη, χυδαία φράση "τα ρούχα σου έχεις;", καταλαβαίνουν ακριβώς τι εννοώ...
 
Ίσως θα έπρεπε να είχα πει στον Κώστα ότι είχα εσένα καλή δασκάλα και μέντορα (ΟΚ, Κώστα; Ένα θηλυκό, ένα αρσενικό :) ), οπότε από πολύ νωρίς ξεκαθαρίσαμε ότι δεν κάνουμε το λάθος να καπνίσουμε ένα τσιγάρο — γιατί δεν θα σταματήσουμε εκεί. Είχα όμως καλό οδηγό και τις βλακείες που είχα κάνει στις δύο προηγούμενες προσπάθειές μου. Αν είχε πετύχει η πρώτη, στα τριάντα μου, άλλος άνθρωπος θα ήμουν τώρα (βασικά, τετράπαχος :D ).
 
nickel said:
Ίσως θα έπρεπε να είχα πει στον Κώστα ότι είχα εσένα καλή δασκάλα και μέντορα (ΟΚ, Κώστα; Ένα θηλυκό, ένα αρσενικό :) ), οπότε από πολύ νωρίς ξεκαθαρίσαμε ότι δεν κάνουμε το λάθος να καπνίσουμε ένα τσιγάρο — γιατί δεν θα σταματήσουμε εκεί. Είχα όμως καλό οδηγό και τις βλακείες που είχα κάνει στις δύο προηγούμενες προσπάθειές μου. Αν είχε πετύχει η πρώτη, στα τριάντα μου, άλλος άνθρωπος θα ήμουν τώρα (βασικά, τετράπαχος :D ).
Click to expand...

Καλά ντε, δε σε μάλωσα κιόλας! :)

Με αφορμή το τελευταίο που γράφεις: Ένας λόγος να το κόψει κανείς όσο νεότερος γίνεται, είναι κι αυτός. Το κάπνισμα "ανεβάζει" το μεταβολισμό και παχαίνεις δυσκολότερα. Συν το γεγονός οτι από αμηχανία τον πρώτο καιρό του κοψίματος μασουλάς ασύστολα... να τα τα κιλά! ΑΛΛΑ! Μέσα σε ένα χρόνο μπορείς να τα χάσεις ΑΝΕΤΑ, ειδικά αν είσαι νεότερος. Εμείς οι μεγαλύτεροι θέλουμε περισσότερη δουλειά ή καταφεύγουμε σε παροιμίες για πάχη και κάλλη... :rolleyes:
Και δεν παχαίνουν όλοι, συνήθως μόνο όσοι έχουν την τάση να τσιμπολογάνε έτσι κι αλλιώς.
 
Νίκελ, δεν ήξερα ότι με θεωρείς μέντορά σου· τιμή μου, αλλά πόθεν; (Έλσα, το "τα ρούχα σου έχεις;" είναι μεν φράση προσβλητική προς μια γυναίκα που δεν τη γνωρίζει κανείς, αλλά προς συγκεκριμένες γυναίκες που τις γνωρίζει μπορεί να είναι απλώς υπενθυμιστική για τις ίδιες).

Καταρτίζοντας τον εαυτό μου μέσω Wikipediaς στα περί γνωστικής ασυμφωνίας (cognitive dissonance) (αντιπαράθεση ιδεών το έχει το WordReference!...), διάβασα το εξής:

Smoking is often postulated as an example of cognitive dissonance because it is widely accepted that cigarettes can cause lung cancer, yet virtually everyone wants to live a long and healthy life. In terms of the theory, the desire to live a long life is dissonant with the activity of doing something that will most likely shorten one's life. The tension produced by these contradictory ideas can be reduced by quitting smoking, denying the evidence of lung cancer, or justifying one's smoking. For example, smokers could rationalize their behavior by concluding that only a few smokers become ill, that it only happens to very heavy smokers, or that if smoking does not kill them, something else will. While chemical addiction may operate in addition to cognitive dissonance for existing smokers, new smokers may exhibit a simpler case of the latter.

This case of dissonance could also be interpreted in terms of a threat to the self-concept. The thought, "I am increasing my risk of lung cancer" is dissonant with the self-related belief, "I am a smart, reasonable person who makes good decisions." Because it is often easier to make excuses than it is to change behavior, dissonance theory leads to the conclusion that humans are rationalizing and not always rational beings.

Κατά απείρως μείζονα λόγο ισχύει αυτό προκειμένου για την αντίσταση στα μέτρα προστασίας των μη καπνιστών από τον καπνό των καπνιστών. Γιατί όσον αφορά το ίδιο το κάπνισμα, ο καπνιστής μπορεί άνετα να επικαλεστεί άλλα επιχειρήματα, όπως της απόλαυσης και της ελευθερίας, επιχειρήματα για μένα εν μέρει ή και εν πολλοίς βάσιμα, ανάλογα με τις περιπτώσεις (ο γονιός ή η προστάτισσα, ας πούμε, έχει μεγαλύτερη ευθύνη να μην πεθάνει από τον άτεκνο ή τη μη προστάτισσα). Προκειμένου όμως για την απαγόρευση στους κλειστούς χώρους, απλώς καταφεύγει σε εξορθολογιστικά (εκλογικευτικά) φύλλα συκής.
 
Ωραίο και ακριβές το θεωρητικό πλαίσιο.

(Η Έλσα είναι η αντικαπνιστική μέντοράς μου.)
 
Καθώς δεν είχα θηλυκό για το μέντορας, έγραψα για την Έλσα ότι την είχα «καλή δασκάλα και μέντορα» αποδίδοντας το ανακάτεμα θηλυκού και αρσενικού στη δική σου προσφιλή τακτική να παίζεις με τα γένη και να μπερδεύεις τον κόσμο. Αλλά δεν ήλπιζα ότι θα σε μπερδέψω κιόλας. :D
 
nickel said:
Καθώς δεν είχα θηλυκό για το μέντορας, έγραψα για την Έλσα ότι την είχα «καλή δασκάλα και μέντορα» αποδίδοντας το ανακάτεμα θηλυκού και αρσενικού στη δική σου προσφιλή τακτική να παίζεις με τα γένη και να μπερδεύεις τον κόσμο. Αλλά δεν ήλπιζα ότι θα σε μπερδέψω κιόλας. :D
Click to expand...

Μπορείς να με αποκαλέσεις και μεντορέσα σου, αλλά φοβάμαι μη μας παρεξηγήσουν! :p
 
Επιθέσεις ενόπλων κατά δύο κέντρων απεξάρτησης του Μεξικού. (Ελευθεροτυπία)

Τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι πέντε τραυματίστηκαν όταν ένοπλοι επιτέθηκαν σε δύο κέντρα απεξάρτησης ναρκομανών στα σύνορα της Σιουδάδ Χουάρεζ.
Οι επιθέσεις των συμμοριών σε κέντρα απεξάρτησης αποτελούν συχνό φαινόμενο στο Μεξικό τα τελευταία δύο χρόνια και δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Μόνο το περασμένο καλοκαίρι 9 τέτοιου είδους επιθέσεις σημειώθηκαν στη βόρεια πολιτεία του Ντουράνγκο και 19 στην Τσιχουάχουα.
 
Μια και είμαστε σε γλωσσικό φόρουμ: Σιουδάδ Χουάρες και Τσιουάουα (όπως τα σκυλάκια). Ελπίζω να μας διαβάζουν από την Ελευθεροτυπία... :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top