O Faraday προφέρεται Φάραντι (επομένως αυτή είναι η ορθή μεταγραφή του επωνύμου του), σωστά; Ωστόσο, δεν πιστεύω να υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να τον λέει έτσι (ή τέλοσπάντων να αντιλαμβάνεται πως πρόκειται για τον Faraday).
Επομένως μένουμε στο -εϊ, αλλά μπορούμε να το θεωρήσουμε δίφθογγο (επομένως μια συλλαβή) και τονίσουμε τη λέξη εκεί που την τονίζουν κι οι Άγγλοι (Φάραντεϊ), ή το εϊ δεν μπορεί να θεωρηθεί δίφθογγος κι άρα οδηγούμαστε στο (και διαδικτυακά δημοφιλέστερο) Φαραντέι; [ΣτΖ: Προσωπικά προτιμώ το πρώτο.]
ΥΓ Άλλη μια τρέλα του συστήματος μεταγραφής των ξενικών κύριων ονομάτων (όσο ακόμη δεν υιοθετείται η πρόταση του nickel για έναν αγράμματο λοχία στα σύνορα), είναι που το -day το μπασταρδεύουμε σε -ντεϊ, που δεν ανταποκρίνεται ούτε στην προφορά (-ντι), ούτε στη γραφή (-νταϊ).
Edit: Στο Oxford βλέπω ότι ίσως εγώ να βασίζομαι στην αμερικανική προφορά, κι η βρετανική να είναι όντως -ντεϊ. Σόρι γι' αυτό, αλλά πάντως η απορία μου για τη θέση τού τόνου παραμένει.
Επομένως μένουμε στο -εϊ, αλλά μπορούμε να το θεωρήσουμε δίφθογγο (επομένως μια συλλαβή) και τονίσουμε τη λέξη εκεί που την τονίζουν κι οι Άγγλοι (Φάραντεϊ), ή το εϊ δεν μπορεί να θεωρηθεί δίφθογγος κι άρα οδηγούμαστε στο (και διαδικτυακά δημοφιλέστερο) Φαραντέι; [ΣτΖ: Προσωπικά προτιμώ το πρώτο.]
ΥΓ Άλλη μια τρέλα του συστήματος μεταγραφής των ξενικών κύριων ονομάτων (όσο ακόμη δεν υιοθετείται η πρόταση του nickel για έναν αγράμματο λοχία στα σύνορα), είναι που το -day το μπασταρδεύουμε σε -ντεϊ, που δεν ανταποκρίνεται ούτε στην προφορά (-ντι), ούτε στη γραφή (-νταϊ).
Edit: Στο Oxford βλέπω ότι ίσως εγώ να βασίζομαι στην αμερικανική προφορά, κι η βρετανική να είναι όντως -ντεϊ. Σόρι γι' αυτό, αλλά πάντως η απορία μου για τη θέση τού τόνου παραμένει.