Ο Βενσάν Κασσέλ
έκανε δηλώσεις για το διαζύγιό του με τη Μόνικα.
Με αφήνει παγερά αδιάφορο το τι λέει ή δε λέει ο Βενσάν Κασσέλ.
Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς γίνεται ένας άντρας να πάψει να ποθεί τη Μόνικα.
Πώς είναι δυνατόν να την έχεις στο κρεβάτι σου κάθε βράδυ και να τρέχει το μυαλό σου (και ο πόθος σου;) αλλού.
Γίνεται; Κι όμως γίνεται.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Τι να μας κάνουν οι φιλοσοφίες, οι ψυχολογίες, οι βιολογίες, οι αστρολογίες, οι αλχημείες, που πασχίζουν αιώνες να ερμηνεύσουν την αιτία.
Μόνο η λογοτεχνία μπορεί καμιά φορά να πλησιάσει την άβυσσο.
Άνοιξα αυτές τις μέρες, για πολλοστή φορά, τον αγαπημένο μου Εμμανουήλ Ροΐδη στην
Ψυχολογία Συριανού συζύγου κι έπεσα πάνω σ' αυτό:
Πλην των άλλων έχουν και τούτο το αλλόκοτον οι ερωτευμένοι, ότι δεν δύνανται να εννοήσωσιν ούτε ότι ενδέχεται να πεινάσουν, όταν είναι χορτάτοι, ούτε ότι ημπορούν να χορτάσουν όταν είναι πεινασμένοι.